អត្ថបទសិក្សា ៣៦
ចូរឲ្យតម្លៃប្អូនៗវ័យក្មេងក្នុងក្រុមជំនុំ
«កម្លាំងជាភាពរុងរឿងរបស់មនុស្សវ័យក្មេង»។—សុភ. ២០:២៩
ចម្រៀងលេខ៨៨ សូមឲ្យខ្ញុំស្គាល់ផ្លូវរបស់លោក
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើយើងអាចកំណត់គោលដៅល្អអ្វីពេលដែលយើងចាស់ទៅ?
កាលដែលយើងកាន់តែចាស់ទៅ យើងប្រហែលជាបារម្ភថាព្រះយេហូវ៉ាមិនអាចប្រើយើងដូចពីមុនទេ។ ទោះជាយើងប្រហែលជាមានកម្លាំងតិចជាងមុនក្ដី យើងអាចប្រើប្រាជ្ញានិងបទពិសោធន៍របស់យើង ដើម្បីបង្រៀនប្អូនៗវ័យក្មេងជាងឲ្យទៅជាបុគ្គលដែលកាន់តែមានប្រយោជន៍ចំពោះអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងអាចទទួលភារកិច្ចថែមទៀត។ បងប្រុសម្នាក់ដែលបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំយូរហើយ ពន្យល់ថា៖ «ពេលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមពិបាកធ្វើកិច្ចការច្រើនដូចពីមុនដោយសារខ្ញុំចាស់ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដោយសារមានប្អូនប្រុសៗវ័យក្មេងជាងដែលមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់អាចធ្វើកិច្ចការទាំងនោះ»។
២. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
២ ក្នុងអត្ថបទមុន យើងបានពិចារណាអំពីប្រយោជន៍ដែលប្អូនៗវ័យក្មេងទទួល ពេលពួកគេចូលទៅជិតបងប្អូនវ័យចាស់។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងឃើញអំពីរបៀបដែលការមានគុណសម្បត្តិមួយចំនួនដូចជា ចិត្តរាបទាប ចិត្តសុភាព ចិត្តកតញ្ញូ និងចិត្តទូលាយអាចជួយបងប្អូនវ័យចាស់ឲ្យរួមកិច្ចការជាមួយប្អូនៗវ័យក្មេង ហើយអាចផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ក្រុមជំនុំទាំងមូល។
ចូរមានចិត្តរាបទាប
៣. យោងទៅតាមភីលីព ២:៣, ៤ តើអ្វីជាចិត្តរាបទាប ហើយតើនេះអាចជួយគ្រិស្តសាសនិកយ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ បងប្អូនវ័យចាស់ត្រូវមានចិត្តរាបទាប បើពួកគេចង់ជួយបងប្អូនវ័យក្មេងជាង។ បុគ្គលដែលមានចិត្តរាបទាបចាត់ទុកអ្នកឯទៀតថាប្រសើរជាងខ្លួន។ (សូមអាន ភីលីព ២:៣, ៤) បងប្អូនវ័យចាស់ដែលមានគុណសម្បត្តិនេះយល់ថា ក្នុងករណីជាច្រើនមានរបៀបលើសពីមួយដែលសមស្របតាមបទគម្ពីរ និងមានប្រយោជន៍ដើម្បីបំពេញភារកិច្ចណាមួយ។ ដូច្នេះ ពួកគេមិនតម្រូវឲ្យបុគ្គលគ្រប់រូបបំពេញភារកិច្ចតាមរបៀបដែលពួកគេធ្លាប់ធ្វើនៅអតីតកាលទេ។ (អទ. ៧:១០) ពេលពួកគេប្រាប់ប្អូនៗវ័យក្មេងអំពីអ្វីៗដែលពួកគេបានរៀនក្នុងជីវិត នោះអាចជួយប្អូនៗវ័យក្មេង។ ប៉ុន្តែ ពួកគេក៏យល់ថា«ស្ថានភាពពិភពលោកនេះកំពុងប្រែប្រួល» ហើយថាជួនកាលពួកគេត្រូវសម្របខ្លួនទៅតាមស្ថានភាពថ្មី។—១កូ. ៧:៣១
បងប្អូនវ័យចាស់បង្ហាញចិត្តទូលាយ ដោយបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀត (សូមមើលវគ្គ៤-៥) *
៤. តើពួកអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលបង្ហាញចិត្តគំនិតស្រដៀងនឹងចិត្តគំនិតរបស់ពួកលេវីយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤ បងប្អូនវ័យចាស់ដែលមានចិត្តរាបទាបទទួលស្គាល់ថាកាលដែលពួកគេចាស់ទៅ ពួកគេមិនអាចធ្វើច្រើនដូចដែលពួកគេធ្លាប់ធ្វើពីមុនឡើយ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីពួកអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលរបស់យើង។ ពេលពួកគេដល់អាយុ៧០ឆ្នាំ ពួកគេបានត្រូវអញ្ជើញឲ្យទទួលភារកិច្ចថ្មី។ នេះប្រហែលជាពិបាកចំពោះពួកគេ ដោយសារពួកគេសប្បាយចិត្តជួយបងប្អូនរបស់ពួកគេ។ ពួកគេចូលចិត្តភារកិច្ចរបស់ពួកគេខ្លាំងណាស់ ហើយនៅតែចង់បន្តធ្វើ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេយល់ថាគឺល្អប្រសើរជាងឲ្យបងប្អូនដែលមានវ័យក្មេងជាងធ្វើកិច្ចការនោះ។ ពួកគេបង្ហាញចិត្តគំនិតស្រដៀងនឹងពួកលេវីនៅអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណ ដែលត្រូវឈប់បម្រើនៅត្រសាលរបស់ព្រះពេលដល់អាយុ៥០ឆ្នាំ។ អំណររបស់ពួកលេវីវ័យចាស់ទាំងនោះ មិនអាស្រ័យទៅលើឯកសិទ្ធិណាមួយដែលពួកគេមានទេ។ ពួកគេបានខំធ្វើអ្វីទាំងអស់ដែលពួកគេអាចធ្វើដោយចិត្តខ្នះខ្នែង ហើយជួយបងប្អូនវ័យក្មេងជាង។ (ជប. ៨:២៥, ២៦) សព្វថ្ងៃនេះ ទោះជាអតីតអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលលែងទៅធ្វើទស្សនកិច្ចនៅក្រុមជំនុំផ្សេងៗក្ដី ពួកគេផ្ដល់ប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនដល់ក្រុមជំនុំដែលអង្គការរបស់យើងបានចាត់ឲ្យពួកគេទៅ។
៥. តើអ្នករៀនអ្វីពីគំរូរបស់បងដាននិងបងខេធី?
៥ សូមគិតអំពីគំរូរបស់បងប្រុសដានដែលធ្លាប់បម្រើជាអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលអស់រយៈពេល២៣ឆ្នាំ។ ពេលបងដានដល់អាយុ៧០ឆ្នាំ គាត់និងប្រពន្ធរបស់គាត់ខេធីបានត្រូវចាត់ឲ្យបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពិសេស។ តើពួកគាត់បានសម្របខ្លួនទៅតាមស្ថានភាពថ្មីយ៉ាងដូចម្ដេច? បងដាននិយាយថា ឥឡូវគាត់ជាប់រវល់ជាងមុនៗទៅទៀត! គាត់បំពេញភារកិច្ចរបស់គាត់ក្នុងក្រុមជំនុំ ជួយបងប្អូនប្រុសឯទៀតឲ្យមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ និងបង្ហាត់បង្រៀនបងប្អូនឲ្យចូលរួមក្នុងការផ្សព្វផ្សាយនៅទីក្រុងនិងពន្ធនាគារ។ បងប្អូនវ័យចាស់ មិនថាអ្នកកំពុងចូលរួមក្នុងកិច្ចបម្រើពេញពេលឬមិនមែនក្ដី អ្នកអាចជួយបងប្អូនឯទៀតយ៉ាងច្រើន។ តើតាមរបៀបណា? ចូរសម្របខ្លួនទៅតាមស្ថានភាពថ្មី កំណត់គោលដៅថ្មី និងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើ ជាជាងអ្វីដែលអ្នកមិនអាចធ្វើ។
ចូរមានចិត្តសុភាព
៦. ហេតុអ្វីគឺជាការឈ្លាសវៃឲ្យមានចិត្តសុភាព? សូមលើកឧទាហរណ៍។
៦ មនុស្សដែលមានចិត្តសុភាពទទួលស្គាល់កម្រិតសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។ (សុភ. ១១:២) ដោយសារគាត់មានចិត្តសុភាព គាត់មិនតម្រូវឲ្យខ្លួនធ្វើហួសពីអ្វីដែលគាត់អាចធ្វើនោះទេ។ ជាលទ្ធផល គាត់នឹងបន្តខំព្យាយាមនិងរក្សាអំណរ។ យើងអាចប្រដូចបុគ្គលដែលមានចិត្តសុភាពទៅនឹងអ្នកបើករថយន្តឡើងភ្នំ។ អ្នកបើកបរនោះត្រូវដកលេខដើម្បីបន្តឡើងភ្នំ។ ពិតមែនថាគាត់ទំនងជានឹងធ្វើដំណើរយឺតជាង ប៉ុន្តែគាត់នឹងបន្តបើកទៅមុខ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ មនុស្សសុភាពដឹងថាពេលណាគាត់ត្រូវធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរផ្សេងៗ ហើយកាត់បន្ថយសកម្មភាពដើម្បីគាត់អាចបន្តបម្រើព្រះយេហូវ៉ានិងជួយអ្នកឯទៀត។—ភី. ៤:៥
៧. តើបាស៊ីលឡាយបានបង្ហាញចិត្តសុភាពតាមរបៀបណា?
៧ សូមកត់សម្គាល់អំពីគំរូរបស់បាស៊ីលឡាយដែលមានអាយុ៨០ឆ្នាំ ពេលស្ដេចដាវីឌបានអញ្ជើញបាស៊ីលឡាយឲ្យធ្វើជាមន្ត្រីជំនិតម្នាក់របស់គាត់។ ដោយសារបាស៊ីលឡាយមានចិត្តសុភាព គាត់មិនព្រមទទួលការអញ្ជើញរបស់ស្ដេចទេ។ បាស៊ីលឡាយទទួលស្គាល់កម្រិតរបស់ខ្លួនដែលមកពីវ័យចំណាស់របស់គាត់ ដូច្នេះគាត់បានលើកឈ្មោះបុរសវ័យក្មេងជាងម្នាក់គឺគីមហាំឲ្យទៅជំនួសគាត់។ (២សាំ. ១៩:៣៥-៣៧) ដូចបាស៊ីលឡាយ បងប្រុសវ័យចាស់សប្បាយផ្ដល់ឱកាសដល់បងប្អូនប្រុសវ័យក្មេងជាងឲ្យធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗ។
ស្ដេចដាវីឌព្រមស្ដាប់តាមការសម្រេចចិត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ាថា កូនប្រុសរបស់គាត់នឹងសាងសង់វិហារ (សូមមើលវគ្គ៨)
៨. តើស្ដេចដាវីឌបានបង្ហាញចិត្តសុភាពយ៉ាងដូចម្ដេចស្ដីអំពីការសង់វិហារ?
៨ ស្ដេចដាវីឌក៏ទុកគំរូល្អស្ដីអំពីចិត្តសុភាពដែរ។ គាត់ពិតជាចង់សង់វិហារឲ្យព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែ ពេលព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់គាត់ថា ឯកសិទ្ធិនេះនឹងប្រគល់ទៅសាឡូម៉ូនដែលជាបុរសវ័យក្មេង ដាវីឌព្រមស្ដាប់តាមការសម្រេចចិត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយគាំទ្រគម្រោងសាងសង់នោះដោយអស់ពីសមត្ថភាព។ (១ប្រ. ១៧:៤; ២២:៥) ដាវីឌមិនគិតថា គឺប្រសើរជាងឲ្យគាត់ធ្វើជាអ្នកសាងសង់វិហារ ដោយសារសាឡូម៉ូនមាន«វ័យក្មេងនិងខ្វះបទពិសោធន៍»នោះទេ។ (១ប្រ. ២៩:១) ដាវីឌដឹងថាការសម្រេចគម្រោងសាងសង់នោះ គឺអាស្រ័យទៅលើពរពីព្រះយេហូវ៉ា មិនមែនអាយុឬបទពិសោធន៍របស់ពួកអ្នកនាំមុខទេ។ ដោយយកតម្រាប់ដាវីឌ បងប្អូនវ័យចាស់នៅសព្វថ្ងៃនេះបន្តជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ទោះជាពេលដែលភារកិច្ចរបស់ពួកគេបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរក្ដី។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេដឹងថាព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យពរទៅលើប្អូនៗវ័យក្មេងដែលកំពុងធ្វើកិច្ចការដែលពួកគេធ្លាប់ធ្វើពីមុន។
៩. តើបងប្រុសម្នាក់ដែលជាសមាជិកគណៈកម្មាធិការការិយាល័យសាខាបានបង្ហាញចិត្តសុភាពតាមរបៀបណា?
៩ បងប្រុសស៊ីកេអូជាគំរូល្អអំពីបុគ្គលដែលមានចិត្តសុភាពនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ នៅឆ្នាំ១៩៧៦ ពេលគាត់អាយុ៣០ឆ្នាំ គាត់បានត្រូវតែងតាំងឲ្យបម្រើជាសមាជិកគណៈកម្មាធិការការិយាល័យសាខាមួយ។ នៅឆ្នាំ២០០៤ គាត់បានទៅជាអ្នកចាត់ចែងកិច្ចការគណៈកម្មាធិការការិយាល័យសាខា។ ក្រោយមក គាត់យល់ថាគាត់មិនមានកម្លាំងដូចពីមុន ហើយត្រូវការពេលយូរជាងមុនដើម្បីសម្រេចកិច្ចការរបស់គាត់។ គាត់បានអធិដ្ឋានអំពីរឿងនោះ ហើយគិតអំពីមូលហេតុដែលល្អប្រសើរជាង ឲ្យបងប្រុសវ័យក្មេងជាងណាម្នាក់បំពេញភារកិច្ចនោះជំនួសគាត់វិញ។ ទោះជាបងស៊ីកេអូលែងធ្វើជាអ្នកចាត់ចែងកិច្ចការគណៈកម្មាធិការការិយាល័យសាខាទៀតក៏ដោយ គាត់បន្តសហការជាមួយសមាជិកឯទៀតនៃគណៈកម្មាធិការការិយាល័យសាខា។ ដូចដែលយើងបានឃើញពីគំរូរបស់បាស៊ីលឡាយ ស្ដេចដាវីឌ និងបងស៊ីកេអូ បុគ្គលដែលមានចិត្តរាបទាបនិងចិត្តសុភាពនឹងមិនផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការខ្វះបទពិសោធន៍របស់បងប្អូនវ័យក្មេងទេ តែគាត់នឹងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសមត្ថភាពរបស់ពួកគេវិញ។ គាត់នឹងមិនចាត់ទុកពួកគេជាគូប្រជែងទេ តែជាអ្នករួមការងារវិញ។—សុភ. ២០:២៩
ចូរមានចិត្តកតញ្ញូ
១០. តើបងប្អូនវ័យចាស់មានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះបងប្អូនវ័យក្មេងជាងក្នុងក្រុមជំនុំ?
១០ បងប្អូនវ័យចាស់ចាត់ទុកបងប្អូនវ័យក្មេងជាងជាអំណោយពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយពួកគេឲ្យតម្លៃទៅលើអំណោយនោះ។ កាលដែលកម្លាំងរបស់បងប្អូនវ័យចាស់ចុះខ្សោយទៅ ពួកគេសប្បាយចិត្តដែលបងប្អូនវ័យក្មេងជាងមានបំណងចិត្តនិងសមត្ថភាពបំពេញកិច្ចការផ្សេងៗក្នុងក្រុមជំនុំ ព្រមទាំងបម្រើបងប្អូន។
១១. តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីពីរូថ ៤:១៣-១៦ ស្ដីអំពីប្រយោជន៍ដែលបុគ្គលវ័យចាស់អាចទទួល ពេលពួកគេព្រមទទួលជំនួយពីបុគ្គលវ័យក្មេងជាង?
១១ នៅក្នុងគម្ពីរ ណាអូមីជាគំរូល្អស្ដីអំពីបុគ្គលវ័យចាស់ដែលទទួលជំនួយពីបុគ្គលវ័យក្មេងជាងដោយចេះបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូ។ ដំបូង ណាអូមីបានប្រាប់រូថដែលជាកូនប្រសាស្រីមេម៉ាយឲ្យត្រឡប់ទៅក្រុមគ្រួសាររបស់នាងវិញ។ ប៉ុន្តែ ពេលរូថទទូចចង់ទៅក្រុងបេថ្លេហិមជាមួយណាអូមី ណាអូមីបានព្រមទទួលការគាំទ្រដ៏ស្មោះភក្ដីពីរូថ។ (រូថ ១:៧, ៨, ១៨) នេះនាំឲ្យស្ត្រីទាំងពីរនាក់នេះទទួលប្រយោជន៍! (សូមអាន រូថ ៤:១៣-១៦) ចិត្តរាបទាបនឹងជំរុញបងប្អូនវ័យចាស់ឲ្យធ្វើតាមគំរូរបស់ណាអូមី។
១២. តើសាវ័កប៉ូលបានបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ សាវ័កប៉ូលមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះជំនួយដែលគាត់បានទទួល។ ជាឧទាហរណ៍ គាត់បានអរគុណគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងភីលីពចំពោះអំណោយដែលពួកគេបានផ្ញើឲ្យគាត់។ (ភី. ៤:១៦) គាត់ក៏បានបង្ហាញអំណរគុណចំពោះជំនួយពីធីម៉ូថេដែរ។ (ភី. ២:១៩-២២) ម្យ៉ាងទៀត ប៉ូលបានអរគុណព្រះចំពោះបងប្អូនដែលមកលើកទឹកចិត្តគាត់ កាលដែលគាត់បានត្រូវគេបញ្ជូនទៅក្រុងរ៉ូមក្នុងនាមជាអ្នកទោស។ (សកម្ម. ២៨:១៥) ប៉ូលជាមនុស្សខ្នះខ្នែងដែលបានធ្វើដំណើរអស់រាប់ពាន់គីឡូម៉ែត្រ ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយនិងពង្រឹងកម្លាំងក្រុមជំនុំនានា។ ប៉ុន្តែ គាត់មានចិត្តរាបទាបនិងព្រមទទួលជំនួយពីបងប្អូន។
១៣. តើបងប្អូនវ័យចាស់អាចបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូចំពោះបងប្អូនវ័យក្មេងជាងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ បងប្អូនវ័យចាស់ អ្នកអាចបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូរបស់អ្នកចំពោះបងប្អូនវ័យក្មេងជាងក្នុងក្រុមជំនុំតាមរបៀបផ្សេងៗ។ បើពួកគេចង់ជួយអ្នកទិញអីវ៉ាន់ ធ្វើដំណើរ ឬផ្ដល់ជំនួយសំខាន់ចាំបាច់ផ្សេងទៀត ចូរព្រមទទួលជំនួយពីពួកគេដោយចិត្តសប្បាយ។ សូមចាត់ទុកថាជំនួយទាំងអស់នោះជារបៀបមួយដែលព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នក។ អ្នកប្រហែលជានឹងទៅជាមិត្តជិតស្និទ្ធជាមួយបងប្អូនដែលជួយអ្នក។ សូមជួយមិត្តភក្ដិវ័យក្មេងទាំងនេះជានិច្ចឲ្យចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា ហើយតែងតែប្រាប់ពួកគេថាអ្នកសប្បាយចិត្តឃើញបងប្អូនវ័យក្មេងឈានទៅមុខដើម្បីជួយក្រុមជំនុំច្រើនជាង។ សូមចំណាយពេលជាមួយពួកគេ ហើយប្រាប់ពួកគេអំពីបទពិសោធន៍ផ្សេងៗក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ ពេលអ្នកធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹង«បង្ហាញអំណរគុណ»ដល់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះបងប្អូនវ័យក្មេងដែលលោកបានទាញនាំមកក្រុមជំនុំ។—កូឡ. ៣:១៥; យ៉ូន. ៦:៤៤; ១ថែ. ៥:១៨
ចូរមានចិត្តទូលាយ
១៤. តើស្ដេចដាវីឌបានបង្ហាញចិត្តទូលាយរបស់គាត់តាមរបៀបណា?
១៤ យើងអាចឃើញពីគំរូរបស់ដាវីឌនូវគុណសម្បត្តិដ៏សំខាន់ចាំបាច់ដែលមនុស្សវ័យចាស់ត្រូវបង្ហាញ គឺចិត្តទូលាយ។ គាត់បានឲ្យវិភាគទានជាច្រើនដើម្បីគាំទ្រការសង់វិហារ។ (១ប្រ. ២២:១១-១៦; ២៩:៣, ៤) គាត់បានធ្វើដូច្នេះ ទោះជាមនុស្សនឹងហៅវិហារនោះថា វិហារដែលសាឡូម៉ូនបានសាងសង់ក្ដី។ ពេលយើងលែងមានកម្លាំងដើម្បីចូលរួមក្នុងការសាងសង់អគាររបស់ព្រះ យើងអាចបន្តគាំទ្រកិច្ចការនោះដោយជូនវិភាគទានតាមលទ្ធភាពរបស់យើង។ ម្យ៉ាងទៀត យើងអាចជួយបងប្អូនវ័យក្មេងជាងឲ្យទទួលប្រយោជន៍ពីបទពិសោធន៍ដែលយើងមានអស់ជាច្រើនឆ្នាំ។
១៥. តើសាវ័កប៉ូលបានចែករំលែកអ្វីដល់ធីម៉ូថេ?
១៥ សូមគិតអំពីគំរូរបស់សាវ័កប៉ូលស្ដីអំពីចិត្តទូលាយ។ ជាឧទាហរណ៍ គាត់បានអញ្ជើញធីម៉ូថេឲ្យចូលរួមជាមួយគាត់ក្នុងកិច្ចការជាសាសនទូត ហើយគាត់មិនសំចៃប្រាប់ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងនោះអំពីវិធីផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនផ្សេងៗដែលគាត់ប្រើឡើយ។ (សកម្ម. ១៦:១-៣) ការបង្ហាត់បង្រៀនរបស់ប៉ូលបានជួយធីម៉ូថេឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ (១កូ. ៤:១៧) បន្ទាប់មក ធីម៉ូថេបានប្រើអ្វីដែលប៉ូលបានបង្រៀនគាត់ដើម្បីបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀត។
១៦. ហេតុអ្វីបងស៊ីកេអូបានបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀត?
១៦ បងប្អូនវ័យចាស់សព្វថ្ងៃនេះមិនខ្លាចថាពួកគេនឹងលែងមានប្រយោជន៍ បើពួកគេបង្ហាត់បង្រៀនបងប្អូនវ័យក្មេងជាងឲ្យធ្វើកិច្ចការដែលពួកគេធ្លាប់ធ្វើក្នុងក្រុមជំនុំឡើយ។ ជាឧទាហរណ៍ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ បងស៊ីកេអូដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើ បានបង្ហាត់បង្រៀនសមាជិកគណៈកម្មាធិការការិយាល័យសាខា ដែលមានវ័យក្មេងជាងគាត់។ គាត់បានធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីជួយកិច្ចការរាជាណាចក្រឲ្យរីកចម្រើននៅប្រទេសដែលគាត់បានបម្រើ។ ជាលទ្ធផល ពេលគាត់លែងអាចធ្វើជាអ្នកចាត់ចែងកិច្ចការគណៈកម្មាធិការការិយាល័យសាខាទៀត មានបងប្រុសម្នាក់ទៀតដែលបានទទួលការបង្ហាត់បង្រៀន អាចបំពេញភារកិច្ចនោះជំនួសគាត់។ បងស៊ីកេអូបានធ្វើជាសមាជិកគណៈកម្មាធិការការិយាល័យសាខាមួយអស់ជាង៤៥ឆ្នាំ ហើយគាត់បន្តប្រើអ្វីដែលគាត់បានរៀនដើម្បីជួយបងប្អូនប្រុសវ័យក្មេងជាង។ បងប្រុសដូចបងស៊ីកេអូពិតជាជួយរាស្ត្ររបស់ព្រះ!
១៧. យោងទៅតាមលូកា ៦:៣៨ តើបងប្អូនវ័យចាស់អាចឲ្យអ្វីដល់អ្នកឯទៀត?
១៧ បងប្អូនវ័យចាស់អើយ អ្នកជាភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថាការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយមានជំនឿនិងចិត្តស្មោះឥតងាករេ គឺជារបៀបរស់នៅដ៏ល្អបំផុត។ តាមគំរូរបស់អ្នក អ្នកបង្ហាញថាគឺជាការល្អឲ្យយើងរៀនគោលការណ៍គម្ពីរ និងអនុវត្តគោលការណ៍ទាំងនោះក្នុងជីវិតរបស់យើង។ អ្នកដឹងអំពីរបៀបដែលយើងធ្លាប់ធ្វើអ្វីផ្សេងៗនៅអតីតកាល ប៉ុន្តែអ្នកក៏ត្រូវសម្របខ្លួនទៅតាមកាលៈទេសៈថ្មីផងដែរ។ បងប្អូនវ័យចាស់ដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកថ្មីៗនេះ ក៏អាចជួយបងប្អូនតាមរបៀបច្រើនយ៉ាងដែរ ដូចជាអ្នកអាចប្រាប់អំពីអំណរដែលអ្នកមានពីការស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាពេលមានវ័យចាស់។ បងប្អូនវ័យក្មេងជាងនឹងសប្បាយចិត្តស្ដាប់អំពីបទពិសោធន៍របស់អ្នក និងមេរៀនដែលអ្នកបានរៀនក្នុងជីវិត។ បើអ្នកមាន«ទម្លាប់ឲ្យគេ» ដោយប្រើអ្វីទាំងនេះដើម្បីបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកឯទៀត ព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យពរអ្នកជាបរិបូរ។—សូមអាន លូកា ៦:៣៨
១៨. តើបងប្អូនវ័យចាស់និងបងប្អូនវ័យក្មេងអាចជួយគ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៨ បងប្អូនវ័យចាស់ជាទីស្រឡាញ់ កាលដែលអ្នកចូលទៅជិតបងប្អូនវ័យក្មេងជាង អ្នកទាំងពីរអាចគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក។ (រ៉ូម ១:១២) បងប្អូនវ័យចាស់មានអ្វីដែលបងប្អូនវ័យក្មេងមិនមាន ពោលគឺប្រាជ្ញានិងបទពិសោធន៍ផ្សេងៗអស់ជាច្រើនឆ្នាំក្នុងជីវិត។ បងប្អូនវ័យក្មេងមានអ្វីដែលបងប្អូនវ័យចាស់មិនមាន ពោលគឺកម្លាំង។ ពេលបងប្អូនទាំងវ័យចាស់ ទាំងវ័យក្មេងសហការគ្នាជាមិត្តសម្លាញ់ ពួកគេនាំឲ្យបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ទទួលការសរសើរ ហើយពួកគេក៏ជាពរមួយចំពោះបងប្អូនទាំងអស់ក្នុងក្រុមជំនុំដែរ។
ចម្រៀងលេខ៩០ ចូរលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក
^ វគ្គ 5 យើងសប្បាយចិត្តដោយសារយើងមានប្អូនប្រុសស្រីវ័យក្មេងជាច្រើនក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើង ដែលខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីគាំទ្រអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ មិនថាបងប្អូនវ័យចាស់ក្នុងក្រុមជំនុំមានវប្បធម៌ឬមានជីវប្រវត្តិបែបណាក៏ដោយ ពួកគេអាចជួយលើកទឹកចិត្តប្អូនៗវ័យក្មេងឲ្យប្រើកម្លាំងយ៉ាងពេញលេញក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។
^ វគ្គ 55 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ពេលអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលម្នាក់ដល់អាយុ៧០ឆ្នាំ គាត់និងប្រពន្ធរបស់គាត់បានទទួលភារកិច្ចថ្មីមួយ។ ដោយសារពួកគេមានបទពិសោធន៍អស់ជាច្រើនឆ្នាំ ពួកគេបង្ហាត់បង្រៀនបងប្អូនឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ពួកគេ។
