តើអ្នកជាអ្នករួមការងារដ៏ល្អឬទេ?
«ខ្ញុំបាននៅជិតលោកក្នុងនាមជាមេជាងដ៏ជំនាញម្នាក់។... គ្រប់ពេលវេលាដែលខ្ញុំបាននៅជាមួយនឹងលោក ខ្ញុំត្រេកអរខ្លាំងណាស់»។ (សុភ. ៨:៣០) ខនេះរៀបរាប់អំពីរបៀបដែលបុត្រព្រះរួមការងារជាមួយបិតាលោកអស់ជាច្រើនឆ្នាំ មុនមកផែនដី។ សូមកត់សម្គាល់ថាខនេះក៏ប្រាប់យើងអំពីអារម្មណ៍របស់លោកយេស៊ូក្នុងនាមជាអ្នករួមការងារជាមួយព្រះ។ លោក«ត្រេកអរខ្លាំងណាស់»ពេលរួមការងារជាមួយបិតាលោក។
នៅស្ថានសួគ៌ លោកយេស៊ូបានរៀនឲ្យមានគុណសម្បត្តិដែលនាំឲ្យលោកធ្វើជាអ្នករួមការងារដ៏ល្អ។ ក្រោយមកពេលលោកនៅផែនដី លោកធ្វើជាគំរូដ៏ល្អប្រសើរស្ដីអំពីបុគ្គលដែលចេះសហការជាមួយអ្នកឯទៀត។ តើយើងអាចទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីគំរូរបស់លោកយេស៊ូ? ដោយពិនិត្យពិចារណាអំពីគំរូរបស់លោក យើងអាចរកឃើញគោលការណ៍បីដែលអាចជួយយើងឲ្យទៅជាអ្នករួមការងារដ៏ល្អ។ គោលការណ៍ទាំងនេះនឹងជួយយើងឲ្យកាន់តែមានសាមគ្គីភាពជាមួយបងប្អូនរបស់យើង។
សូមនឹកចាំអំពីគំរូរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ ដោយប្រុងប្រៀបចែករំលែកបទពិសោធន៍និងចំណេះដឹងរបស់អ្នកជាមួយអ្នករួមការងារ
គោលការណ៍ទី១៖ ‹ចូរលើកកិត្តិយសគ្នាទៅវិញទៅមក›
អ្នករួមការងារល្អជាបុគ្គលដែលមានចិត្តរាបទាប។ គាត់ចាត់ទុកអ្នករួមការងារថាសំខាន់ ហើយមិនព្យាយាមអួតខ្លួនទេ។ លោកយេស៊ូបានរៀនឲ្យមានគុណសម្បត្តិនេះពីបិតារបស់លោក។ ទោះជាមានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះដែលសមនឹងហៅថាជាអ្នកបង្កើតក្ដី លោកចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតដឹងអំពីកិច្ចការដ៏សំខាន់ដែលបុត្ររបស់លោកបានធ្វើ។ យើងយល់ដូច្នេះ តាមរយៈអ្វីដែលព្រះបានមានប្រសាសន៍ដែលថា៖ «ចូរយើងធ្វើមនុស្សឲ្យមានភាពដូចយើង»។ (ដក. ១:២៦) ពេលព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ លោកយេស៊ូដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាមានចិត្តរាបទាបក្រៃលែង។—ចសព. ១៨:៣៥
កាលដែលនៅផែនដី លោកយេស៊ូក៏មានចិត្តរាបទាបដែរ។ ពេលមនុស្សសរសើរលោកចំពោះអ្វីដែលលោកបានធ្វើ លោកបានលើកការសរសើរនោះឲ្យព្រះទៅវិញ។ (ម៉ាក. ១០:១៧, ១៨; យ៉ូន. ៧:១៥, ១៦) លោកយេស៊ូខំរក្សាឲ្យមានសន្តិភាពជាមួយពួកអ្នកកាន់តាមលោក ហើយលោកបានប្រព្រឹត្តទៅលើពួកគេដូចជាមិត្តសម្លាញ់ មិនមែនខ្ញុំបម្រើទេ។ (យ៉ូន. ១៥:១៥) លោកថែមទាំងបានលាងជើងឲ្យពួកគេ ដើម្បីបង្រៀនពួកគេឲ្យចេះមានចិត្តរាបទាប។ (យ៉ូន. ១៣:៥, ១២-១៤) ដូចលោកយេស៊ូ យើងគួរឲ្យតម្លៃអ្នករួមការងាររបស់យើង ហើយរកប្រយោជន៍ពួកគេជាជាងប្រយោជន៍ខ្លួនឯង។ យើងអាចសម្រេចកិច្ចការច្រើនជាង ពេលយើងលើកកិត្តិយសអ្នកឯទៀត ហើយមិនតែងតែចង់ទទួលការសរសើរឡើយ។—រ៉ូម ១២:១០
បុគ្គលដែលមានចិត្តរាបទាបក៏ទទួលស្គាល់ថា«បើមានការប្រឹក្សាច្រើន នោះគម្រោងនឹងបានជោគជ័យ»។ (សុភ. ១៥:២២) ទោះជាយើងមានបទពិសោធន៍ច្រើនយ៉ាងណា ឬមានសមត្ថភាពបែបណាក៏ដោយ យើងត្រូវចាំថាគ្មានមនុស្សណាដឹងទាំងអស់ទេ។ សូម្បីតែលោកយេស៊ូ ក៏ទទួលស្គាល់ថាមានអ្វីខ្លះដែលលោកមិនដឹង។ (ម៉ាថ. ២៤:៣៦) ម្យ៉ាងទៀត លោកចង់ដឹងអំពីទស្សនៈរបស់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកដែលជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ។ (ម៉ាថ. ១៦:១៣-១៦) ហេតុនេះហើយ អ្នករួមការងារជាមួយលោកមិនភ័យពេលនៅជាមួយលោកទេ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ពេលយើងមានចិត្តរាបទាបនិងចាំថាយើងមិនដឹងអ្វីៗទាំងអស់ ហើយពេលយើងស្ដាប់ទស្សនៈរបស់អ្នកឯទៀត នោះនឹងជួយយើងធ្វើឲ្យមានសន្តិភាពជាមួយពួកគេ ហើយទទួលបាន«ជោគជ័យ»ជាមួយគ្នា។
គឺសំខាន់ណាស់ដែលពួកអ្នកចាស់ទុំមានចិត្តរាបទាបដូចលោកយេស៊ូ ពេលពួកគេរួមកិច្ចការជាមួយគ្នា។ ពួកគេត្រូវចាំថាឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធអាចជំរុញចិត្តអ្នកចាស់ទុំណាម្នាក់ក៏បានក្នុងក្រុមជំនុំឲ្យនិយាយអ្វីមួយដែលនឹងជួយក្រុមពួកអ្នកចាស់ទុំទាំងមូលឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តល្អ។ បើក្នុងអំឡុងកិច្ចប្រជុំរបស់ពួកអ្នកចាស់ទុំ ពួកគេធ្វើឲ្យប្រាកដថាបងប្អូនអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ៗមានអារម្មណ៍ស្រួលបញ្ចេញមតិរបស់ខ្លួន ពួកគេនឹងធ្វើការសម្រេចចិត្តជាមួយគ្នាដែលនឹងផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ក្រុមជំនុំទាំងមូល។
គោលការណ៍ទី២៖ ចូរបង្ហាញថាអ្នក«ជាមនុស្សសមហេតុសមផល»
អ្នករួមការងារល្អជាមនុស្សសមហេតុសមផលពេលគាត់ធ្វើកិច្ចការជាមួយអ្នកឯទៀត។ គាត់ចេះបត់បែននិងសុខចិត្តធ្វើតាមមតិយោបល់របស់អ្នកឯទៀត។ អស់ជាច្រើនដង លោកយេស៊ូបានសង្កេតមើលបិតាលោកប្រព្រឹត្តដោយសមហេតុសមផល។ ជាឧទាហរណ៍ ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់លោកយេស៊ូផ្ទាល់ឲ្យសង្គ្រោះមនុស្សជាតិពីសេចក្ដីស្លាប់ ទោះជាសេចក្ដីស្លាប់ជាប្រាក់ឈ្នួលនៃការខុសឆ្គងក្ដី។—យ៉ូន. ៣:១៦
លោកយេស៊ូធ្វើតាមសំណូមពររបស់អ្នកឯទៀតពេលចាំបាច់ឬសមត្រឹមត្រូវ។ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍មួយ។ លោកបានជួយស្ត្រីជនជាតិភេនីស៊ីម្នាក់ ទោះជាលោកបានត្រូវចាត់ឲ្យទៅឯជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក្ដី។ (ម៉ាថ. ១៥:២២-២៨) លោកក៏មិនតម្រូវឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមលោកធ្វើហួសពីសមត្ថភាពរបស់ពួកគេឡើយ។ ក្រោយពីពេត្រុសដែលជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកយេស៊ូបានបដិសេធលោកជាសាធារណៈ លោកប្រុងប្រៀបអភ័យទោសឲ្យគាត់។ ក្រោយមក លោកបានឲ្យភារកិច្ចដ៏សំខាន់ដល់ពេត្រុស។ (លូក. ២២:៣២; យ៉ូន. ២១:១៧; សកម្ម. ២:១៤; ៨:១៤-១៧; ១០:៤៤, ៤៥) គំរូរបស់លោកយេស៊ូបង្ហាញយើងយ៉ាងច្បាស់ថា យើងត្រូវ«ឲ្យមនុស្សទាំងអស់ឃើញថា[យើង]ជាមនុស្សសមហេតុសមផល» ដោយសុខចិត្តធ្វើតាមសំណូមពររបស់អ្នកឯទៀត។—ភី. ៤:៥
ការធ្វើជាមនុស្សសមហេតុសមផលក៏នឹងជំរុញចិត្តយើងឲ្យចេះបត់បែន ដើម្បីធ្វើការជាមួយមនុស្សគ្រប់ប្រភេទដោយមានសន្តិភាព។ លោកយេស៊ូបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងល្អចំពោះពួកអ្នកដែលនៅជុំវិញលោក រហូតដល់ពួកសត្រូវដែលមានចិត្តច្រណែន បានចោទប្រកាន់ថា លោកជា«មិត្តភក្ដិរបស់អ្នកយកពន្ធនិងអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង» ដោយសារពួកអ្នកទាំងនោះស្ដាប់ដំណឹងដែលលោកផ្សាយ។ (ម៉ាថ. ១១:១៩) ដូចលោកយេស៊ូ តើយើងអាចសហការជាមួយអ្នកឯទៀតដែលខុសពីយើងឬទេ? បងប្រុសលូអ៊ីដែលបានបម្រើក្នុងកិច្ចការធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ និងកិច្ចការនៅបេតអែលជាមួយបុគ្គលដែលមានប្រវត្តិខុសៗគ្នា និយាយថា៖ «ខ្ញុំបានព្យាយាមប្រដូចក្រុមនីមួយៗដែលខ្ញុំធ្វើការជាមួយ ទៅនឹងជញ្ជាំងដែលគេសង់ឡើងដោយប្រើដុំថ្មដែលមានទ្រង់ទ្រាយ និងលក្ខណៈខុសៗគ្នា។ ពេលខ្ញុំចេះបត់បែនក្នុងការរៀបថ្មប្រតប់លើគ្នា ខ្ញុំអាចសង់ជញ្ជាំងត្រង់មួយរួចរាល់បាន។ ខ្ញុំក៏បានព្យាយាមកែប្រែខ្លួនឲ្យធ្វើការជាមួយអ្នកឯទៀតដោយមានសន្តិភាព ដើម្បីយើងអាចសម្រេចកិច្ចការបាន»។ នេះគឺជាចិត្តគំនិតដ៏ល្អមែន!
អ្នករួមការងារល្អមិនព្យាយាមគ្រប់គ្រងលើអ្នកឯទៀតដោយមិនប្រាប់ពួកគេអំពីអ្វីដែលពួកគេត្រូវដឹងឡើយ
តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងប្រព្រឹត្តសមហេតុសមផលចំពោះបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំនៅពេលណា? យើងមានឱកាសល្អមួយពេលយើងផ្សព្វផ្សាយតាមក្រុម។ យើងប្រហែលជាផ្សព្វផ្សាយជាមួយអ្នកផ្សាយដែលមានបន្ទុកក្នុងក្រុមគ្រួសារខុសពីយើង ឬអ្នកផ្សាយដែលមានអាយុខុសគ្នា។ ដូច្នេះ ពេលយើងផ្សព្វផ្សាយជាមួយបងប្អូន យើងអាចផ្សព្វផ្សាយតាមល្បឿនរបស់ពួកគេជាជាងខ្លួនឯង ឬអាចបត់បែនការផ្សព្វផ្សាយដើម្បីមិនឲ្យបងប្អូននោះពិបាក ហើយដើម្បីពួកគេអាចមានអំណរជាងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។
គោលការណ៍ទី៣៖ ចូរ«ប្រុងប្រៀបចែករំលែកជានិច្ច»
អ្នករួមការងារល្អ«ប្រុងប្រៀបចែករំលែកជានិច្ច»។ (១ធី. ៦:១៨) កាលដែលលោកយេស៊ូរួមកិច្ចការជាមួយបិតាលោក លោកច្បាស់ជាបានសង្កេតឃើញថាព្រះយេហូវ៉ាមិនបានលាក់អ្វីទេ។ ពេលព្រះយេហូវ៉ា«រៀបចំមេឃ» លោកយេស៊ូបាន«នៅទីនោះ» ហើយអាចរៀនពីលោក។ (សុភ. ៨:២៧) ក្រោយមក លោកយេស៊ូផ្ទាល់សប្បាយចែករំលែក‹អ្វីៗដែលលោកបានឮពីបិតា›លោកដល់ពួកអ្នកកាន់តាម។ (យ៉ូន. ១៥:១៥) យើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយប្រាប់បងប្អូនរបស់យើងអំពីអ្វីដែលយើងបានរៀន។ ច្បាស់ណាស់ អ្នករួមការងារល្អមិនព្យាយាមគ្រប់គ្រងលើអ្នកឯទៀត ដោយលាក់អ្វីដែលពួកគេត្រូវដឹង ឬអ្វីដែលនឹងជួយពួកគេឡើយ។ តែគាត់សប្បាយប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីអ្វីល្អៗដែលគាត់បានរៀន។
យើងក៏អាចលើកទឹកចិត្តពួកអ្នករួមការងារជាមួយយើង។ ពេលបុគ្គលណាម្នាក់កត់សម្គាល់ការខំប្រឹងរបស់យើង ហើយអរគុណយើងយ៉ាងស្មោះអស់ពីចិត្ត តើនេះនាំឲ្យយើងសប្បាយចិត្តឬទេ? លោកយេស៊ូបានលៃទុកពេលដើម្បីប្រាប់អ្នករួមការងារជាមួយលោកអំពីចំណុចល្អៗរបស់ពួកគេ។ (សូមពិនិត្យបន្ថែម ម៉ាថាយ ២៥:១៩-២៣; លូកា ១០:១៧-២០) លោកយេស៊ូថែមទាំងបានប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេ‹នឹងធ្វើការដ៏ធំជាងលោកទៅទៀត›។ (យ៉ូន. ១៤:១២) នៅយប់មុនលោកយេស៊ូស្លាប់ លោកបានសរសើរពួកសាវ័កដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោកថា៖ «អ្នករាល់គ្នាបាននៅជាប់ជាមួយនឹងខ្ញុំ ពេលដែលខ្ញុំមានទុក្ខលំបាក»។ (លូក. ២២:២៨) សូមស្រមៃគិតថាពាក្យនេះរបស់លោកច្បាស់ជាលើកទឹកចិត្តនិងជំរុញចិត្តពួកគេយ៉ាងណាទៅ! ស្រដៀងគ្នាដែរ បើយើងលៃទុកពេលដើម្បីសរសើរអ្នករួមការងារជាមួយយើង ពួកគេនឹងសប្បាយជាង ហើយទំនងជានឹងកាន់តែបង្កើតផល។
អ្នកអាចធ្វើជាអ្នករួមការងារល្អ
បងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះខេអូដេនិយាយថា៖ «អ្នករួមការងារល្អមិនចាំបាច់ជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះទេ ប៉ុន្តែគាត់ធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតសប្បាយចិត្ត ហើយជួយសម្រួលការងារឲ្យពួកអ្នកដែលធ្វើការជាមួយគាត់»។ តើអ្នកជាអ្នករួមការងារបែបនេះឬទេ? អ្នកប្រហែលជាអាចសួរបងប្អូនខ្លះថា តើពួកគេគិតថាអ្នកជាអ្នកធ្វើការបែបណា? បើពួកគេសប្បាយធ្វើការជាមួយអ្នក ដូចដែលពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូសប្បាយធ្វើការជាមួយលោក អ្នកអាចនិយាយដូចសាវ័កប៉ូលដែលថា៖ «យើងជាអ្នករួមការងារដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានអំណរ»។—២កូ. ១:២៤
