იესოქ გავითარ თიცალ თვისებეფ, მუთ ჯგირ მაგალით იჸუაფუდ დედამიწას თინეფშო, მით შხვეფწკუმა ითანამშრომლენდეს. მუშ გურაფა შემლებნა იესოშ მაგალითშე? თიშ მაგალითის ჯგირო ქიდვეკვირებუთ-და, ქობძირუნთ სუმ პრინციპის, ნამუთ მიმეხვარებნა, ვორდათ ჯგირ თანამშრომელეფ დო უმოს ართობა მიღდან და დო ჯიმალეფწკუმა.

ჯგირ თანამშრომელ თანდაბლურო აფასენს შხვეფს დო ვაცად დუდიშ გიმორჩქინას. იესოქ თანდაბლობა მუშ ზეციერ მუმაშე დიგურუ. მართალ რე, წოდება „გუმაჭყაფალ“ ხვალე იეჰოვას ოკუთვნ, მარა თის ოკო, არძას უჩქუდას, მუ მნიშვნელოვან საქმე აკეთ მუშ სქუაქ. თენა იძირე ღორონთიშ სიტყვეფშე: „გუვოჭყათ ადამიან ჩქინ ამნახანტო“ (დაბ. 1:26). თე სიტყვეფშე იესო იეჰოვაშ თანდაბლობას ქოძირუნდჷ (ფსალმ. 18:35).

დედამიწას იესოქ ხოლო თეცალ თანდაბლობა გიმირჩქინ. მუჟამსით მუშ ნაკეთებ საქმეეფიშ გურშენ ოცქვანდეს, თინა იეჰოვას განადიდენდჷ (მარ. 10:17, 18; იოან. 7:15, 16). იესო ხეს უნწყუნდჷ მშვიდობიან ურთიერთობას მოწაფეეფწკუმა; თის თინეფ მეგობრეფო მიორჩქუდ დო ვართ ხოლო მსახურეფო (იოან. 15:15). იესოქ მოწაფეეფს კუჩხეფ ხოლო უბონ, ნამდა თინეფშა თანდაბლობა ქუდუგურუაფუდკო (იოან. 13:5, 12—14). თეშნერო, ჩქი ხოლო პატი ოკო ფცათ თანამშრომელეფს დო თინეფიშ ინტერესეფ ჩქინ ინტერესეფიშ  წოხოლე ოკო ქიგვორინუათ. მუჟამსით შხვეფიშ პატიცემას გიმიფრჩქინანთ დო ირო თიშა ვემნჭუაფუთ, ნამდა ჩქი მოცქუან, შემალებენა ბრელით უმოს საქმე ვაკეთათ (რომ. 12:10).

თანდაბალ ადამიანს თინა ხოლო არჩქილე, ნამდა „სოდეთ ბრელ ელმაჩამალ რე, თექ საქმე ხოლო იკეთებ“ (იგავ. 15:22). ჩქინ უნარ დო გამოცდილებაშ უმკუჯინუო, ოკო ფშუდან, ნამდა ადამიანს ირფელ ვა უჩქჷ. იესოქ თქუ, ნამდა მუდგარენეფ მუს ხოლო ვა უჩქუდ (მათ. 24:36). თის ოინტერესუდ, მუ უჩქუდეს დო მუს ფიქრენდეს მუშ არასრულყოფილ მოწაფეეფ (მათ. 16:13—16). ათეშენ მოწაფეეფ იესოწკუმა დუდის ჯგირო გინაფლენდეს. მშვიდობას ვუნწყუნთ ხეს დო „საქმე ხოლო იკეთებ“, მუჟამსით თანდაბლობას გიმიფრჩქინანთ, ფშუნა, ნამდა ირფელ ვა მიჩქნა დო შხვეფიშ აზრის ვურჩქილეთ.

განსაკუთრებულო უხუცესეფშო რე მნიშვნელოვან, მიაჸუნან იესოშ თანდაბლობაშ მაგალითის, მუჟამსით ართიანწკუმა თანამშრომლენა. თინეფს ოკო შუდან, ნამდა წმინდა შურს შეულებ იმოქმედას არძა უხუცესშა, მით უხუცესეფიშ საბჭოს რე. შეხვალამაშ დროს თინეფქ ხე ოკო შეუნწყუან თიცალ გარემოს, სოდეთ არძას შეიალებე მუშ აზრიშ თავისფალო გიმოხანტუა. შედეგო შეიალებენა თიცალ გადაწყვეტილებაშ მეღება, ნამუთ მთელ კრებას მოუღანს ჯგირობუას.

ჯგირ თანამშრომელ გონიერებას გიმირჩქინანს შხვეფწკუმა ურთიერთობაშ დროს. თინა უხუჯანს სიტუაციას დო დამთმობ რე. იესოს უღუდ მანგარ ჯგირ საშვალება, ქიდეკვირკო დო ქინანჭუკო მუმაშ გონიერებას. მაგალთო, იეჰოვაქ თინა მაშქვჷ, ნამდა კაცობრიობა ღურაშე ირსხუკო (იოან. 3:16).

იესო დათმობაშა მიშჷ, მუჟამსით თეშ საჭიროებას ორწყედ დო თეშ კეთება სწორ რდჷ. ქიგიფშინათ, მუჭო მეხვარ თიქ ფინიკიელ ოსურკოჩის, თიშ უმკუჯინუო, ნამდა ხვალე ისრაელეფშა რდჷ მოშქუმალირ (მათ. 15:22—28). თეს გეძინელ, იესო ზედმეტის ვა თხულენდჷ მუშ მოწაფეეფშე. თიშ უკულ, მუთ მუშ ხოლოშიან მეგობარქ, პეტრექ, სახალხოთ ვარია ქოთქუ თიშე, იესო მზათ რდჷ, ქუპატიებუდკო. უმოს გვიანო, თიქ პეტრეს მნიშვნელოვან პასუხიშმგებლობეფ ქიმეჩ (ლუკ. 22:32; იოან. 21:17; საქ. 2:14; 8:14—17; 10:44, 45). მუჭოთ იესოშ მაგალითშე ვორწყეთ, ჩქი ხოლო დამთმობეფ ოკო ვორდათ, ნამდა „არძაქ ქოძირას [ჩქინ] გონიერება“ (ფილ. 4:5).

 გონიერება თის ხოლო ნიშნენს, ნამდა მშვიდობას შეუნწყუათ ხე დო მუხუჯუათ არძანერ ადამიანს. იესო არძას ჯგირო ოქცუდ, მით მუშ ცნობას ღებულენდჷ, ათეშენ მენჯარიშ ნტერეფ თის ეკაწამენდეს, ნამდა „მებაჟეეფიშ დო ცოდვილეფიშ მეგობარ“ რდჷ (მათ. 11:19). შემლებნანო ჩქი ხოლო იესოცალო მივექცუათ თინეფს, მით ჩქინდე განსხვავებულ რე? ჯიმა ლუის, ნამუთ ბრელ ადამიანწკუმა თანამშრომლენდჷ გილმალ მსახურებაშ დროს დო ბეთელს, იჩიებ: „არასრულყოფილ ადამიანეფწკუმა თანამშრომლობა შხვადოშხვა ზომაშ ქუალეფით კიდალაშ აშენებას მოგენს. ქუალეფ შხვადოშხვა ზომაშ რენ თიშ გურშენ, მეტ მონდომა რე საჭირო, კიდალაქ სწორქ ქიჸუასინ. ვოცადუდ, ირფელ გამკეთებუდკო, ნამდა სწორ კიდალა გეგშამიჸონაფდესკო“. მუ ჯგირ დამოკიდებულება რე!

მუჭო შემლებნა კრებას თანამშრომლობაშ გიმორჩქინა? თეშ შესაძლებლობა მიღნა, მუჟამსით სამქადაგებლო ჯგუფწკუმა ართო ვმსახურენთ. ჩქი შემლებნა შხვადოშხვა ოჯახურ პასუხიშმგებლობაშ ვარდა შხვადოშხვა ასაკიშ თანაქრისტიანწკუმა იფთანამშრომლათ. გონიერებას გიმიფრჩქინანთ, მუჟამსით მუხუჯუანთ თის, მიდგაწკუმა ართო ვმსახურენთ. მაგალთო, თანაქრისტიანეფშო ჩქინწკუმა მსახურებაქ სასიამოვნოქ ქიჸუასინ, უჯგუშ იჸუაფ გეფთვალისწინათ თინეფიშ შესაძლებლობეფ დო მუხუჯუათ თინეფს.

ჯგირ თანამშრომელეფ მზათ რენა, „რდან … ხეგოფაჩილეფ“ (1 ტიმ. 6:18). მუმაწკუმა თანამშრომლობაშ დროს იესო ქოძირუნდჷ, ნამდა თინა მუთუნს ვა უფულუნდჷ. მუჟამსით იეჰოვა „ცას ორჩქინანდჷ“, იესო თექ რდჷ დო შეულებუდ ბრელ მუდგარენიშ დოგურაფა (იგავ. 8:27). უმოს გვიანო, იესო ხიოლით გინოჩანდჷ მუშ მოწაფეეფს ირფელს, მუთ მუშ მუმაშე აფუდ მორჩქილაფირ (იოან. 15:15). მუჟამსით შხვეფს ვა უფულუნთ ჩქინ რჩქინა დო გამოცდილებას, მეპჸუნთ იეჰოვაშ მაგალითის. მუშო ოკო რაგად, ჯგირ თანამშრომელ ვა უფულუნს საჭირო დო სასარგებლო ინფორმაციას თანამშრომელს თიშ შიშით, ნამდა გავლენაქ ვემუდინას; თეშ გინაწონს, ხიოლით ოგურუანს შხვეფს.

ჯგირ თანამშრომელ თიშე ხოლო ზრუნენს, ნამდა შხვეფს გურიშემაკინალ სიტყვეფ ქუწუას. მუჟამსით თინეფ ორწყენა, ნამდა ვა ვარკენთ მონდომას დო შურდოგურით გიმოფხანტუნთ მარდულობას, მუშო ოკო რაგად, თენა ჯგირო იმოქმედენს თინეფშა. იესო მოწაფეეფს ეჩიებუდ, მუ დადებით მხარეეფ უღდეს თინეფს (მათ. 25:19—23; ლუკ. 10:17—20). თიქ მუშ მოწაფეეფს თინა ხოლო უწუ, ნამდა მუშე უმოსის გაკეთენდეს (იოან. 14:12). ღურაშ წოხოლენ სერს იესოქ მოწაფეეფს უწუ: „გაჭირებაშ დროს თქვა ვა ჩაფთხიებუთ“ (ლუკ. 22:28). წერმიდგინით, მუნერ გურიშემაკინალ იჸიდ თე სიტყვეფიშ მორჩქილაფა მოწაფეეფშო. მუჟამსით დროს გეგმურთუნთ, ნამდა ქუვოცქუათ ჩქინ თანამშრომელეფს, თინეფ უმოს ბედნერეფ იჸუაფნა დო საქმეს ხოლო უჯგუშო გაკეთენა.

„ჯგირ თანამშრომელს ვასაჭირ სრულყოფილება. თის ხიოლ მოუღ შხვეფშა დო თიწკუმა მუშობა ძნელ ვა რე“ — იჩიებ ართ ჯიმა, სახელო კაიოდე. თქვა ქორეთო თეცალ თანამშრომელ? ჯგირ იჸუაფ თანაქრისტიანეფშე ნამდგაინს ქოკითხათ, მუნერ თანამშრომელო გიჩინენა. იესოშ მოწაფეეფ დიდ ხიოლს გინაფლენდეს თიწკუმა მსახურებათ. თქვან თანამშრომელეფ ხოლო თქვანწკუმა დუდის თაშ ქოგინაფლენან-და, შეილებნა მოციქულ პავლეცალო თქუათ: „ჩქი თქვან თანამშრომელეფ ვორეთ დო ბრელს ფხანდენთ, ნამდა ხიოლ გიღდან“ (2 კორ. 1:24).