Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 29

ungalaal seiya mudindhadhai ninaitthu sandhōshappadungal!

ungalaal seiya mudindhadhai ninaitthu sandhōshappadungal!

‘ovvoruvanum . . . matravanōdu thannai oppittu paartthu sandhōshappadaamal thannai paartthē sandhōshappadattum.’—galaa. 6:4.

paattu 34 utthama paadhaiyil selvōm

indha katturaiyil... *

1. yegōvaa ēn nammai matravargalōdu oppittu paarppadhillai?

ellaamē orē maadhiri irukka vēndum endru yegōvaa ninaippadhillai. adhanaaldhaan, vitthiyaasa vitthiyaasamaana thaavarangal... mirugangal... endru ēraalamaaga padaitthirukkiraar. manidhargal ovvoruvaraiyum ovvoru maadhiri padaitthirukkiraar. adhanaaldhaan, oruvarai innoruvarōdu avar oppittu paarppadhu illai. nammudaiya idhayatthil enna irukkiradhu endrudhaan avar paarkkiraar. (1 saa. 16:7) nammaal edhu mudiyum, edhu mudiyaadhu, naam eppadi valarkkappattōm ena ellaamē yegōvaavukku theriyum. nammaal mudiyaadhadhai avar orupōdhum kētpadhu illai. adhanaal, yegōvaa nammai eppadi paarkkiraarō adhē maadhiri nammai naam paarppadharku katrukkolla vēndum. ippadi seidhaal nammai patri alavukku adhigamaagavum ninaikka maattōm, romba kuraivaagavum ninaikka maattōm. ippadi, namakku “thelindha butthi” irukkiradhu enbadhai kaattuvōm.—rō. 12:3.

2. naam ēn matravargalōdu nammai oppittu paarkka kūdaadhu?

2 idhai konjam yōsitthu paarungal. oru sagōdhararum sagōdhariyum nandraaga ūliyam seigiraargal. (ebī. 13:7) ippōdhu, avargalai maadhiriyē nīngalum ūliyam seiya vēndum endru ninaippadhu thappaa? illai. (pili. 3:17) avargalōdu ungalai oppittu paarppadhudhaan thappu. ēnendraal, appadi seiyumpōdhu naatkal pōga pōga, nīngal avargalai paartthu vayitrerichal pada aarambitthuvidalaam, sōrndhupōividalaam. nīngal edharkumē laayakkillai endru ninaikka aarambitthuvidalaam. adhumattumalla, pōna katturaiyil paarttha maadhiri sabaiyil irukkira matravargalōdu pōtti pōttukkondirundhōm endraal sabaiyin samaadhaanamum otrumaiyum baadhikkappadum. adhanaaldhaan, “ovvoruvanum thannudaiya seyalgalai aaraaindhu paarkkattum. appōdhu, avan matravanōdu thannai oppittu paartthu sandhōshappadaamal thannai paartthē sandhōshappaduvaan” endru yegōvaa arivurai kodukkiraar.—galaa. 6:4.

3. nīngal ennenna munnētrangalai seidhirukkirīrgal?

3 yegōvaavin sēvaiyil nīngal niraiya munnētrangalai seidhirukkalaam. idhai ellaam ninaitthu nīngal sandhōshappada vēndum endru avar aasaippadugiraar. udhaaranatthukku, nyaanasnaanam edukka vēndum endra kurikkōlai vaitthu adhai nīngal adaindhirukkalaam. yegōvaamēl vaitthirukkira anbaaldhaan nīngal adhai seidhīrgal. adharku pinbum, nīngal ennenna munnētrangalai seidhirukkirīrgal endru yōsitthu paarungal. baibilaiyum matra prasurangalaiyum padikka vēndum endra aasai ungalukku adhigamaagi irukkiradhaa? munbaivida, ippōdhu nīngal ungal manadhilirundhu jebam seigirīrgalaa? (sang. 141:2) ūliyatthil nandraaga pēsuvadharkum karpikkum karuvigalai thiramaiyaaga payanpadutthuvadharkum katrukkondīrgalaa? yegōvaavin udhaviyaal nīngal oru nalla kanavanaaga... manaiviyaaga... appaa ammaavaaga... aagi irukkirīrgalaa? appadi endraal, adhaiyellaam ninaitthu nīngal romba sandhōshappadalaam. nīngal seidhirukkira munnētrangalai ninaitthu thirupthiyaaga irukkalaam.

4. indha katturaiyil edhai patri paarkkappōgirōm?

4 ovvoruvarum sila munnētrangalai seidhirukkalaam. adhai paartthu sandhōshappaduvadharku naam avargalukku udhavalaam. adhē samayatthil, matravargalōdu oppittu paarkkaamal iruppadharkum avargalukku udhavalaam. appaavum ammaavum pillaigalukku eppadi udhavalaam enbadhaiyum, kanavanum manaiviyum oruvarukkoruvar eppadi udhavalaam enbadhaiyum, sagōdhara sagōdharigalukku mūppargal eppadi udhavalaam enbadhaiyum, sagōdhara sagōdharigalaaga naamum oruvarukkoruvar eppadi udhavalaam enbadhaiyum indha katturaiyil paarppōm. kadaisiyaaga, nammudaiya thiramaigalukkum sūlnilaigalukkum ētra maadhiri, etti pidikka mudindha ilakkugalai vaippadharku baibil niyamangal eppadi udhavum enbadhaiyum paarkkappōgirōm.

petrōrgalum thambadhigalum enna seiyalaam?

petrōrgalē, ungaludaiya pillaigal ovvoruvarum seigira muyarchigalai paaraattungal (paaraakkal 5-6) *

5. ebēsiyar 6:4 solgirapadi appaa ammaa enna seiya kūdaadhu?

5 appaavum ammaavum oru pillaiyai matra pillaigalōdu oppida kūdaadhu. andha pillaiyaal seiya mudiyaadhadhai seiya solli kattaayappadutthavum kūdaadhu. appadi seidhaal, andha pillai manamudaindhu pōividum. (ebēsiyar 6:4-ai vaasiyungal.) sachīkkō * endra sagōdhari enna solgiraar endru paarkkalaam: “enkūda padikkiravangalavida naan mudhal idatthila irukkanumnu aasiriyargal edhirpaatthaanga. adhumattum illaama, naan palliyila nallaa padichaadhaan aasiriyargalukkum, satthiyatthila illaadha ennōda appaavukkum yegōvaavin saatchigalmēla nalla abippraayam varumnu ammaa sonnaanga. sollappōnaa, ellaa paritchailayum naan nūru maark edukkanumnu avanga aasappattaanga. adhu ennaala mudiyavē mudiyala. padippu mudichu niraiya varusham aayittaalum innaikkum sila samayangalla naan seiyaradha paatthu yegōvaa sandhōshappaduvaaraangara sandhēgam enakku vandhudum” endru avar solgiraar.

6. sangīdham 131:1, 2-il irundhu petrōrgal enna katrukkollalaam?

6 sangīdham 131:1, 2-il irundhu petrōrgal arumaiyaana paadatthai katrukkollalaam. (vaasiyungal.) ‘periya kaariyangalukkaagavum’ varambukku minjiya kaariyangalukkaagavum thaan “aasaippaduvadhillai” endru dhaavīdhu raajaa adhil solliyirukkiraar. avar manatthaalmaiyaagavum adakkamaagavum irundhadhaal thannai thaanē ‘thētrikkondu . . . nimmadhiyaaga’ irundhaar. dhaavīdhidamirundhu petrōrgal enna katrukkollalaam? petrōrgal manatthaalmaiyōdum adakkatthōdum thangaludaiya varambugalaiyum purindhukolla vēndum, pillaigaludaiya varambugalaiyum purindhukolla vēndum. alavukku adhigamaaga edhirpaarkka kūdaadhu. pillaigaludaiya balam, balavīnangal aagiyavatrai purindhukondu avargalaal mudindha ilakkugalai etti pidippadharku petrōrgal pillaigalukku udhavi seiya vēndum. mariyaanaa endra sagōdhari ippadi solgiraar: “enkūda pirandha mūnu pēr kūdayum mattha pillainga kūdayum ammaa ennai oppidavē maattaanga. ovvoruttharukkum yegōvaa ovvoru thiramaiya kodutthirukkaarunnum ovvoruttharaiyum avar thangangalaa paakkiraarnum ammaa solvaanga. adhanaala avvalavaa yaar kūdayum ennai naan oppittu paakka maattēn. ammaa ippadi valatthadhukkaaga avangalukku romba nandri!”

7-8. oru kanavar eppadi thannudaiya manaivikku madhippu kodukkalaam?

7 yegōvaavin saatchiyaaga irukkira oru kanavar thannudaiya manaiviyai madhikka vēndum. (1 pē. 3:7) madhippadhu endraal thannudaiya manaiviyai gavanitthukkolvadhu endrum avalukku mariyaadhai koduppadhu endrum arttham. manaiviyai madhikkira oru kanavar avalai mukkiyamaanavalaaga ninaippaar. avalaal mudiyaadhadhai seiya vēndum endru edhirpaarkka maattaar. matra pengalōdu oppidavum maattaar. oruvēlai, appadi oppittu paartthaal enna aagum? rōsaa engira sagōdhari enna solgiraar endru paarkkalaam. avarudaiya kanavar satthiyatthil illai. avar kanavar eppōdhumē rōsaavai matra pengalōdu oppittu paartthu kondē iruppaar. avarudaiya manadhai kutthi kilikkira maadhiri eppōdhumē pēsi kondiruppadhaal, yaarukkumē thanmēl anbu illai endru avar ninaikka aarambitthuvittaar. thannudaiya suyamariyaadhai pōivittadhaagavum ninaitthaar. “yegōvaa ennai madhikkiraarungaradha naan adikkadi nyaabagappadutthikka vēndiyirundhadhu” endru avar solgiraar. aanaal, yegōvaavin saatchiyaaga irukkira oru kanavar, thannudaiya manaiviyai madhippaar. appadi madhikkavillai endraal, manaiviyidam irukkira bandham mattumalla yegōvaavudan irukkira bandhamum baadhikkappadum enbadhu avarukku nandraagavē theriyum. *

8 thannudaiya manaiviyai madhikkira oru kanavar, matravargalukku munbu avalai patri nalla vidhamaaga pēsuvaar. ‘naan unnai nēsikkirēn’ endru thannudaiya manaiviyidam adikkadi solvaar, avalai paaraattuvaar. (nīdhi. 31:28) idhaitthaan pōna katturaiyil paarttha kēttharīnaa endra sagōdhariyin kanavar seidhaar. kēttharīnaa chinna vayadhil irundhapōdhu, matra pengalōdum nanbargalōdum avarudaiya ammaa avarai eppōdhumē oppittu paartthukkondē iruppaar. adhanaal, matravargalōdu oppittu paartthu thannai edai pōda aarambitthuvittaar. satthiyatthukku vandha pinbumkūda andha palakkam avarukku irundhadhu! aanaal, indha palakkatthai vittuviduvadharkum avarai patri sariyaana ennatthai valartthukkolvadharkum avarudaiya kanavar udhavi seidhaar. “ennōda kanavar ennai nēsikkiraaru. naan seira nalla vishayangalukkaaga ennai paaraattuvaaru. enakkaaga jebam seivaaru. yegōvaavōda arumaiyaana gunangala nyaabagappadutthikittē iruppaaru. ennōda ennattha maatthikkavum udhavaraaru” endru avar solgiraar.

mūppargalum matravargalum eppadi udhavalaam?

9-10. matravargalōdu oppittu paarkkaamal iruppadharku oru sagōdharikku mūppargal eppadi udhavi seidhaargal?

9 yaarukkaavadhu matravargalōdu oppittu paarkkira palakkam irundhaal, avargalukku mūppargalaal udhava mudiyum. hanōni endra sagōdhariyai patri ippōdhu paarkkalaam. avar chinna vayadhil irundhapōdhu yaarumē avarai paaraatta maattaargal. “naan matthavangalōda palagaradhukku kūchappattēn. ‘mattha pillaingadhaan sūppar, naan ellaam onnumē illai’nu ninaichēn. enakku vivaram therinja naalla irundhē matthavangalōda ennai oppittu paatthuttēdhaan irundhēn” endru avar solgiraar. satthiyatthukku vandha pinbum avarukku andha palakkam irundhadhu. adhanaal, sabaiyil ‘naanellaam oru aalaa?’ endru ninaikka aarambitthaar. aanaal, indraikku sandhōshamaaga payaniyar ūliyam seidhukondirukkiraar. indha maatratthukku enna kaaranam?

10 hanōnikku mūppargal udhavi seidhaargal. sabaiyil avarum prayōjanamaana aal endru solli urchaagappadutthinaargal. avar nalla munmaadhiri vaitthukkondiruppadharkaaga avarai paaraattinaargal. “sagōdharigalla silarukku udhava solli, sila samayangalla mūppargal ennai kēttukittaanga. adhanaala, naanum matthavangalukku prayōjanamaa irukkarēngara unarvu enakku vandhuchu. ilam sagōdharigal silarukku naan udhavanappō mūppargal enakku nandri sonnaanga. apparam 1 thesalōnikkēyar 1:2, 3 vasanangala padichu kaattinaanga. adhu en manasa aalamaa thottuchu! indha arumaiyaana mēippargalukku romba nandri. sabaiyila naanum matthavangalukku prayōjanamaa irukkarēngaradha ippa naan purinjukittēn” endru avar solgiraar.

11. ēsaayaa 57:15-il solli irukkirapadi, ‘nenjam norungiyavargalukkum thuvandupōnavargalukkum’ naam eppadi udhavalaam?

11 ēsaayaa 57:15-ai vaasiyungal. ‘nenjam norungiyavargalaiyum thuvandupōnavargalaiyum’ yegōvaa romba akkaraiyōdu paartthukkolgiraar. mūppargal mattumalla, nam ellaaraalum indha maadhiri irukkira sagōdhara sagōdharigalukku udhava mudiyum. niraiya valigalil naam adhai seiyalaam. adhil oru vali, avargalmīdhu naam akkarai vaitthirukkirōm enbadhai avargalukku kaattuvadhu. avargalmīdhu yegōvaa endhalavukku anbu vaitthirukkiraar enbadhai naam avargalukku puriya vaikka vēndum endru avar aasaippadugiraar. (nīdhi. 19:17) adhōdu, naam manatthaalmaiyaagavum adakkamaagavum iruppadhan mūlam sagōdhara sagōdharigalukku udhavalaam. matravargal nammai paartthu poraamaippadugira alavukku naam nadandhukolla kūdaadhu. adharku badhilaaga, namakku irukkira thiramaigalaiyum arivaiyum oruvaraiyoruvar balappadutthuvadharkaaga payanpaduttha vēndum.—1 pē. 4:10, 11.

yēsu eppōdhumē sīshargalaivida thannai uyarndhavaraaga kaattikkollavillai. adhanaal, sīshargal avaridam nerungi palaginaargal. avarum thannudaiya nanbargalōdu sērndhu sandhōshamaaga nēram selavalitthaar (paaraa 12)

12. saadhaarana janangal yēsuvudan irukka vēndum endru ēn aasaippattaargal? (attai padam)

12 sīshargalai yēsu eppadi nadatthinaar enbadhilirundhu naam niraiya katrukkollalaam. idhuvaraikkum būmiyil vaalndhavargalilēyē avardhaan maamanidhar. irundhaalum, avar ‘saanthamum manatthaalmaiyumaaga irundhaar.’ (mat. 11:28-30) avarukku ēraalamaana arivum nyaanamum irundhadhu. aanaal, adhai patri ellaam avar thambattam adikkavillai. matravargalukku katrukkodutthapōdhu elimaiyaana vaartthaigalai payanpadutthinaar. paamara makkalukku purigira maadhiriyaana udhaaranangalai sonnaar. (lū. 10:21) aanaal, andraikku irundha madha thalaivargal perumai piditthavargalaaga irundhaargal. saadhaarana janangalai kadavul oru poruttaagavē madhippadhillai endru ninaikka vaitthaargal. aanaal, yēsu orupōdhum appadi seiyavillai. (yōvaa. 6:37) adharku badhilaaga, saadhaarana janangalai avar gauravappadutthinaar.

13. yēsu thannudaiya sīshargalai nadatthiya vidhatthilirundhu avar kanivaanavar enbadhaiyum anbaanavar enbadhaiyum eppadi purindhukolla mudigiradhu?

13 yēsu thannudaiya sīshargalai nadatthiya vidhatthil irundhu avar kanivaanavar enbadhaiyum anbaanavar enbadhaiyum purindhukolla mudigiradhu. sīshargalukku vitthiyaasamaana thiramaigalum sūlnilaigalum irundhana enbadhai avar purindhu vaitthirundhaar. ellaaraalum orē vidhamaana poruppugalai seiya mudiyaadhu endrum ellaaraalum ūliyatthil orē vidhamaana palangalai thara mudiyaadhu endrum avarukku theriyum. aanaalum, mulu irudhayatthōdu avargal seidha sēvaiyai avar paaraattinaar. sīshargaludaiya sūlnilaiyai avar nandraaga purindhukondaar enbadhu thaalandhai patri avar sonna uvamaiyilirundhu therindhukolla mudigiradhu. andha uvamaiyil, ejamaanar ovvoru adimaikkum “avanavanudaiya thiramaikku ētrapadi” vēlai kodutthaar. adhil oru adimai innoru adimaiyaivida niraiya sambaadhitthaan. aanaal, andha irandu adimaiyaiyum, “sabaash! unmaiyulla nalla adimaiyē” endru solli andha ejamaanar paaraattinaar.—mat. 25:14-23.

14. yēsu maadhiriyē naam eppadi matravargalai nadatthalaam?

14 yēsu nammidamum kanivaagavum anbaagavum nadandhukolgiraar. ovvoruvarudaiya thiramaigalum sūlnilaigalum vērupadugindrana enbadhu avarukku nandraaga theriyum. namakku endha alavukku mudiyumō andha alavukku yegōvaavukku sēvai seiyumpōdhu avar sandhōshappadugiraar. naamum yēsu maadhiriyē matravargalai nadattha vēndum. oru sagōdhararō sagōdhariyō ‘matthavanga seira alavukku ennaala seiya mudiyalaiyē’ ena ninaikkiraar endru vaitthukkollungal. andha samayatthil, avar kūni kuruguvadhu maadhiri naam nadatthi vida kūdaadhu. ‘naan edharkumē laayakkillai’ endrum avarai ninaikka vaitthuvida kūdaadhu. adharku badhilaaga, yegōvaavukku thangalaal mudindhadhai avargal seigirapōdhu naam manadhaara paaraatta vēndum.

etta mudindha ilakkugalai vaiyungal

ungalaal mudindha ilakkugalai vaikkumpōdhum adhai adaiyumpōdhum nīngal sandhōshappadalaam (paaraakkal 15-16) *

15-16. etta mudindha ilakkugalai vaitthadhaal oru sagōdharikku eppadi nanmai kidaitthadhu?

15 yegōvaavin sēvaiyil ilakkugalai vaikkumpōdhu nam vaalkkai artthamulladhaaga irukkum. naam endha dhisaiyil pōikkondirukkirōm enbadhu namakku theriyum. adharku, ungaludaiya thiramaigalukkum sūlnilaigalukkum thagundha maadhiri ilakkugalai vaiyungal. matravargal vaikkira adhē ilakkugalai vaikka vēndum endru ninaikkaadhīrgal. appōdhudhaan, naam sōrndhuvida maattōm. (lū. 14:28) ippōdhu payaniyar ūliyam seigira midōri endra sagōdhariyin anubavatthai paarkkalaam.

16 midōriyin appaa yegōvaavin saatchi kidaiyaadhu. midōriyōdu pirandhavargalōdum avarudan paditthavargalōdum midōriyai avar oppittu paartthu mattam thattuvaar. adhanaal, “naan edhukkumē laayakkillanu ninachēn” endru midōri solgiraar. avar valara valara thannambikkaiyai valartthukkondaar. “naan dhinamum baibila padichēn, adhu en manasukku nimmadhiyaa irundhuchu. yegōvaa ennai endhalavukku nēsikkiraarungiradhayum ennaala purinjukka mudinjadhu” endru avar solgiraar. adhumattumalla, etta mudindha ilakkugalai avar vaitthaar. adhai etti pidippadharkaaga yegōvaavidam jebam seidhaar. ippadiyellaam seidhadhaal yegōvaavin sēvaiyil avaraal munnēra mudindhadhu. adhai ninaitthu avar romba sandhōshappattaar.

ungalaal mudindhadhai yegōvaavukku thodarndhu seiyungal

17. nammudaiya “manadhai aadhikkam selutthugira manappaanmaiyai pudhuppitthukkondē” iruppadharku enna seiya vēndum, adhanaal enna nanmai?

17 nammai patri naam enna ninaikkirōm enbadhai maatrikkolvadharku konjam kaalam edukkum. adhanaaldhaan, “ungal manadhai aadhikkam selutthugira manappaanmaiyai pudhuppitthukkondē irungal” endru yegōvaa arivurai kodukkiraar. (ebē. 4:23, 24) idhai seivadharku naam avaridam jebam seiya vēndum, baibil padikka vēndum, paditthadhai aalamaaga yōsitthu paarkka vēndum. thodarndhu idhaiyellaam seidhukondē irukka vēndum. balatthukkaaga yegōvaavai nambi irukka vēndum. matravargalōdu nammai oppidugira ennam namakku vandhaal, adhai kattuppadutthuvadharku yegōvaavin sakthi udhavi seiyum. adhumattumalla, matravargalai paartthu vayitrerichal padum gunamum, thalaikkanamum nammudaiya manadhil thulirvittaal adhai kandupiditthu mulaiyilēyē killi eriyavum yegōvaa udhavuvaar.

18. irandu naalaagamam 6:29, 30-il irukkira vaartthaigal ungalukku ēn aarudhalaaga irukkindrana?

18 irandu naalaagamam 6:29, 30-ai vaasiyungal. yegōvaavukku nammudaiya manadhil iruppadhu ellaamē theriyum. indha ulagatthil irukkira ketta vishayangalaiyum namakkullē ūri pōyirukkira thavaraana ennangalaiyum naam edhirtthu pōraaduvadhai avar paarkkiraar. indha pōraattatthil naam endhalavukku muyarchi edukkirōm enbadhai avar paarkkumpōdhu, nammēl avarukku irukkum anbu adhigamaagiradhu.

19. nammēl vaitthirukkira anbai vilakkuvadharku yegōvaa enna udhaaranatthai payanpadutthiyirukkiraar?

19 yegōvaa nammēl evvalavu anbu vaitthirukkiraar enbadhai purindhukolvadharku oru thaaikkum kulandhaikkum idaiyil irukkira andha paasappinaippu patri solliyirukkiraar. (ēsaa. 49:15) oru kulandhaikku thaayaana rēchal enna solgiraar endru paarungal. “en maga stefaani kurai prasavatthila pirandhaa. avala modhamodhalaa paakkarappō romba kuttiyaa irundhaa, paakkradhukkē paavamaa irundhuchu. avala oru maasam inkubēttarila vachirundhaanga. andha samayatthula dhinamum avala kaiyila thūkki vachukkiradhukku aaspatthiri nirvaagam enakku anumadhi kodutthaanga. appō avalukkum enakkum oru paasappinaippu uruvaachu. innaikku avalukku aaru vayasu. ava vayasu pillaigalavida ava romba kuttiyaadhaan irukkaa. uyirōda irukkaradhukkaaga ava niraiya pōraadi irukkaa. adhanaala, avala enakku romba pidikkum. ava pirandhadhukku apparam en vaalkkaiyē romba sandhōshamaa maariduchu!” endru avar solgiraar. idhē maadhiridhaan yegōvaavum. thanakku mulu irudhayatthōdu sēvai seivadharkaaga pōraadugiravargalai avar romba nēsikkiraar. idhai therindhukolvadhu namakku evvalavu aarudhalaaga irukkiradhu!

20. ungalai paartthu nīngalē ēn sandhōshappattukkollalaam?

20 yegōvaavin kudumbatthil etthanai pēr irundhaalum ungalukkendru oru thani idam irukkiradhu. nīngalum andha kudumbatthil mukkiyamaanavardhaan. matra janangalaivida nīngal ellaa vidhatthilum uyarndhavargal enbadharkaaga avar ungalai thērndhedukkavillai. ungaludaiya irudhayatthai avar paartthaar. thaalmaiyaana ullatthai gavanitthaar. avar katrukkoduppadhai ētrukkolgira manamum adharku ētra maadhiri ungalai maatrikkolgira manamum iruppadhai gavanitthaar. adhanaal, ungalai thērndhedutthaar. (sang. 25:9) avarukku sēvai seivadharku ungalaal mudindhadhai ellaam seivadhai paartthu avar sandhōshappadugiraar. nīngal sagipputthanmaiyōdu irukkirīrgal, unmaiyaaga nadandhukolgirīrgal. idhellaam ungalukku ‘nērmaiyaana, nalla idhayam’ irukkiradhu enbadhai nirūbikkiradhu. (lū. 8:15) adhanaal, yegōvaavukku thodarndhu ungalaal mudindhadhai ellaam seiyungal. appadi seiyumpōdhu ‘[ungalai] paartthu’ nīngal sandhōshappaduvīrgal.

paattu 38 avar unnai balappadutthuvaar

^ Pārā. 5 yegōvaa nammai yaarōdum oppittu paarppadhillai. aanaal, nammil silar nammai matravargalōdu oppittu paartthu nammai thaalvaaga ninaitthukkolgirōm. ippadi seivadhu ēn nalladhu illai enbadhai indha katturaiyil paarppōm. adhōdu, kudumbatthil irukkiravargalaiyum sabaiyil irukkiravargalaiyum yegōvaa eppadi paarkkiraarō, adhē maadhiri avargal thangalai paarppadharku naam eppadi udhavalaam enbadhaiyum paarppōm.

^ Pārā. 5 sila peyargal maatrappattirukkindrana.

^ Pārā. 7 ingē kanavarukkaaga sila vishayangal sollappattaalum, idhu manaivigalukkum porundhum.

^ Pārā. 58 padavilakkam: kudumba valipaadu nadandhukondirukkiradhu. pillaigal ellaam ondrusērndhu nōvaavin pēlaiyai kattikkondirukkiraargal. ovvoru pillaiyum seidhadhai paartthu appaa ammaa romba sandhōshappadugiraargal.

^ Pārā. 62 padavilakkam: oru chinna pillaiyai thaniyaaga valarkkum ammaa thunai payaniyar sēvai seiya thittam pōdugiraar. andha kurikkōlai adaiya mudindhadhai ninaitthu sandhōshappadugiraar.