Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 43

sōrndhuvidaadhīrgal!

sōrndhuvidaadhīrgal!

“nanmai seivadhai naam vittuvidaamal irukka vēndum.”—galaa. 6:9.

paattu 68 arasaangatthin seidhiyai vidhaippōm

indha katturaiyil... *

1. oru yegōvaavin saatchiyaaga iruppadhai ninaitthu naam ēn sandhōshappadugirōm?

 oru yegōvaavin saatchiyaaga iruppadhu periya baakkiyam. adhai ninaitthu naam romba sandhōshappadugirōm. matravargalukku prasangitthu avargalai sīsharaakkuvadhan mūlam yegōvaavin saatchigal endra peyarukku ētrapadi naam vaalgirōm. ‘mudivillaadha vaalvai peruvadharkētra manappaanmaiyōdu irukkiravargal’ oru yegōvaavin saatchiyaaga aavadharku udhavumpōdhu namakku romba sandhōshamaaga irukkiradhu. (ap. 13:48) yēsuvin sīshargal ūliyam seidhuvittu thirumbi vandhapōdhu avarukku irundha adhē unarvudhaan namakkum irukkiradhu. andha samayatthil, avar ‘sandhōshatthaalum kadavuludaiya sakthiyaalum niraindhaar’ endru baibil solgiradhu.—lū. 10:1, 17, 21.

2. ūliyatthai naam romba mukkiyamaaga ninaikkirōm enbadhai endhendha valigalil kaattalaam?

2 ūliyamdhaan namakku uyirnaadi. “un mīdhum un pōdhanaiyin mīdhum eppōdhum gavanam selutthu” ena thīmōtthēyuvidam appōsthalan pavul sonnaar. ēn appadi sonnaar? adharku avarē badhil solgiraar: “ippadi seiyumpōdhu nīyum mītpu peruvaai, nī solvadhai kētkiravargalum mītpu peruvaargal.” (1 thī. 4:16) idhilirundhu enna therigiradhu? naam ūliyam seiyumpōdhu matravargaludaiya uyirai kaappaatrugirōm. naam kadavuludaiya arasaangatthin kudimakkalaaga iruppadhaal eppōdhumē nammīdhu gavanam seluttha vēndum. idhai eppadi seiyalaam? yegōvaavukku pugal sērkkira vidhatthilum, naam prasangikkira nalla seidhikku thagudhiyaanavargalaaga nadandhukolvadhan mūlamaagavum nammīdhu gavanam selutthalaam. (pili. 1:27) appadiyendraal, ‘nam pōdhanaiyinmēl’ eppadi ‘gavanam selutthalaam’? ūliyam seivadharku munbu nandraaga thayaarippadhan mūlamaagavum yegōvaavin aasīrvaadhatthukkaaga avaridam jebam seivadhan mūlamaagavum gavanam selutthalaam.

3. naam ūliyam seiyumpōdhu ellaarumē nandraaga kētpaargalaa? ōr anubavatthai sollungal.

3 ūliyam seivadharkaaga nammaal mudindhadhaiyellaam seidhaalum sila samayangalil nammudaiya ūliya pagudhiyil nalla palangal kidaippadhillai. ippōdhu sagōdharar jaarj lindalin anubavatthai paarkkalaam. aislaandhil avar 1929-ilirundhu 1947 varai thaniyaalaaga ūliyam seidhaar. aayirakkanakkaana prasurangalai makkalukku kodutthaar. aanaal, oruvarkūda satthiyatthukku varavillai. “silar satthiyatthai veruppadhaagavum thōndriyadhu. aanaal, niraiya pērukku adhil aarvamē illai” endru avar eludhinaar. giliyad palliyil pattam petra mishanarigal angē pōna pinbumkūda niraiya varushangalukku oruvarkūda satthiyatthukku varavillai. onbadhu varushangalukku pinbudhaan silar satthiyatthukku vandhaargal.  *

4. baibil padippukku yaarumē otthukkollaadhapōdhu naam eppadiyellaam ninaikkalaam?

4 yēsuvai mēsiyaavaaga yūdhargal ētrukkollaadhapōdhu pavulukku “migundha dhukkamum thīraadha vēdhanaiyum” irundhadhu. (rō. 9:1-3) baibil padippukku matravargal otthukkollaadhapōdhu namakkum pavul maadhiriyē vēdhanaiyaaga irukkalaam. oruvēlai, nīngal yaarukku baibil padippu nadatthugirīrgalō avarukkaaga niraiya muyarchigal edutthirukkalaam, ūkkamaaga jebam seidhirukkalaam. aanaalum, avargal munnēraamal irukkalaam. illaiyendraal, ungaludaiya baibil maanavargalil oruvarkūda idhuvarai nyaanasnaanam edukkaamal irukkalaam. indha sūlnilaiyil ungaludaiya ūliyatthai yegōvaa aasīrvadhikkavillai endru ninaitthu nīngal kutravunarvil pulunga vēndumaa? idharku, nīngal irandu kēlvigalukku badhil therindhukolla vēndum. (1) yegōvaavai porutthavarai edhu vetrigaramaana ūliyam? (2) ungaludaiya edhirpaarppugal eppadi irukka vēndum?

vetrigaramaana ūliyam endraal enna?

5. yegōvaavin vēlaiyai seiyumpōdhu ellaa samayatthilum naam ninaikkira vidhamaaga vetri kidaikkum endru ēn sollivida mudiyaadhu?

5 yegōvaavin viruppatthai seigira oruvar enna ‘seidhaalum vetri peruvaar’ endru baibil solgiradhu. (sang. 1:3) adharkaaga yegōvaavukku naam enna seidhaalum naam ninaikkira maadhiri adhil vetri kidaikkum endru sollivida mudiyaadhu. ēnendraal naamum sari, matravargalum sari, paava iyalbullavargalaaga iruppadhaal nammudaiya vaalkkai ‘periya pōraattamaaga’ irukkiradhu. (yōbu 14:1) adhōdu, naam ūliyam seivadharku muyarchi edukkumpōdhu edhirigal thalaiyittu nammai thadukkiraargal. (1 ko. 16:9; 1 the. 2:18) appadiyendraal, yegōvaa edhai vetri endru ninaikkiraar? idhai therindhukolla ippōdhu sila baibil niyamangalai paarkkalaam.

oruvarai nērukku nēr paartthu satthiyatthai sonnaalum sari, kadidham valiyaagavō fōn valiyaagavō prasangitthaalum sari, nammudaiya muyarchigalai yegōvaa uyarvaaga madhikkiraar (paaraa 6)

6. yegōvaavai porutthavarai edhu vetri?

6 naam yegōvaavukkaaga ulaippadhaiyum sōrndhupōgaamal iruppadhaiyum avar gavanikkiraar. naam sollum seidhiyai matravargal kēttaalum sari, kētkaavittaalum sari, yegōvaamēl irukkira anbinaal naam vidaamal ūliyam seivadhaitthaan avar vetri endru ninaikkiraar. “parisutthavaangalukkaaga nīngal sēvai seidhirukkirīrgal, sēvai seidhum varugirīrgal; adhanaal, ungaludaiya ulaippaiyum thannudaiya peyarukkaaga nīngal kaattiya anbaiyum marandhuviduvadharku kadavul anīdhiyullavar kidaiyaadhu” endru appōsthalan pavul eludhinaar. (ebi. 6:10) idhilirundhu enna therigiradhu? nammōdu baibil padikkiravargal nyaanasnaanam edukkaavittaalum naam seigira muyarchiyaiyum naam kaattugira anbaiyum yegōvaa marakkavē maattaar. adhanaal, appōsthalan pavul korindhu sabaikku eludhiyadhai naamum manadhil vaitthukkollalaam. ūliyatthil naam ninaikkira palangal kidaikkaavittaalum “nam ejamaanukkaaga nīngal ulaippadhu vīnpōgaadhu.”—1 ko. 15:58.

7. thaan seidha ūliyatthai patri appōsthalan pavul sonna vishayatthilirundhu naam enna therindhukolgirōm?

7 appōsthalan pavul thiramaiyaana mishanariyaaga irundhaar. niraiya nagarangalil sabaigal uruvaavadharku kaaranamaaga irundhaar. aanaal, avar oru sirandha pōdhagar kidaiyaadhu endru silar kurai sonnaargal. avargal pavulaivida thangalai uyartthikkondaargal. avargalukku badhil sonnapōdhu, avar evvalavu pērai kristhavargalaaga aakkiyirukkiraar endra kanakkellaam sollavillai. adharku badhilaaga, ‘naan adhigamaaga ulaitthēn’ endru sonnaar. (2 ko. 11:23) naam edukkum muyarchigalaiyum naam sōrndhupōgaamal iruppadhaiyumdhaan vetri endru yegōvaa ninaikkiraar enbadhai pavul purindhuvaitthirundhaar. naamum adhai manadhil vaitthukkolla vēndum.

8. ūliyatthai porutthavarai, naam unmaiyilēyē edhai ninaitthu sandhōshappada vēndum?

8 naam seigira ūliyatthai paartthu yegōvaa appaa sandhōshappadugiraar. oru samayam, nalla seidhiyai prasangikka 70 sīshargalai yēsu anuppinaar. avargal ‘sandhōshatthōdu thirumbi vandhaargal.’ edhai ninaitthu avargal sandhōshappattaargal? adharkaana kaaranatthai avargalē solvadhai kēlungal: “ejamaanē! ungal peyarai solli kattalaiyidumpōdhu pēigalkūda engalukku adangividugindrana” endru sonnaargal. appōdhu yēsu avargal yōsikkum vidhatthai sariseidhaar. “pēigal ungalukku adangividuvadhai ninaitthu sandhōshappadaadhīrgal; ungaludaiya peyargal paralōgatthil eludhappattiruppadhai ninaitthē sandhōshappadungal” endru sonnaar. (lū. 10:17-20) idhilirundhu enna therigiradhu? ūliyatthil avargalukku ellaa samayatthilum nalla palangal kidaikkaadhu enbadhu yēsuvukku theriyum. sollappōnaal, aarambatthil avargal sonnadhai nandraaga kēttavargalil etthanai pēr kadaisiyil sīshargalaaga aanaargal endru theriyaadhu. unmaiyaana sandhōsham enbadhu, avargal solvadhai etthanai pēr kētkiraargal enbadhai porutthadhu kidaiyaadhu. avargal edukkira muyarchigalai paartthu yegōvaa sandhōshappadugiraar enbadhai porutthudhaan irundhadhu. idhai sīshargal purindhukolla vēndiyirundhadhu.

9. sōrndhupōgaamal ūliyam seidhaal enna palan kidaikkum endru galaatthiyar 6:7-9 solgiradhu?

9 naam sōrndhupōgaamal ūliyam seidhaal mudivillaadha vaalvu endra parisu kidaikkum. naam mulu idhayatthōdu satthiya vidhaigalai vidhaitthu adhu valaruvadharku udhavumpōdhu, ‘kadavuludaiya sakthikkaaga vidhaikkirōm’ endru arttham. ēnendraal, ippadi seiyumpōdhu kadavuludaiya sakthi nam vaalkkaiyil dhaaraalamaaga seyalpaduvadharku naam idam kodukkirōm. oruvar nyaanasnaanam eduppadharku nammaal udhava mudigiradhō illaiyō, “vittuvidaamal” alladhu “sōrndhupōgaamal” ūliyam seidhaal namakku mudivillaadha vaalvu urudhi endru yegōvaa vaakku kodutthirukkiraar.—galaatthiyar 6:7-9-ai vaasiyungal.

eppadippatta edhirpaarppugal

10. oruvar nalla seidhiyai kētpadhum kētkaadhadhum edhai porutthu irukkiradhu?

10 oruvar naam sollum seidhiyai kētpadhum kētkaadhadhum avarudaiya idhayatthai porutthē irukkiradhu. idhai purindhukolvadharku, vidhaikkiravanai patriya oru uvamaiyai yēsu sonnaar. avan vevvēru nilatthil vidhai vidhaitthaan. aanaal, oru nilamdhaan palan kodutthadhu. (lū. 8:5-8) makkalin idhayatthaidhaan vevvēru nilam endru yēsu sonnaar. oruvar ‘kadavuludaiya seidhiyai’ ētrukkolvadhu avarudaiya idhayatthai porutthudhaan irukkiradhu endru avar sonnaar. (lū. 8:11-15) oru vidhaiyin valarchi eppadi vidhaikkiravanin kattuppaattil illaiyō, adhēpōl nammōdu baibil padippavar, munnēruvadhum munnēraadhadhum nammudaiya kattuppaattil illai. adhu avarudaiya idhayatthai porutthu irukkiradhu. nammudaiya vēlaiyellaam satthiyam endra vidhaiyai nallapadiyaaga vidhaippadhudhaan. “ovvoruvanum thannudaiya ulaippukku ētra palanai peruvaan” endrudhaan pavul sonnaarē thavira, ūliyatthil seidha saadhanaigalukku ētra palanai peruvaan endru sollavillai.—1 ko. 3:8.

nōvaa niraiya varushangal unmaiyaaga prasangitthaalum, avarudaiya manaivi, magangal, marumagalgal mattumdhaan pēlaikkul avarudan pōnaargal. irundhaalum, nōvaa yegōvaavukku kīlppadindhu avar koduttha vēlaiyai seidhumuditthaar. (paaraa 11)

11. ‘nīdhiyai prasangittha’ nōvaa oru vetrigaramaana ūliyar endru ēn sollalaam? (attai padam)

11 andha kaalatthilirundhē, kadavuludaiya ūliyargal prasangitthapōdhu niraiya pēr kaadhil pōttukkollavē illai. udhaaranatthukku, nōvaa niraiya varushangalaaga ‘nīdhiyai prasangitthaar.’ (2 pē. 2:5) andrirundha makkal adhai kaadhukodutthu kētpaargal endru avar edhirpaartthirukkalaam. aanaal, appadi kētpaargal endru yegōvaa sollavillai. avar pēlaiyai katta sonnapōdhu, “nīyum, un manaiviyum, un magangalum, un marumagalgalum pēlaikkul pōga vēndum” endrudhaan sonnaar. (aadhi. 6:18) adhōdu, pēlaiyin alavai vaitthē niraiya pēr thaan solvadhai kētka maattaargal enbadhu nōvaavukku purindhirukkum. (aadhi. 6:15) andrirundha oru nabarkūda kaadhukodutthu kētkavillai enbadhu namakkum therindhadhudhaan. (aadhi. 7:7) adharkaaga nōvaa thōtruppōivittaar endru artthamaa? illai. kadavulai porutthavarai avar vetrigaramaana ūliyardhaan. ēnendraal, yegōvaa sonna ellaavatraiyum avar appadiyē seidhaar.—aadhi. 6:22.

12. erēmiyaavaal eppadi sandhōshatthai ilakkaamal thodarndhu prasangikka mudindhadhu?

12 ippōdhu erēmiyaavai patri yōsitthuppaarungal. niraiya varushangalaaga avar prasangitthaar. aanaal, janangal kaadhil pōttukkollavē illai. sollappōnaal, avarai edhirtthaargal. avarudaiya edhirigal ‘kindal seidhaargal,’ avarai ‘kandapadi pēsinaargal.’ adhanaal, avar sōrndhupōi prasangippadhai nirutthividalaam endru ninaitthaar. (erē. 20:8, 9) aanaalum, thodarndhu prasangikka eppadi avaraal mudindhadhu? mukkiyamaana irandu vishayangalai avar manadhil aalamaaga padhiya vaitthukkondaar. ondru, makkalukku avar sonna kadavuludaiya seidhi avargalukku nalla “edhirkaalatthaiyum nambikkaiyaiyum” kodukkum enbadhai purindhuvaitthirundhaar. (erē. 29:11) irandaavadhu, yegōvaavin peyaril avarukkaaga janangalidam pēsinaar. (erē. 15:16) indraikku naam solgira seidhiyum makkalukku nalla edhirkaalatthaiyum nambikkaiyaiyum kodukkiradhu. adhōdu, naamum yegōvaavin peyaril indraikku pēsugirōm. mukkiyamaana indha irandu vishayangalai naam manadhil padhiya vaitthuvittaal, matravargal naam solvadhai kaadhukodutthu kēttaalum kētkaavittaalum, nam sandhōshatthai ilandhuvida maattōm.

13. maarku 4:26-29-il yēsu sonna kadhaiyilirundhu naam enna katrukkolgirōm?

13 visuvaasatthai valartthukkolla oruvarukku konjam kaalam edukkum. idhai purindhukolla yēsu oru kadhaiyai sonnaar. adhil, oruvar vidhai vidhaitthuvittu thūngappōgiraar. (maarku 4:26-29-ai vaasiyungal.) andha vidhai konjam konjamaaga valargiradhu. aanaal, adhai vēgamaaga valara vaippadhu andha vivasaayiyin kattuppaattil illai. adhēpōl, naamum satthiyam endra vidhaiyai oruvarudaiya manadhil vidhaikkirōm. avarudaiya manadhil visuvaasam konjam konjamaagatthaan valarum. appadi valaruvadhukūda sila kaalatthukku namakkē theriyaamal irukkalaam. eppadi oru vivasaayiyaal avar aasaippattapadi oru payirai vēgamaaga valara vaikka mudiyaadhō appaditthaan naam aasaippattapadi nammudaiya baibil maanavargalum vēgamaaga munnēra vēndumena edhirpaarkka mudiyaadhu. adhanaal, sōrndhuvidaadhīrgal. andha vivasaayiyai pōl porumaiyaaga irungal.—yaak. 5:7, 8.

14. ūliyatthil nalla palangal kidaippadharku konjam kaalam edukkum enbadhai purindhukolla ōr anubavatthai sollungal.

14 sila idangalil, niraiya varushangalaaga nammudaiya ūliyatthukku palan kidaippadhillai. ippōdhu glaadis aalan, avarudaiya thangai rūbi aalanin anubavatthai paarkkalaam. ivargal iruvarum kanadaavil irukkira kyubekkil ulla oru ūril 1959-aam varusham olungaana payaniyargalaaga niyamikkappattaargal. * andha idatthil katthōlikka charchin aadhikkam adhigamaaga irundhadhu. yegōvaavin saatchigalidam pēsinaal akkampakkatthil iruppavargalum gurumaargalum enna ninaippaargalō endru bayandhu makkal avargal sonna seidhiyai kētkavē illai. “naanga oru naalaikku ettu maninēram ūliyam senjōm. adhuvum irandu varushatthukku appadi senjōm. aanaa, oruttharkūda kēkkala. naanga kadhava thattuna udanē yaaraavadhu varuvaanga. aanaa, naangannu therinjavudanē avanga paattukku pōyittē iruppaanga. aanaalum, naanga sōrndhu pōgala” endru glaadis solgiraar. kaalappōkkil makkal manam ilagiyadhu, nalla seidhiyai kaadhukodutthu kētka aarambitthaargal. indraikku, andha ūril mūndru sabaigal irukkindrana.—ēsaa. 60:22.

15. sīsharaakkum vēlaiyai patri 1 korindhiyar 3:6, 7-ilirundhu naam enna therindhukolgirōm?

15 sīsharaakkum vēlai enbadhu oru kūttu muyarchi. oruvar nyaanasnaanam eduppadhil sabaiyilulla ellaarukkumē pangu irukkiradhu enbadhu namakku nandraaga theriyum. (1 korindhiyar 3:6, 7-ai vaasiyungal.) idhai konjam yōsitthuppaarungal. aarvam kaattum oruvarukku oru sagōdharanō sagōdhariyō oru thunduppradhiyai alladhu oru patthirikaiyai kodukkiraar. aanaal, andha nabarai marubadiyum pōi paarkka avaraal mudivadhillai. adhanaal, aarvam kaattiya andha nabarai pōi paarkkumpadi innoruvaridam solgiraar. aarvam kaattiya nabarukku avar baibil padippu aarambikkiraar. andha padippukku vevvēru sagōdhara sagōdharigalai kūttikkondu pōgiraar. appadi pōgira ellaa sagōdhara sagōdharigalum baibil padippavarin manadhil irukkira satthiya vidhaikku thannīr ūtrugiraargal. adhu valarndhu aruvadaikku thayaaraagumpōdhu, adhaavadhu avar nyaanasnaanam edukkumpōdhu, avarukku mudhanmudhalil satthiyatthai sonnavarum sari, avarukku udhaviya matravargalum sari, romba sandhōshappadugiraargal.—yōvaa. 4:35-38.

16. ūliyatthil ungalaal avvalavaaga seiya mudiyaavittaalum nīngal ēn sandhōshappadalaam?

16 udalnilai sariyillaadhadhaalō avvalavaaga balam illaadhadhaalō ungalaal ūliyatthai adhigamaaga seiya mudiyaamal irukkalaam. aanaal, ungalaal seiya mudindhadhai ninaitthu nīngal sandhōshappadalaam. ippōdhu dhaavīdhu raajaavin vaalkkaiyil nadandha oru sambavatthai paarkkalaam. orudhadavai avarudaiya aatkalaiyum, kudumbangalaiyum, avargaludaiya porulgalaiyum amalēkkiyargalidamirundhu mīttu varuvadharkaaga avar pōrukku pōnaar. andha samayatthil, avarudan pōrukku pōna 200 pēr rombavē kalaitthuppōnadhaal mūttaimudichugalai paartthukkolvadharkaaga ōridatthil thangivittaargal. amalēkkiyargalai jeyittha pinbu, avargalidam irundhu kaippatriya niraiya porulgalai dhaavīdhu konduvandhaar. andha porulgalai avarudan sērndhu pōr seidhavargalukku mattumalla, mūttaimudichugalai paartthukkondirundha andha 200 pērukkum sarisamamaaga pangupōttu thara vēndum endru sonnaar. (1 saa. 30:21-25) indraikku ulagam muluvadhum nadakkira ūliya vēlaiyai porutthavarai idhudhaan unmai. ungalaal avvalavaaga seiya mudiyaavittaalum, oruvar pudhidhaaga nyaanasnaanam edukkumpōdhu matravargalōdu sērndhu nīngalum sandhōshappadalaam.

17. edharkaaga naam yegōvaavukku nandri solla vēndum?

17 naam seigira sēvaiyai yegōvaa uyarvaaga madhikkiraar enbadhai idhuvarai paartthōm. idharkaaga naam avarukku romba nandriyōdirukkirōm. naam solgira seidhiyai kaadhukodutthu kētkumpadiyō yegōvaavai valipadumpadiyō yaaraiyum nammaal kattaayappaduttha mudiyaadhu enbadhu avarukku nandraaga theriyum. ūliyam seivadharkaaga naam edukkira muyarchigalaiyum, avarmēl naam vaitthirukkira anbaiyum avar paarkkiraar. adharkaana palangalai kodukkiraar. ūliyatthil nammaal avvalavaaga ondrum seiya mudiyaavittaalum, seiya mudindhadhai eppadi sandhōshamaaga seivadhu endru avar sollikkodukkiraar. (yōvaa. 14:12) sōrndhupōgaamal naam ūliyam seiyumpōdhu nichayam avar nammai paartthu sandhōshappaduvaar!

paattu 67 surusuruppaaga prasangi

^ Pārā. 5 nammudan oruvar baibilai padikkumpōdhu naam romba sandhōshappadugirōm. aanaal, namakku oru baibil padippukūda illaiyendraal appadiyē sōrndhuviduvōm. oruvēlai, ungalōdu baibilai padippavar endha munnētramum seiyaamal irukkalaam. ungaludaiya baibil maanavargalil oruvarkūda idhuvarai nyaanasnaanam edukkaamal irukkalaam. appadiyendraal, sīsharaakkum vēlaiyil nīngal thōtruvittīrgal endru artthamaa? nīngal sollum seidhiyai makkal kaadhukodutthu kēttaalum sari, kētkaavittaalum sari, ungalaal vetrigaramaaga ūliyam seiya mudiyum, sandhōshamaagavum irukka mudiyum. idhai patritthaan indha katturaiyil paarkkappōgirōm.

^ Pārā. 14 septambar 1, 2002 kaavarkōburatthilondraiyumē maatra maattēn!” endra thalaippil irukkira glaadis aalanin vaalkkai saridhaiyai paarungal.