1, 2. (α) Γιατί πολλοί σήμερα δυσκολεύονται να εμπιστευτούν όσους βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας; (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

ΣΗΜΕΡΑ πολλοί δυσκολεύονται να εμπιστευτούν οποιονδήποτε βρίσκεται σε θέση εξουσίας. Έχουν δει ότι τα νομικά και τα πολιτικά συστήματα έχουν την τάση να δείχνουν εύνοια στους πλούσιους και στους ισχυρούς και να μην αποδίδουν δικαιοσύνη στους φτωχούς. Η Γραφή εύστοχα παρατηρεί: «Άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπο προξενώντας του βλάβη». (Εκκλ. 8:9) Επιπρόσθετα, η διαγωγή κάποιων θρησκευτικών ηγετών είναι κάθε άλλο παρά ιδανική. Εξαιτίας αυτού, μερικοί έχουν χάσει την πεποίθησή τους στον Θεό. Όταν λοιπόν κάποιος συμφωνεί να μελετήσει τη Γραφή μαζί μας, χρειάζεται να τον βοηθήσουμε να οικοδομήσει εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά καθώς και εμπιστοσύνη στους επίγειους εκπροσώπους Του.

² Βέβαια, οι σπουδαστές της Γραφής δεν είναι οι μόνοι που χρειάζεται να μάθουν να εμπιστεύονται στον Ιεχωβά καθώς και να εμπιστεύονται την οργάνωσή του. Ακόμα και όσοι από εμάς είμαστε πολλά χρόνια στην αλήθεια δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ ότι ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Ιεχωβά είναι πάντοτε ο καλύτερος. Κατά καιρούς, προκύπτουν καταστάσεις που ίσως δοκιμάζουν την εμπιστοσύνη μας σε αυτόν τον τομέα. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τρεις τομείς στους οποίους θα μπορούσε να δοκιμαστεί η πίστη μας: (1) καθώς διαβάζουμε κάποιες Βιβλικές αφηγήσεις, (2) όταν λαβαίνουμε κατεύθυνση από την οργάνωση του Ιεχωβά και (3) όταν θα αντιμετωπίσουμε μελλοντικές δυσκολίες.

3. Πώς θα μπορούσαν κάποιες Βιβλικές αφηγήσεις να δοκιμάσουν την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά;

 ³ Καθώς διαβάζουμε τον Λόγο του Θεού, ίσως μας δημιουργούνται ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε ο Ιεχωβά σε κάποιους ανθρώπους και για κάποιες αποφάσεις που πήρε. Για παράδειγμα, στο βιβλίο των Αριθμών, διαβάζουμε ότι ο Ιεχωβά καταδίκασε έναν Ισραηλίτη σε θάνατο επειδή μάζευε ξύλα το Σάββατο. Στο βιβλίο 2 Σαμουήλ, μαθαίνουμε ότι, αιώνες αργότερα, ο Ιεχωβά συγχώρησε τον βασιλιά Δαβίδ παρότι διέπραξε μοιχεία και φόνο. (Αριθ. 15:32, 35· 2 Σαμ. 12:9, 13) Ίσως αναρωτιόμαστε: “Γιατί ο Ιεχωβά συγχώρησε τον Δαβίδ παρότι διέπραξε φόνο και μοιχεία αλλά καταδίκασε τον άλλον άντρα σε θάνατο για μια φαινομενικά λιγότερο σοβαρή παράβαση;” Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, ας εξετάσουμε τρεις παράγοντες που πρέπει να έχουμε κατά νου καθώς διαβάζουμε τη Γραφή.

4. Πώς ενισχύουν την εμπιστοσύνη μας στις κρίσεις του Ιεχωβά τα εδάφια Γένεση 18:20, 21 και Δευτερονόμιο 10:17;

⁴Η Γραφή δεν δίνει πάντα όλες τις λεπτομέρειες για μια αφήγηση. Λόγου χάρη, ξέρουμε ότι ο Δαβίδ μετανόησε ειλικρινά για τις πράξεις του. (Ψαλμ. 51:2-4) Αλλά τι είδους άτομο ήταν ο άντρας που παραβίασε τον νόμο του Σαββάτου; Λυπήθηκε για ό,τι είχε κάνει; Μήπως είχε παρακούσει τους νόμους του Ιεχωβά στο παρελθόν; Μήπως είχε αψηφήσει ή ακόμα και απορρίψει προηγούμενες προειδοποιήσεις; Η Γραφή δεν λέει. Ωστόσο, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το εξής: Ο Ιεχωβά «δεν είναι ποτέ άδικος». (Δευτ. 32:4) Βασίζει τις αποφάσεις του σε όλα τα στοιχεία​—όχι σε διαδόσεις, προκαταλήψεις ή οτιδήποτε άλλο που τόσο συχνά διαστρέφει την ανθρώπινη κρίση. (Διαβάστε Γένεση 18:20, 21· Δευτερονόμιο 10:17) Όσο πιο πολλά μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά και τους κανόνες του τόσο περισσότερο θα αναπτύσσουμε εμπιστοσύνη στις κρίσεις του. Ακόμα και αν μια Βιβλική αφήγηση δημιουργεί ερωτήματα στα οποία δεν μπορούμε να απαντήσουμε προς το παρόν, όσα ξέρουμε για τον Θεό μας μάς φτάνουν και μας περισσεύουν για να είμαστε βέβαιοι ότι «είναι δίκαιος σε όλες τις οδούς του».​—Ψαλμ. 145:17.

5. Πώς επηρεάζει η ατέλεια το αίσθημά μας περί δικαιοσύνης; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο « Η Ατέλεια Διαστρεβλώνει την Άποψή μας Περί Δικαιοσύνης».)

⁵Το αίσθημά μας περί δικαιοσύνης αμαυρώνεται από την ατέλεια. Ο Θεός μάς έφτιαξε  κατά την εικόνα του, γι’ αυτό θέλουμε πολύ να βλέπουμε τους ανθρώπους να έχουν δίκαιη μεταχείριση. (Γέν. 1:26) Αλλά επειδή είμαστε ατελείς, μπορεί να κρίνουμε εσφαλμένα τα ζητήματα, ακόμα και αν νομίζουμε ότι έχουμε όλα τα στοιχεία. Θυμηθείτε, για παράδειγμα, πόσο δυσαρεστήθηκε ο Ιωνάς με την απόφαση του Ιεχωβά να δείξει έλεος στον λαό της Νινευή. (Ιωνάς 3:10–4:1) Ωστόσο, σκεφτείτε τα αποτελέσματα. Σώθηκαν πάνω από 120.000 μετανοημένοι Νινευίτες! Τελικά, αυτός που χρειαζόταν διόρθωση ήταν ο Ιωνάς, όχι ο Ιεχωβά.

6. Γιατί δεν οφείλει ο Ιεχωβά να μας δίνει εξηγήσεις για τις αποφάσεις του;

⁶Ο Ιεχωβά δεν οφείλει να δίνει εξηγήσεις στους ανθρώπους για τις αποφάσεις του. Είναι αλήθεια ότι στο παρελθόν είχε επιτρέψει σε υπηρέτες του να εκφράσουν τις ανησυχίες τους για αποφάσεις που είχε πάρει ή επρόκειτο να πάρει. (Γέν. 18:25· Ιωνάς 4:2, 3) Και κάποιες φορές, εξηγούσε την απόφασή του. (Ιωνάς 4:10, 11) Εντούτοις, ο Ιεχωβά δεν είναι υποχρεωμένος να μας δίνει εξηγήσεις. Ως ο Δημιουργός μας, δεν χρειάζεται την έγκρισή μας, ούτε πριν ούτε μετά την όποια ενέργειά του.​—Ησ. 40:13, 14· 55:9.

7. Ποια δυσκολία ίσως αντιμετωπίζουμε, και γιατί;

⁷ Αναμφίβολα, συμφωνούμε ολόκαρδα ότι ο Ιεχωβά πάντα κάνει το σωστό. Αλλά ίσως δυσκολευόμαστε να εμπιστευτούμε τους ανθρώπινους εκπροσώπους του. Ίσως αναρωτιόμαστε αν εκείνοι που έχουν έναν βαθμό εξουσίας στην οργάνωση του Ιεχωβά ενεργούν όντως σύμφωνα με την κατεύθυνση του Ιεχωβά και όχι σύμφωνα με τις δικές τους απόψεις. Αυτό θα μπορούσαν να αναρωτηθούν και μερικοί που έζησαν στους Βιβλικούς χρόνους. Σκεφτείτε τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν στην  παράγραφο 3. Ένας συγγενής του άντρα που παραβίασε τον νόμο του Σαββάτου θα μπορούσε να αναρωτηθεί αν ο Μωυσής είχε όντως συμβουλευτεί τον Ιεχωβά προτού εξαγγείλει τη θανατική καταδίκη. Και όταν η γυναίκα του Ουρία του Χετταίου διέπραξε μοιχεία με τον Δαβίδ, κάποιος φίλος του Ουρία θα μπορούσε να συμπεράνει ότι ο Δαβίδ χρησιμοποίησε τη θέση του ως βασιλιάς για να γλιτώσει την τιμωρία που τόσο πολύ του άξιζε. Για να το πούμε απλά, δεν μπορούμε να λέμε ότι εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά αν δεν εμπιστευόμαστε τους επίγειους εκπροσώπους του​—εκείνους που ο Ιεχωβά εμπιστεύεται.

8. Ποια ομοιότητα υπάρχει ανάμεσα σε αυτό που αναφέρεται στα εδάφια Πράξεις 16:4, 5 και στο πώς λειτουργεί η Χριστιανική εκκλησία σήμερα;

⁸ Σήμερα, ο Ιεχωβά οδηγεί το επίγειο μέρος της οργάνωσής του μέσω “του πιστού και φρόνιμου δούλου”. (Ματθ. 24:45) Όπως το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα, έτσι και αυτός ο δούλος επιβλέπει τον λαό του Θεού παγκόσμια και δίνει κατεύθυνση στους πρεσβυτέρους. (Διαβάστε Πράξεις 16:4, 5) Με τη σειρά τους, οι πρεσβύτεροι θέτουν σε εφαρμογή αυτή την κατεύθυνση στις εκκλησίες. Εμείς δείχνουμε ότι εμπιστευόμαστε τον τρόπο με τον οποίο ενεργεί ο Ιεχωβά τηρώντας την κατεύθυνση που λαβαίνουμε από την οργάνωση και τους πρεσβυτέρους.

9. Πότε ίσως δυσκολευόμαστε να υποστηρίξουμε μια απόφαση που παίρνουν οι πρεσβύτεροι, και γιατί;

⁹ Κάποιες φορές, ίσως δυσκολευόμαστε να υποστηρίξουμε τις αποφάσεις που παίρνουν οι πρεσβύτεροι. Για παράδειγμα, τα πρόσφατα χρόνια, πολλές εκκλησίες και περιοχές έχουν αναδιοργανωθεί. Σε μερικές περιπτώσεις, οι πρεσβύτεροι ζήτησαν από ευαγγελιζομένους να πάνε σε μια άλλη εκκλησία ώστε να αξιοποιείται καλύτερα η χωρητικότητα των Αιθουσών Βασιλείας μας. Αν μας ζητηθεί να πάμε σε μια καινούρια εκκλησία, ίσως δυσκολευόμαστε να αφήσουμε φίλους και συγγενείς. Λαβαίνουν  άραγε οι πρεσβύτεροι θεϊκή κατεύθυνση που τους λέει πού να διορίσουν κάθε ευαγγελιζόμενο; Όχι, και αυτό το γεγονός ίσως μας δυσκολεύει να ακολουθήσουμε την κατεύθυνση που λαβαίνουμε. Αλλά ο Ιεχωβά εμπιστεύεται τους πρεσβυτέρους για να παίρνουν τέτοιες αποφάσεις, και χρειάζεται να τους εμπιστευόμαστε και εμείς. *

10. Σύμφωνα με το εδάφιο Εβραίους 13:17, γιατί πρέπει να συνεργαζόμαστε με τους πρεσβυτέρους;

¹⁰ Γιατί πρέπει να συνεργαζόμαστε με τους πρεσβυτέρους και να υποστηρίζουμε τις αποφάσεις τους ακόμα και όταν εκείνες οι αποφάσεις δεν είναι αυτό που θα προτιμούσαμε; Επειδή κάνοντάς το αυτό βοηθάμε να διατηρείται η ενότητα ανάμεσα στον λαό του Θεού. (Εφεσ. 4:2, 3) Οι εκκλησίες ευημερούν όταν όλοι υποτάσσονται ταπεινά στις αποφάσεις του πρεσβυτερίου. (Διαβάστε Εβραίους 13:17) Και το πιο σημαντικό είναι ότι δείχνουμε στον Ιεχωβά ότι εμπιστευόμαστε σε αυτόν συνεργαζόμενοι με εκείνους που ο ίδιος εμπιστεύεται για να μας φροντίζουν.​—Πράξ. 20:28.

11. Τι θα μας βοηθήσει να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη μας στην κατεύθυνση που λαβαίνουμε από τους πρεσβυτέρους;

¹¹ Μπορούμε να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη μας στην κατεύθυνση που λαβαίνουμε από τους πρεσβυτέρους αν θυμόμαστε ότι προσεύχονται για άγιο πνεύμα όταν εξετάζουν ζητήματα που επηρεάζουν την εκκλησία. Επίσης, εξετάζουν προσεκτικά τις σχετικές Βιβλικές αρχές και συμβουλεύονται τις οδηγίες που παρέχει η οργάνωση του Ιεχωβά. Έχουν την εγκάρδια επιθυμία να ευαρεστούν τον Ιεχωβά και να φροντίζουν τον λαό του όσο το δυνατόν καλύτερα. Αυτοί οι πιστοί άντρες γνωρίζουν ότι είναι υπόλογοι στον Θεό για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται τις ευθύνες τους. (1 Πέτρ. 5:2, 3) Σκεφτείτε το εξής: Σε έναν κόσμο που είναι διαιρεμένος από τις φυλετικές διαφορές, τη θρησκεία και την πολιτική, ο λαός του Ιεχωβά είναι ενωμένος στη λατρεία του μόνου αληθινού Θεού. Αυτό είναι εφικτό μόνο επειδή ο Ιεχωβά ευλογεί την οργάνωσή του!

12. Ποιους παράγοντες πρέπει να εξετάσουν οι πρεσβύτεροι για να εξακριβώσουν αν ένα άτομο έχει μετανοήσει;

¹² Ο Ιεχωβά έχει εμπιστευτεί στους πρεσβυτέρους τη βαρυσήμαντη ευθύνη να κρατούν την εκκλησία καθαρή. Αν ένας Χριστιανός διαπράξει σοβαρή αμαρτία, ο Ιεχωβά αναμένει από τους πρεσβυτέρους να εξακριβώσουν αν αυτό το άτομο μπορεί να παραμείνει στην εκκλησία. Μεταξύ άλλων, χρειάζεται να διαπιστώσουν αν λυπάται αληθινά για ό,τι έκανε. Ίσως ισχυρίζεται ότι έχει μετανοήσει, αλλά μισεί αληθινά αυτό που έκανε; Είναι αποφασισμένος να μην επαναλάβει την αμαρτία; Αν οι κακές συναναστροφές οδήγησαν στην αδικοπραγία, είναι πρόθυμος να διακόψει αυτές τις συναναστροφές; Οι πρεσβύτεροι εξετάζουν με προσευχή τα στοιχεία στο φως των Γραφών, λαβαίνοντας υπόψη τη στάση του παραβάτη απέναντι σε αυτό που συνέβη. Κατόπιν, αποφασίζουν αν ο παραβάτης μπορεί να παραμείνει στην εκκλησία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να αποκοπεί.​—1 Κορ. 5:11-13.

13. Τι μπορεί να μας απασχολεί αν έχει αποκοπεί ένας φίλος ή συγγενής μας;

¹³ Πώς θα μπορούσε να δοκιμαστεί η εμπιστοσύνη μας στους πρεσβυτέρους; Αν το άτομο που αποκόπηκε δεν είναι στενός μας φίλος ή συγγενής μας, ίσως μας είναι εύκολο να αποδεχτούμε την απόφαση των πρεσβυτέρων. Αλλά ας υποθέσουμε ότι ο αποκομμένος είναι κοντινό μας πρόσωπο. Ίσως ανησυχούμε μήπως οι πρεσβύτεροι δεν έλαβαν υπόψη όλα τα στοιχεία ή ίσως αναρωτιόμαστε αν όντως έκριναν το ζήτημα όπως θα το έκρινε ο Ιεχωβά. Τι  θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε τη σωστή στάση απέναντι στην απόφαση;

14. Τι θα μας βοηθήσει αν η απόφαση των πρεσβυτέρων σε μια υπόθεση αδικοπραγίας μάς επηρεάζει προσωπικά;

¹⁴ Είναι καλό να θυμόμαστε ότι η αποκοπή είναι διευθέτηση του Ιεχωβά και ότι ωφελεί την εκκλησία, ενώ μπορεί να ωφελήσει και τον παραβάτη. Αν επιτραπεί σε έναν αμετανόητο παραβάτη να παραμείνει στην εκκλησία, αυτός μπορεί να αποτελέσει φθοροποιά επιρροή. (Γαλ. 5:9) Επιπρόσθετα, μπορεί να μην αναγνωρίσει τη σοβαρότητα της αμαρτίας του και να μην υποκινηθεί ιδιαίτερα να διορθώσει τη νοοτροπία και τις πράξεις του ώστε να ανακτήσει την εύνοια του Ιεχωβά. (Εκκλ. 8:11) Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως, όταν οι πρεσβύτεροι αποφασίζουν αν ένα άτομο πρέπει να αποκοπεί, παίρνουν την ευθύνη τους στα σοβαρά. Αντιλαμβάνονται ότι, όπως οι κριτές στον αρχαίο Ισραήλ, “δεν κρίνουν εκ μέρους κάποιου ανθρώπου, αλλά εκ μέρους του Ιεχωβά”.​—2 Χρον. 19:6, 7.

15. Γιατί χρειάζεται να εμπιστευόμαστε την κατεύθυνση που μας δίνει ο Ιεχωβά τώρα περισσότερο από ποτέ;

¹⁵ Καθώς πλησιάζει το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων, χρειάζεται να εμπιστευόμαστε τον τρόπο με τον οποίο ενεργεί ο Ιεχωβά περισσότερο από ποτέ. Γιατί; Στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, ίσως λάβουμε οδηγίες που θα φαίνονται παράξενες, μη πρακτικές ή παράλογες. Βέβαια, ο Ιεχωβά δεν θα μας μιλήσει προσωπικά. Πιθανότατα θα παράσχει κατεύθυνση μέσω των διορισμένων εκπροσώπων του. Τότε δεν θα είναι καιρός να αμφισβητούμε την κατεύθυνση ή να τη βλέπουμε με σκεπτικισμό και να αναρωτιόμαστε: “Προέρχεται όντως από τον Ιεχωβά ή μήπως οι υπεύθυνοι αδελφοί ενεργούν με δική τους πρωτοβουλία;” Πώς θα τα πάτε εσείς σε εκείνη την κρίσιμη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας; Η απάντηση ίσως φαίνεται από το πώς βλέπετε τη θεοκρατική κατεύθυνση τώρα. Αν εμπιστεύεστε την κατεύθυνση που λαβαίνουμε σήμερα και υπακούτε πρόθυμα, πιθανότατα θα κάνετε το ίδιο και στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης.​—Λουκ. 16:10.

16. Πώς μπορεί να δοκιμαστεί η εμπιστοσύνη μας στις κρίσεις του Ιεχωβά στο εγγύς μέλλον;

¹⁶ Είναι καλό να σκεφτούμε και μια άλλη πτυχή αυτού του ζητήματος: τις κρίσεις του Ιεχωβά στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Τώρα, προσφέρουμε ελπίδα σε πολλούς που δεν υπηρετούν τον Ιεχωβά, μεταξύ άλλων και στους μη ομόπιστους συγγενείς μας. Αλλά στον Αρμαγεδδώνα, ο Ιεχωβά, μέσω του Ιησού, θα πάρει την τελική απόφαση για το μέλλον τους. (Ματθ. 25:31-33· 2 Θεσ. 1:7-9) Δεν θα είναι στο χέρι μας να αποφασίσουμε ποιοι θα λάβουν το έλεος του Ιεχωβά και ποιοι όχι. (Ματθ. 25:34, 41, 46) Θα μπορέσουμε να εμπιστευτούμε τις κρίσεις του Ιεχωβά ή θα αποτελέσουν  πρόσκομμα για εμάς; Είναι σαφές ότι χρειάζεται να ενισχύουμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά τώρα έτσι ώστε να εμπιστευτούμε ανεπιφύλακτα σε εκείνον στο μέλλον.

17. Πώς θα ωφελούμαστε από τις κρίσεις του Ιεχωβά μετά το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων;

¹⁷ Φανταστείτε πώς θα νιώθουμε στον νέο κόσμο του Θεού όταν θα βλέπουμε τα αποτελέσματα των κρίσεων του Ιεχωβά. Η ψεύτικη θρησκεία θα έχει αφανιστεί, όπως και το άπληστο εμπορικό σύστημα μαζί με το πολιτικό σύστημα που καταδυνάστευε τους ανθρώπους και προξένησε ανείπωτη δυστυχία στο διάβα της ιστορίας. Η κακή υγεία, τα γηρατειά και ο θάνατος αγαπημένων μας προσώπων δεν θα αποτελούν πια μέρος της καθημερινής μας ζωής. Ο Σατανάς και οι δαίμονες θα έχουν τεθεί σε περιορισμό για χίλια χρόνια. Οι συνέπειες του στασιασμού τους θα έχουν εκλείψει. (Αποκ. 20:2, 3) Πόσο ευγνώμονες θα είμαστε τότε που εμπιστευτήκαμε τον τρόπο ενέργειας του Ιεχωβά!

18. Ποια διδάγματα μπορούμε να πάρουμε από το παράδειγμα των Ισραηλιτών, όπως έχει καταγραφεί στα εδάφια Αριθμοί 11:4-6 και 21:5;

¹⁸ Θα μπορούσε η ζωή στον νέο κόσμο του Θεού να παρουσιάζει κάποιες δυσκολίες οι οποίες θα δοκιμάσουν την εμπιστοσύνη μας στον τρόπο με τον οποίο ενεργεί ο Ιεχωβά; Σκεφτείτε για παράδειγμα τι συνέβη λίγο αφότου οι Ισραηλίτες απελευθερώθηκαν από τη δουλεία στην Αίγυπτο. Μερικοί άρχισαν να παραπονιούνται επειδή τους έλειπαν τα φρέσκα τρόφιμα που απολάμβαναν εκεί και καταφρόνησαν το μάννα που τους προμήθευε ο Ιεχωβά. (Διαβάστε Αριθμοί 11:4-6· 21:5) Υπάρχει περίπτωση να κάνουμε εμείς παρόμοιες σκέψεις μετά το τέλος της μεγάλης θλίψης; Δεν ξέρουμε πόση δουλειά θα χρειαστεί για να καθαριστεί η γη από τις συνέπειες της καταστροφής και να μετατραπεί σταδιακά σε παράδεισο. Πιθανώς θα έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε, και οι συνθήκες ίσως να είναι κάπως άβολες στην αρχή. Θα τολμούσαμε να παραπονεθούμε για όσα θα προμηθεύει ο Ιεχωβά τότε; Ένα πράγμα είναι βέβαιο: Όσο περισσότερο εκτιμούμε τις προμήθειες του Ιεχωβά τώρα, τόσο πιθανότερο θα είναι να τις εκτιμούμε και τότε.

19. Πώς θα συνοψίζατε τα κύρια σημεία αυτού του άρθρου;

¹⁹ Ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Ιεχωβά είναι πάντοτε σωστός. Χρειάζεται να είμαστε πεπεισμένοι για αυτό. Χρειάζεται επίσης να έχουμε πεποίθηση σε εκείνους τους οποίους εμπιστεύεται ο Ιεχωβά για να εκτελούν τις οδηγίες του. Μην ξεχνάτε ποτέ τα λόγια που είπε ο Ιεχωβά μέσω του Ησαΐα του προφήτη του: «Μείνετε ήρεμοι και δείξτε εμπιστοσύνη​—αυτό θα είναι η δύναμή σας».​—Ησ. 30:15.