ບົດຄວາມສຶກສາທີ 50
ໃຫ້ຟັງສຽງຂອງຜູ້ລ້ຽງແກະ
“ແກະເຫຼົ່ານັ້ນຈະຟັງສຽງຂອງຂ້ອຍ.”—ຢຮ. 10:16
ເພງ 3 ເປັນກຳລັງ ຄວາມຫວັງ ແລະຄວາມໝັ້ນໃຈຂອງເຮົາ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງປຽບທຽບພວກລູກສິດເປັນຄືກັບແກະ?
ພະເຢຊູໄດ້ປຽບທຽບສາຍສຳພັນຂອງເພິ່ນກັບພວກລູກສິດເປັນຄືກັບຄວາມໃກ້ຊິດລະຫວ່າງຜູ້ລ້ຽງແກະກັບໂຕແກະ. (ຢຮ. 10:14) ການປຽບທຽບນີ້ເໝາະສົມຫຼາຍ ເພາະໂຕແກະຈະຮູ້ຈັກຜູ້ລ້ຽງແກະແລະຟັງສຽງຂອງລາວ. ນັກທ່ອງທ່ຽວຜູ້ໜຶ່ງທີ່ເຄີຍເຫັນເຫດການນີ້ເລົ່າວ່າ: “ເຮົາຢາກຖ່າຍວິດີໂອໂຕແກະແລະພະຍາຍາມເອີ້ນມັນມາຫາເຮົາ. ແຕ່ມັນກໍບໍ່ມາເລີຍ ເພາະມັນບໍ່ຮູ້ຈັກສຽງຂອງເຮົາ. ແຕ່ເມື່ອເດັກນ້ອຍຜູ້ໜຶ່ງທີ່ເປັນຄົນລ້ຽງແກະຍ່າງມາເອີ້ນແກະ ພວກມັນກໍຍ່າງຕາມລາວໄປເລີຍ.”
2-3. (ກ) ລູກສິດຂອງພະເຢຊູສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຂົາເຈົ້າຟັງສຽງຂອງເພິ່ນ? (ຂ) ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້ແລະບົດຄວາມຕໍ່ໄປ?
2 ປະສົບການຂອງນັກທ່ອງທ່ຽວຄົນນັ້ນເຮັດໃຫ້ເຮົາຄິດເຖິງຄຳເວົ້າຂອງພະເຢຊູທີ່ເວົ້າເຖິງແກະເຊິ່ງກໍຄືລູກສິດຂອງເພິ່ນ. ເພິ່ນບອກວ່າ: “ແກະເຫຼົ່ານັ້ນຈະຟັງສຽງຂອງຂ້ອຍ.” (ຢຮ. 10:16) ແຕ່ຕອນນີ້ພະເຢຊູຢູ່ເທິງສະຫວັນ. ແລ້ວເຮົາຈະຟັງສຽງເພິ່ນໄດ້ແນວໃດ? ວິທີໜຶ່ງທີ່ສະແດງວ່າເຮົາຟັງສຽງຂອງພະເຢຊູກໍໂດຍການເຮັດຕາມຄຳສອນຂອງເພິ່ນ.—ມທ. 7:24, 25
3 ໃນບົດຄວາມນີ້ແລະບົດຄວາມຕໍ່ໄປ ເຮົາຈະມາເບິ່ງຄຳສອນບາງຢ່າງຂອງພະເຢຊູ. ເຮົາຈະເບິ່ງບາງສິ່ງທີ່ເພິ່ນສອນວ່າບໍ່ຄວນເຮັດ ແລະບາງສິ່ງທີ່ຄວນເຮັດ. ຕອນນີ້ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງສອງສິ່ງທີ່ພະເຢຊູບອກເຮົາໃຫ້ເຊົາເຮັດ.
“ຢ່າອຸກໃຈຫຼາຍເກີນໄປ”
4. ຕາມລູກາ 12:29 ສິ່ງໃດອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາ “ອຸກໃຈຫຼາຍເກີນໄປ”?
4 ອ່ານລູກາ 12:29. ພະເຢຊູເຕືອນພວກລູກສິດວ່າ: “ຢ່າອຸກໃຈຫຼາຍເກີນໄປ” ກັບສິ່ງຈຳເປັນໃນຊີວິດ. ເຮົາຮູ້ວ່າຄຳສອນຂອງພະເຢຊູດີທີ່ສຸດແລະເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ເຮົາສະເໝີ. ແລ້ວເຮົາກໍຢາກຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳນັ້ນ ແຕ່ບາງເທື່ອມັນກໍຍາກທີ່ຈະເຮັດຕາມ ຍ້ອນຫຍັງ?
5. ເປັນຫຍັງບາງຄົນອາດຈະອຸກໃຈກັບສິ່ງຈຳເປັນໃນຊີວິດ?
5 ບາງຄົນອາດຈະອຸກໃຈກັບສິ່ງຈຳເປັນໃນຊີວິດເຊັ່ນ: ອາຫານ ເຄື່ອງນຸ່ງ ແລະບ່ອນຢູ່ອາໄສ. ເຂົາເຈົ້າອາດຢູ່ໃນປະເທດທີ່ເສດຖະກິດບໍ່ດີເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຍາກທີ່ຈະຫາລ້ຽງຄອບຄົວ. ສ່ວນບາງຄົນ ຜູ້ທີ່ຫາລ້ຽງຄອບຄົວກໍຕາຍຈາກໄປເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຍາກທີ່ຈະຫາສິ່ງຈຳເປັນ. ແລະໃນຊ່ວງທີ່ມີການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ອາດຈະເຮັດໃຫ້ບາງຄົນຕົກວຽກຫຼືຫາວຽກຍາກ. (ຜູ້ປ. 9:11) ຖ້າເຮົາເຈິບັນຫາແບບນີ້ຫຼືບັນຫາອື່ນ ເຮົາຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງພະເຢຊູແນວໃດທີ່ບອກເຮົາບໍ່ໃຫ້ ອຸກໃຈຫຼາຍເກີນໄປ?
ແທນທີ່ຈະຈົມຢູ່ກັບຄວາມອຸກໃຈເລື່ອງສິ່ງຈຳເປັນໃນຊີວິດ ຂໍໃຫ້ເຮົາໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ (ເບິ່ງຂໍ້ 6-8) *
6. ຂໍໃຫ້ເລົ່າສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບເປໂຕ.
6 ມີເທື່ອໜຶ່ງອັກຄະສາວົກເປໂຕແລະອັກຄະສາວົກຄົນອື່ນໆຂີ່ເຮືອຢູ່ທະເລຄາລີເລຕອນທີ່ມີພາຍຸ. ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍເຫັນພະເຢຊູຍ່າງຢູ່ເທິງໜ້ານ້ຳ. ເປໂຕກໍເລີຍເວົ້າວ່າ: “ອາຈານ ຖ້າເປັນທ່ານແທ້ໆ ຂໍໃຫ້ຂ້ອຍຍ່າງເທິງໜ້ານ້ຳໄປຫາທ່ານໄດ້ບໍ?” ຫຼັງຈາກທີ່ພະເຢຊູບອກລາວວ່າ “ມາແມະ!” ເປໂຕກໍອອກຈາກເຮືອແລ້ວຍ່າງຢູ່ເທິງໜ້ານ້ຳໄປຫາເພິ່ນ.” ແຕ່ຕໍ່ຈາກນັ້ນເກີດຫຍັງຂຶ້ນ? ເມື່ອເປໂຕແນມເບິ່ງພາຍຸ “ລາວກໍຢ້ານແລະເລີ່ມຈະຈົມນ້ຳ ລາວຈຶ່ງຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: ‘ອາຈານ ຊ່ວຍຂ້ອຍແດ່!’” ແລ້ວພະເຢຊູກໍຍື່ນມືມາຊ່ວຍລາວ. ເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຈະຈື່ໄວ້ວ່າເປໂຕສາມາດຍ່າງຢູ່ເທິງໜ້ານ້ຳທີ່ປັ່ນປ່ວນໄດ້ເມື່ອລາວເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢຊູ. ແຕ່ເມື່ອລາວແນມເບິ່ງພາຍຸ ລາວກໍຮູ້ສຶກຢ້ານຫຼາຍແລະເລີ່ມຈົມນ້ຳ.—ມທ. 14:24-31
7. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງເປໂຕ?
7 ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງເປໂຕ? ຕອນທີ່ເປໂຕອອກຈາກເຮືອແລະຍ່າງຢູ່ເທິງໜ້ານ້ຳ ລາວບໍ່ໄດ້ຄິດວ່າລາວຊິຢ້ານພາຍຸແລະຈົມນ້ຳ ເພາະລາວຄິດແຕ່ວ່າລາວຊິຍ່າງຢູ່ເທິງໜ້ານ້ຳໄປຫາພະເຢຊູ. ແຕ່ໃນທີ່ສຸດເປໂຕກໍຈົມນ້ຳເພາະລາວບໍ່ໄດ້ເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢຊູ. ເປໂຕຕ້ອງມີຄວາມເຊື່ອເພື່ອຈະຍ່າງຢູ່ເທິງໜ້ານ້ຳໄດ້ ຄ້າຍຄືກັນໃນທຸກມື້ນີ້ເຮົາເອງກໍຕ້ອງມີຄວາມເຊື່ອເພື່ອຈະອົດທົນກັບບັນຫາຕ່າງໆ. ຖ້າເຮົາບໍ່ໄດ້ເບິ່ງໄປທີ່ພະເຢໂຫວາແລະຄຳສັນຍາຂອງເພິ່ນ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມເຊື່ອອ່ອນລົງແລະເລີ່ມອຸກໃຈກັບຊີວິດ. ແຕ່ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເຈິບັນຫາແບບໃດ ຂໍໃຫ້ເຮົາຄິດເຖິງພະເຢໂຫວາແລະຈື່ໄວ້ວ່າເພິ່ນສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້. ແຕ່ເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ?
8. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ອຸກໃຈຫຼາຍເກີນໄປກັບສິ່ງຈຳເປັນໃນຊີວິດ?
8 ມັນຈະດີກວ່າຖ້າເຮົາໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາແທນທີ່ຈະອຸກໃຈກັບບັນຫາຕ່າງໆໃນຊີວິດ. ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າຖ້າເຮົາໃຫ້ພະເຢໂຫວາສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດ ເພິ່ນກໍຈະເບິ່ງແຍງເຮົາໃຫ້ມີສິ່ງຈຳເປັນ. (ມທ. 6:32, 33) ແລະເພິ່ນກໍເຮັດຕາມທີ່ເພິ່ນສັນຍາມາຕະຫຼອດ. (ບັນຍັດ. 8:4, 15, 16; ເພງ. 37:25) ຖ້າພະເຢໂຫວາເບິ່ງແຍງນົກແລະດອກໄມ້ ເຮົາກໍບໍ່ຕ້ອງກັງວົນວ່າເຮົາຊິມີອາຫານກິນຫຼືມີເຄື່ອງນຸ່ງບໍ່! (ມທ. 6:26-30; ຟລປ. 4:6, 7) ຄືກັບທີ່ຄວາມຮັກກະຕຸ້ນພໍ່ແມ່ໃຫ້ເບິ່ງແຍງລູກໃຫ້ມີສິ່ງຈຳເປັນ ຄວາມຮັກກໍຈະກະຕຸ້ນພະເຢໂຫວາໃຫ້ເບິ່ງແຍງປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນໃຫ້ມີສິ່ງຈຳເປັນຄືກັນ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະເບິ່ງແຍງເຮົາແທ້ໆ!
9. ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກປະສົບການຂອງພີ່ນ້ອງຄູ່ໜຶ່ງ?
9 ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງປະສົບການໜຶ່ງທີ່ສະແດງວ່າພະເຢໂຫວາເບິ່ງແຍງເຮົາໃຫ້ມີສິ່ງຈຳເປັນ. ພີ່ນ້ອງຄູ່ໜຶ່ງທີ່ຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາໄດ້ຂີ່ລົດເກົ່າໆເພື່ອໄປຮັບພີ່ນ້ອງຢູ່ສູນອົບພະຍົບເພື່ອຈະໄປປະຊຸມ. ຜູ້ເປັນຜົວເລົ່າວ່າ: “ຫຼັງຈາກທີ່ປະຊຸມແລ້ວ ເຮົາໄດ້ຊວນພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານີ້ມາກິນເຂົ້ານຳກັນຢູ່ເຮືອນ. ແຕ່ເຮົາກໍຄິດໄດ້ວ່າເຮົາບໍ່ມີອາຫານເພື່ອເຂົາເຈົ້າເລີຍ!” ແລ້ວພີ່ນ້ອງຄູ່ນີ້ເຮັດແນວໃດ? ຜູ້ເປັນຜົວເລົ່າຕໍ່ວ່າ: “ເມື່ອກັບມາຮອດເຮືອນ ເຮົາໄດ້ເຫັນອາຫານສອງຖົງບັກໃຫຍ່ໆປະໄວ້ໜ້າປະຕູ. ເຮົາບໍ່ຮູ້ເລີຍວ່າໃຜເອົາມາປະໄວ້ນີ້. ພະເຢໂຫວາເບິ່ງແຍງເຮົາແທ້ໆ.” ຕໍ່ມາ ລົດຂອງເຂົາເຈົ້າກໍເພ. ເຂົາເຈົ້າຈຳເປັນຕ້ອງມີລົດເພື່ອຈະໄປປະກາດໄດ້ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ມີເງິນພໍທີ່ຈະແປງລົດ. ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງເອົາລົດມາເຂົ້າອູ່ເພື່ອໃຫ້ຊ່າງກວດເບິ່ງວ່າມັນເພຫຍັງແດ່ແລະມີຄ່າໃຊ້ຈ່າຍເທົ່າໃດ. ຈາກນັ້ນກໍມີຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງຍ່າງມາຖາມວ່າ: “ນີ້ແມ່ນລົດໃຜ?” ພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາກໍຕອບວ່ານີ້ແມ່ນລົດລາວ ແຕ່ວ່າມັນເພ. ຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນບອກວ່າ: “ນັ້ນບໍ່ແມ່ນປະເດັນດອກ. ປະເດັນຄືເມຍຂ້ອຍຢາກໄດ້ລົດແບບນີ້ແລະສີນີ້ເລີຍ. ເຈົ້າຊິຂາຍບໍ ຊິຂາຍເທົ່າໃດ?” ພີ່ນ້ອງຈຶ່ງໄດ້ຂາຍລົດໃຫ້ຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນ ແລະມີເງິນພໍທີ່ຈະຊື້ລົດຄັນໃໝ່. ລາວບອກວ່າ: “ເຮົາຮູ້ສຶກດີໃຈຫຼາຍຈົນບໍ່ຮູ້ວ່າຊິເວົ້າແນວໃດ. ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່ານີ້ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງບັງເອີນ ແຕ່ເປັນວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາແທ້ໆ.”
10. ຕາມຄຳເພງ 37:5 ຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ອຸກໃຈກັບສິ່ງຈຳເປັນແນວໃດ?
10 ເມື່ອເຮົາຟັງສຽງຂອງຜູ້ລ້ຽງແກະແລະບໍ່ກັງວົນຫຼາຍເກີນໄປກັບສິ່ງຈຳເປັນໃນຊີວິດ ເຮົາກໍໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະເບິ່ງແຍງເຮົາໃຫ້ມີສິ່ງຈຳເປັນ. (ອ່ານຄຳເພງ 37:5; 1 ປຕ. 5:7) ເມື່ອຄິດເຖິງບັນຫາຕ່າງໆທີ່ເວົ້າເຖິງໃນ ຂໍ້ 5 ຈົນຮອດຕອນນີ້ເຮົາເຫັນໄດ້ວ່າ ພະເຢໂຫວາອາດຈະໃຊ້ຫົວໜ້າຄອບຄົວຫຼືນາຍຈ້າງເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີສິ່ງຈຳເປັນໃນແຕ່ລະມື້. ແຕ່ຖ້າຫົວໜ້າຄອບຄົວເຮັດແບບນັ້ນບໍ່ໄດ້ຫຼືຖ້າເຮົາຕົກວຽກ ພະເຢໂຫວາກໍຈະເບິ່ງແຍງເຮົາໃນທາງອື່ນ. ເຮົາໝັ້ນໃຈໃນເລື່ອງນີ້ໄດ້. ຕອນນີ້ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງອີກສິ່ງໜຶ່ງທີ່ຜູ້ລ້ຽງແກະເຕືອນເຮົາໃຫ້ເຊົາ ເຮັດ.
“ເຊົາຕັດສິນຄົນອື່ນ”
ເຮົາຈະເຊົາຕັດສິນຄົນອື່ນໄດ້ຖ້າເຮົາເບິ່ງຈຸດດີໃນໂຕເຂົາເຈົ້າ (ເບິ່ງຂໍ້ 11, 14-16) *
11. ຕາມມັດທາຍ 7:1, 2 ພະເຢຊູບອກເຮົາໃຫ້ເຊົາເຮັດຫຍັງ ແລະເປັນຫຍັງການເຮັດແບບນີ້ຈຶ່ງຍາກ?
11 ອ່ານມັດທາຍ 7:1, 2. ພະເຢຊູຮູ້ວ່າຄົນທີ່ບໍ່ສົມບູນແບບມັກຈະວິພາກວິຈານຄົນອື່ນ. ນີ້ເປັນເຫດຜົນທີ່ເພິ່ນບອກວ່າ: “ໃຫ້ເຊົາ ຕັດສິນຄົນອື່ນ.” ເຖິງວ່າເຮົາຈະພະຍາຍາມທີ່ຈະບໍ່ຕັດສິນຄົນອື່ນ ແຕ່ເຮົາກໍຍັງເຮັດຢູ່. ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຮົາຮູ້ສຶກວ່າຕົວເອງກຳລັງວິພາກວິຈານຄົນອື່ນ ເຮົາຄວນຈະເຮັດແນວໃດ? ໃຫ້ເຮົາຟັງສຽງຂອງພະເຢຊູແລະພະຍາຍາມທີ່ຈະບໍ່ ຕັດສິນຄົນອື່ນ.
12-13. ການຄິດຕຶກຕອງເລື່ອງທີ່ພະເຢໂຫວາເບິ່ງດາວິດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຊົາຕັດສິນຄົນອື່ນແນວໃດ?
12 ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກການຄິດຕຶກຕອງເລື່ອງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດ. ພະເຢໂຫວາເບິ່ງຈຸດດີໃນໂຕເຮົາ. ເຮົາເຫັນເລື່ອງນີ້ໄດ້ຈາກວິທີທີ່ເພິ່ນປະຕິບັດກັບກະສັດດາວິດ. ດາວິດໄດ້ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງຫຼາຍຢ່າງ ເຊັ່ນ: ລາວເຮັດຜິດສິນລະທຳກັບບາດເຊບາແລະເຖິງຂັ້ນຂ້າຜົວຂອງບາດເຊບານຳ. (2 ຊາມ. 11:2-4, 14, 15, 24) ນີ້ບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ດາວິດເສຍໃຈຜູ້ດຽວ ແຕ່ຍັງເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວເຊິ່ງລວມເຖິງເມຍຄົນອື່ນໆຂອງລາວເສຍໃຈນຳ. (2 ຊາມ. 12:10, 11) ແລະມີອີກເທື່ອໜຶ່ງທີ່ດາວິດບໍ່ໄດ້ໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາໂດຍນັບຈຳນວນທະຫານ ເຊິ່ງພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ສັ່ງລາວໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນ. ລາວອາດຈະເຮັດແບບນີ້ຍ້ອນລາວພູມໃຈທີ່ຕົວເອງມີກອງທັບໃຫຍ່. ແລ້ວຜົນເປັນແນວໃດ? ນີ້ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄົນອິດສະຣາເອນ 70.000 ຄົນຕາຍຍ້ອນໂລກລະບາດ!—2 ຊາມ. 24:1-4, 10-15
13 ຖ້າເຈົ້າຢູ່ກັບຊາວອິດສະຣາເອນໃນຕອນນັ້ນ ເຈົ້າຈະເບິ່ງດາວິດແນວໃດ? ເຈົ້າຈະຄິດວ່າລາວບໍ່ສົມຄວນໄດ້ຮັບຄວາມເມດຕາຈາກພະເຢໂຫວາບໍ? ແຕ່ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ເບິ່ງລາວແບບນັ້ນ. ເພິ່ນເຫັນວ່າດາວິດເປັນຄົນສັດຊື່ແລະກັບໃຈແທ້ໆ. ດັ່ງນັ້ນ ເພິ່ນຈຶ່ງໄດ້ໃຫ້ອະໄພດາວິດເຖິງວ່າ ລາວຈະເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງກໍຕາມ. ພະເຢໂຫວາຮູ້ວ່າດາວິດຮັກເພິ່ນຫຼາຍແທ້ໆແລະຢາກເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ແລ້ວເຈົ້າເດ ເຈົ້າເຫັນຄ່າທີ່ພະເຢໂຫວາເບິ່ງຈຸດດີໃນຕົວເຈົ້າບໍ?—1 ກະ. 9:4; 1 ຂ່າວ. 29:10, 17
14. ສິ່ງໃດຊ່ວຍຄລິດສະຕຽນໃຫ້ເຊົາຕັດສິນຄົນອື່ນ?
14 ຖ້າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ຄາດໝາຍຄວາມສົມບູນແບບຈາກເຮົາ ເຮົາກໍບໍ່ຄວນຄາດໝາຍຄວາມສົມບູນແບບຈາກຄົນອື່ນ ແລະຄວນຈະເບິ່ງຈຸດດີໃນໂຕເຂົາເຈົ້ານຳ. ມັນງ່າຍທີ່ເຮົາຈະເຫັນຂໍ້ຜິດພາດຂອງຄົນອື່ນແລະຕຳໜິເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ຄົນທີ່ຮຽນແບບພະເຢໂຫວາຈະຍັງເຮັດດີຕໍ່ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນເຖິງເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດຜິດພາດກໍຕາມ. ຄືກັບເພັດທີ່ບໍ່ທັນໄດ້ເຈຍລະໄນອາດຈະເບິ່ງບໍ່ງາມ ແຕ່ຄົນທີ່ມີຄວາມຮູ້ຄວາມເຂົ້າໃຈຈະບໍ່ໄດ້ເບິ່ງເພັດນັ້ນແບບຜິວເຜີນ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຈະເຫັນວ່າເພັດນັ້ນມີຄ່າຫຼາຍ. ຄືກັບພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູ ເຮົາເອງກໍຄວນຈະເບິ່ງຈຸດດີໃນໂຕພີ່ນ້ອງແທນທີ່ຈະເບິ່ງຂໍ້ຜິດພາດໃນໂຕເຂົາເຈົ້າ.
15. ການຄິດເຖິງສະພາບການຂອງຄົນອື່ນຈະຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ຕັດສິນເຂົາເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ?
15 ນອກຈາກຈະເບິ່ງຈຸດດີໃນໂຕຄົນອື່ນແລ້ວ ຍັງມີສິ່ງໃດອີກທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ຕັດສິນຄົນອື່ນ? ໃຫ້ເຮົາພະຍາຍາມຄິດເຖິງສະພາບການຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງເລື່ອງຂອງພະເຢຊູ. ມື້ໜຶ່ງຕອນທີ່ເພິ່ນໄປວິຫານ ເພິ່ນໄດ້ເຫັນແມ່ໝ້າຍທີ່ທຸກຍາກປ່ອນເງິນສອງຫຼຽນທີ່ມີຄ່າໜ້ອຍລົງກ່ອງບໍລິຈາກ. ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ຄິດວ່າ: “ເປັນຫຍັງລາວຄືບໍ່ປ່ອນຫຼາຍກວ່ານີ້?” ແທນທີ່ພະເຢຊູຈະເບິ່ງຈຳນວນເງິນທີ່ແມ່ໝ້າຍບໍລິຈາກ ເພິ່ນໄດ້ເບິ່ງໄປທີ່ແຮງກະຕຸ້ນແລະສະພາບການຂອງລາວ ແລະກໍຊົມເຊີຍລາວທີ່ໄດ້ໃຫ້ທຸກສິ່ງທີ່ລາວມີ.—ລກ. 21:1-4
16. ເຈົ້າໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກປະສົບການຂອງເວໂຣນິກາ?
16 ປະສົບການຂອງພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ຊື່ເວໂຣນິກາຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຫັນຄວາມສຳຄັນຂອງການຄິດເຖິງສະພາບການຂອງຄົນອື່ນ. ພີ່ນ້ອງເວໂຣນິກາຮັບໃຊ້ໃນປະຊາຄົມທີ່ມີພີ່ນ້ອງຍິງເຊິ່ງເປັນແມ່ລ້ຽງດ່ຽວແລະລ້ຽງລູກຊາຍຜູ້ດຽວ. ເວໂຣນິກາບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າເຂົາເຈົ້າບໍ່ຄ່ອຍມາປະຊຸມແລະປະກາດເປັນປະຈຳ. ຍ້ອນແນວນີ້ຂ້ອຍຈຶ່ງເບິ່ງເຂົາເຈົ້າໃນແງ່ລົບ. ແຕ່ເມື່ອຂ້ອຍໄດ້ໄປປະກາດກັບຜູ້ທີ່ເປັນແມ່ ລາວກໍອະທິບາຍໃຫ້ຂ້ອຍຟັງວ່າຊີວິດລາວຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍເພາະລູກຊາຍລາວເປັນໂລກຈິດຊະນິດໜຶ່ງ. ແລະລາວກໍພະຍາຍາມເຮັດດີທີ່ສຸດເພື່ອຈະເບິ່ງແຍງຄອບຄົວທາງດ້ານຮ່າງກາຍແລະທາງດ້ານຄວາມເຊື່ອ. ບາງເທື່ອເມື່ອລູກລາວບໍ່ສະບາຍ ລາວກໍຕ້ອງໄດ້ໄປປະຊຸມກັບປະຊາຄົມອື່ນ.” ເວໂຣນິກາບອກວ່າ: “ຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍຮູ້ເລີຍວ່າຊີວິດລາວຊິຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍປານນີ້. ຕອນນີ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເຫັນຄ່າແລະນັບຖືພີ່ນ້ອງຍິງຄົນນີ້ຫຼາຍແທ້ໆທີ່ລາວພະຍາຍາມເຮັດທຸກສິ່ງເພື່ອຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ.”
17. ຢາໂກໂບ 2:8 ບອກເຮົາໃຫ້ເຮັດຫຍັງ ແລະເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ?
17 ຖ້າເຮົາຮູ້ສຶກວ່າຕົວເອງກຳລັງຕັດສິນພີ່ນ້ອງ ເຮົາຄວນຈະເຮັດແນວໃດ? ເຮົາຕ້ອງຈື່ໄວ້ວ່າເຮົາຕ້ອງຮັກເຂົາເຈົ້າ. (ອ່ານຢາໂກໂບ 2:8) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຄວນຈະອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາ ແລະຂໍໃຫ້ເພິ່ນຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຊົາຕັດສິນພີ່ນ້ອງ. ແລ້ວເຮົາກໍຄວນຈະເຮັດໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບຄຳອະທິດຖານນັ້ນໂດຍໃຊ້ເວລາກັບພີ່ນ້ອງທີ່ເຮົາມັກເບິ່ງໃນແງ່ລົບ. ເຮົາອາດຈະຊວນເຂົາເຈົ້າໄປປະກາດຫຼືກິນເຂົ້ານຳກັນ ເພາະການເຮັດແບບນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ຈັກພີ່ນ້ອງດີຂຶ້ນ. ເມື່ອເຮົາຮູ້ຈັກພີ່ນ້ອງດີຂຶ້ນ ເຮົາກໍຈະຮຽນແບບພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູໄດ້ໂດຍເບິ່ງຈຸດດີໃນໂຕເຂົາເຈົ້າ. ເມື່ອເຮົາເຮັດແບບນີ້ ເຮົາກໍສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາກຳລັງຟັງສຽງຂອງຜູ້ລ້ຽງແກະທີ່ບອກໃຫ້ເຮົາເຊົາ ຕັດສິນຄົນອື່ນ.
18. ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາຟັງສຽງຂອງຜູ້ລ້ຽງແກະ?
18 ຄືກັບແກະທີ່ຟັງສຽງຂອງຜູ້ລ້ຽງ ລູກສິດຂອງພະເຢຊູກໍຈະຟັງສຽງຂອງເພິ່ນຄືກັນ. ຖ້າເຮົາພະຍາຍາມທີ່ຈະບໍ່ອຸກໃຈຫຼາຍເກີນໄປກັບສິ່ງຈຳເປັນແລະເຊົາຕັດສິນຄົນອື່ນ ພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູກໍຈະອວຍພອນເຮົາ. ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງ “ແກະຝູງນ້ອຍ” ຫຼື “ແກະອື່ນ” ກໍຂໍໃຫ້ເຮົາພະຍາຍາມທີ່ຈະຟັງແລະເຮັດຕາມສຽງຂອງຜູ້ລ້ຽງແກະຕໍ່ໆໄປ. (ລກ. 12:32; ຢຮ. 10:11, 14, 16) ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ ເຮົາຈະມາເບິ່ງສອງສິ່ງທີ່ພະເຢຊູບອກໃຫ້ເຮົາເຮັດ.
ເພງ 101 ເຮັດວຽກຮ່ວມກັນຢ່າງເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວ
^ ຂໍ້ 5 ເມື່ອພະເຢຊູບອກວ່າແກະຂອງເພິ່ນກໍຈະຟັງສຽງເພິ່ນ ເພິ່ນໝາຍຄວາມວ່າພວກລູກສິດຈະຟັງແລະເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ເພິ່ນສອນ. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະມາເບິ່ງຄຳສອນຂອງພະເຢຊູສອງຢ່າງຄື ໃຫ້ເຊົາອຸກໃຈກັບສິ່ງຈຳເປັນໃນຊີວິດແລະໃຫ້ເຊົາຕັດສິນຄົນອື່ນ. ແລະເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງວ່າເຮົາຈະເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ພະເຢຊູສອນໄດ້ແນວໃດ.
^ ຂໍ້ 51 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງຕົກວຽກແລະບໍ່ມີເງິນພໍທີ່ຈະຊື້ສິ່ງຈຳເປັນໃຫ້ຄອບຄົວ ແຖມຍັງຕ້ອງຍ້າຍເຮືອນອີກ. ຖ້າລາວບໍ່ລະວັງ ລາວອາດຈະອຸກໃຈກັບບັນຫາແລະບໍ່ໄດ້ໃຫ້ການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດ.
^ ຂໍ້ 53 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ເຖິງວ່າພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງຈະມາປະຊຸມຊ້າ ແຕ່ລາວກໍໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ດີເຊັ່ນ: ລາວໄດ້ປະກາດແບບບໍ່ເປັນທາງການ ຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ສູງອາຍຸ ແລະຊ່ວຍເບິ່ງແຍງຫໍປະຊຸມ.
