Daut de Bibelforscha äare Oppgow nokomen kunnen, wudden dee forchtloos prädjen motten. Dee sullen je de Deemootje “eene goode Norecht” brinjen un de Schlajchte fa dän Dach woarnen, “wua Gott de Sind bestroft”.

Brooda John Henry Hoskin, waut en Kanada wond, deed forchtloos prädjen, wan doa uk Jäajenstaunt wia. Aunfangs 1921 bejäajend hee eenen Methodisten-Prädja. Brooda Hoskin säd to dän: “Wie wudden kjennen eene scheene Vetal haben äwa de Schreft un wan wie nich met aules äwareenstemmen, dan derw wie doawäajen nich strieden un kjennen aus Frind uteneengonen.” Oba daut kjeem gaunz aundasch ut. Brooda Hoskin säd: “Wie hauden noch mau een poa Minuten jerät, aus [de Prädja] de Däa soo toodäwad, daut ekj docht, daut de groote Glaussrut en de Däa tweikjielen wudd.”

De Prädja breld: “Wuarom rätst nich met soone, waut noch nich Christen sent?” Brooda Hoskin säd nuscht. Oba aus hee doa veleet, docht hee soo bie sikj: “Mie späat sikj soo, daut ekj jroz met soonen jerät hab.”

Dän näakjsten Dach en de Kjoakj hold de Prädja sea ut. Brooda Hoskin säd: “Hee woarnd de Menschen fa ons un säd to dee, daut ekj de jratsta Läajna wia, waut doa jeemols en dise Staut jewast wia, un daut mie fäld doottoscheeten.” Oba Brooda Hoskin leet sikj nich engrulen un deed wiedaprädjen un kunn met een deel Menschen räden. Hee säd: “Daut wia de scheenste Tiet em Deenst. Eenje Menschen säden mau rajcht to mie: ‘Wie weeten, daut du Gott sien Woakj deist!’ Un dee fruagen mie, aus see mie met waut halpen kunnen, daut mie daut aun nuscht fälen wudd.”

De Bibelforscha jeewen en de Tietschreft, waut wie vondoag dän Dach daut Woat waka! nanen, pinkjlich biblische Froagen un Auntwuaten rut. Dee sullen de Menschen halpen de Schreft bäta to vestonen. Daut jeef Froagen fa junge Menschen, waut de Elren met dee toop derchnämen sullen. Dee sullen “äare Kjinja de Froagen stalen un an halpen en de Schreft de Auntwuaten to finjen”. Eenje Froagen, soo aus “Woo väl Bibelbieekja jeft daut?”, lieeden de Kjinja waut eefachet ut de Schreft. Aundre wada, soo aus “Saul jieda woara Christ met Vefoljunk  räakjnen?”, muaken de junge Menschen doaropp reed, forchtloos to prädjen.

Oba daut jeef uk biblische Froagen un Auntwuaten fa soone, waut aul mea von de Schreft wisten. De Auntwuaten fa dise Froagen kunn eena en daut ieeschte Buak von de Schriftstudien-Bieekja finjen. Dusende Menschen lieeden sea väl von dise Froagen. Oba dan wort met eemol bekauntjemoakt, daut daut soone Froagen nich mea jäwen wudd. Wuarom nich?

De Breeda, waut daut Woakj veroppjinjen, worden en, daut daut bäta wia, wan de Menschen een biblischet Teema no daut aundre studieeden. Doawäajen jeewen see en Nowamba 1921 daut Buak Die Harfe Gottes rut. Wan Intressieede dit Buak kjrieejen, dan kunnen dee sikj uk enschriewen toom selfst met dit Buak de Bibel studieren. Daut holp dee to lieren, “daut Gott sikj väajenomen haud, de Menschen eewjet Läwen to jäwen”. Woo schauft daut krakjt?

Wan doa wäa soon Buak kjrieech, dan kjrieech dee uk een Koatje, wua bowen stunt, waut vonne Sieden hee läsen sull. Eene Wäakj lota schekjten se am dan een aundret Koatje, wua Froagen bowen stunden äwa daut, waut dee jeläst haud, un doa stunt dan uk bowen, waut dee de näakjste Wäakj läsen sull.

De Schiela kjrieech 12 Wäakj jieda Wäakj von de Vesaumlunk een Koatje jeschekjt. Foaken deeden soone Breeda de Koatjes schekjen, waut aul ella wieren ooda waut nich von Hus to Hus prädjen kunnen. Anna K. Gardner ut Millvale (Pennsylvanien, Stäts) vetald: “Aus daut Buak Die Harfe Gottes rutkjeem, kunn miene Sesta Thayle, waut behindat wia, mea doonen, wiels see jieda Wäakj de Koatjes met de Froagen wajchschekjen kunn.” Wan de Menschen aule Koatjes studieet hauden, dan kjeem wäa von de Vesaumlunk doahan, om dee mea von de Schreft to lieren.

Opp Enj von dit Joa schekjt Brooda Joseph F. Rutherford eenen Breef no aule Vesaumlungen. Doa säd hee, “daut see dit Joa een jratret un bätret Zeichnis fa daut Kjennichrikj jejäft hauden aus en de Joaren ea.” Un hee säd uk: “Daut jeft noch väl to doonen. Rot aundre uk too, bie dit jesäajende Woakj mettohalpen.” Daut es to seenen, daut de Bibelforscha sienen Rot nokjeemen. Aune 1922 deeden dee forchtloos von Gott sien Kjennichrikj prädjen un soo väl aus noch kjeenmol ea.