អត្ថបទសិក្សា ៤៨
«អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ»
«ចូរទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់»។—១ពេ. ១:១៥
ចម្រៀងលេខ៣៤ ចូររក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈជានិច្ច
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើសាវ័កពេត្រុសបានឲ្យយោបល់អ្វីដល់គ្រិស្តសាសនិកឯទៀត ហើយហេតុអ្វីយោបល់របស់គាត់ប្រហែលជាមើលទៅពិបាកធ្វើតាម?
មិនថាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតនៅស្ថានសួគ៌ឬនៅផែនដីក្ដី យើងអាចទទួលប្រយោជន៍ដោយពិចារណាអំពីយោបល់ដែលសាវ័កពេត្រុសបានសរសេរឲ្យគ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងនៅសតវត្សរ៍ទី១។ ពេត្រុសបានសរសេរថា៖ «ចូរទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់ ដូចព្រះដ៏បរិសុទ្ធដែលបានហៅអ្នករាល់គ្នា ព្រោះបទគម្ពីរចែងថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ ព្រោះខ្ញុំបរិសុទ្ធ›»។ (១ពេ. ១:១៥, ១៦) តាមរយៈពាក្យទាំងនេះ យើងរៀនថាយើងអាចយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាគំរូដ៏ល្អបំផុតអំពីភាពបរិសុទ្ធ។ យើងអាចទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់បាន ហើយនេះជាអ្វីដែលយើងត្រូវតែធ្វើ។ ប៉ុន្តែដោយសារយើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ យើងប្រហែលជាគិតថាយើងមិនអាចធ្វើនេះបានទេ។ សូមគិតអំពីពេត្រុស។ ទោះជានៅពេលខ្លះគាត់ធ្វើខុសក្ដី គំរូរបស់គាត់បង្ហាញថាយើងអាច«ទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធ»បាន។
២. តើយើងនឹងទទួលចម្លើយចំពោះសំណួរអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
២ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងឆ្លើយសំណួរដូចតទៅនេះ៖ តើភាពបរិសុទ្ធជាអ្វី? តើគម្ពីរបង្រៀនយើងយ៉ាងណាអំពីភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា? តើយើងអាចទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្តយ៉ាងដូចម្ដេច? តើការដែលយើងទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធ និងចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ជាប់ទាក់ទងគ្នាយ៉ាងណា?
តើភាពបរិសុទ្ធជាអ្វី?
៣. តើមនុស្សជាច្រើនគិតថាបុគ្គលដែលបរិសុទ្ធជាមនុស្សបែបណា ប៉ុន្តែតើយើងអាចយល់អត្ថន័យនៃពាក្យនេះយ៉ាងត្រឹមត្រូវនៅឯណា?
៣ ពេលមនុស្សឮពាក្យបុគ្គលបរិសុទ្ធ ពួកគេភាគច្រើនគិតអំពីមនុស្សក្រៀមក្រំដែលស្លៀកសម្លៀកបំពាក់សាសនា និងតែងតែមានមុខស្មើ។ ប៉ុន្តែ មនុស្សបរិសុទ្ធមិនមែនដូច្នេះទេ។ ក្នុងគម្ពីរ ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាព្រះបរិសុទ្ធ បានត្រូវហៅថា«ព្រះដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ»។ (១ធី. ១:១១) ពួកអ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោកក៏មាន«សុភមង្គល»ឬសប្បាយដែរ។ (ចសព. ១៤៤:១៥) លោកយេស៊ូបានផ្ដន្ទាទោសបុគ្គលដែលស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ចម្លែកនិងប្រព្រឹត្តសុចរិតដើម្បីយកមុខយកមាត់។ (ម៉ាថ. ៦:១; ម៉ាក. ១២:៣៨) គ្រិស្តសាសនិកពិតយល់ថាការទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធមានអត្ថន័យយ៉ាងណា ដោយសារអ្វីដែលគម្ពីរចែង។ យើងជឿជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនិងប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ មិនដែលតម្រូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីដែលហួសពីសមត្ថភាពរបស់យើងឡើយ។ ដូច្នេះពេលលោកប្រាប់យើងថា៖ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ» យើងជឿជាក់ថានោះគឺជាអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាន។ ប៉ុន្តែ មុនយើងអាចទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្ត យើងត្រូវដឹងថាតើភាពបរិសុទ្ធជាអ្វី។
៤. តើពាក្យ«បរិសុទ្ធ»មានអត្ថន័យអ្វី?
៤ តើភាពបរិសុទ្ធជាអ្វី? ក្នុងគម្ពីរ ពាក្យ«បរិសុទ្ធ»សំដៅលើភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌និងសាសនា ឬអ្វីៗដែលពិសិដ្ឋ។ ពាក្យនេះក៏អាចមានន័យថាទុកដោយឡែកសម្រាប់កិច្ចបម្រើព្រះ។ និយាយឲ្យស្រួលយល់ទៅ យើងនឹងរាប់ជាមនុស្សបរិសុទ្ធ បើយើងមានភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌ បើយើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបដែលលោកពេញចិត្ត និងបើយើងមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយលោក។ យើងនឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្តដែលព្រះយេហូវ៉ានៅតែចង់ធ្វើជាមិត្តជិតស្និទ្ធជាមួយយើង ទោះជាយើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ហើយលោកបរិសុទ្ធទាំងស្រុងក្ដី។
‹បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ ព្រះយេហូវ៉ាគឺបរិសុទ្ធ›
៥. តើពួកទេវតាដ៏ស្មោះត្រង់អាចជួយយើងឲ្យរៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេហូវ៉ា?
៥ ព្រះយេហូវ៉ាស្អាតស្អំនិងគ្មានមន្ទិលក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។ យើងដឹងដូច្នេះតាមរយៈអ្វីដែលពួកសេរភីមដែលជាទេវតានៅជិតបល្ល័ង្កព្រះយេហូវ៉ាបាននិយាយ។ ពួកសេរភីមខ្លះបានប្រកាសថា៖ «បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌គឺបរិសុទ្ធ»។ (អេ. ៦:៣) ដើម្បីមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះដ៏បរិសុទ្ធរបស់ពួកគេ ទេវតាទាំងនេះត្រូវបរិសុទ្ធ ហើយពួកគេបរិសុទ្ធមែន។ នេះជាមូលហេតុដែលការមានវត្តមានរបស់ទេវតានៅកន្លែងណាមួយនៅផែនដី អាចធ្វើឲ្យកន្លែងនោះទៅជាបរិសុទ្ធ ដូចជាអ្វីដែលបានកើតឡើងពេលម៉ូសេនៅក្បែរគុម្ពបន្លាដែលមានភ្លើងឆេះ។—ដច. ៣:២-៥; យ៉ូស. ៥:១៥
នៅលើស្លាកមាសមួយនៅខាងមុខឈ្នួតក្បាលរបស់សម្ដេចសង្ឃ មានពាក្យ«ភាពបរិសុទ្ធជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា» (សូមមើលវគ្គ៦-៧)
៦-៧. (ក) យោងទៅតាមដំណើរចាកចេញ ១៥:១, ១១ តើម៉ូសេបានលើកបញ្ជាក់យ៉ាងណាថាព្រះយេហូវ៉ាគឺបរិសុទ្ធ? (ខ) ស្ដីអំពីភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ តើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទទួលការរំលឹកអ្វី? (សូមមើលរូបភាពនៅក្រប)
៦ ក្រោយពីម៉ូសេបាននាំបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលឆ្លងសមុទ្រក្រហម គាត់បានលើកបញ្ជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ាគឺបរិសុទ្ធ។ (សូមអាន ដំណើរចាកចេញ ១៥:១, ១១) ជនជាតិអេហ្ស៊ីបដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះមិនពិត មិនបរិសុទ្ធទេ ហើយជនជាតិកាណានដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះមិនពិតក៏មិនបរិសុទ្ធដែរ។ ការគោរពប្រណិប័តន៍របស់ពួកគេ រួមបញ្ចូលការដុតកូនជាគ្រឿងបូជា និងការប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម។ (ចល. ១៨:៣, ៤, ២១-២៤; បច. ១៨:៩, ១០) ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលតម្រូវឲ្យពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកធ្វើអ្វីណាក៏ដោយដែលនាំឲ្យពួកគេមិនបរិសុទ្ធទេ។ លោកបរិសុទ្ធទាំងស្រុង។ ដើម្បីរំលឹកជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអំពីចំណុចនេះ មានអក្សរចារឹកដែលបានត្រូវឆ្លាក់លើស្លាកមាសមួយនៅខាងមុខឈ្នួតក្បាលរបស់សម្ដេចសង្ឃ ដែលថា៖ «ភាពបរិសុទ្ធជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា»។—ដច. ២៨:៣៦-៣៨
៧ អ្នកណាដែលឃើញអក្សរចារឹកនៅលើស្លាកមាសរបស់សម្ដេចសង្ឃដឹងថា ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាបរិសុទ្ធ។ ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលមិនអាចឃើញស្លាកមាស ដោយសារពួកគេមិនអាចចូលទៅជិតសម្ដេចសង្ឃ? តើពួកគេនឹងមិនដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាបរិសុទ្ធឬ? មិនមែនទេ! ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ មិនថាបុរស ស្ត្រី និងកូនក្មេង អាចឮពេលគេអានច្បាប់ម៉ូសេ។ (បច. ៣១:៩-១២) បើអ្នកនៅទីនោះ អ្នកនឹងឮគេអានថា៖ «ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា... ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ ព្រោះខ្ញុំបរិសុទ្ធ»។ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ ព្រោះខ្ញុំបរិសុទ្ធ។ ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ា»។—ចល. ១១:៤៤, ៤៥; ២០:៧, ២៦
៨. តើយើងរៀនអ្វីពីច្បាប់លេវី ១៩:២និងពេត្រុសទី១ ១:១៤-១៦?
៨ សូមយើងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើឃ្លាមួយនៅច្បាប់លេវី ១៩:២ ដែលបានត្រូវអានឮៗឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ស្ដាប់។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ម៉ូសេថា៖ «ចូរប្រាប់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ ព្រោះខ្ញុំបរិសុទ្ធ។ ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា›»។ ពេត្រុសប្រហែលជាបានដកស្រង់ខនេះ ពេលគាត់លើកទឹកចិត្តគ្រិស្តសាសនិកឲ្យ«ទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធ»។ (សូមអាន ពេត្រុសទី១ ១:១៤-១៦) សព្វថ្ងៃនេះ យើងមិននៅក្រោមច្បាប់ម៉ូសេទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលពេត្រុសបានសរសេរ បញ្ជាក់អំពីមេរៀនដែលយើងអាចរៀនពីច្បាប់លេវី ១៩:២ គឺថាព្រះយេហូវ៉ាបរិសុទ្ធ ហើយពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់លោកគួរតែព្យាយាមធ្វើជាមនុស្សបរិសុទ្ធ។ មិនថាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅស្ថានសួគ៌ ឬនៅផែនដីជាសួនឧទ្យានក្ដី យើងត្រូវតែបរិសុទ្ធ។—១ពេ. ១:៤; ២ពេ. ៣:១៣
«ចូរទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់»
៩. តើយើងនឹងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីការពិចារណាសៀវភៅច្បាប់លេវី ជំពូក១៩?
៩ យើងព្យាយាមធ្វើជាមនុស្សបរិសុទ្ធ ដោយសារយើងចង់ធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត។ លោកឲ្យយោបល់ខ្លះដែលអាចជួយយើងឲ្យធ្វើដូច្នេះ។ យើងអាចរកឃើញយោបល់ខ្លះនោះនៅក្នុងសៀវភៅច្បាប់លេវី ជំពូក១៩។ សាស្ត្រាចារ្យជនជាតិហេប្រឺម្នាក់ឈ្មោះម៉ាគុស ខាលិសសរសេរថា៖ «នេះប្រហែលជាជំពូកសំខាន់ជាងគេនៃសៀវភៅច្បាប់លេវី និងក្នុងចំណោមសៀវភៅប្រាំក្បាលដំបូងនៃគម្ពីរ»។ សូមកត់សម្គាល់មេរៀនពីខខ្លះនៅក្នុងជំពូកនេះ ដែលយើងអាចយកមកអនុវត្តក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ កាលដែលយើងធ្វើដូច្នេះ សូមចាំថាច្បាប់លេវី ១៩មានពាក្យផ្ដើមដែលថា៖ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ»។
តើបញ្ញត្តិនៅច្បាប់លេវី ១៩:៣ស្ដីអំពីឪពុកម្ដាយ គួរជំរុញចិត្តគ្រិស្តសាសនិកឲ្យគិតអំពីអ្វី? (សូមមើលវគ្គ១០-១២) *
១០-១១. តើច្បាប់លេវី ១៩:៣ចែងថាយើងត្រូវធ្វើអ្វី ហើយហេតុអ្វីនេះសំខាន់ណាស់?
១០ ក្រោយពីព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ថាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រូវតែបរិសុទ្ធ លោកបានបន្ថែមថា៖ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវគោរពឪពុកនិងម្ដាយរបស់ខ្លួន... ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា»។—ចល. ១៩:២, ៣
១១ គឺសំខាន់ណាស់ដែលយើងធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះដែលឲ្យគោរពឪពុកម្ដាយ។ មានពេលមួយបុរសម្នាក់បានសួរលោកយេស៊ូថា៖ «តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអំពើល្អអ្វីដើម្បីទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់?»។ ក្នុងចម្លើយរបស់លោកយេស៊ូ លោកបានប្រាប់បុរសនោះថា គាត់ត្រូវគោរពឪពុកម្ដាយ។ (ម៉ាថ. ១៩:១៦-១៩) លោកយេស៊ូថែមទាំងបានផ្ដន្ទាទោសពួកផារិស៊ីនិងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ ដោយសារពួកគេព្យាយាមគេចវេះពីការមើលថែឪពុកម្ដាយរបស់ខ្លួន។ យ៉ាងនេះ ពួកគេ«បានធ្វើឲ្យបណ្ដាំរបស់ព្រះទៅជាអសារឥតការ»។ (ម៉ាថ. ១៥:៣-៦) «បណ្ដាំរបស់ព្រះ»រួមបញ្ចូលបញ្ញត្តិទី៥នៃបញ្ញត្ដិ១០ប្រការ និងខគម្ពីរនៅច្បាប់លេវី ១៩:៣។ (ដច. ២០:១២) សូមចាំថា បង្គាប់នៅច្បាប់លេវី ១៩:៣ ដែលឲ្យគោរពឪពុកម្ដាយ បានត្រូវចែងបន្ទាប់ពីឃ្លាថា៖ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ ព្រោះខ្ញុំបរិសុទ្ធ។ ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា»។
១២. យោងទៅតាមច្បាប់លេវី ១៩:៣ តើយើងអាចសួរខ្លួននូវសំណួរអ្វី?
១២ ស្ដីអំពីយោបល់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលឲ្យយើងគោរពឪពុកម្ដាយ យើងអាចសួរខ្លួនឯងថា ‹តើខ្ញុំគោរពឪពុកម្ដាយខ្ញុំឬទេ?›។ បើអ្នកមានអារម្មណ៍ស្ដាយក្រោយដែលមិនសូវបានធ្វើច្រើននៅអតីតកាល អ្នកអាចតាំងចិត្តធ្វើឲ្យបានល្អប្រសើរជាងចាប់ពីឥឡូវនេះទៅ។ អ្នកមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរអតីតកាលបានទេ ប៉ុន្តែអ្នកអាចខំអស់ពីសមត្ថភាពនៅឥឡូវនេះដើម្បីចំណាយពេលច្រើនជាងជាមួយឪពុកម្ដាយរបស់អ្នក ហើយជួយពួកគេឲ្យបានច្រើនជាង។ ប្រហែលជាអ្នកអាចលៃទុកពេលច្រើនជាងជាមួយពួកគេ។ ចុះយ៉ាងណាអំពីការផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ ឬសេចក្ដីត្រូវការរបស់ពួកគេខាងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ តើអ្នកអាចជួយពួកគេច្រើនជាងឬទេ? ឬតើអ្នកអាចលើកទឹកចិត្តនិងសម្រាលទុក្ខពួកគេច្រើនជាងឬទេ? ការធ្វើដូច្នេះគឺស្របតាមអ្វីដែលបានត្រូវចែងនៅច្បាប់លេវី ១៩:៣។
១៣. (ក) តើមានយោបល់អ្វីទៀតនៅច្បាប់លេវី ១៩:៣? (ខ) សព្វថ្ងៃនេះ តើយើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់លោកយេស៊ូដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅលូកា ៤:១៦-១៨យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ មានអ្វីផ្សេងទៀតដែលយើងអាចរៀនពីច្បាប់លេវី ១៩:៣អំពីការទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធ។ ក្នុងនោះចែងអំពីការកាន់តាមថ្ងៃឈប់សម្រាក។ គ្រិស្តសាសនិកមិននៅក្រោមច្បាប់ម៉ូសេ ដូច្នេះយើងមិនចាំបាច់កាន់តាមថ្ងៃឈប់សម្រាកជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ទេ។ ប៉ុន្តែ យើងអាចរៀនច្រើនពីរបៀបដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលកាន់តាមថ្ងៃឈប់សម្រាក និងប្រយោជន៍ដែលពួកគេបានទទួលពីការកាន់តាមថ្ងៃនោះ។ ថ្ងៃឈប់សម្រាកគឺជាវេលាដែលបណ្ដាជនសម្រាកពីកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃ ហើយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ * នេះជាមូលហេតុដែលនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក លោកយេស៊ូបានទៅសាលាប្រជុំនៅក្រុងដែលលោកបានធំឡើង ហើយអានបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ (ដច. ៣១:១២-១៥; សូមអាន លូកា ៤:១៦-១៨) បង្គាប់របស់ព្រះនៅច្បាប់លេវី ១៩:៣ ដែលថា«ត្រូវកាន់តាមថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់[លោក]» គួរជំរុញចិត្តយើងឲ្យលៃទុកពេលពីសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់យើងដើម្បីផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការបម្រើព្រះ។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកអាចធ្វើតាមបង្គាប់នេះឲ្យបានដិតដល់ជាងឬទេ? បើអ្នកលៃទុកពេលជាទៀងទាត់ដើម្បីផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការបម្រើព្រះ អ្នកនឹងមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធដោយផ្ទាល់ជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ហើយនេះសំខាន់ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យធ្វើជាមនុស្សបរិសុទ្ធ។
ចូរពង្រឹងមិត្តភាពរបស់អ្នកជាមួយព្រះយេហូវ៉ា
១៤. តើមានការពិតដ៏សំខាន់អ្វី ដែលបានត្រូវលើកឡើងម្ដងហើយម្ដងទៀតនៅច្បាប់លេវី ជំពូក១៩?
១៤ ច្បាប់លេវី ជំពូក១៩រៀបរាប់ម្ដងហើយម្ដងទៀតអំពីការពិតដ៏សំខាន់មួយ ដែលអាចជួយយើងឲ្យរក្សាខ្លួនជាមនុស្សបរិសុទ្ធ។ នៅខ៤បញ្ចប់ដោយពាក្យថា«ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា»។ ពាក្យនេះឬពាក្យស្រដៀងនឹងនេះមាន១៦ដងក្នុងជំពូកនេះ។ នេះរំលឹកយើងអំពីបញ្ញត្តិទី១ដែលថា៖ «ខ្ញុំយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា... អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះផ្សេងទៀតក្រៅពីខ្ញុំទេ»។ (ដច. ២០:២, ៣) គ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់ដែលចង់ទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធត្រូវធ្វើឲ្យប្រាកដថា គ្មានអ្វីឬគ្មានអ្នកណាសំខាន់ជាងចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយសារយើងជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា យើងតាំងចិត្តជៀសវាងពីការប្រព្រឹត្តណាក៏ដោយដែលនាំឲ្យនាមដ៏បរិសុទ្ធរបស់លោកអាប់ឱន។—ចល. ១៩:១២; អេ. ៥៧:១៥
១៥. តើការអានខមួយចំនួននៅច្បាប់លេវី ជំពូក១៩អំពីគ្រឿងបូជាគួរជំរុញចិត្តយើងឲ្យធ្វើអ្វី?
១៥ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ពួកគេ ដោយធ្វើតាមច្បាប់របស់លោក។ ច្បាប់លេវី ១៨:៤ចែងថា៖ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវកាន់តាមក្រឹត្យក្រម និងបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំគឺយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា»។ «បញ្ញត្តិ»ខ្លះសម្រាប់ពួកអ៊ីស្រាអែលគឺបានត្រូវចែងនៅជំពូកទី១៩។ ជាឧទាហរណ៍ នៅខ៥-៨, ២១, ២២ចែងអំពីគ្រឿងបូជាជាសត្វ។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រូវជូនគ្រឿងបូជាទាំងនោះតាមរបៀបដែលមិន«ធ្វើឲ្យអ្វីដែលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅជាអាប់ឱន»ទេ។ ការអានខទាំងនេះគួរជំរុញចិត្តយើងឲ្យចង់ធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត និងជូនលោកនូវសេចក្ដីសរសើរជាគ្រឿងបូជា ដូចហេប្រឺ ១៣:១៥លើកទឹកចិត្តយើងឲ្យធ្វើ។
១៦. តើគោលការណ៍អ្វីនៅច្បាប់លេវី ជំពូក១៩អាចរំលឹកយើងអំពីភាពខុសគ្នារវាងពួកអ្នកបម្រើព្រះនិងពួកអ្នកដែលមិនបម្រើលោក?
១៦ ដើម្បីទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធ យើងត្រូវសុខចិត្តធ្វើខុសពីពួកអ្នកដែលមិនបម្រើព្រះ។ ជួនកាលសិស្សរួមថ្នាក់ អ្នករួមការងារ សាច់ញាតិដែលមិនមែនជាអ្នកជឿ និងបុគ្គលផ្សេងទៀត ព្យាយាមបង្ខំយើងឲ្យចូលរួមសកម្មភាពផ្សេងៗដែលរារាំងយើងពីការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ ពេលពួកគេធ្វើដូច្នេះ យើងត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់។ តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវ? សូមពិចារណាអំពីគោលការណ៍ដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍មួយនៅច្បាប់លេវី ១៩:១៩ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ដែលត្បាញពីអំបោះពីរយ៉ាងទេ»។ ច្បាប់នេះបានជួយជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យខុសប្លែកពីជនជាតិផ្សេងៗដែលនៅជុំវិញពួកគេ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងមិននៅក្រោមច្បាប់ម៉ូសេ ដូច្នេះគឺមិនខុសទេដែលគ្រិស្តសាសនិកស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ដែលលាយអំបោះពីរប្រភេទ ដូចជាកប្បាសនិងសូត្រជាដើម។ ប៉ុន្តែ យើងមិនព្រមធ្វើដូចពួកអ្នកដែលមានជំនឿនិងការប្រព្រឹត្តដែលមិនសមស្របតាមសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងគម្ពីរទេ ទោះជាបុគ្គលទាំងនោះជាអ្នករួមការងារ សិស្សរួមថ្នាក់ ឬសាច់ញាតិក្ដី។ យើងស្រឡាញ់សាច់ញាតិរបស់យើង ហើយយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកឯទៀត។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលយើងត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តផ្សេងៗក្នុងជីវិត យើងបង្ហាញថាយើងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ ទោះជានេះធ្វើឲ្យយើងខុសពីគេក៏ដោយ។ សូមចាំថាការធ្វើជាមនុស្សបរិសុទ្ធរួមបញ្ចូលការញែកទុកសម្រាប់ព្រះ។ នេះគឺសំខាន់ណាស់ បើយើងចង់ទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធ។—២កូ. ៦:១៤-១៦; ១ពេ. ៤:៣, ៤
តើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលគួរទាញយកមេរៀនអ្វីពីច្បាប់លេវី ១៩:២៣-២៥ ហើយតើអ្នកទាញយកមេរៀនអ្វីពីខទាំងនោះ? (សូមមើលវគ្គ១៧-១៨) *
១៧-១៨. តើយើងអាចទាញយកមេរៀនដ៏សំខាន់អ្វីពីច្បាប់លេវី ១៩:២៣-២៥?
១៧ ឃ្លាដែលថា«ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា» គួរធ្វើឲ្យពួកអ៊ីស្រាអែលនឹកឃើញថា ពួកគេគួរតែចាត់ទុកចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ាថាជាអ្វីសំខាន់បំផុត។ តើពួកគេអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? ច្បាប់លេវី ១៩:២៣-២៥បង្ហាញអំពីរបៀបមួយ។ (សូមអាន) តើពាក្យទាំងនេះជាប់ទាក់ទងយ៉ាងណានឹងពួកអ៊ីស្រាអែល ក្រោយពីពួកគេបានចូលស្រុកដែលព្រះបានសន្យា? បើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់ដាំដំណាំហូបផ្លែណាមួយ គាត់មិនអាចបរិភោគផលដំណាំនោះអស់រយៈពេលបីឆ្នាំ។ នៅឆ្នាំទី៤ គាត់ប្រមូលផលដំណាំទុកដើម្បីប្រើនៅទីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។ នៅឆ្នាំទី៥ គាត់អាចបរិភោគផលដំណាំរបស់ខ្លួនបាន។ ច្បាប់នេះគួរជួយជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យនឹកឃើញថា ពួកគេមិនគួរចាត់ទុកសេចក្ដីត្រូវការរបស់ពួកគេជាអ្វីសំខាន់បំផុតទេ។ ពួកគេត្រូវទុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្គត់ផ្គង់ពួកគេ ហើយពួកគេត្រូវចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះជាអ្វីសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យប្រាកដថាពួកគេមានអ្វីគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបរិភោគ។ ម្យ៉ាងទៀត លោកលើកទឹកចិត្តជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យបង្ហាញចិត្តទូលាយនៅទីបរិសុទ្ធរបស់លោក ជាកន្លែងដែលពួកគេគោរពប្រណិប័តន៍លោក។
១៨ ច្បាប់របស់ព្រះដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅច្បាប់លេវី ១៩:២៣-២៥ រំលឹកយើងអំពីប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូក្នុងសុន្ទរកថានៅលើភ្នំ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឈប់ខ្វល់ខ្វាយ... ថា នឹងបានអ្វីបរិភោគឬផឹក»។ លោកបានបន្តថា៖ «បិតារបស់អ្នករាល់គ្នាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ដឹងថា អ្នករាល់គ្នាត្រូវការរបស់ទាំងនេះ»។ ដូចព្រះផ្គត់ផ្គង់សត្វស្លាប លោកក៏នឹងផ្គត់ផ្គង់យើងដែរ។ (ម៉ាថ. ៦:២៥, ២៦, ៣២) យើងទុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្គត់ផ្គង់យើង។ ម្យ៉ាងទៀត យើង«ធ្វើទាន»ដោយមិនយកមុខ ពេលជួយពួកអ្នកដែលខ្វះខាត។ យើងក៏សប្បាយឲ្យតាមលទ្ធភាពរបស់យើង ដើម្បីជួយបង់ថ្លៃចំណាយក្នុងក្រុមជំនុំ។ ព្រះយេហូវ៉ាឃើញពេលយើងគាំទ្រការគោរពប្រណិប័តន៍របស់លោកដោយចិត្តទូលាយ ហើយលោកនឹងផ្ដល់រង្វាន់ឲ្យយើង។ (ម៉ាថ. ៦:២-៤) ពេលយើងមានចិត្តទូលាយ យើងបង្ហាញថាយើងយល់មេរៀនដែលមកពីច្បាប់លេវី ១៩:២៣-២៥។
១៩. តើអ្នកបានទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីការពិចារណាសៀវភៅច្បាប់លេវី?
១៩ យើងបានពិចារណារួចហើយអំពីខមួយចំនួននៅច្បាប់លេវី ជំពូក១៩ និងរបៀបដែលខទាំងនោះអាចជួយយើងឲ្យទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធ ដូចព្រះដ៏បរិសុទ្ធរបស់យើង។ ដោយយកតម្រាប់លោក យើងព្យាយាម«ទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់»។ (១ពេ. ១:១៥) មនុស្សជាច្រើនដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ាឃើញដោយផ្ទាល់ភ្នែកអំពីការប្រព្រឹត្តល្អរបស់យើង។ នេះជំរុញចិត្តពួកគេឲ្យសរសើរតម្កើងលោក។ (១ពេ. ២:១២) មានមេរៀនជាច្រើនទៀតដែលយើងអាចរៀនពីច្បាប់លេវី ជំពូក១៩។ នៅអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាខមួយចំនួនទៀតពីជំពូកនេះ ហើយអត្ថបទនោះក៏នឹងជួយយើងឲ្យយល់អំពីរបៀបផ្សេងទៀតដើម្បី«ទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធ» ដូចដែលពេត្រុសបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យធ្វើ។
ចម្រៀងលេខ៨០ «សូមភ្លក់មើលឲ្យដឹងថា ព្រះយេហូវ៉ាលោកល្អ»
^ វគ្គ 5 យើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងណាស់ ហើយចង់ធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ត។ ព្រះយេហូវ៉ាបរិសុទ្ធ ហើយលោកតម្រូវឲ្យអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកបរិសុទ្ធដែរ។ តើមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះពិតជាអាចធ្វើដូច្នេះបានឬទេ? គឺអាចធ្វើបាន! ការគិតពិចារណាអំពីយោបល់របស់សាវ័កពេត្រុសចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ និងការណែនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណ នឹងជួយយើងឲ្យរៀនអំពីរបៀបដែលយើងអាចទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់។
^ វគ្គ 13 ដើម្បីបានព័ត៌មានថែមទៀតអំពីថ្ងៃឈប់សម្រាក និងមេរៀនដែលយើងអាចរៀនពីថ្ងៃឈប់សម្រាកនោះ សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា«មានពេលសម្រាប់ធ្វើការនិងសម្រាក»ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩។
