1, 2. Бу мақалидә немиләрни муһакимә қилимиз?

 СИЗ бир посылкини күтиватисиз дәйли. Униңда сизгә еһтияҗлиқ нәрсә бар. Амма у сиз күткән вақитта кәлмисә, қандақ һис-туйғуда болисиз? Бир айәттә мундақ йезилған: «Узақ күтүш жүрәкни ағритиду» (Пәнд н. 13:12). Посылкиниң сиз күткән вақитта кәлмигәнлигиниң муһим сәвәплирини билгиниңиздә, өзүңизни қандақ һис қилисиз? Сиз сәвир-тақәт көрситип, күтүшкә тәйяр болисиз.

² Бу мақалидә, сәвир-тақәт билән күтүшимизгә ярдәм беридиған бәзи Муқәддәс китап принциплирини көрүп чиқимиз (Мика 7:7). Кейин қайси икки саһада Йәһвани чоқум сәвир-тақәт билән күтүшимиз керәклигини муһакимә қилимиз. Ахирида Йәһвани күтүшкә тәйяр болғанлар қандақ бәрикәтләргә еришидиғанлиғини көрүмиз.

3. Яқуп 5:7-айәттә қандақ принцип көрситилгән?

³ Муқәддәс китапта бизни сәвирчанлиққа үндәйдиған бир мисал кәлтүрүлгән: деханлар мол һосул елиш үчүн, баһар вә күз ямғурлирини сәвир-тақәтлик билән күтиду (Яқуп 5:7). Бу мисалдин қандақ принципни байқидиңиз? Дана киши ишлирида яхши нәтиҗигә еришиш үчүн тиришчан вә сәвир-тақәтлик болуши керәк.

4. Пәнд-нәсиһәтләр 4:18-айәттә қандақ принцип бар?

⁴ Муқәддәс китапта мундақ принцип бар: «Һәққанийлар йоли нурлуқ қуяштәк, У күнниң чүш мәзгилигә кәлгичә, Ярқин вә парлақ йоруйду» (Пәнд н. 4:18). Бу айәт, Худа Өз хәлқигә Униң ирадисини аста-аста чүшинишигә ярдәм беридиғанлиғини  ениқ көрситиду. Шундақла бу принцип, Худа хизмәтчиси һаятида өзгиришләрни қилип, Йәһваға техиму йеқин болалайдиғанлиғини чүшинишимизгә ярдәм бериду. Йәһваға йеқинлишиш үчүн вақит кетиду. Әгәр биз Худа Сөзи вә Униң тәшкилатидин кәлгән нәсиһәтләрни әстаидил тәтқиқ қилип, һаятимизда қоллансақ, аста-аста Әйсаға охшаш пәзиләтләрни йетилдүрәләймиз. Бизниң Худа һәққидики билимлиримизму ашиду. Буни Әйсаниң қандақ мисал билән чүшәндүргәнлигигә қарап бақайли.

5. Аста өсүш җәриянини Әйса қандақ тәмсил арқилиқ көрсәткән?

⁵ Әйса, биз йәткүзгән Падишалиқ тоғрилиқ хуш хәвәрниң, сәмимий инсанларниң қәлбидә худди кичик бир уруққа охшаш аста-аста өсүшини бир тәмсил арқилиқ чүшәндүргән: «Уруқ болса үниду һәм өсиду, бирақ адәм униң қандақ өсүдиғинини билмәйду. Йәр өзи пәйдин-пәй мевә бериду: дәсләп көкни, кейин башақни һәм ахирида башақтики пишқан данни» (Марк 4:27, 28). Шу тәмсил арқилиқ Әйса немә демәкчи болди? Худди уруқ аста-аста өсүп пишкәндәк, кишиниңму Падишалиқ тоғрилиқ хуш хәвәрни қобул қилип, роһий җәһәттин өсүшиниң аста-аста болидиғанлиғини чүшәндүргән. Мәсилән, биз билән Муқәддәс китапни үгиниватқан киши Йәһваға техиму йеқинирақ болғансири, униңда нурғунлиған яхши өзгиришләрни көрүшкә башлаймиз (Әфәс. 4:22—24). Бирақ кичиккинә уруқни өстүргүчи Йәһва Худаниң Өзи екәнлигини әстин чиқармайли (Кор. 1-х. 3:7).

6, 7. Йәһваниң йәр шарини яритишидин немиләрни үгинәләймиз?

⁶ Йәһва мәйли қандақ иш қилсун, ишини тамамлашқа қанчилик вақит кәтсун, уни сәвирчанлиқ билән түгитиду. Шундақ қилишиниң сәвәви, У Өз исмини улуқлаш вә башқиларниң пайдиси үчүндур. Мәсилән, Йәһваниң йәр шарини инсанлар үчүн қәдәмму қәдәм яратқанлиғини көрүп чиқайли.

⁷ Муқәддәс китапта йәр шарини яратқанда, Йәһва зиминниң «чоң кичиклиги» вә «астини» бәлгүләп, «һулини» салғанлиғи тәсвирләнгән (Аюп 38:5, 6). У һәтта Өзиниң ишлирини тәкшүрүшкә вақит чиқарған  (Ярит. 1:10, 12). Йәһваниң қәдәмму қәдәм йеңи бир нәрсини яратқанлиғини көргән пәриштиләрниң қандақ һис-туйғуда болғанлиғини тәсәввур қилаламсиз? Улар чоқум һаяҗанға толған. Шу сәвәп, улар нахша ейтип «хошаллиққа чөмгән еди» (Аюп 38:7). Буниңдин немигә үгинәләймиз? Йәһва яритиш ишини тамамлаш үчүн нурғун жилларни сәрип қилған. Бирақ Йәһва яратқан барлиқ мәвҗудатларни көрүп чиққанда, У һәммисиниң «наһайити яхши» екәнлигини көргән (Ярит. 1:31).

8. Һазир немини көрүп чиқимиз?

⁸ Жуқуридики мисаллардин көргинимиздәк, Худа Сөзи сәвир-тақәт болушниң қанчилик муһим екәнлигини тәкитләйду. Һазир биз икки саһада Йәһвани күтүшимиз керәклигини көрүп чиқимиз.

9. Қайси вәзийәттә Йәһвани күтишимиз керәк болиду?

⁹ Дуалиримизниң җававини күтишимиз керәк. Биз синаққа қарши турғанда яки аҗизлиғимизни йеңиш үчүн ярдәм сорап дуа қилғанда, үмүт қилған ярдәмни Йәһва бәрмәйватқандәк көрүнүши мүмкин. Немә үчүн Йәһва барлиқ дуалиримизға дәрһалла җавап бәрмәйду?

10. Йәһваниң дуалиримизға җавап беришини немә үчүн сәвирчанлиқ билән күтишимиз керәк?

¹⁰ Йәһва дуалиримизға диққәт билән қулақ салиду (Зәб. 65:2). У чин қәлбимиздин чиққан дуалиримизни иман-етиқадимизниң дәлили сүпитидә көриду (Ибр. 11:6). Дуалиримизға мас Худаниң ирадисини орунлашни қәтъий қарар қилсақ, Униң көңли хурсән болиду (Йоһ. 1-х. 3:22). Демәк, биз яман адәтлиримизни ташлап, аҗизлиқлиримизни өзгәртиш үчүн, дуалиримизға мас һәрикәт қилишимиз вә сәвирчанлиқ көрситишимиз керәк. Бәзи дуалиримизға дәрһалла җавап алалмайдиғанлиғимизни һәзрити Әйса көрситип мундақ дегән: «Сорашни давамлаштуруңлар — һәм силәргә берилиду, издәшни давамлаштуруңлар — һәм таписиләр, чекишни давамлаштуруңлар — һәм силәргә ечип бериду, чүнки сориған һәрқандақ киши алиду, издигән тапиду вә чәккәнгиму ечип бериду» (Мәт. 7:7, 8). Биз униң бу нәсиһитигә қулақ селип, дуа қилишни давамлаштурсақ, асмандики Атимизниң бизни тиңшайдиғанлиғиға вә дуалиримизға җавап беридиғанлиғиға ишәнч қилалаймиз (Кол. 4:2).

11. Қаримаққа, дуалиримиз җавапсиз қалғандәк көрүнсә, Ибранийларға 4:16-айәт қандақ ярдәм бериду?

¹¹ Қаримаққа, дуалиримизға җавап кәлмигәндәк көрүнсиму, Йәһва Худа дуалиримизға вақит-саати кәлгәндә җавап беридиғанлиғини вәдә қилиду (Ибранийларға 4:16ни оқуң). Шуңа дуалиримизға җавапни биз үмүт қилғандәк дәрһалла алалмисақму, һәргиз Йәһвани әйиплимәслигимиз керәк. Мәсилән, нурғун қериндашлар Худа Падишалиғиниң мошу рәзил дунияни йоқ қилишини көрүш үчүн узун жиллар дуа қилип келиватиду. Һәтта, Әйса бизгиму шундақ дуа қилишни ейтқан (Мәт. 6:10). Бу рәзил заманниң ахирлишиш вақти инсанлар күткән вақитта кәлмигәч, бәзиләр Худаға болған иман-етиқадиниң аҗизлишишиға йол қойған. Бу немә дегән ахмақлиқ, һә! (Һаб. 2:3; Мәт. 24:44) Иман-етиқат билән Йәһвани күткинимиздә, У дуалиримизға җавап бериду. Йәһва аллиқачан заманниң ахирлишидиған күнини вә саатини бәлгүләп қойған. Шу күн, өз вақит-саатида йетип келиду. Бу дәл һәммиси күткән күн болиду! (Мәт. 24:36; Пет. 2-х. 3:15)

12. Биз үчүн, болупму қандақ вәзийәттә сәвирчанлиқ билән күтүш қийин болуши мүмкин?

¹² Адаләтниң орнитилишини сәвир-тақәт билән күтишимиз керәк. Бу дунияда адәмләр башқиларни пәриқлиқ җинис, ирқ, милләт яки қәбилиләргә бөлүп, начар муамилә қилиду.  Йәһваниң нурғун хизмәтчилири Муқәддәс китап принциплириға мас һаят кәчүргәч, адаләтсизликкә учраватиду. Биз шундақ наһәқчиликкә учриғанда, Әйсаниң мону сөзини чоқум әстә сақлишимиз керәк: «Лекин ким ахирғичә тәқабил турса, шу қутқузулиду» (Мәт. 24:13). Җамаәттә бирсиниң еғир хаталиқ өткүзгәнлигини билсиңиз, немә қилишиңиз лазим? Шу ишни ақсақалларға ейтқандин кейин, уларниң шу мәсилини Худаниң қанун-принциплириға асасән бетәрәп қилишини сәвирчанлиқ билән күтәмсиз? Бирси еғир гуна қилса, ақсақаллар немә қилиду?

13. Җамаәттә бирси еғир гуна қилғанда, Йәһва Худа ақсақалларниң немә қилишини күтиду?

¹³ Ақсақаллар җамаәттә бириниң еғир гуна қилғанлиғидин хәвәрдар болғанда, улар Йәһваниң әшу вәзийәткә қандақ көзқарашта екәнлигини билиш үчүн, Униңдин әқил-парасәт сорап дуа қилиду (Яқуп 3:17). Уларниң мәхсити — мүмкин болса, гуна өткүзгән кишиниң әшу хата йолдин қайтишиға ярдәм бериш (Яқуп 5:19, 20). Улар йәнә җамаәтни қоғдаш вә азап-оқубәт чекиватқанларға тәсәлли бериш үчүн, қолидин кәлгәнниң һәммисини қилишни халайду (Кор. 2-х. 1:3, 4). Ақсақаллар бириниң еғир гуна қилғанлиғини билсә, бираз вақит чиқирип, авал һәммә мәлуматларни жиғиду. Кейин гунакарниң өзини мәлум дәриҗидә түзитишкә ярдәм бериш үчүн, улар дуа қилип, меһрибанлиқ билән Худа Сөзидин нәсиһәтләрни бериду (Йәр. 30:11). Гәрчә ақсақаллар ишни биртәрәп қилишни кечиктүрмисиму, улар дәрһал қарар чиқиришқа алдиримайду. Ақсақаллар, Йәһваниң көрсәтмилиригә асасән иш қилғанда, җамаәттикиләр буниң пайдисини көриду. Амма шундақ йол билән мәсилә биртәрәп қилинсиму, бегуна киши бираз вақит қийнилиши мүмкин. Сизму шундақ вәзийәттә болсиңиз, азап-оқубәтләрни йениклитиш үчүн немә қилсиңиз болиду?

14. Етиқатчилар көңлиңизгә қаттиқ азар бәрсә, Муқәддәс китаптики қайси мисал тәсәлли тепишимизға ярдәм бериду?

¹⁴ Бир киши, һәтта етиқатчи қериндаш көңлиңизгә қаттиқ азар бәргәнму? Шундақ мәсилини Йәһваниң қолиға тапшуруп, Уни сәвирчанлиқ билән күтүшкә немә ярдәм бериду? Муқәддәс китапта бизгә ярдәм беридиған әҗайип мисаллар бар. Мәсилән, Йүсүп акилириниң өзигә қилған гуналири сәвәплик, қәһри-ғәзәплик адәм болуп кәтмигән. Әксинчә, у сәвир-тақәт билән пүтүн диққитини Йәһваға хизмәт қилишқа қаратқан вә Йәһваниң  мукапитиға еришкән (Ярит. 39:21). Ахирида Йүсүп өзиниң көңлигә азар бәргәнләрни кәчүрәлигән вә Йәһваниң бәрикәтлиригә еришкән (Ярит. 45:5). Йүсүпкә охшаш, бизму Йәһваға йеқинлишип, наһәқчиликни түзитишни Йәһваниң қолиға тапшурсақ, тәсәлли тапалаймиз (Зәб. 7:17; 73:28).

15. Бир қериндишимизниң наһәқчиликкә сәвирчанлиқ көрситип, көңүл хатирҗәмлигигә еришишигә немә ярдәм бәргән?

¹⁵ Әлвәттә, биз Йүсүпкә охшаш наһәқчиликкә дуч кәлмисәкму, амма бәзидә башқиларниң яман муамилиси қәлбимизгә пичақтәк санчилиши мүмкин. Әгәр бир қериндаш яки Йәһваға хизмәт қилмайдиған бири билән аримизда келишмәслик йүз бәрсә, Муқәддәс китап принциплирини әмәлий қоллансақ, буниң пайдисини көрүмиз (Флп. 2:3, 4). Бир қериндашниң мисални көрүп бақайли. Иш орнидики хизмәтдиши, қериндишимиз тоғрилиқ сөз-чөчәкләрни тарқатқанлиғини байқиғанда, униң көңли қаттиқ ағриған. Амма қериндишимиз буниңға дәрһалла аччиқлинишниң орниға, у Әйсаниң үлгиси тоғрилиқ чоңқур ойланған. Әйса һақарәткә учриғанда, тил қайтурмиған (Пет. 1-х. 2:21, 23). Шуни әстә тутуп, қериндишимиз бу мәсилигә анчә пәрва қилмаслиқни қарар қилған. Кейинирәк у хизмәтдишиниң еғир кесәл билән күрәш қилип жүргәнлигини вә шу чағда нурғун ғәм-әндишилири болғанлиғини билгән. Шуңа қериндишимиз хизмәтдишиниң әтәй шундақ сөзләрниң қилмиғанлиғини чүшәнгән. У яман муамилигә учриғанда, сәвирчанлиқ көрсәткәнлигидин бәк хошал болған вә көңли хатирҗәмлик тапқан.

16. Сиз наһәқчиликкә бәрдашлиқ бериватқан болсиңиз, сизгә немә тәсәлли берәләйду? (Петрусниң 1-хети 3:12)

¹⁶ Наһәқчилик яки башқа сәвәпләр түпәйли азап-оқубәтләргә сәвир-тақәт қиливатқан болсиңиз, Йәһваниң көңли сунуқларға йеқин екәнлигини унтумаң (Зәб. 34:18). Йәһва сәвирчанлиқ көрсәткиниңиз вә жүкиңизни Униңға ташлиғанлиғиңиз үчүн сизни яхши көриду (Зәб. 55:22). Йәһва пүткүл җаһанниң Сотчисидур. Һечнәрсә Униң нәзәридин чәт қалмайду (Петрусниң 1-хети 3:12ни оқуң). Шуңа өзүңиз һәл қилалмайдиған еғир қийинчилиқларға дуч кәлгәндә, Йәһваниң һәрикәт қилишини күтүшниң муһимлиғини унтумаң!

17. Йәшая 30:18-айәттә йезилғандәк, Йәһва бизгә немини вәдә қилиду?

¹⁷ Пат йеқинда асмандики Атимиз бизни Өз Падишалиғи арқилиқ мол бәрикәтләргә ериштүриду. Йәшая мундақ бәшарәт қилған: «Силәргә меһри-шәпқәт көрситимән дәп, Пәрвәрдигар күтиду... Чүнки Пәрвәрдигар һөкүм-һәқиқәт чиқарғучи Худадур. Уни күткәнләрниң һәммиси бәхитликтур!» (Йәшая 30:18, КТ). Йәһвани үмүт билән күтүватқанлар һазир вә келәчәктиму, чәксиз бәрикәтләргә еришиду.

18. Бизни қандақ бәрикәтләр күтиватиду?

¹⁸ Худа хәлқи йеңи дунияға қәдәм басқанда, улар йәнә бүгүнки күндә дуч келиватқан ғәм-әндишиләр вә қийинчилиқларға қайта дуч кәлмәйду. Наһәқчилик әнди башқа болмайду (Вәһ. 21:4). Йәр йүзидә молчилиқ болғанлиқтин, немә йәймиз дәп әндишә қилмаймиз (Зәб. 72:16; Йәшая 54:13). Бизни әҗайип бәрикәтләр күтмәктә!

19. Һазир Йәһва бизни немигә тәйярлаватиду?

¹⁹ Йәһва, һазир бизниң һәртүрлүк яман адәтләрни ташлап, Уни хурсән қилидиған пәзиләтләрни йетилдүрүшимизгә ярдәм бериш арқилиқ, бизни йеңи дунияда яшашқа тәйярлаватиду. Сиз һәргизму үмүтсизлинип, бәл қоювәтмәң, чүнки алдимизда әң гөзәл келәчәк күтиватиду! Шуңа Йәһва Өз ирадисини пүтүнләй әмәлгә ашурғичә, сәвир-тақәт билән давамлиқ Уни күтәйли!