1. saatthaanai oru vēttaikkaaran endru ēn sollalaam?

vēttaikkaaranin mukkiya kurikkōlē oru paravaiyai alladhu mirugatthai pidippadhu, illaiyendraal kolvadhu. adharkaaga, avan vidhavidhamaana kannigalai payanpadutthugiraan. idhai patri baibilum solgiradhu. (yōbu 18:8-10) oru mirugatthai vēttaiyaaduvadharku munbu adhai patri nandraaga therindhu vaitthukkolgiraan. adhu engē pōgiradhu? adharku enna pidikkum? endha kanniyai vaitthaal adhai sulabamaaga pidikkalaam? enbadhai patri ellaam paartthu vaitthukkolgiraan. saatthaanum andha vēttaikkaaran maadhiridhaan. nammai patri nandraaga therindhu vaitthukkolla muyarchi seigiraan. naam engē pōgirōm? edhu namakku pidikkum? endrellaam paartthu vaitthukkolgiraan. pinbu, nammai sikka vaippadharkaaga kanniyai virikkiraan. oruvēlai, avanudaiya kanniyil naam maattikkondaalum adhilirundhu eppadi thappippadhu enbadhai patri baibil solgiradhu. adhōdu, endha kanniyilum sikkaamal iruppadhu eppadi enbadhai patriyum solgiradhu.

2. saatthaan payanpadutthugira irandu kannigal evai?

² saatthaan niraiya thandhirangalai payanpadutthugiraan. adhil mukkiyamaanadhu thalaikkanamum pēraasaiyum. * indha thandhirangalai payanpadutthi aayirakkanakkaana varushangalaaga avan niraiya pērai sikka vaitthirukkiraan. oru vēdan eppadi iraiyai pōttu thandhiramaaga paravaiyai pidikkiraanō, adhē maadhiridhaan avanum seigiraan. (sang. 91:3) aanaal, avanudaiya valaiyil sikkaamal nammaal thappitthukkolla mudiyum. ēnendraal, avan ennenna iraigalai payanpadutthuvaan enbadhai patri yegōvaa namakku solliyirukkiraar.—2 ko. 2:11.

3. thalaikkanatthōdum pēraasaiyōdum nadandhukondavargalai patri yegōvaa ēn baibilil padhivuseidhu vaitthirukkiraar?

³ thalaikkanam, pēraasai endra kannigal evvalavu aabatthaanavai enbadhai patri nammai echarippadharkaaga adhil sikkiyavargalai patri yegōvaa namakku solliyirukkiraar. sollappōnaal, niraiya varushangalaaga yegōvaavukku sēvai seidhukondirundhavargalkūda andha  kannigalil sikkiyirukkiraargal. appadiyendraal, naamum adhil kandippaaga sikkikkolvōm endru artthamaa? illai. “nammai echarippadharkaaga” ivargaludaiya udhaaranangalai yegōvaa baibilil padhivuseidhu vaitthirukkiraar. (1 ko. 10:11) andha udhaaranangalilirundhu naam katrukkolvōm endrum pisaasudaiya kannigalil sikkaamal iruppōm endrum yegōvaa nambugiraar.

4. thalaikkanam vandhaal namakku enna nadandhuvidalaam?

⁴ naam thalaikkanatthōdu nadandhaal, saatthaan maadhiriyē namakkum mudivillaadha vaalvu kidaikkaadhu endru avanukku nandraaga theriyum. adhanaal, naam appadi nadandhukolla vēndum endru avan rombavē aasaippadugiraan. (nīdhi. 16:18) oruvarukku ‘thalaikkanam vandhuvittaal, pisaasukku kidaitthirukkum dhandanai avarukkum kidaitthuvidalaam’ endru appōsthalan pavulum echaritthaar. (1 thī. 3:6, 7) indha nilaimai nam yaarukku vēndumaanaalum varalaam. naam pudhidhaaga satthiyatthukku vandhirundhaalum sari, romba varushangalaaga satthiyatthil irundhaalum sari.

5. thalaikkanam piditthavargal eppadi nadandhukolvaargal endru prasangi 7:16, 20 solgiradhu?

⁵ thalaikkanatthōdu nadandhukolbavargal suyanalavaadhigal. yegōvaavai patri yōsikkaamal thangalai patriyēdhaan avargal yōsippaargal. naamum appadi nadandhukolla vēndum endru saatthaan ninaikkiraan. mukkiyamaaga, prachinaigal varumpōdhu naam appadi nadandhukolla vēndum endru aasaippadugiraan. udhaaranatthukku, ungalmēl yaaraavadhu poi kutrachaattu sumatthiyirukkalaam. illaiyendraal, ungalai aniyaayamaaga nadatthiyirukkalaam. andha maadhiri samayangalil yegōvaavaiyum sagōdhara sagōdharigalaiyum nīngal kurai solla vēndum endru avan aasaippadugiraan. yegōvaa solgirapadi seiyaamal, ungalukku enna thōndrugiradhō adhanpadi seidhaaldhaan indha prachinaiyai thīrkka mudiyum endru nīngal ninaikka vēndum endru avan aasaippadugiraan.—prasangi 7:16, 20-ai vaasiyungal.

6. nedharlaandhil irukkira sagōdhariyin anubavatthilirundhu nīngal enna katrukkollalaam?

⁶ nedharlaandhil irukkira oru sagōdhariyin anubavatthai ippōdhu paarkkalaam. matravargalidam irukkira chinna chinna kuraigalai paartthu avar kōbappattaar. matravargalidam avaraal palaga mudiyavillai. “enakku thaniyaa irukkira maadhiri irundhuchu. matthavangala ennaala mannikka mudiyala. adhanaala, vēra oru sabaikku pōyidalaamnu en kanavarkitta sonnēn” endru avar solgiraar. adharku pinbu, maarch 2016 braadkaasting nigalchiyai  avar paartthaar. matravargalidam kurai irundhaalum avargalidam eppadi nadandhukolvadhu enbadhai patri sila aalōsanaigal andha nigalchiyil sollappattirundhadhu. “ennai patthi naan nērmaiyaa yōsichu paakka vēndiyirundhuchu. sabaiyila irukkira sagōdhara sagōdharigala maatthanumnu ninaikkiradhukku badhilaa, enkittayē niraiya thavaru irukkun’gradha otthukka vēndiyirundhuchu. ennōda gavanattha ellaam yegōvaa mēlayum avarōda arasaatchi mēlayum thirupparadhukku andha nigalchi enakku udhavuchu” endru avar solgiraar. idhilirundhu nīngal enna katrukkollalaam? ungalukku kashtangal varumpōdhu, ungaludaiya gavanatthai yegōvaa pakkam thiruppungal. matravargalai yegōvaa paarkkira maadhiri paarppadharku udhava solli avaridam kenji kēlungal. matravargaludaiya thavarugalai avar paarkkiraar. aanaalum, mannikkiraar. nīngalum adhaiyēdhaan seiya vēndum endru avar aasaippadugiraar.—1 yō. 4:20.

7. usiyaa raajaavukku enna nadandhadhu?

⁷ usiyaa raajaa romba thiramaisaaliyaaga irundhaar. avar seidha pōrgalil ellaam avarukku vetri kidaitthadhu. niraiya nagarangalai kattinaar. avarudaiya aatchiyil vivasaayamum nallapadiyaaga nadandhadhu. “yegōvaa avarai aasīrvadhitthaar.” (2 naa. 26:3-7, 10) aanaal, avar, “valimaimikkavaraaga aanadhum, avarukku aanavam thalaikkēriyadhu. adhuvē avarudaiya alivukku kaaranamaanadhu” endru baibil solgiradhu. eppadi? thannudaiya aalayatthukkullē gurumaargal mattumdhaan thūbam kaatta vēndum endru yegōvaa kattalai kodutthirundhaar. aanaal, usiyaa adhaiyum mīri thūbam kaatta pōnaar. appōdhu, avarukku aalōsanai kodukkappattadhu. aanaal, avar thalaikkanatthōdu nadandhukondaar. andha aalōsanaiyai avar kētkavillai. avar appadi nadandhukondadhu yegōvaavukku sutthamaaga pidikkaadhadhaal, avarai dhanditthaar. saagum varaikkum avar tholunōyaal kashtappada vēndiyirundhadhu.—2 naa. 26:16-21.

8. thalaikkanam illaamal nadandhukolla 1 korindhiyar 4:6, 7 eppadi udhavum?

⁸ thalaikkanam endra kanniyil usiyaa maadhiriyē naamum sikkikkolvadharku vaaippu irukkiradhaa? hōsē enbavarudaiya anubavatthai paarkkalaam. avar oru sabaiyil mūpparaaga irundhaar. vyaabaaratthil kodikatti parandhaar. maanaadugalil pēchugalai kodutthaar. sila vishayangalai patri vattaara kangaanigalkūda avaridam aalōsanai kēttaargal. “naan ennōda thiramaiyayum, anubavatthayumdhaan nambi irundhēn. yegōvaava ōram kattittēn. enakku ellaamē theriyumnu ninaichuttēn. adhanaala, yegōvaa koduttha echarikkaigalaiyum, arivuraigalaiyum kaadhilayē pōttukkala” endru avar solgiraar. kadaisiyil enna nadandhadhu? avar oru periya paavatthai seidhuvittaar. adhanaal, sabai nīkkam seiyappattaar. niraiya varushangalukku pinbu avar marubadiyum yegōvaavin saatchiyaaga aanaar. “yegōvaa enakku oru nalla paadattha katthukkodutthaaru. naama enna poruppula irukkarōm’gradhavida avar sonnadha  kēkkarōmaan’gradhudhaan mukkiyam” endru avar solgiraar. naam ellaarum oru vishayatthai nyaabagam vaitthukkolla vēndum. namakku enna thiramai irundhaalum sari, sabaiyil enna poruppugal kidaitthaalum sari, adhu yegōvaavidam irundhudhaan varugiradhu. (1 korindhiyar 4:6, 7-ai vaasiyungal.) naam thalaikkanatthōdu nadandhukondaal, yegōvaa nammai payanpadutthavē maattaar.

9. pēraasai irundhadhaal saatthaanum ēvaalum enna seidhaargal?

⁹ pēraasai endru sonnaalē namakku oruvēlai pisaasaagiya saatthaan nyaabagatthukku varalaam. avan oru dhēvathūdhanaaga irundhaan. yegōvaa avanukku kandippaaga niraiya poruppugalai kodutthirukka vēndum. aanaal, innum niraiya vēndum endru avan pēraasaippattaan. yegōvaavukku mattumē pōichēra vēndiya vanakkam thanakku kidaikka vēndum endru ninaitthaan. manidhargal ellaarum avanai maadhiriyē thirupthi illaamal irukka vēndum endru ninaikkiraan. adhanaal, avanudaiya vēlaiyai mudhanmudhalil ēvaalidam aarambitthaan. ēvaalukkum aadhaamukkum thirupthiyaaga saappida yegōvaa niraiya kodutthirundhaar. orēvoru maratthil irukkira palatthai thavira, thōttatthil irukkira “ellaa marangalin palangalaiyum” saappidalaam endru solliyirundhaar. (aadhi. 2:16) aanaal, yegōvaa thadai seidhirundha andha maratthin palatthai saappida vēndum endra aasaiyai saatthaan ēvaalukkullē thūndivittaan. ēvaalum thanakku iruppadhil thirupthi adaiyaamal innum niraiya vēndum endru pēraasaippattaal. adhan vilaivu enna enbadhu namakku nandraagavē theriyum. aval paavam seidhaal, kadaisiyil setthuppōnaal.—aadhi. 3:6, 19.

10. pēraasai endra kanniyil dhaavīdhu raajaa eppadi vilundhaar?

¹⁰ dhaavīdhu raajaavum pēraasai endra kanniyil vilundhuvittaar. vasadhivaaippugal... pēr pugal... pōrgalil vetri... endru yegōvaa avarukku ellaamē kodutthirundhaar. avar koduttha aasīrvaadhangal, “kanakkil adangaadhavai” endru dhaavīdhu sonnaar. (sang. 40:5) aanaal, orukattatthil yegōvaa koduttha ellaavatraiyum dhaavīdhu marandhuvittaar. avarukku enna irundhadhō adhil avar thirupthiyaaga illai. innum niraiya vēndum endru aasaippattaar. ērkenavē avarukku niraiya manaivigal irundhum innoruvarudaiya manaivimēl aasaippattaar. ētthiyanaana uriyaavin manaivi bathsēbaaldhaan andha pen. suyanalatthōdu bathsēbaaludan avar udaluravu kondaar. adhanaal, aval garbamaanaal. ivvalavu periya paavatthai seidhadhu patthaadhu endru uriyaavai kollavum ērpaadu seidhaar! (2 saa. 11:2-15) thaan seidhukondirundhadhai ellaam yegōvaa gavanikka maattaar endru oruvēlai dhaavīdhu ninaitthiruppaarō? romba varudangalaaga dhaavīdhu yegōvaavukku unmaiyaaga irundhaar. aanaal, indha samayatthil suyanalatthōdum pēraasaiyōdum nadandhuvittaar. adhan vilaivugalaiyum anubavitthaar. aanaal,  sandhōshamaana vishayam ennavendraal, avar seidha thavarai unarndhu manam thirumbinaar. marubadiyum yegōvaavin dhayavai anubavitthaar. adharkaaga, yegōvaavukku avar evvalavu nandriyōdu irundhiruppaar!—2 saa. 12:7-13.

11. pēraasai endra kannikkul sikkikkollaamal iruppadharku ebēsiyar 5:3, 4 eppadi udhavum?

¹¹ dhaavīdhu raajaavidamirundhu enna katrukkollalaam? yegōvaa namakkaaga seidhirukkira ellaavatrukkum nandriyōdu irundhaal, pēraasai endra kanniyil naam sikkikkolla maattōm. (ebēsiyar 5:3, 4-ai vaasiyungal.) namakku enna irukkiradhō adhil naam thirupthiyaaga irukka vēndum. pudhidhaaga baibil padippu padikkiravargalidam, ovvoru naalum ēdhaavadhu oru vishayatthukkaavadhu yegōvaavukku nandri sollungal endru naam katrukkodukkirōm. vaaram mulukka avargal appadi seiyumpōdhu kuraindhadhu ēlu vishayatthukkaavadhu avargalaal nandri solla mudiyum. (1 the. 5:18) naamum adhē maadhiri seiyalaam, illaiyaa? yegōvaa namakkaaga seidhirukkira ellaavatraiyum patri nandraaga yōsitthu paarkkumpōdhu, avarukku naam nandriyōdu irukka mudiyum. appadi nandriyōdu irukkumpōdhu enna irukkiradhō adhil thirupthiyaaga iruppōm. thirupthiyaaga irukkumpōdhu pēraasai endra kannikkul naam sikkikkolla maattōm.

12. pēraasai irundhadhaal yūdhaas iskaariyōtthu enna seidhaan?

¹² pēraasai endra kanniyil vilundha innoru aal yūdhaas iskaariyōtthu. pēraasaiyaal avan periya dhrōgiyaaga maarivittaan. aanaal, aarambatthil avan appadippattavan illai. (lū. 6:13, 16) adhanaaldhaan, avanai appōsthalanaaga yēsu thērndhedutthaar. avanidam thiramai irundhadhu, avanai namba mudindhadhu. adhanaaldhaan, panappetti avanidam oppadaikkappattirundhadhu. andha panappettiyil irukkira panatthai prasanga vēlaikkaaga yēsuvum appōsthalargalum payanpadutthinaargal. oruvidhatthil, indraikku naam kodukkira ulagalaaviya vēlaikkaana nankodai maadhiridhaan adhu. orukattatthil, yūdhaas andha panappettiyil irukkira panatthai thiruda aarambitthaan. pēraasaiyai patri yēsu etthanaiyō echarikkaigalai kodutthum avan kaadhil pōttukkollavē illai.—maar. 7:22, 23; lū. 11:39; 12:15.

13. yūdhaas pēraasai piditthavan enbadhu endha samayatthil romba thelivaaga therindhadhu?

¹³ yūdhaasukku endhalavukku pēraasai irundhadhu enbadhu yēsu irappadharku konjam munbu nadandha oru sambavatthilirundhu thelivaaga therindhadhu. andha samayatthil, yēsuvum avarudaiya sīshargalum, mariyaalum avaludaiya sagōdhari maartthaalum, tholunōyaaliyaaga irundha sīmōnin vīttukku virundhukkaaga pōyirundhaargal. virundhu nadandhukondirundhapōdhu, mariyaal elundhu vilai uyarndha vaasanai enneyai yēsuvin thalaiyil ūtrinaal. adhai paartthu, yūdhaasum matra sīshargalum kōbappattaargal. andha panam irundhirundhaal ēlaigalukku udhavi seidhirukkalaamē endru matra sīshargal ninaitthirukkalaam. aanaal, yūdhaas appadi ninaitthirukka vaaippu illai. “avan thirudanaaga irundhadhaal” andha panatthai panappettiyil pōttirundhaal thirudiyirukkalaamē endru yōsitthaan. avanukku andhalavukku pēraasai irundhadhaal, kadaisiyil oru adimaiyai virkum vilaikkaaga yēsuvaiyē kaattikkodutthaan.—yōvaa. 12:2-6; mat. 26:6-16; lū. 22:3-6.

14. lūkkaa 16:13-il solliyirukkira arivuraiyinpadi oru kanavanum manaiviyum eppadi seidhaargal?

¹⁴ “nīngal orē nēratthil kadavulukkum selvatthukkum adimaiyaaga irukka mudiyaadhu” endru yēsu thannudaiya sīshargalidam sonnaar. (lūkkaa 16:13-ai vaasiyungal.) indrum adhu unmai. rumēniyaavil irukkira oru kanavanum manaiviyum yēsuvin vaartthaigalai karutthaaga edutthukkondaargal. eppadi enbadhai ippōdhu paarkkalaam. panakkaara naattil tharkaaligamaaga avargalukku oru vēlai kidaitthadhu. “engalukku niraiya kadan irundhuchu. yegōvaadhaan indha vaaippu kodutthaarnu mudhalla naanga ninaichōm” endru avargal solgiraargal. aanaal, angē avargalukku oru kanni irundhadhu. avargal andha vēlaikku pōnaal, yegōvaavukku niraiya sēvai seiya mudiyaadhu. aagast 15, 2008 kaavarkōburatthil, “mulu irudhayatthōdu unmaiyullavargalaai nilaitthirungal” endra katturaiyai padittha pinbu avargal oru mudivukku vandhaargal. “vēroru naattukku pōi niraiya panam sambaadhikkiradhu engalōda kurikkōlaa irundhuchunnaa yegōvaakitta irukkira bandhattha rendaavadhu idatthukku thallurōmnudhaan arttham. appadi senjaa avarukkum engalukkum irukkira bandham baadhikkappadum’gradha naanga purinjukittōm”  endru avargal solgiraargal. adhanaal, andha vēlaiyai vēndaam endru sollivittaargal. adutthu enna nadandhadhu? avargalukku pōdhumaana varumaanam kidaikkira alavukku avargal naattilēyē andha kanavarukku oru vēlai kidaitthadhu. “yegōvaavōda kai kuruginadhu illa” endru andha manaivi solgiraar. panatthai ejamaanaaga vaikkaamal yegōvaavai ejamaanaaga vaitthadhu ninaitthu andha kanavanum manaiviyum romba sandhōshappadugiraargal.

15. saatthaanin kannigalilirundhu nammaal thappikka mudiyumaa? vilakkungal.

¹⁵ thalaikkanam alladhu pēraasai endra kanniyil nīngal sikkivittadhaaga ninaikkirīrgalaa? kavalaippadaadhīrgal, ungalaal thappikka mudiyum! pisaasaal ‘uyirōdu piditthu vaikkappattirukkiravargal’ avanudaiya kanniyilirundhu thappikka mudiyum endru pavulum sonnaar. (2 thī. 2:26) dhaavīdhai patri ninaitthu paarungal. naatthaan thīrkkadharisi avarai kanditthapōdhu adhai ētrukkondaar, manam thirumbinaar. yegōvaavukkum avarukkum irukkira bandhatthil ērpatta virisalai sariseidhaar. oru vishayatthai eppōdhumē marandhuvidaadhīrgal. saatthaanaivida yegōvaa balamullavar. avarudaiya udhaviyai ētrukkondaal, namakku munbu saatthaan eppadippatta kanniyai vaitthaalum sari, adhilirundhu nammaal thappikka mudiyum.

16. saatthaanin kannigalil sikkikkollaamal iruppadharku edhu udhavum?

¹⁶ saatthaanin kannigalil sikkivittu thappippadhaivida sikkaamalēyē paartthukkolvadhu romba romba nalladhu. yegōvaavin udhaviyōdu nichayam nammaal appadi seiya mudiyum. aanaal, naam metthanamaaga irundhu vida kūdaadhu! ēnendraal, niraiya varushangalaaga yegōvaavukku sēvai seidhavargalkūda thalaikkanam alladhu pēraasai endra kanniyil sikkiyirukkiraargal. adhanaal, indha mōsamaana gunangal ungalai aattippadaikkaadhapadi paartthukkollungal! adharkaaga dhinamum yegōvaavidam kenji kēlungal.—sang. 139:23, 24.

17. pisaasukku sīkkiratthil enna nadakkappōgiradhu?

¹⁷ aayirakkanakkaana varushangalaaga, saatthaan thiramaiyaana vēttaikkaaranaaga irundhirukkiraan. aanaal, sīkkiratthil avanaal edhuvumē seiya mudiyaadhapadi yegōvaa avanai katti pōda pōgiraar, pinbu alikka pōgiraar. (veli. 20:1-3, 10) andha naalukkaaga naam ellaarum aarvamaaga kaatthukkondirukkirōm. adhu varaikkum avanudaiya kannigalil sikkikkollaamal naam paartthukkollalaam. thalaikkanam, pēraasai endra mōsamaana gunangal namakkullē konjamkūda etti paarkkaadha maadhiri paartthukkollalaam. ‘pisaasukku edhirtthu nirkalaam, appōdhu avan ungalaivittu ōdippōvaan.’—yaak. 4:7.