1-2. Tanrı, İsa’nın üç elçisine ne söyledi ve onlar nasıl karşılık verdiler? (b) Bu makalede hangi konuyu ele alacağız?

 MS 32 YILININ Fısıh Bayramından sonra, İsa’nın üç elçisi şaşırtıcı bir olaya şahit oldu. Petrus, Yakup ve Yuhanna muhtemelen Hermon Dağı’nın eteklerindeyken İsa’nın görünümü değişti; “yüzü güneş gibi parladı, üzerindeki giysiler de ışıl ışıl oldu” (Mat. 17:1-4). Bu hayranlık verici olayın sonuna doğru Tanrı’nın şöyle dediğini duydular: “Bu Benim sevgili oğlumdur; ondan memnunum; onu dinleyin” (Mat. 17:5). Gerçekten de bu üç elçi, yaşamları boyunca İsa’yı dinlediklerini kanıtladılar. Biz de onları örnek alabiliriz.

² Önceki makalede, İsa’nın yapmayı bırakmamızı söylediği iki şeyi gördük. Bu makalede ise, İsa’yı dinlemek için yapmamız gereken iki şeye bakacağız.

3. Matta 7:13, 14’e göre, ne yapmalıyız?

³ Matta 7:13, 14’ü okuyun. İsa, iki farklı yoldan bahsetti; bunlardan biri “geniş”, diğeriyse “sıkışık” yoldu. Dikkat ettiyseniz İsa üçüncü bir yoldan bahsetmedi. Dolayısıyla, bu iki yol arasında bir seçim yapmalıyız. Bu, hayattaki en önemli seçimdir. Çünkü bu yollardan sadece bir tanesi sonsuz yaşama gider.

4. Geniş yolu açıklayın.

 ⁴ İki yol arasındaki farkları göz önünde bulundurmalıyız. Geniş yolda ilerlemek kolay olduğundan birçok kişi bu yolu seçiyor. Ayrıca onlar çoğunluğa uyuyor ve bu yoldan ayrılmak istemiyorlar. Ancak, insanları bu yola yönlendirenin Şeytan olduğunu ve bu yolun ölüme gittiğini fark etmiyorlar (1. Kor. 6:9, 10; 1. Yuhn. 5:19).

5. Sıkışık yolu bulmak ve bu yolda ilerlemeye başlamak için ne yapmak gerekir?

⁵ İsa “geniş” yolun aksine, diğer yolun “sıkışık” olduğunu ve bu yolu bulanların az olacağını söylemişti. İsa’nın sonraki sözleri bunun nedenini gösteriyor. O, takipçilerini “sahte peygamberlere karşı” uyardı (Mat. 7:15). Bazı tahminlere göre, bugün binlerce din var ve onların çoğu hakikati öğrettiğini iddia ediyor. Bu kadar çok din ve öğreti karşısında milyonlarca insan umutsuzluğa kapılıyor ya da akılları karışıyor. Bu nedenle, doğru yolu aramıyorlar bile. Oysa bu yol bulunabilir. İsa şöyle demişti: “Siz benim sözlerime bağlı kalırsanız, gerçekten öğrencilerim olursunuz. Siz hakikati bileceksiniz ve hakikat sizi özgür kılacak” (Yuhn. 8:31, 32). Siz, hayata giden yolu buldunuz. Çoğunluğu izlemek yerine hakikati araştırdınız. Kutsal Kitabı derinlemesine incelediniz ve İsa’nın öğretilerini kabul ettiniz. Yehova’nın, sahte öğretileri reddetmemizi istediğini öğrendiniz. Kutsal Kitaba aykırı bayramlara ve kutlamalara katılmayı bıraktınız. Ayrıca Yehova’nın hoşuna gitmeyen alışkanlıklarınızdan kurtulmak için çok büyük bir çaba harcadınız (Mat. 10:34-36). Tüm bunları yapmak muhtemelen hiç kolay olmadı. Yine de, gökteki Babanızı sevdiğiniz ve O’nu mutlu etmek istediğiniz için pes etmediniz. Bu, gerçekten övgüye değer. Yehova sizinle gurur duyuyor! (Özd. 27:11).

6. Mezmur 119:9, 10 ve 133’e göre, sıkışık yolda kalmamıza ne yardım eder?

⁶ Sıkışık yolda kalmamıza ne yardım eder? Diyelim ki, arabayla dar bir dağ yolunda ilerliyorsunuz ve yolun kenarında bariyerler olduğunu görüyorsunuz. Bu bariyerler, yolun kenarına yaklaşmanıza ya da aşağı düşmenize engel olur. Herhalde “Bunlar beni kısıtlıyor” diyerek şikâyet etmezdiniz. Yehova’nın standartları da bu bariyerler gibidir; sıkışık yolda kalmamıza yardım eder (Mezmur 119:9, 10, 133’ü okuyun).

7. Yehova gençlerin sıkışık yol hakkında ne düşünmesini istiyor?

⁷ Eğer bir gençsen, Yehova’nın standartlarının bazen seni kısıtladığını düşünüyor musun? Şeytan böyle düşünmeni istiyor. O, geniş yolda gidenlere odaklanmanı ve onların hayatının çok eğlenceli olduğunu düşünmeni istiyor. Şeytan, okul arkadaşlarını ya da interneti kullanarak bu hayattan bir şeyler kaçırdığını düşünmene yol açabilir. * Ama şunu unutma ki, Şeytan geniş yolda yürüyenlerin bu yolun onları nereye götürdüğünü bilmelerini istemiyor. Fakat Yehova, sıkışık yolda kalırsan seni  harika şeylerin beklediğini açıkça söylüyor (Mezm. 37:29; İşa. 35:5, 6; 65:21-23).

8. Gençler Olaf’ın yaşadıklarından ne öğrenebilir?

⁸ Olaf * isimli genç bir kardeşimizin yaşadıklarına bakalım. Okul arkadaşları, cinsel ahlaksızlık yapması için ona baskı yapıyordu. Olaf ise Yehova’nın Şahidi olduğunu ve Kutsal Kitabın standartlarına göre yaşadığını söylüyordu. Ancak bazı kızlar, bunu bir gurur meselesi haline getirdiler ve Olaf’a daha çok baskı yaptılar. Fakat Olaf bu baskılara yenilmedi. Onun karşılaştığı zorluklar bununla da bitmedi. Şunları söylüyor: “Öğretmenlerim saygın bir konuma gelmek için üniversiteye gitmem gerektiğini söyleyip bana baskı yapıyorlardı. Ayrıca yüksek eğitim almadan bu hayatta başarılı olamayacağımı söylüyorlardı.” Olaf’ın bu baskılara direnmesine ne yardım etti? Şunları anlatıyor: “Cemaatteki  kardeşlerle yakın dost oldum. Onlar benim ailem gibi oldular. Ayrıca, Kutsal Kitabı daha ciddiyetle incelemeye başladım. Ve Kutsal Kitabı inceledikçe, içindeki sözlerin hakikat olduğuna daha çok ikna oldum. Sonuç olarak, Yehova’ya hizmet etme kararlılığım güçlendi ve vaftiz olmaya karar verdim.”

9. Sıkışık yolda kalmak için ne yapmalıyız?

⁹ Şeytan sizin yaşama giden yoldan ayrılmanızı ve “yok oluşa giden” geniş yoldaki kalabalığa katılmanızı istiyor (Mat. 7:13). Ancak hayata giden yolda kalabilmek için, İsa’yı dinlemeli ve bu yolun sizi koruduğunun farkında olmalısınız. Şimdi, İsa’nın yapmamızı istediği başka bir şeye bakalım.

10. Matta 5:23, 24’e göre İsa ne yapmamızı söyledi?

¹⁰ Matta 5:23, 24’ü okuyun. İsa, kendisini dinleyen Yahudiler için çok önemli olan bir olaya değindi. Bir Yahudi elinde kurbanıyla mabede gelir. Kurbanını tam kâhine teslim edecekken, kardeşinin ona kırgın olduğunu hatırlar. Peki şimdi ne yapmalı? Kurbanını orada bırakıp kardeşinin yanına gitmeli. Ama Yehova’ya kurban sunmaktan daha önemli ne olabilir ki? İsa bunu şu sözlerle açıkladı: “Önce kardeşinle barış.”

11. Yakup, Esav’la barışabilmek için hangi adımları attı?

¹¹ Kardeşimizle barışmak konusunda Yakup’tan çok şey öğrenebiliriz. O yaklaşık 20 yıldır memleketinden uzaktaydı. Sonra, Tanrı’nın bir meleği ona göründü ve oraya geri dönmesini söyledi (Başl. 31:11, 13, 38). Ancak bir sorun vardı. Abisi Esav, daha önce onu öldürmek istemişti (Başl. 27:41). Acaba Esav hâlâ kin besliyor muydu? Bunu düşünen Yakup, ‘çok korktu ve kaygılanmaya başladı’ (Başl. 32:7). Bununla birlikte, abisiyle barışmak için birçok adım attı: İlk olarak, bu konu hakkında Yehova’ya hararetle dua etti. Ardından, Esav’a bir sürü hediye gönderdi (Başl. 32:9-15). Son olarak, Esav’la karşılaştığında ona büyük saygı gösterdi. Esav’ın önünde bir değil, iki değil, tam yedi kez eğildi! Böyle alçakgönüllü ve saygılı bir tutum gösterdiği için abisiyle barışabildi (Başl. 33:3, 4).

12. Yakup’tan neler öğreniyoruz?

¹² Yakup’un Esav’la barışmak için attığı adımlardan ne öğreniyoruz? Öncelikle o, Yehova’dan yardım istedi. Daha sonra, duasıyla uyumlu hareket ederek kardeşiyle buluşmadan önce onun gönlünü almaya çalıştı. Ardından, abisiyle bir araya geldiğinde kimin haklı kimin haksız olduğu konusuna girmedi; onunla barışmaya odaklandı. Peki biz Yakup’u nasıl örnek alabiliriz?

13-14. Bir kardeşimizi gücendirirsek ne yapmalıyız?

¹³ Hayata giden yolda yürürken, bizimle birlikte yürüyen kardeşlerimizle barış içinde olmak istiyoruz (Rom. 12:18). Eğer bir kardeşi gücendirdiğimizi fark edersek, Yakup gibi harekete geçmeliyiz. Yehova’ya dua edebilir ve kardeşimizle barışmak için gösterdiğimiz çabaları desteklemesini isteyebiliriz.

¹⁴ Ayrıca kendimizi analiz etmek için şu sorular üzerinde düşünebiliriz:  “Gururumu bir kenara bırakarak, kardeşimden özür dilemek ve onunla barışmak için ilk adımı atacak mıyım? Eğer böyle yaparsam, Yehova ve İsa ne hisseder?” Bu sorular üzerinde düşünmek, İsa’yı dinlemek üzere bizi harekete geçirir. Böylece, alçakgönüllülük göstererek kardeşimizle barışmak için adımlar atarız. Şimdi, Yakup’tan başka neler öğrenebileceğimizi görelim.

15. Efesoslular 4:2, 3’teki ilkeyi uygulamak, kardeşimizle barışmamıza nasıl yardım eder?

¹⁵ Yakup, Esav’la karşılaştığında kim haklı kim haksız tartışmasına girseydi, muhtemelen sonuç çok farklı olurdu. Biz de bir anlaşmazlığı çözmek için kardeşimizle konuştuğumuzda alçakgönüllü olmalıyız. Kimin haklı kimin haksız olduğu üzerinde durmamalıyız (Efesoslular 4:2, 3’ü okuyun). Özdeyişler 18:19 şöyle diyor: “Gücendirilmiş kardeş surlu kentten daha zor kazanılır; öyle çekişmeler vardır ki, kale kapısının sürgüsü gibidir.” Alçakgönüllü bir şekilde özür dilersek, bu ‘kale kapısından’ girebilir ve kardeşimizin gönlünü fethedebiliriz.

16. Ne hakkında düşünmeliyiz? Neden?

¹⁶ Kardeşimizle konuşmadan önce, ne söyleyeceğimizi ve bunu nasıl söyleyeceğimizi iyice düşünmeliyiz. Onunla konuştuğumuzda ise amacımız, aramızdaki dostluğu onarmak olmalıdır. Belki, ilk başta onun söyledikleri bize kendimizi kötü hissettirebilir. Böyle bir durumda sinirlenebilir ya da kendimizi haklı çıkarmaya çalışabiliriz. Ancak bunu yaparsak hedefimize ulaşamayız. Kardeşimizle barışmak, kimin haklı kimin haksız olduğunu belirlemekten çok daha önemlidir (1. Kor. 6:7).

17. Will’in anlattıklarından ne öğreniyoruz?

¹⁷ Will isimli bir kardeşimizin yaşadıklarına bakalım. O şunları anlatıyor: “Kızımla birçok sorun yaşıyorduk. İki yıldan uzun süre boyunca, onunla sakince konuşup aramızı düzeltmek için çok çaba harcadım.” Will, kızıyla barışmak için başka neler yaptığını şöyle anlatıyor: “Onunla konuşmadan önce dua ederdim ve söyleyebileceği kaba sözlere karşı kendimi hazırlardım. Bağışlayıcı olmalıydım. Haklı olduğumu ispatlamaya  çalışmamalıydım. Benim üzerime düşen, barışı sağlamaktı.” Will’in çabaları nasıl sonuçlandı? Şunları söylüyor: “Artık ailemdeki herkesle aram iyi olduğu için, içim çok rahat.”

18-19. Bir kardeşimizi gücendirdiysek ne yapmalıyız? Neden?

¹⁸ Bir iman kardeşinizi gücendirdiğinizi fark ederseniz, ne yapmalısınız? İsa’yı dinleyin ve kardeşinizle barışın. Bunun için ilk olarak konu hakkında Yehova’ya dua edin ve barışı sağlamanıza yardımcı olması için kutsal ruhunu dileyin. Bunu yaparsanız, çok mutlu olacaksınız ve İsa’yı dinlediğinizi göstermiş olacaksınız (Mat. 5:9).

¹⁹ Yehova, “cemaatin başı” olan İsa Mesih aracılığıyla bize sevgi dolu şekilde yol gösteriyor. Bunun için O’na minnettarız (Efes. 5:23). Biz de Petrus, Yakup ve Yuhanna gibi İsa’yı ‘dinlemeye’ kararlıyız (Mat. 17:5). Bu makalede, hayata giden sıkışık yolda nasıl ilerleyebileceğimizi ve gücendirdiğimiz bir kardeşle nasıl barışabileceğimizi gördük. Bunları yaparsak, İsa’yı dinlediğimizi göstermiş oluruz ve hem şimdi hem de gelecekte mutlu bir hayatımız olur.