ບົດຄວາມສຶກສາທີ 2
ຮຽນຈາກນ້ອງຊາຍຂອງພະເຢຊູ
“ຂ້ອຍຢາໂກໂບ ທາດຂອງພະເຈົ້າແລະຂອງພະເຢຊູຄລິດຜູ້ເປັນນາຍ.”—ຢກບ. 1:1
ເພງ 88 ຂໍໃຫ້ເຮົາຮູ້ທາງຂອງພະອົງ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ຄອບຄົວຂອງຢາໂກໂບເປັນແນວໃດ?
ຢາໂກໂບນ້ອງຊາຍຂອງພະເຢຊູເກີດໃນຄອບຄົວທີ່ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ. * ພໍ່ແມ່ຂອງລາວເຊິ່ງກໍຄື ໂຢເຊັບແລະມາຣີຮັກພະເຢໂຫວາຫຼາຍແລະຮັບໃຊ້ເພິ່ນສຸດຄວາມສາມາດ ແຖມພະເຢຊູອ້າຍຂອງລາວຍັງເປັນເມຊີອາຕາມທີ່ສັນຍາໄວ້. ຈັ່ງແມ່ນເປັນສິດທິພິເສດຫຼາຍແທ້ໆທີ່ຢາໂກໂບໄດ້ຢູ່ໃນຄອບຄົວນີ້!
ຢາໂກໂບຮູ້ຈັກພະເຢຊູອ້າຍຂອງລາວເປັນຢ່າງດີຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າໃຫຍ່ມານຳກັນ (ເບິ່ງຂໍ້ 2)
2. ມີເຫດຜົນຫຍັງແດ່ທີ່ຢາໂກໂບນັບຖືພະເຢຊູ?
2 ຢາໂກໂບມີຫຼາຍເຫດຜົນທີ່ຈະນັບຖືພະເຢຊູອ້າຍຂອງລາວ. (ມທ. 13:55) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຕອນທີ່ພະເຢຊູອາຍຸ 12 ປີ ເພິ່ນຈື່ຂໍ້ພະຄຳພີໄດ້ດີຫຼາຍຈົນເຮັດໃຫ້ພວກອາຈານທີ່ຢູ່ໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມປະທັບໃຈ. (ລກ. 2:46, 47) ແລະອາດເປັນໄປໄດ້ວ່າຢາໂກໂບຍັງໄດ້ຮ່ວມເຮັດວຽກເປັນຊ່າງໄມ້ກັບພະເຢຊູ. ຖ້າເປັນແນວນັ້ນ ລາວກໍຄືຊິຮູ້ຈັກພະເຢຊູເປັນຢ່າງດີ. ພີ່ນ້ອງນາທານ ນໍ * ມັກເວົ້າວ່າ: “ເມື່ອເຈົ້າເຮັດວຽກກັບຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ ເຈົ້າຈະຮູ້ຈັກຜູ້ນັ້ນເປັນຢ່າງດີ.” ນອກຈາກນັ້ນ ຢາໂກໂບອາດຈະເຫັນວ່າ “ພະເຢຊູເຕີບໃຫຍ່ແລະສະຫຼາດຫຼັກແຫຼມຂຶ້ນເລື້ອຍໆ ເພິ່ນໄດ້ຮັບຄວາມພໍໃຈຈາກພະເຈົ້າແລະຈາກຄົນທົ່ວໄປຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ.” (ລກ. 2:52) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາອາດສະຫຼຸບໄດ້ວ່າຢາໂກໂບເປັນຄົນໜຶ່ງໃນລູກສິດກຸ່ມທຳອິດຂອງພະເຢຊູ. ແຕ່ມັນບໍ່ໄດ້ເປັນແບບນັ້ນ.
3. ຢາໂກໂບຮູ້ສຶກແນວໃດກັບພະເຢຊູຕອນທີ່ເພິ່ນເລີ່ມເຮັດວຽກຮັບໃຊ້?
3 ຕອນທີ່ພະເຢຊູຮັບໃຊ້ຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ ຢາໂກໂບຍັງບໍ່ທັນໄດ້ເປັນລູກສິດຂອງເພິ່ນເທື່ອ. (ຢຮ. 7:3-5) ລາວອາດຈະເປັນຄົນໜຶ່ງໃນບັນດາຍາດພີ່ນ້ອງທີ່ຄິດວ່າພະເຢຊູ “ເສຍຈິດ.” (ມຣກ. 3:21) ແລະບໍ່ມີບ່ອນໃດໃນພະຄຳພີບອກວ່າຢາໂກໂບຢູ່ກັບແມ່ຂອງເຂົາເຈົ້າຕອນທີ່ພະເຢຊູຕາຍຢູ່ເທິງເສົາທໍລະມານ.—ຢຮ. 19:25-27
4. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງແດ່ໃນບົດຄວາມນີ້?
4 ຕໍ່ມາ ຢາໂກໂບກໍໄດ້ເຊື່ອໃນພະເຢຊູ ແລະເປັນຜູ້ດູແລທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືໃນປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນ. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະມາເບິ່ງບົດຮຽນ 2 ຢ່າງທີ່ເຮົາຈະໄດ້ຮຽນຈາກຢາໂກໂບ (1) ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງເປັນຄົນຖ່ອມ? ແລະ (2) ເຮົາຈະເປັນຜູ້ສອນທີ່ດີໄດ້ແນວໃດ?
ໃຫ້ເປັນຄົນຖ່ອມຄືຢາໂກໂບ
ເມື່ອພະເຢຊູປາກົດຕົວໃຫ້ຢາໂກໂບເຫັນ ລາວກໍຖ່ອມໃຈຍອມຮັບວ່າພະເຢຊູເປັນເມຊີອາ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຢາໂກໂບກໍເຂົ້າມາເປັນລູກສິດທີ່ສັດຊື່ຂອງພະເຢຊູ (ເບິ່ງຂໍ້ 5-7)
5. ຢາໂກໂບເປັນແນວໃດຫຼັງຈາກທີ່ພະເຢຊູຄືນມາຈາກຕາຍແລ້ວປາກົດຕົວຕໍ່ລາວ?
5 ຢາໂກໂບເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະເຢຊູຕອນໃດ? ຫຼັງຈາກທີ່ພະເຢຊູຄືນມາຈາກຕາຍ ເພິ່ນ “ກໍປາກົດຕົວໃຫ້ຢາໂກໂບເຫັນ ແລ້ວກໍອັກຄະສາວົກທັງໝົດ.” (1 ກຣ. 15:7) ນີ້ເປັນຈຸດປ່ຽນຊີວິດຂອງຢາໂກໂບແລະເຮັດໃຫ້ລາວເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະເຢຊູ. ຢາໂກໂບຍັງໄດ້ຢູ່ກັບອັກຄະສາວົກຄົນອື່ນໆຕອນທີ່ລໍຖ້າຮັບພະລັງບໍລິສຸດຢູ່ຫ້ອງຊັ້ນເທິງໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມ. (ກຈກ. 1:13, 14) ຕໍ່ມາ ຢາໂກໂບກໍໄດ້ເປັນສະມາຊິກຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃນສະຕະວັດທຳອິດ. (ກຈກ. 15:6, 13-22; ຄລຕ. 2:9) ກ່ອນປີ ຄ.ສ 62 ຢາໂກໂບໄດ້ຮັບການດົນໃຈໃຫ້ຂຽນຈົດໝາຍເຖິງຄລິດສະຕຽນຜູ້ຖືກເຈີມ ແລະຈົດໝາຍນັ້ນກໍເປັນປະໂຫຍດສຳລັບພວກເຮົາໃນທຸກມື້ນີ້ຄືກັນບໍ່ວ່າເຮົາຈະມີຄວາມຫວັງທີ່ຈະໄປສະຫວັນຫຼືຢູ່ແຜ່ນດິນໂລກ. (ຢກບ. 1:1) ໂຢເຊຟຸດນັກປະຫວັດສາດເຊິ່ງມີຊີວິດໃນສະໄໝນັ້ນບອກວ່າ ຢາໂກໂບຖືກປະຫານຊີວິດຕາມຄຳສັ່ງຂອງມະຫາປະໂລຫິດອານາເນຍລູກຂອງມະຫາປະໂລຫິດອັນນາ. ເຫັນໄດ້ວ່າຢາໂກໂບຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາຈົນວັນຕາຍ.
6. ຢາໂກໂບຕ່າງຈາກພວກຜູ້ນຳສາສະໜາໃນສະໄໝຂອງລາວແນວໃດ?
6 ຢາໂກໂບເປັນຄົນຖ່ອມຕົວ. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເວົ້າແນວນັ້ນ? ເພາະເມື່ອຢາໂກໂບເຫັນຫຼັກຖານຢ່າງຈະແຈ້ງວ່າພະເຢຊູເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າ ລາວກໍຍອມຮັບດ້ວຍຄວາມຖ່ອມໃຈເຊິ່ງຕ່າງຈາກພວກຜູ້ນຳສາສະໜາ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຍອມຮັບພະເຢຊູເຖິງວ່າຈະເຫັນຫຼັກຖານຫຼາຍຢ່າງ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຕອນທີ່ພະເຢຊູປຸກລາຊະໂຣໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍ ແທນທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະຍອມຮັບວ່າພະເຢຊູເປັນຕົວແທນຂອງພະເຢໂຫວາ ເຂົາເຈົ້າພັດຢາກຂ້າທັງພະເຢຊູແລະລາຊະໂຣ. (ຢຮ. 11:53; 12:9-11) ຕໍ່ມາ ເມື່ອພະເຢຊູຄືນມາຈາກຕາຍ ເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ພະຍາຍາມປົກປິດເລື່ອງນີ້ບໍ່ໃຫ້ໃຜຮູ້. (ມທ. 28:11-15) ຍ້ອນພວກຜູ້ນຳສາສະໜາຍິ່ງຈອງຫອງ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ຍອມຮັບເມຊີອາ.
7. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງບໍ່ເປັນຄົນຍິ່ງ?
7 ບົດຮຽນກໍຄື: ຫຼີກລ່ຽງທີ່ຈະບໍ່ເປັນຄົນຍິ່ງແລະຮັບຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າຕໍ່ໆໄປ. ຄືກັບພະຍາດທີ່ເຮັດໃຫ້ຫົວໃຈເຮັດວຽກບໍ່ປົກກະຕິ ຄວາມຍິ່ງກໍຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນຄົນທີ່ມີຫົວໃຈແຂງກະດ້າງແລະບໍ່ຍອມຮັບການສອນຂອງພະເຈົ້າ. ຍ້ອນພວກຟາຣິຊາຍເປັນຄົນຍິ່ງ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີໃຈທີ່ແຂງກະດ້າງແລະບໍ່ຍອມຮັບວ່າພະເຢຊູເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າເຖິງວ່າຈະເຫັນຫຼັກຖານຢ່າງຈະແຈ້ງກໍຕາມ. (ຢຮ. 12:37-40) ນີ້ເປັນເລື່ອງອັນຕະລາຍຫຼາຍເພາະມັນຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຮັບຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. (ມທ. 23:13, 33) ດັ່ງນັ້ນ ເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ເຮົາຈະຍອມໃຫ້ຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າແລະພະລັງບໍລິສຸດປ່ຽນແປງນິດໄສໃຈຄໍຂອງເຮົາ ແລະມີຜົນຕໍ່ຄວາມຄິດແລະການຕັດສິນໃຈຂອງເຮົາຕໍ່ໆໄປ! (ຢກບ. 3:17) ຍ້ອນຢາໂກໂບເປັນຄົນຖ່ອມ ລາວຈຶ່ງຍອມຮັບຄຳສອນຈາກພະເຢໂຫວາ ແລະກາຍເປັນຜູ້ສອນທີ່ດີເຊິ່ງເຮົາຈະໄດ້ຮຽນເລື່ອງນີ້ໃນຂໍ້ຕໍ່ໄປ.
ເປັນຜູ້ສອນທີ່ດີຄືກັບຢາໂກໂບ
8. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຜູ້ສອນທີ່ດີ?
8 ຢາໂກໂບບໍ່ໄດ້ຮຽນສູງໆ. ດັ່ງນັ້ນ ພວກຜູ້ນຳສາສະໜາໃນສະໄໝຂອງລາວຈຶ່ງເບິ່ງວ່າລາວ “ເປັນຄົນທຳມະດາແລະບໍ່ມີການສຶກສາ” ຄືກັບອັກຄະສາວົກເປໂຕແລະໂຢຮັນ. (ກຈກ. 4: 13) ແຕ່ເຖິງຢ່າງນັ້ນ ລາວກໍເປັນຜູ້ສອນທີ່ດີ ເຮົາເຫັນເລື່ອງນີ້ເມື່ອເຮົາໄດ້ອ່ານປຶ້ມຢາໂກໂບທີ່ລາວເປັນຄົນຂຽນ. ເຮົາອາດຈະບໍ່ໄດ້ຮຽນສູງຄືກັບຢາໂກໂບ ແຕ່ດ້ວຍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາແລະໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມຈາກອົງການຂອງເພິ່ນ ເຮົາກໍສາມາດເປັນຜູ້ສອນທີ່ດີໄດ້ຄືກັນ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າ ຢາໂກໂບເປັນຜູ້ສອນທີ່ດີແນວໃດແລະເຮົາຈະໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກລາວ.
9. ວິທີທີ່ຢາໂກໂບສອນເປັນແນວໃດ?
9 ຢາໂກໂບບໍ່ໄດ້ໃຊ້ຄຳສັບທີ່ຍາກຫຼືອະທິບາຍແບບສະຫຼັບຊັບຊ້ອນ. ດັ່ງນັ້ນ ຜູ້ທີ່ຟັງລາວຈຶ່ງເຂົ້າໃຈວ່າເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຫຍັງແລະເຮັດແນວໃດ. ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງຕົວຢ່າງຕໍ່ໄປນີ້. ເມື່ອຢາໂກໂບສອນວ່າຄລິດສະຕຽນຕ້ອງເຕັມໃຈອົດທົນກັບຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳໂດຍບໍ່ຄຽດ ລາວກໍສອນແບບງ່າຍໆໂດຍບອກວ່າ: “ພວກເຮົາຖືວ່າຄົນທີ່ອົດທົນກໍມີຄວາມສຸກ. ພວກເຈົ້າເຄີຍໄດ້ຍິນເລື່ອງຄວາມອົດທົນຂອງໂຢບແລະຮູ້ວ່າຕອນຈົບພະເຢໂຫວາໃຫ້ສິ່ງໃດແກ່ລາວແດ່ ນັ້ນສະແດງວ່າພະເຢໂຫວາເມດຕາແລະມີຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈແທ້ໆ.” (ຢກບ. 5:11) ຂໍໃຫ້ສັງເກດວ່າຢາໂກໂບໃຊ້ພະຄຳພີເປັນຫຼັກໃນການສອນເພື່ອຊ່ວຍຜູ້ຟັງໃຫ້ເຫັນວ່າ ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ລາງວັນກັບຜູ້ທີ່ພັກດີຕໍ່ເພິ່ນຄືກັບໂຢບ. ຢາໂກໂບໃຊ້ຄຳເວົ້າແລະການຫາເຫດຜົນທີ່ເຂົ້າໃຈງ່າຍ ໂດຍວິທີນີ້ລາວສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ລາວໃຫ້ຄວາມສົນໃຈໄປທີ່ພະເຢໂຫວາ ບໍ່ແມ່ນຕົວລາວເອງ.
10. ເຮົາຈະຮຽນແບບຢາໂກໂບແນວໃດເມື່ອເຮົາສອນ?
10 ບົດຮຽນກໍຄື: ໃຊ້ຄຳເວົ້າງ່າຍໆແລະສອນຈາກພະຄຳພີ. ເມື່ອເຮົາສອນຄົນອື່ນ ເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາບໍ່ແມ່ນຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າປະທັບໃຈທີ່ເຮົາມີຄວາມຮູ້ຫຼາຍ ແຕ່ເຮົາຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າປະທັບໃຈທີ່ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາມີຄວາມຮູ້ແລະສະຫຼາດຫຼາຍ ແລະເປັນຫ່ວງເຂົາເຈົ້າ. (ຣມ. 11:33) ເພື່ອຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ ເຮົາຕ້ອງສອນຈາກພະຄຳພີ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ແທນທີ່ເຮົາຈະບອກນັກສຶກສາວ່າເຈົ້າຄວນເຮັດແນວນັ້ນເຮັດແນວນີ້ ເຮົາຄວນ ຫາເຫດຜົນກັບເຂົາເຈົ້າ ຈາກຄຳພີໄບເບິນ ແລະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຄິດແລະຮູ້ສຶກແນວໃດ. ຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນຍ້ອນວ່າຢາກເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຢາກເຮັດໃຫ້ເຮົາພໍໃຈ.
11. ຄລິດສະຕຽນໃນສະໄໝຂອງຢາໂກໂບມີບັນຫາຫຍັງແດ່ ແລະລາວໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳຫຍັງກັບເຂົາເຈົ້າ? (ຢາໂກໂບ 5:13-15)
11 ຢາໂກໂບເບິ່ງຕາມຄວາມເປັນຈິງ. ຈາກຈົດໝາຍທີ່ລາວຂຽນເຖິງພີ່ນ້ອງ ເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າຢາໂກໂບຮູ້ວ່າພີ່ນ້ອງມີບັນຫາຫຍັງແດ່ ແລະລາວກໍໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ຈະແຈ້ງກັບເຂົາເຈົ້າ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພີ່ນ້ອງບາງຄົນຊ້າໃນການທີ່ຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳ. (ຢກບ. 1:22) ສ່ວນບາງຄົນກໍໃຫ້ກຽດຄົນລວຍຫຼາຍກວ່າຄົນທຸກຍາກ. (ຢກບ. 2:1-3) ສ່ວນຄົນອື່ນໆກໍຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະຄວບຄຸມຄຳເວົ້າ. (ຢກບ. 3:8-10) ເຖິງວ່າພີ່ນ້ອງຈະມີບັນຫາຫຼາຍຢ່າງ ແຕ່ຢາໂກໂບກໍຍັງເຊື່ອວ່າເຂົາເຈົ້າປ່ຽນໄດ້. ລາວຈຶ່ງໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ກົງໄປກົງມາ ແຕ່ໃນແບບທີ່ຮັບໄດ້ ແລະຍັງແນະນຳເຂົາເຈົ້າໃຫ້ໄປຂໍຄຳແນະນຳຈາກຜູ້ດູແລຕື່ມ.—ອ່ານຢາໂກໂບ 5:13-15
12. ເຮົາຈະມີຄວາມຄິດໃນແງ່ບວກຢູ່ສະເໝີໄດ້ແນວໃດຕອນທີ່ເຮົາຊ່ວຍນັກສຶກສາ?
12 ບົດຮຽນກໍຄື: ເບິ່ງຕາມຄວາມເປັນຈິງ ແຕ່ກໍໃຫ້ມີຄວາມຄິດໃນແງ່ບວກສະເໝີ. ຫຼາຍຄົນທີ່ສຶກສາກັບເຮົາອາດຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳ. (ຢກບ. 4:1-4) ມັນອາດຕ້ອງໃຊ້ເວລາເພື່ອຈະເຊົານິດໄສທີ່ບໍ່ດີ ແລະພັດທະນາຕົວເອງໃຫ້ມີນິດໄສແບບຄລິດສະຕຽນ. ໃຫ້ເຮົາຮຽນແບບຢາໂກໂບໂດຍກ້າທີ່ຈະບອກນັກສຶກສາໃຫ້ຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າຕ້ອງປ່ຽນແປງຕົວເອງຈຸດໃດແດ່. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຕ້ອງມີຄວາມຄິດໃນແງ່ບວກສະເໝີໂດຍເຊື່ອວ່າພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍຄົນຖ່ອມໃຫ້ເຂົ້າມາຫາເພິ່ນ ແລະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ປ່ຽນແປງຊີວິດຂອງຕົວເອງໄດ້.—ຢກບ. 4:10
13. ຕາມຢາໂກໂບ 3:2 ຢາໂກໂບຖືວ່າຕົວເອງເປັນແນວໃດ?
13 ຢາໂກໂບເບິ່ງຕົວເອງຢ່າງເໝາະສົມ. ລາວບໍ່ໄດ້ຄິດວ່າຕົວເອງພິເສດກວ່າຄລິດສະຕຽນຄົນອື່ນໆຍ້ອນວ່າມີພະເຢຊູເປັນອ້າຍຫຼືຍ້ອນໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍ ເພາະລາວເອີ້ນຄລິດສະຕຽນຄົນອື່ນໆວ່າ “ພີ່ນ້ອງທີ່ຮັກ.” (ຢກບ. 1:16, 19; 2:5) ນອກຈາກນັ້ນ ລາວກໍບໍ່ໄດ້ຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນເບິ່ງວ່າລາວເປັນຄົນສົມບູນແບບ ເພາະລາວເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາທຸກຄົນເຮັດຜິດພາດຢູ່ເລື້ອຍໆ.”—ອ່ານຢາໂກໂບ 3:2
14. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນເຕັມໃຈຍອມຮັບວ່າເຮົາເອງກໍມີຂໍ້ຜິດພາດ?
14 ບົດຮຽນກໍຄື: ເຮົາຄວນຈື່ໄວ້ສະເໝີວ່າເຮົາທຸກຄົນບໍ່ສົມບູນແບບ. ເຮົາຕ້ອງບໍ່ຄິດວ່າເຮົາດີກວ່າຜູ້ທີ່ເຮົາສອນ. ຍ້ອນຫຍັງ? ເພາະຖ້ານັກສຶກສາເຫັນວ່າເຮົາບໍ່ເຄີຍເຮັດຜິດພາດເລີຍ ເຂົາເຈົ້າອາດຈະຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈແລະຄິດວ່າເຮັດຄືເຮົາບໍ່ໄດ້ດອກ ແລະເຮັດຕາມທີ່ພະເຈົ້າຕ້ອງການບໍ່ໄດ້. ແຕ່ຖ້າເຮົາຍອມຮັບວ່າມັນບໍ່ງ່າຍທີ່ຈະເຮັດຕາມຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນ ແລະບອກວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ປ່ຽນແປງຕົວເອງແນວໃດ. ນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ປ່ຽນແປງຕົວເອງໄດ້ຄືກັນ ແລະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມາເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນໄດ້.
ຕົວຢ່າງປຽບທຽບຂອງຢາໂກໂບເຂົ້າໃຈງ່າຍ ຈະແຈ້ງ ແລະເກີດຜົນດີ (ເບິ່ງຂໍ້ 15-16) *
15. ຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ຢາໂກໂບໃຊ້ເປັນແນວໃດ? (ຢາໂກໂບ 3:2-6, 10-12)
15 ຢາໂກໂບໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ເຂົ້າໃຈງ່າຍ. ທີ່ເປັນແບບນີ້ໄດ້ກໍຍ້ອນໄດ້ຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະລັງບໍລິສຸດ ແລະອາດເປັນຍ້ອນວ່າລາວໄດ້ສຶກສາຕົວຢ່າງປຽບທຽບຕ່າງໆທີ່ພະເຢຊູອ້າຍຂອງລາວໃຊ້. ຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ຢາໂກໂບໃຊ້ຢູ່ໃນຈົດໝາຍຂອງລາວເຂົ້າໃຈງ່າຍ ແລະເຮັດໃຫ້ຜູ້ຟັງຮູ້ວ່າຈະເອົາໄປໃຊ້ແນວໃດ.—ອ່ານຢາໂກໂບ 3:2-6, 10-12
16. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ເຂົ້າໃຈງ່າຍ?
16 ບົດຮຽນກໍຄື: ໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ເຂົ້າໃຈງ່າຍ. ເມື່ອເຮົາໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ເໝາະສົມກໍຈະຊ່ວຍຜູ້ຟັງໃຫ້ເຫັນພາບກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ເຮົາເວົ້າ ແລະພາບເຫຼົ່ານີ້ກໍຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຈື່ຈຸດສຳຄັນທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນ. ພະເຢຊູໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບໄດ້ຢ່າງຊຳນານ ແລະຢາໂກໂບກໍໄດ້ເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງປຽບທຽບໜຶ່ງທີ່ຢາໂກໂບໃຊ້ແລະເບິ່ງວ່າມັນເກີດຜົນດີແນວໃດ.
17. ເປັນຫຍັງຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ຢູ່ໃນຢາໂກໂບ 1:22-25 ຈຶ່ງເກີດຜົນດີຫຼາຍ?
17 ອ່ານຢາໂກໂບ 1:22-25. ຕົວຢ່າງທີ່ຢາໂກໂບໃຊ້ເລື່ອງການແຍງແວ່ນເກີດຜົນທີ່ດີຫຼາຍ. ທຳອິດ ລາວຢາກເນັ້ນວ່າເພື່ອຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກພະຄຳຂອງພະເຈົ້າ ເຮົາຕ້ອງບໍ່ພຽງແຕ່ອ່ານ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ໄດ້ອ່ານນຳ. ຢາໂກໂບໄດ້ໃຊ້ຕົວຢ່າງເລື່ອງຄົນໜຶ່ງກຳລັງແຍງແວ່ນເຊິ່ງເປັນເລື່ອງທີ່ຜູ້ຟັງເຂົ້າໃຈໄດ້ງ່າຍ. ເລື່ອງນີ້ໃຫ້ບົດຮຽນຫຍັງ? ຖ້າຄົນທີ່ແຍງແວ່ນເຫັນວ່າຕົວເອງມີບາງຢ່າງທີ່ຕ້ອງປ່ຽນແປງແຕ່ລາວກໍບໍ່ໄດ້ເຮັດ ນັ້ນສະແດງວ່າລາວເປັນຄົນທີ່ບໍ່ສະຫຼາດ. ຄ້າຍຄືກັນ ຖ້າເຮົາອ່ານພະຄຳຂອງພະເຈົ້າແລ້ວເຫັນວ່າມີນິດໄສບາງຢ່າງທີ່ເຮົາຕ້ອງປ່ຽນແປງແຕ່ເຮົາບໍ່ໄດ້ເຮັດ ເຮົາກໍເປັນຄົນບໍ່ສະຫຼາດ.
18. ມີສາມຢ່າງຫຍັງແດ່ທີ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດເມື່ອໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບ?
18 ເມື່ອເຮົາໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບ ເຮົາຢາກຈະຮຽນແບບຕົວຢ່າງຂອງຢາໂກໂບໂດຍເຮັດສາມສິ່ງຕໍ່ໄປນີ້: (1) ໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ເໝາະກັບເລື່ອງທີ່ເຮົາກຳລັງເວົ້າ. (2) ໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ຜູ້ຟັງເຂົ້າໃຈງ່າຍ. (3) ໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຟັງເຫັນຈຸດທີ່ຈະເອົາໄປນຳໃຊ້. ແຕ່ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າຊອກຫາຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ເໝາະສົມໄດ້ຍາກ ກໍໃຫ້ຄົ້ນຄວ້າໃນດັດຊະນີສັບພະໜັງສືຂອງວັອດສ໌ທາວເວີ * ແລ້ວຈະເຫັນວ່າມີຕົວຢ່າງປຽບທຽບບັກຫຼາຍໆທີ່ເຈົ້າສາມາດໃຊ້ໄດ້. ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າຕົວຢ່າງປຽບທຽບເປັນຄືກັບໄມໂຄຣໂຟນ. ໄມໂຄຣໂຟນຈະຊ່ວຍໃຫ້ສຽງຂອງເຮົາດັງຂຶ້ນ ຕົວຢ່າງປຽບທຽບກໍຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຫັນຈຸດສຳຄັນເດັ່ນຂຶ້ນ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າເຮົາໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບເພື່ອເນັ້ນແຕ່ຈຸດທີ່ສຳຄັນເທົ່ານັ້ນ. ເຫດຜົນທີ່ເຮົາຢາກປັບປຸງການສອນຂອງເຮົາບໍ່ແມ່ນວ່າຢາກເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນເບິ່ງວ່າເຮົາເກັ່ງ ແຕ່ຍ້ອນຢາກຊ່ວຍຫຼາຍຄົນເທົ່າທີ່ເປັນໄປໄດ້ໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນຄອບຄົວຂອງພະເຢໂຫວາ.
19. ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາຮັກພີ່ນ້ອງ?
19 ເຖິງວ່າເຮົາຈະບໍ່ໄດ້ມີພະເຢຊູເປັນອ້າຍຄືກັບຢາໂກໂບ ແຕ່ເຮົາກໍຮູ້ສຶກເປັນກຽດທີ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຮ່ວມກັບພີ່ນ້ອງຄລິດສະຕຽນທີ່ເປັນຄືກັບຄອບຄົວໃຫຍ່. ແລະເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາຮັກພີ່ນ້ອງໂດຍການຄົບຫາກັບເຂົາເຈົ້າ ຮຽນຈາກເຂົາເຈົ້າ ແລະຮ່ວມຮັບໃຊ້ຄຽງບ່າຄຽງໄຫຼ່ກັບເຂົາເຈົ້າໃນການປະກາດແລະການສອນ. ເມື່ອເຮົາພະຍາຍາມເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງຢາໂກໂບທັງດ້ານຄວາມຄິດ ການກະທຳແລະວິທີການສອນ ເຮົາກໍກຳລັງໃຫ້ກຽດພະເຢໂຫວາແລະຊ່ວຍຄົນທີ່ຈິງໃຈໃຫ້ເຂົ້າມາໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາພໍ່ທີ່ຮັກຂອງເຮົາ.
ເພງ 114 ຂໍໃຫ້ມີຄວາມອົດທົນ
^ ຢາໂກໂບຢູ່ໃນຄອບຄົວດຽວກັນກັບພະເຢຊູ ລາວຈຶ່ງຮູ້ຈັກພະເຢຊູເຊິ່ງເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າດີກວ່າຄົນອື່ນໆໃນສະໄໝນັ້ນ. ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າ ເຮົາຈະໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກການໃຊ້ຊີວິດແລະການສອນຂອງຢາໂກໂບນ້ອງຊາຍຂອງພະເຢຊູເຊິ່ງໄດ້ມາເປັນຜູ້ນຳໜ້າປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດ.
^ ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະເອີ້ນຢາໂກໂບວ່າເປັນນ້ອງຊາຍຂອງພະເຢຊູ. ແຕ່ແທ້ໆແລ້ວລາວເປັນນ້ອງຊາຍຕ່າງພໍ່ຂອງພະເຢຊູ ແລະລາວຍັງເປັນຜູ້ທີ່ຂຽນປຶ້ມຢາໂກໂບ.
^ ພີ່ນ້ອງນາທານນໍເປັນສະມາຊິກຂອງຄະນະກຳມະການປົກຄອງ. ລາວເສຍຊີວິດຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກໃນປີ 1977.
^ ເຂົ້າໄປທີ່ຫ້ອງສະໝຸດອອນລາຍຂອງວັອດສ໌ທາວເວີ (ພາສາອັງກິດ) > Publications Index > Subject Index > Illustrations
^ ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ຢາໂກໂບໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງໄຟນ້ອຍໆເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າການບໍ່ຄວບຄຸມຄຳເວົ້າເປັນອັນຕະລາຍ. ນີ້ເປັນຕົວຢ່າງປຽບທຽບທີ່ຫຼາຍຄົນເຂົ້າໃຈໄດ້ງ່າຍ.
