ქადაგებაშ საქმეშო ბიბლიაშ მაგურაფალეფს გაბედულება ოსაჭირდეს. თინეფს თანდაბლეფშა „სახიოლო ამბე“ ოკო უქადაგებდესკო დო უბადოეფშა „მანგიორიშ გინოგაფაშ დღაშ“ გურშენ ხოლო ოკო გუცხადებდესკო.

ჯიმა ჰოსკინი, ნამუთ კანადას ცხოვრენდჷ, წინააღმდეგობაშ უმკუჯინუო, გაბედულო ქადაგენდჷ. 1921 წანაშ გაზაფხულს თიქ მეთოდისტ მაქადაგებელს შეხვად. ჯიმა ჰოსკინქ ჩიება თეცალ სიტყვეფით დიჭყჷ: „ჩქი წმინდა წერილეფშე ნირზიშ უმშო ოკო იფჩუათ დო, თიმწკუმა ხოლო, მუჟამსით შხვადოშხვანერ აზრ მაღვენუნა, შემლებნა მშვიდას და მეგობრულო გუვათუათ ჩიება“. მარა თექ თაშ ვა მოხვად; ჯიმა ჰოსკინი გეუძინანს: „რაგადიშ დოჭყაფაშე მუსხირენ წუთშა, თე მაქადაგებელქ სარკეამ კარ თიცალ მანგარო ქიმიორაგვინუ, ნამდა იფიფქრჷ, თინა ტვერო გინირთუდ“.

„მუშენ ვემურქ დო ვა უქადაგენქ თინეფს, მით ვა რენა ქრისტიანეფ?“ — გეუღვარუ მეთოდისტ მაქადაგებელქ ჯიმა ჰოსკინს. თის პასუხ ვემუჩამ, მარა გურს იფიქრჷ: „სქანწკუმა ჩიებაშ უკულ, ფიფქრენქ, უკვე ქივეჩი თეცალ ადამიანს“.

მუჟამსით მაჟია დღას თე პიროვნება მუშ ეკლესიას ქადაგენდჷ, კინ გაგრძელ ჯიმა ჰოსკინიშ გურშენ გლახა მუდგარენეფიშ რაგად. ჯიმა ჰოსკინი იშინანს: „თიქ ხალხის უწუ, ნამდა მა ვორდჷ არძაშე უმოს დიდ მეტყურე, მიდგას თე ქალაქშა მურთუმ, ათეშენ ოკო დოპჸილესკო“. მარა, თეშ უმკუჯინუო, ჯიმა ჰოსკინს ვემუტებ ქადაგება დო წარმატებას ხოლო ქიმიოჭირინუ. თინა გეუძინანს: «თექ მსახურებას ჩქიმდა მანგარ ხიოლ მოუღუდ. ნამთინე მირაგადუდ: „მიჩქ, ნამდა სი ღორონთიშ კოჩ რექ!“ დო მოკითხუდ, მუთუნ ხომ ვა მოსაჭირუდ».

დაინტერესებულეფიშ მახვარებელო, ბიბლიაშ მარკვიებელეფქ გეგშაშქვეს ბიბლიაშ ოგურაფალ პროგრამა ჟურნალს „ოქროშ ხანა“. * თექ მოჩამილ რდჷ ბიბლიურ კითხვეფ ახალგაზრდეფშო, ნამდგაშ გარჩიება მშობლეფს მუნეფიშ სქუალეფწკუმა შეულებდეს. თინეფ ქუდუსვენდეს სქუალეფს თე კითხვეფს დო უკულ ქიმეხვარებდეს ბიბლიას პასუხეფიშ გორუას. ნამთინე კითხვა, მუნერით რე: „მუსხი წიგნშე შითმოდირთუ ბიბლია?“,  ოგურუანდჷ ძირითად საკითხეფს ბიბლიაშე. შხვა კითხვეფ, მაგალთო, „ჭეშმარიტ ქრისტიანეფშე არძა ოკო ელდასო თხოზინს?“, ამზადენდჷ ახალგაზრდეფს, ნამდა გაბედულ მაქადაგებელეფ ჸოფედესკო.

თეს გეძინელ, თინეფშო, მიდგას მეტ რჩქინა უღუდ ბიბლიაშ გურშენ, ხეშამალაფარ რდჷ ბიბლიურ კითხვეფ დო პასუხეფ. თე პასუხეფიშ გორუა შილებედ წიგნიშ „წმინდა წერილიშ გიმორკვიება“ პირველ ტომს. ანთასობით მკითხველქ სარგებელ მიღჷ თე პროგრამაშე, მარა 1921 წანაშ 21 დეკემბერიშ „ოქროშ ხანაშ“ გიშაშქუმალას რაგადებულ რდჷ, ნამდა თე პროგრამეფ მეტო ვეჸუაფუდ. მუშენ მოხვად თე ცვლილებაქ?

ხემძღვანელ ჯიმალეფქ ქიმეხვადეს, ნამდა ბიბლიაშ ახალ მაგურაფალეფს ძირითად ბიბლიურ საკითხეფიშ ინანჭაფალო რეგულარულ გურაფა ოსაჭირდეს. ათეშენ 1921 წანაშ ნოემბერს გიშაშქუმალირქ იჸუ წიგნიქ „ღორონთიშ ქნარ“. დაინტერესებულეფს, მით თე წიგნის მიღენდეს, შეულებდეს დამოუკიდებელო დიჭყესკო ბიბლიაშ გურაფაშ კურს. თე კურსიქ ადამიანეფს მეხვარ, ქიგეგესკო ღორონთიშ განზრახვა მარადიულ ცხოვრებაწკუმა დაკავშირებით. მუ შედეგიქ მაჸუნ თეს?

მუჟამსით პიროვნება მიღენდჷ თე წიგნის, თინა ჭიჭე ბარათის გეჭარილ ოკითხე დავალებას ხოლო ღებულენდჷ. უკულიან მარას თინა კინ ღებულენდჷ ბარათის, სოდეთ ნაკითხირწკუმა დაკავშირებით კითხვეფ რდჷ მოჩამილ. ბარათიშ ბოლოს ჭარილ რდჷ ოკითხე დავალება უკულიან მარაშო.

12 მარაშ დინახალე ბიბლიაშ მაგურაფალ ირმარას ღებულენდჷ ახალ-ახალ ბარათის ადგილობრივ კრებაშე. ხშირ შემთხვევას ბარათეფს კრებაშ უხუცესეფ ვარდა შეზღუდულ შესაძლებლობაშ და დო ჯიმალეფ ოჯღონანდეს. მაგალთო, ანა გარდნერი (აშშ) იშინანდჷ: «მუჟამსით წიგნიქ „ღორონთიშ ქნარ“ გიშართჷ, ჩქიმ დას, ტაილს, ნამდგას გილულა ვეშულებუდ, მეტიშ კეთებაშ საშვალებაქ ქიმიაჩ. თინა ირმარას ბიბლიაშ მაგურაფალეფს ბარათეფს უჯღონანდჷ». გურაფაშ კურსიშ თებაშ უკულ მაგურაფალს კრებაშე მიდგაინ აკითხანდჷ, ნამდა ბიბლიაშე მეტიშ გაგებას ქიმეხვარკო.

ჯიმა რუტერფორდიქ წანაშ ბოლოს არძა კრებას წერილ ქუჯღონ. თინა იჩიებუდ: „თე წანას, ულირწკუმა შედარებით, სამეფოშ გურშენ დამოწმებაშ საქმექ უმოს ადამიანშა ქიმიოჭირინუ დო უმოს შედეგიან რდჷ“. უკულ თიქ გეუძინ: „ხოლო ბრელ რე ოკეთებელ. ქიმეხვარით შხვეფს, თე დიდებულ საქმეს მონაწილებაშ მეღება ქიდიჭყან“. მუჭოთ იძირ, ბიბლიაშ მარკვიებელეფქ ქიმიაჸუნეს თე რჩევას. 1922 წანას, თინეფ სარკო გაბედულებათ ქადაგენდეს ცნობას სამეფოშ გურშენ.