Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

nīngal oru nalla saga vēlaiyaalaa?

nīngal oru nalla saga vēlaiyaalaa?

“naan avarukku pakkatthil kaithērndha kalainyanaaga irundhēn. . . . avarmun eppōdhum sandhōshamaaga irundhēn.” (nīdhi. 8:30) yegōvaavōdu sērndhu yēsu kōdikkanakkaana varushangalaaga vēlai seidhadhai patri indha vasanam solgiradhu. indha vasanatthil irukkira innoru vishayatthai gavanitthīrgalaa? kadavuludaiya saga vēlaiyaalaaga yēsu avar munbu eppōdhumē “sandhōshamaaga” irundhirukkiraar.

oru nalla saga vēlaiyaalaaga iruppadhu eppadi enbadhai paralōgatthil irundhapōdhu yēsu katrukkondaar. avar būmikku vandha pinbu, oru nalla saga vēlaiyaalaaga thannai paartthu matravargal katrukkolgira alavukku nadandhukondaar. avar eppadi nadandhukondaar enbadhai patri aalamaaga yōsitthu paarkkumpōdhu oru nalla saga vēlaiyaalaaga iruppadharku thēvaiyaana mūndru niyamangalai therindhukolvōm. andha niyamangalinpadi nadandhukollumpōdhu naam sagōdhara sagōdharigaludan thōlōdu thōl sērndhu innum otrumaiyaaga vēlai seiya mudiyum.

yegōvaavaiyum yēsuvaiyum pōla nīngalum ungalōdu vēlai seibavargalidam ungaludaiya anubavatthaiyum ungalukku therindhavatraiyum pagirndhukollungal

niyamam 1: ‘oruvarukkoruvar madhippu kodungal’

nalla saga vēlaiyaalaaga irukkira oruvar panivaaga iruppaar. thannai periya aalaaga kaattikkollaamal thannōdu vēlai seibavargalai mukkiyamaanavargalaaga ninaippaar. indha gunatthaitthaan yegōvaavidamirundhu yēsu katrukkondaar. eppadi? yegōvaa mattumdhaan padaippaalaraaga irundhaalum padaippu vēlaiyil yēsuvukku irundha mukkiyamaana pangai matravargalukku theriyappadutthiyirukkiraar. “manidhanai nammudaiya saayalil nammai pōlavē undaakkalaam” endru avar sonnadhilirundhē idhu thelivaaga therigiradhu. (aadhi. 1:26) yegōvaa sonna indha vaartthaiyilirundhu avar evvalavu panivaaga irukkiraar enbadhai yēsu therindhukondaar.—sang. 18:35.

yēsu indha būmiyil irundhapōdhu panivōdu nadandhukondaar. avar seidha arpudhangalukkaaga matravargal avarai pugalndhapōdhu thanakku pugal sērtthukkollaamal yegōvaavukku pugal sērtthaar. (maar. 10:17, 18; yōvaa. 7:15, 16) thannudaiya sīshargalidam eppōdhum samaadhaanamaaga nadandhukondaar, avargalai adimaigalai pōl nadatthaamal nanbargalai pōl nadatthinaar. (yōvaa. 15:15) panivaaga iruppadhu eppadi endru katrukkoduppadharkaaga avargaludaiya paadhangalaikkūda kaluvinaar. (yōvaa. 13:5, 12-14) naamum nammai periya aalaaga ninaikkaamal nammōdu vēlai seibavargalai madhippaaga nadattha vēndum. namakku pērpugal sērppadhilēyē kuriyaaga illaamal ‘oruvarukkoruvar madhippu kodutthōm’ endraal niraiya vishayangalai saadhikka mudiyum.—rō. 12:10.

“aalōsagargal niraiya pēr irundhaal vetri nichayam” enbadhai panivaaga irukkira oruvar nandraaga purindhuvaitthiruppaar. (nīdhi. 15:22) namakku anubavam irukkalaam, thiramaigal irukkalaam. aanaal, ellaam therindhavar yaarumē illai enbadhai nyaabagam vaitthukkolla vēndum. yēsuvumkūda thanakku ellaamē theriyaadhu enbadhai otthukkondaar. (mat. 24:36) avarudaiya sīshargal paava iyalbullavargalaaga irundhaalum avargaludaiya karutthugalai kēttaar. (mat. 16:13-16) adhanaaldhaan, avarōdu vēlai seivadhu sīshargalukku sandhōshamaaga irundhadhu. adhai pōl naamum namakku ellaamē theriyaadhu enbadhai otthukkondu, matravargaludaiya karutthugalai kēttu avargalōdu samaadhaanamaaga irundhaal ellaarum sērndhu vēlaiyil “vetri” adaiya mudiyum.

mūppargal ondraaga sērndhu vēlai seiyumpōdhu yēsuvai pōlavē panivaaga nadandhukolvadhu romba mukkiyam. mūppar kuluvil irukkira endha mūpparai vēndumaanaalum kadavuludaiya sakthi thūndum enbadhai avargal nyaabagam vaitthukkolla vēndum. mūppar kuluvin kūttatthil ellaarumē manam thirandhu dhaaraalamaaga pēsum oru sūlal irundhaal mulu sabaikkum prayōjanamaana mudivugalai edukka mudiyum.

niyamam 2: “nīngal nyaayamaanavargal enbadhu ellaarukkum therindhirukkattum”

nalla saga vēlaiyaalaaga irukkira oruvar thannōdu vēlai seibavargalidam nyaayamaaga nadandhukolvaar. adhaavadhu, thēvaiyaana samayangalil valaindhukoduppaar. yegōvaa niraiya samayangalil indha gunatthai kaattiyadhu yēsuvukku nichayam therindhirukkum. udhaaranatthukku, manidhargal marana dhandanaikku thagudhiyullavargalaaga irundhum adhilirundhu avargalai vidudhalai seivadharkaaga yegōvaa thannai anuppiyapōdhu yēsuvukku idhu therindhirukkum.—yōvaa. 3:16.

thēvaiyaana samayangalilellaam yēsu valaindhukodutthaar. idhai konjam yōsitthuppaarungal: isravēl makkalidamdhaan yēsuvai yegōvaa anuppinaar. aanaal, penikkēya pennukkum yēsu udhavinaar. (mat. 15:22-28) thannudaiya sīshargalidamirundhum avar alavukku adhigamaaga edhirpaarkkavillai. avarudaiya nerungiya nanbanaana pēdhuru ellaarukkum munbu avarai yaarendrē theriyaadhu endru solliyirundhaalum, avarai yēsu dhaaraalamaaga mannitthaar. sollappōnaal, pēdhuruvidam mukkiyamaana poruppugalai oppadaitthaar. (lū. 22:32; yōvaa. 21:17; ap. 2:14; 8:14-17; 10:44, 45) yēsuvidamirundhu naam enna katrukkollalaam? naam ‘nyaayamaanavargal enbadhu ellaarukkum therindhirukka’ vēndum, matravargalukku valaindhukodukka vēndum.—pili. 4:5.

naam nyaayamaanavargalaaga irundhaal, vēlai seiyumpōdhu ellaa vidhamaana makkalōdum otthuppōvōm. yēsu adhaitthaan seidhaar. adhanaaldhaan, poraamai pidittha avarudaiya edhirigal, “vari vasūlippavargalukkum paavigalukkum nanban” endru avarai kuraisonnaargal. (mat. 11:19) yēsuvai pōlavē naamum ellaa vidhamaana makkalōdum otthuppōgalaam, illaiyaa? ippōdhu sagōdharar lūyisin anubavatthai paarkkalaam. vattaara kangaaniyaagavum betthēlilum avar sēvai seidhapōdhu vevvēru pinnaniyai sērndha sagōdhara sagōdharigalōdu vēlai seidhaar. “ennai maadhiriyē paava iyalbulla matthavangalōda vēlai seiradhu vēra vēra alavula irukkara kallai vechu oru suvaru kattara maadhiri. ovvoru kallum ovvoru alavula irukkaranaala adha sariyaana idatthila vekkaradhukku niraiya muyarchi thēvaippadudhu. appadhaan suvara nallapadiyaa katti mudikka mudiyum. adhē maadhiri vēra vēra pinnaniyila irundhu vandhirukkara sagōdhara sagōdharigalōda vēlai seiradhukku naan niraiya maatrangal seiya vēndiyirukkudhu. appadhaan nallapadiyaa vēlaiya senju mudikka mudiyudhu” endru avar solgiraar. avar evvalavu sariyaaga yōsitthirukkiraar paartthīrgalaa?

oru nalla saga vēlaiyaal, ellaamē thannudaiya kattuppaattil irukkavēndum enbadharkaaga matravargal therindhukolla vēndiyadhai avargalidam sollaamal irukka maattaar

sabaiyil irukkira sagōdhara sagōdharigalōdu nyaayamaaga nadandhukolla namakku niraiya sandharppangal irukkindrana. nammudaiya ūliya thogudhiyil irukkira silarukku kudumba poruppugal adhigamaaga irukkalaam, silarukku vayadhaagiyirukkalaam. ūliyatthai naam oru vēgatthil seivōm, namakkendru oru vidham irukkum. adhēpōl avargalum seiya vēndum endru edhirpaarkkaamal ūliyatthai avargalum sandhōshamaaga seivadharku naam valaindhukodukkalaam, illaiyaa?

niyamam 3: ‘pagirndhukolla manamullavargalaaga irungal’

nalla saga vēlaiyaalaai irukkira oruvar, matravargalidam ‘pagirndhukolla manamullavaraaga’ iruppaar. (1 thī. 6:18) indha gunatthaiyum yegōvaavidamirundhu yēsu katrukkondaar. avarōdu sērndhu vēlai seidhapōdhu, avar edhaiyumē thannidamirundhu maraikkavillai enbadhai yēsu nichayam paartthiruppaar. avar “vaanatthai padaitthapōdhu” yēsu angē ‘irundhaar,’ avaridamirundhu katrukkondaar. (nīdhi. 8:27) yēsu būmikku vandha pinbu, thannudaiya appaavidamirundhu ‘kēttirundha’ ellaa vishayangalaiyum sīshargalidam dhaaraalamaaga pagirndhukondaar. (yōvaa. 15:15) yēsuvai pōlavē naamum nammōdu vēlai seibavargalidam nammudaiya anubavatthaiyum namakku therindha vishayangalaiyum dhaaraalamaaga pagirndhukolla vēndum. oru nalla saga vēlaiyaal, ellaamē thannudaiya kattuppaattil irukka vēndum enbadharkaaga matravargal therindhukolla vēndiyadhai avargalidam sollaamal irukka maattaar. adharku badhilaaga, thanakku therindha nalla vishayangalai sandhōshamaaga pagirndhukolvaar.

nammōdu vēlai seibavargalidam anbaana vaartthaigal solli avargalai paaraattalaam. oruvar nīngal edukkira muyarchigalaiyellaam paartthu ungalai manadhaara paaraattiyapōdhu ungalukku evvalavu sandhōshamaaga irundhirukkum! yēsuvum thannudaiya sīshargal seidha nalla vishayangalai paartthu paaraattinaar. (matthēyu 25:19-23-ai oppidungal; lū. 10:17-20) sollappōnaal, thannaivida thannudaiya sīshargal ‘periya seyalgalai seivaargal’ endru sonnaar. (yōvaa. 14:12) thaan irappadharku mundhaiya naal raatthiri “enakku sōdhanaigal vandhapōdhu ennōdukūda nilaitthirundhavargal nīngaldhaan” endru solli avargalai paaraattinaar. (lū. 22:28) yēsu sonnadhaiyellaam kēttapōdhu, sīshargaludaiya manadhukku evvalavu idhamaaga irundhirukkum! innum niraiya seiya vēndum endra aasaiyum avargalukku vandhirukkum. naamum nēramedutthu nammōdu vēlai seibavargalai manadhaara paaraattinaal avargal sandhōshappaduvaargal. yegōvaavin sēvaiyai innum nandraaga seivaargal.

ungalaal oru nalla saga vēlaiyaalaaga irukka mudiyum

“oru nalla saga vēlaiyaalaaga irukkaradhukku ellaatthaiyum nūru sadhavīdham sariyaa seiravaraa irukkanumnu illa. aanaa thannōda vēlai seiravangala avar sandhōshamaa vechukkanum. thannōda sērndhu vēlai seiradha avanga baaramaa ninaikkaadha maadhiri paatthukkanum” endru sagōdharar keyōd solgiraar. nīngal appadippatta oru saga vēlaiyaalaaga irukkirīrgalaa? nīngal eppadippattavaraaga irukkirīrgal endru ungalōdu sērndhu vēlai seibavargalidam kēttu therindhukollalaam, illaiyaa? yēsuvin sīshargal avarōdu sērndhu vēlai seivadhai sandhōshamaaga ninaittha maadhiri ungalōdu vēlai seibavargalum ninaikkiraargalaa? appadi ninaitthaargal endraal “ungaludaiya sandhōshatthukkaaga ungal saga vēlaiyaatkalaagavē irukkirōm” endru appōsthalan pavulai pōl ungalaalum solla mudiyum.—2 ko. 1:24.