Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 27

yegōvaavai pōlavē sagipputthanmaiyai kaattungal

yegōvaavai pōlavē sagipputthanmaiyai kaattungal

“sagitthiruppadhan mūlam ungal uyirai paadhugaatthukkolvīrgal.”—lū. 21:19.

paattu 114 porumai—oru arumaiyaana gunam

indha katturaiyil... *

1-2. naam sōrndhuvidaamal iruppadharku ēsaayaa 65:16, 17 namakku eppadi udhavugiradhu?

2017-il “sōrndhuvidaadhīrgal!” endra thalaippil arumaiyaana oru mandala maanaattai naam ellaarumē anubavitthōm. nam vaalkkaiyil kashtangal varumpōdhu adhai eppadi samaalikkalaam endru katrukkondōm. ippōdhu naangu varushangal ōdippōi vittana.

2 ippōdhum naam sila kashtangalai sagitthukkondudhaan irukkirōm. oruvēlai, ungal kudumbatthaarō, nanbarō irandhupōyirukkalaam. bayangaramaana nōyaal nīngal kashtappattu kondirukkalaam. illaiyendraal, ungalukku vayadhaagikkondē pōgalaam. iyarkai pēralivaalō, vanmuraiyaalō thunburutthalaalō nīngal kashtappattu kondirukkalaam. kōvid-19 perundhotru maadhiriyaana nōigalin baadhippugal ungalukku irukkalaam. ippadippatta kashtangalē illaadha oru vaalkkaikkaaga... ippadippatta ninaivugalē ungal manadhukku varaadha oru vaalkkaikkaaga... nīngal ēngikkondirukkalaam.—ēsaayaa 65:16, 17-ai vaasiyungal.

3. naam enna seiya vēndum, ēn?

3 ovvoru naalum naam kashtappattuthaan vaalkkaiyai ōtta vēndiyirukkiradhu. edhirkaalatthil naam innum niraiya kashtappada vēndiyirukkalaam. (mat. 24:21) adhanaal, naam thodarndhu sagipputthanmaiyai kaattuvadharku palagikkolla vēndum. “sagitthiruppadhan mūlam ungal uyirai paadhugaatthukkolvīrgal” endru yēsu sonnaar. (lū. 21:19) nammai maadhiriyē kashtappadugiravargal eppadiyellaam sagipputthanmaiyai kaattugiraargal endru therindhukolvadhan mūlam naamum andha gunatthai kaattuvadharku palagikkollalaam.

4. sagitthirukkira vishayatthil yegōvaadhaan thalaisirandha munmaadhiri endru ēn sollalaam?

4 sagitthirukkira vishayatthil yegōvaadhaan thalaisirandha munmaadhiri. idhai ninaikkumpōdhu oruvēlai ungalukku aachariyamaaga irukkalaam. aanaal, avar edhaiyellaam sagitthukkondirukkiraar endru yōsitthu paartthaal nīngal aachariyappada maattīrgal. saatthaanin kattuppaattil irukkira indha ulagatthil thirumbiya pakkamellaam prachinaidhaan. yegōvaa ninaitthaal orē nodiyil idharku ellaam mudivukattividuvaar. aanaal, adhai sariseiyappōgira kaalatthukkaaga avar kaatthukkondirukkiraar. (rō. 9:22) andha kaalam varum varaikkum avarum thodarndhu sila vishayangalai sagitthukkondudhaan irukkiraar. appadi avar sagitthukkondirukkum onbadhu vishayangalai patri ippōdhu paarkkalaam.

yegōvaa edhaiyellaam sagitthukkondirukkiraar?

5. yegōvaavin peyarmīdhu eppadi kalangam sumatthappattirukkiradhu, adhai patri nīngal enna ninaikkirīrgal?

5 thannudaiya peyarmēl sumatthappatta kalangatthai yegōvaa sagitthukkondirukkiraar. yegōvaavukku avarudaiya peyar romba pidikkum, ovvoruvarum adhai madhikka vēndum endru avar aasaippadugiraar. (ēsaa. 42:8) aanaal, kittatthatta 6,000 varushangalaaga avarudaiya peyarmīdhu kalangam sumatthappattirukkiradhu. (sang. 74:10, 18, 23) appadi, mudhanmudhalaaga kalangam sumatthiyavan pisaasu (pisaasu endraal “illaadhadhaiyum pollaadhadhaiyum solgiravan” endru arttham). ēdhēn thōttatthildhaan avan adhai seidhaan. aadhaamum ēvaalum sandhōshamaaga iruppadharku thēvaiyaana ēdhōvondrai yegōvaa kodukkaamal irukkiraar endru avarmēl kutram sumatthinaan. (aadhi. 3:1-5) andrumudhal indruvarai avan adhaitthaan seidhukondirukkiraan. manidhargalukku thēvaiyaanavatrai yegōvaa kodukkaamal irukkiraar endru solgiraan. thannudaiya appaavin peyarmēl sumatthappatta kalangatthai ninaitthu yēsu rombavē kavalaippattaar. adhanaaldhaan, “paralōgatthil irukkira engal thagappanē, ungaludaiya peyar parisutthappada vēndum” endru jebam seiya solli thannudaiya sīshargalidam sonnaar.—mat. 6:9.

6. aatchi seiyum urimai thanakku irukkiradhu enbadhai nirūbippadharkaaga yegōvaa ēn ivvalavu kaalatthai anumadhitthirukkiraar?

6 thannudaiya unnadha arasaatchikku vandha edhirppai yegōvaa sagitthukkondirukkiraar. paralōgatthaiyum būmiyaiyum aatchi seiyum urimai yegōvaavukku mattumdhaan irukkiradhu. avar aatchi seiyum vidhamdhaan sirandhadhu. (veli. 4:11) aanaal, aatchi seivadharku avarukku urimai illai endru dhēvathūdhargalaiyum manidhargalaiyum ninaikka vaippadharku pisaasu muyarchi seidhirukkiraan. avarukku andha urimai irukkiradhaa illaiyaa endru nirūbippadharku konjam kaalam thēvaippattadhu. andha kaalatthai anumadhitthadhaal kadavuludaiya dhayavu illaamal seyalpadumpōdhu, adhu mōsamaana vilaivugalildhaan pōi mudiyum enbadhai manidhargalaal paarkka mudigiradhu. (erē. 10:23) kadavul ippadi porumaiyaaga iruppadhaal, aatchi seiyum urimai avarukku mattumdhaan irukkiradhu enbadhu mulumaiyaaga nirūbikkappadum. adharku pinbu, andha kēlvikkē idam irukkaadhu. thannudaiya aatchiyil mattumdhaan unmaiyaana amaidhiyum samaadhaanamum kidaikkum enbadhai yegōvaa nirūbikkappōgiraar. ippadi, avar aatchi seiyum vidhamdhaan sariyaanadhu enbadhai ellaarumē therindhukollappōgiraargal.

7. yegōvaavukku edhiraaga yaar kalagam seidhaargal, adharku avar enna seiyappōgiraar?

7 thannudaiya pillaigalil silar thanakku edhiraaga kalagam seidhadhai yegōvaa sagitthukkondirukkiraar. dhēvathūdhargalaiyum manidhargalaiyum endha kuraiyum illaamal paribūranamaaga yegōvaa padaitthaar. aanaal, saatthaan (saatthaan enbadharku “edhirppavan” endru arttham) paribūranamaaga irundha aadhaamaiyum ēvaalaiyum yegōvaavukku virōdhamaaga kalagam seiya vaitthaan. matra dhēvathūdhargalum manidhargalum andha kalagatthil sērndhuvittaargal. (yū. 6) adharku pinbu, yegōvaavin sondha janangalaaga irundha isravēl makkal avarai odhukki thallivittu, poi dheivangalai kumbittaargal. (ēsaa. 63:8, 10) adhanaal, avargal thanakku dhrōgam seidhadhaaga yegōvaa ninaitthaar. ivvalavu nadandhum yegōvaa adhai ellaam sagitthukkondaar. idhu ellaavatrukkum mudivukattum varaikkum avar thodarndhu sagitthukkondudhaan iruppaar. ippadi mudivukattiya pinbu avarum sari, avarudaiya ūliyargalum sari, endhavoru mōsamaana vishayatthaiyum sagitthukkolla vēndiya avasiyam irukkaadhu.

8-9. yegōvaavai patri saatthaan eppadi ellaam poi solliyirukkiraan, adharku naam enna seiya vēndum?

8 pisaasu ōyaamal sollikkondirukkira poigalai yegōvaa sagitthukkondirukkiraar. suyanalatthukkaagatthaan yōbu yegōvaavai vanangugiraar endru avan sonnaan. sollappōnaal, avarai unmaiyaaga vanangiya ūliyargal ellaaraiyum patri avan appaditthaan sonnaan. (yōbu 1:8-11; 2:3-5) indru varaikkum avan adhē kutrachaattaidhaan sumatthikkondirukkiraan. (veli. 12:10) adhanaal, namakku varugira sōdhanaigalai naam sagitthirundhaal... kadaisi varaikkum unmaiyaaga irundhaal... avan sonnadhu ellaam poi enbadhai nammaal nirūbikka mudiyum. appadi seidhaal, yōbuvin sagipputthanmaikku avar eppadi palan kodutthaarō adhē maadhiri namakkum palan koduppaar.—yaak. 5:11.

9 yegōvaa kodūramaanavar endrum naam padugira kashtangalukku ellaam avardhaan kaaranam endrum poi madha thalaivargal valiyaaga saatthaan solgiraan. kodumai ennavendraal, oru kulandhai irandhuvittaal, oru dhēvathūdhar vēndum enbadharkaaga kadavuldhaan andha kulandhaiyai paralōgatthukku edutthukkondaar endru silar solgiraargal. idhu evvalavu mōsamaana oru poi! ippadi solvadhan mūlam kadavulmēl evvalavu abaandamaaga palipōdugiraargal. aanaal, idhaiyellaam naam nambuvadhillai. namakku therindhavargal yaarukkaavadhu mōsamaana vyaadhi vandhuvittaalō, avargal irandhuvittaalō kadavulmēl palipōduvadhu illai. adharku badhilaaga, indha ellaavatraiyum avar kandippaaga sari seivaar endru naam urudhiyaaga nambugirōm. yegōvaa anbaana kadavul enbadhai matravargalidamum solgirōm. ippadi ellaam seiyumpōdhu, thannai palitthu pēsugiravanukku yegōvaavaal badhiladi kodukka mudiyum.—nīdhi. 27:11.

10. yegōvaavai patri sangīdham 22:23, 24 enna solgiradhu?

10 thanakku romba pidittha ūliyargal kashtappaduvadhai paartthu yegōvaa sagitthukkondirukkiraar. yegōvaa karunai ullam padaittha kadavul. thunburutthalaalō nōyaalō nammudaiya kuraipaadugalaalō naam kashtappadumpōdhu avarum vēdhanaippadugiraar. (sangīdham 22:23, 24-ai vaasiyungal.) naam padugira vēdhanaigal avarukku nandraaga theriyum. adharku ellaam mudivukatta vēndum endru aasaippadugiraar, mudivum kattuvaar. (yaatthiraagamam 3:7, 8-yum ēsaayaa 63:9-yum oppidungal.) romba sīkkiratthil nammudaiya “kannīraiyellaam kadavul thudaitthuviduvaar. inimēl maranam irukkaadhu, dhukkam irukkaadhu, alugai irukkaadhu, vēdhanai irukkaadhu.”—veli. 21:4.

11. irandhupōna thannudaiya ūliyargalai ninaikkumpōdhu yegōvaavukku eppadi irukkiradhu?

11 irandhupōna thannudaiya nanbargalin pirivai yegōvaa sagitthukkondirukkiraar. yegōvaavukku unmaiyaaga irundha aangal, pengal endru niraiya pēr irandhupōyirukkiraargal. avargalai ellaam paarkka yegōvaa ēngugiraar. (yōbu 14:15) thannudaiya nanbar aabiragaamai pirindhadhu avarukku evvalavu kashtamaaga irundhirukkum! (yaak. 2:23) mōsēyai pirindhapōdhum avar romba kashtappattiruppaar. avarudan avar “nērukku nēraaga” pēsinaarē! (yaa. 33:11) dhaavīdhin paadalgalaiyum matra sangīdhakkaarargalin alagaana paadalgalaiyum kētka avar evvalavu aasaiyaaga iruppaar! (sang. 104:33) ivargal ellaarum irandhu pōyirundhaalum yegōvaa ivargalai marakkavē illai. (ēsaa. 49:15) ivargalai patriya ovvoru nunukkamaana vishayangalum avarukku theriyum. sollappōnaal, ‘[avarai] porutthavarai, ivargal ellaarum uyirullavargalaagavē iruppadhaaga’ baibil solgiradhu. (lū. 20:38) orunaal, avargalai ellaam marubadiyum avar uyirōdu kondu varuvaar. avargaludaiya urukkamaana jebangalai kētpaar, avargaludaiya valipaattai ētrukkolvaar. ungalukku piditthavargal yaaraavadhu irandhu pōyirukkiraargalaa? appadi endraal, idhai ellaam therindhukolvadhu romba aarudhalaaga irukkum.

12. mōsamaana indha kadaisi naatkalil edhaiyellaam paartthu yegōvaa vēdhanaippadugiraar?

12 kettavargal matravargalai kodumaippadutthuvadhai yegōvaa sagitthukkondirukkiraar. mudhanmudhalil ēdhēn thōttatthil kalagam aarambitthapōdhē nilaimaigal innum mōsamaagum enbadhu yegōvaavukku nandraaga theriyum. indraikku ulagatthil irukkira aniyaaya akkiramam, anīdhi, vanmurai ellaavatraiyum yegōvaa verukkiraar. mukkiyamaaga, balavīnamaanavargalaiyum thangalaiyē paadhugaakka mudiyaadha nilaimaiyil irukkiravargalaiyum paartthu avar anudhaabappadugiraar. udhaaranatthukku, anaadhaigalaiyum vidhavaigalaiyum paartthu avar anudhaabappadugiraar. (saga. 7:9, 10) thannudaiya ūliyargal kodumaigalai anubavikkumpōdhum, avargal siraiyil thallappadumpōdhum yegōvaa vēdhanaippadugiraar. avar maadhiriyē sagitthukkondirukkira ungalai avar romba nēsikkiraar. idhil ungalukku sandhēgamē vēndaam.

13. manidhanin vaalkkai eppadi kīlttharamaaga maariyirukkiradhu, yegōvaa enna seiyappōgiraar?

13 manidhargalin kīlttharamaana vaalkkaiyai yegōvaa sagitthukkondirukkiraar. manidhargalai thannudaiya saayalil yegōvaa padaitthaar. aanaal, avargaludaiya vaalkkai kīlttharamaaga aagavēndum endru saatthaan aasaippadugiraan. nōvaavin naatkalil manidhargal “miga mōsamaaga nadandhukondadhai” paartthapōdhu “yegōvaa būmiyil padaittha manidhargalai ninaitthu varutthappattaar, ullatthil migavum vēdhanaippattaar.” (aadhi. 6:5, 6, 11) indraikku nilaimai maari irukkiradhaa? illai! indraikku ulagatthil engē paartthaalum olukkakkēdaana seiyalgal niraindhirukkindrana. ēn, aanum aanum pennum pennumkūda olukkakkēdaana seiyalgalil īdupadugiraargal! (ebē. 4:18, 19) idhai paarkkumpōdhu pisaasukku evvalavu sandhōshamaaga irukkum! yegōvaavin ūliyargal indha paavatthil vilundhuvidumpōdhu avanukku rombavē kondaattamaaga irukkum! aanaal, yegōvaavin porumaikku ellai irukkiradhu. olukkakkēdaana seiyalgal ellaavatraiyum yegōvaa endha alavukku verukkiraar enbadhai sīkkiratthil kaattappōgiraar.

14. yegōvaavin padaippugalai manidhan enna seidhukondirukkiraan?

14 būmiyai manidhan naasam pannikkondiruppadhai yegōvaa sagitthukkondirukkiraar. ‘manidhanai manidhan adakki aaluvadhu’ mattum illaamal būmiyaiyum avan naasamaakki kondirukkiraan. yegōvaa avanudaiya poruppil vittirukkira mirugangalaiyum avan sariyaaga gavanitthukkolvadhu illai. (pra. 8:9; aadhi. 1:28) innum konjam varushatthukkul oru latchatthukkum adhigamaana thaavara vagaigalum miruga inamum alindhuvidum endru sila vallunargal solgiraargal. iyarkai setthumadindhu kondiruppadhaaga silar solvadhil endha aachariyamum illai. aanaal, sandhōshamaana vishayam ennavendraal, ‘būmiyai naasamaakkugiravargalai naasamaakka’ pōvadhaaga yegōvaa solli irukkiraar. adharku pinbu, indha būmi oru pūnjōlaiyaaga maara pōgiradhu.—veli. 11:18; ēsaa. 35:1.

yegōvaavidamirundhu enna katrukkollalaam?

15-16. naam ēn sagitthirukkirōm? ōr udhaaranam sollungal.

15 aayirakkanakkaana varushangalaaga yegōvaa edhaiyellaam sagitthukkondirukkiraar enbadhai konjam yōsitthu paarungal. (“ yegōvaa edhaiyellaam sagitthukkondirukkiraar?” endra pettiyai paarungal.) avar ninaitthaar endraal orē nodiyil indha ellaavatrukkum mudivukatta mudiyum. aanaal, avar porumaiyaaga iruppadhaal namakkudhaan nanmai! idhai konjam yōsitthuppaarungal. oru thambadhikku kulandhai pirakkappōgira vishayam therigiradhu. aanaal, andha kulandhai bayangara udalnala prachinaigalōdudhaan pirakkum endrum, romba naal uyirōdu irukkaadhu endrum avargalukku theriya varugiradhu. andha kulandhai pirandha pinbu, adhai gavanippadharku niraiya nēramum sakthiyum thēvaippadum enbadhu avargalukku purigiradhu. aanaalum, andha kulandhaiyai avargal petreduppaargal. andha kulandhaimēl anbu iruppadhaal adhai gavanitthukkolvadhil enna kashtam vandhaalum sagitthukkolvaargal. adhai sandhōshamaaga vaitthukkolvadharku avargalaal mudindhadhai ellaam seivaargal.

16 aadhaamin sandhadhiyil vandha naam ellaarumē andha kulandhai maadhiri irukkirōm. yegōvaa andha thambadhi maadhiri irukkiraar. aanaal, andha thambadhikkum yegōvaavukkum periya vitthyaasam irukkiradhu. andha thambadhiyaal avargaludaiya prachinaiyai sariseiya mudiyaadhu. aanaal, yegōvaavaal nammudaiya prachinaiyai sariseiya mudiyum. appadi seivadharku avar oru naalai kuritthirukkiraar. (mat. 24:36) avarmēl namakku anbu irukkiradhu. (1 yō. 4:19) adhanaaldhaan, avarudan sērndhu sagitthirukka vēndum endru naam aasaippadugirōm.

17. ebirēyar 12:2, 3-il yēsuvai patri sollappattirukkira vishayam thodarndhu sagitthiruppadharku namakku eppadi udhavi seiyum?

17 sagitthirukkira vishayatthil yegōvaadhaan thalaisirandha munmaadhiri. yēsuvum thannudaiya appaa maadhiriyē sagitthirundhaar. avar oru manidhanaaga indha būmiyil irundhapōdhu, kēvalamaana pēchugalaiyum avamaanatthaiyum mara kambatthil sitthiravadhaigalaiyum sagitthukkondaar. (ebireyar 12:2, 3-ai vaasiyungal.) yegōvaavin munmaadhiridhaan sagitthiruppadharkaana balatthai yēsuvukku kodutthadhu. adhē munmaadhiri nammaiyum balappadutthum.

18. yegōvaa porumaiyaaga iruppadhaal niraiya nanmaigal kidaitthirukkindrana enbadhai purindhukolla 2 pēdhuru 3:9 eppadi udhavugiradhu?

18 irandu pēdhuru 3:9-ai vaasiyungal. indha ulagatthil irukkira aniyaaya akkiramangalukku ellaam eppōdhu mudivukatta vēndumendru yegōvaavukku theriyum. avar porumaiyaaga iruppadhaal thiralkūttamaana makkal, adhaavadhu latchakkanakkaana janangal, avarai vananga mudigiradhu, pugala mudigiradhu. avar ivvalavu porumaiyaaga irundhadhaaldhaan indha latchakkanakkaana janangal indha būmiyil pirandhu, avarmēl anbu vaitthu avarukku thangalai arppanitthirukkiraargal. ivargalukkellaam edhirkaalatthil yegōvaa aasīrvaadhangalai kodukkirapōdhu, avar ivvalavu kaalam porumaiyaaga iruppadhu evvalavu sariyaanadhu enbadhu theriya varum!

19. naam enna seivadharku urudhiyaaga irukka vēndum, namakku enna palan kidaikkum?

19 sandhōshatthōdu sagitthiruppadhu eppadi enbadhai yegōvaavidamirundhu naam katrukkolgirōm. saatthaan ennadhaan avarukku manavēdhanaiyai kodutthaalum, avar eppōdhumē ‘sandhōshamulla kadavulaaga’ irukkiraar. (1 thī. 1:11) yegōvaa avarudaiya peyarai parisutthappadutthugira varaikkum... avarudaiya arasaatchidhaan sariyaanadhu enbadhai nirūbikkira varaikkum... aniyaaya akkiramatthukku ellaam mudivu kattugira varaikkum... nammudaiya prachinaigalai ellaam nirandharamaaga thīrtthu vaikkira varaikkum... naamum porumaiyōdu irundhaal thodarndhu sandhōshamaaga irukka mudiyum. yegōvaa ellaavatraiyum sagitthukkondirukkiraar enbadhai naam marandhuvida vēndaam. adhanaal, naamum thodarndhu sagitthirukka vēndum enbadhil urudhiyaaga irukkalaam. appadi seidhaal, yaakkōbu 1:12-il solliyirukkira vaartthaigal nammudaiya vishayatthilum unmaiyaagum. andha vasanam ippadi solgiradhu: “sōdhanaigalai sagitthukkondē irukkum manidhan sandhōshamaanavan; ēnendraal, yegōvaavinaal ētrukkollappadumpōdhu, vaalvu endra krīdam avanukku kidaikkum. thannidam thodarndhu anbu kaattugiravargalukku adhai tharuvadhaaga avar vaakku kodutthirukkiraar.”

paattu 139 pūnjōlaiyil vaalkkai

^ Pārā. 5 naam ellaarumē ēdhō oru prachinaiyōdu pōraadikkondudhaan irukkirōm. adhil niraiya prachinaigalukku ippōdhaikku thīrvillai. avatrai ellaam naam sagitthudhaan aaga vēndum. aanaal naam mattumalla, yegōvaavum niraiya vishayangalai sagitthukkondudhaan irukkiraar. adhil onbadhu vishayangalai indha katturaiyil paarkkappōgirōm. avar sagipputthanmai kaattuvadhaal ennenna nanmaigal kidaitthirukkindrana endrum sagipputthanmai kaattum vishayatthil avaridamirundhu naam enna katrukkollalaam endrum indha katturaiyil paarkkappōgirōm.