ບົດຄວາມສຶກສາທີ 6
ເຈົ້າເຊື່ອວ່າວິທີການຂອງພະເຢໂຫວາດີສະເໝີບໍ?
“ພະເຈົ້າຜູ້ເປັນຄືຫີນທີ່ແຂງແກ່ນ ສິ່ງທີ່ພະອົງເຮັດດີເລີດບໍ່ມີບ່ອນຕິ ເພາະແນວທາງທັງໝົດຂອງພະອົງຍຸຕິທຳ ພະອົງເປັນພະເຈົ້າທີ່ສັດຊື່ແລະຍຸຕິທຳສະເໝີ ພະອົງເປັນພະເຈົ້າທີ່ທ່ຽງທຳແລະຊື່ກົງ.”—ບັນຍັດ. 32:4, ລ.ມ.
ເພງ 3 ເປັນກຳລັງ ຄວາມຫວັງ ແລະຄວາມໝັ້ນໃຈຂອງເຮົາ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1-2. (ກ) ເປັນຫຍັງຫຼາຍຄົນຈຶ່ງຮູ້ສຶກວ່າເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະເຊື່ອຜູ້ທີ່ມີອຳນາດ? (ຂ) ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
ຫຼາຍຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ຮູ້ສຶກວ່າເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະເຊື່ອໃຈຜູ້ທີ່ມີອຳນາດ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເຫັນວ່າອຳນາດການປົກຄອງແລະລະບົບຄວາມຍຸຕິທຳມັກເຂົ້າຂ້າງຄົນລວຍ ແລະບໍ່ໄດ້ໃຫ້ຄວາມເປັນທຳກັບຄົນທຸກຍາກ ເຊິ່ງເປັນຄືກັບສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນບອກໄວ້ທີ່ວ່າ: “ການທີ່ມະນຸດປົກຄອງມະນຸດມີແຕ່ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ພວກເຂົາ.” (ຜູ້ປ. 8:9, ລ.ມ.) ນອກຈາກນັ້ນ ຜູ້ນຳສາສະໜາຫຼາຍຄົນປະພຶດຕົວບໍ່ໜ້ານັບຖື ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຄົນບໍ່ເຊື່ອໃນພະເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະຊ່ວຍຜູ້ທີ່ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນກັບເຮົາໃຫ້ເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາແລະອົງການຂອງເພິ່ນ.
2 ບໍ່ໄດ້ມີພຽງແຕ່ນັກສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເທົ່ານັ້ນທີ່ຕ້ອງຮຽນຮູ້ທີ່ຈະເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາແລະອົງການຂອງເພິ່ນ. ຜູ້ທີ່ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາມາຫຼາຍປີກໍຕ້ອງຈື່ໄວ້ສະເໝີວ່າ ວິທີການຂອງພະເຢໂຫວາດີທີ່ສຸດ. ແຕ່ກໍມີບາງສະຖານະການທີ່ອາດຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາ. ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນກໍຄື: (1) ເມື່ອອ່ານຄຳພີໄບເບິນ (2) ເມື່ອໄດ້ຮັບຄຳແນະນຳຈາກອົງການຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະ (3) ເມື່ອເຈິບັນຫາໃນອະນາຄົດ ເຊິ່ງເຮົາຈະໄດ້ຮຽນເລື່ອງນີ້ໃນບົດຄວາມນີ້.
ເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາຕອນທີ່ອ່ານຄຳພີໄບເບິນ
3. ເປັນຫຍັງບາງເລື່ອງທີ່ເຮົາອ່ານໃນຄຳພີໄບເບິນອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາສົງໄສໃນສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດ?
3 ເມື່ອເຮົາອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາອາດມີຄຳຖາມກ່ຽວກັບວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາປະຕິບັດກັບຜູ້ຄົນແລະໃນສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເມື່ອເຮົາອ່ານໃນປຶ້ມຈົດເຊັນບັນຊີ ເຮົາໄດ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ປະຫານຊີວິດຄົນອິດສະຣາເອນຜູ້ໜຶ່ງທີ່ໄປເກັບຟືນໃນວັນຊະບາໂຕ. ແຕ່ເມື່ອເຮົາອ່ານເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນຫຼາຍຮ້ອຍປີຕໍ່ມາໃນປຶ້ມ 2 ຊາເມືອນ ກໍເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ຍົກໂທດໃຫ້ກະສັດດາວິດທີ່ຫຼິ້ນຊູ້ແລະຂ້າຄົນ. (ຈົດເຊັນ. 15:32, 35; 2 ຊາມ. 12:9, 13) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາອາດສົງໄສວ່າ ‘ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຍົກໂທດໃຫ້ດາວິດທີ່ຫຼິ້ນຊູ້ແລະຂ້າຄົນ ແຕ່ໄດ້ປະຫານຊີວິດຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນທີ່ເບິ່ງຄືວ່າລາວບໍ່ໄດ້ມີຄວາມຜິດຮ້າຍແຮງຫຍັງ?’ ເພື່ອຈະໄດ້ຄຳຕອບໃຫ້ຄິດເຖິງ 3 ຈຸດຕໍ່ໄປນີ້ຕອນທີ່ເຮົາອ່ານຄຳພີໄບເບິນ.
4. ຕົ້ນເດີມ 18:20, 21 ແລະ ພະບັນຍັດ 10:17 ຊ່ວຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ໄວ້ໃຈໃນຄຳຕັດສິນຂອງພະເຢໂຫວາ?
4 ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ໃຫ້ລາຍລະອຽດທັງໝົດໃນທຸກເຫດການ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຮົາຮູ້ວ່າດາວິດຮູ້ສຶກເສຍໃຈກັບສິ່ງທີ່ລາວເຮັດ. (ເພງ. 51:2-4) ແຕ່ເຮົາບໍ່ຮູ້ວ່າຜູ້ຊາຍທີ່ເຮັດຜິດກົດວັນຊະບາໂຕເປັນຄົນແບບໃດແທ້ໆ. ລາວເສຍໃຈກັບສິ່ງທີ່ລາວເຮັດບໍ? ທີ່ຜ່ານມາລາວເຄີຍບໍ່ເຊື່ອຟັງກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາບໍ? ຫຼືລາວເປັນຄົນຫົວດື້ແລະເຖິງຂັ້ນບໍ່ຟັງຄຳເຕືອນບໍ? ພະຄຳພີບໍ່ໄດ້ບອກໄວ້. ແຕ່ເຮົາຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາ “ຍຸຕິທຳສະເໝີ” (ບັນຍັດ. 32:4, ລ.ມ.) ເພາະເພິ່ນຕັດສິນຕາມຄວາມຈິງ ບໍ່ໄດ້ຕັດສິນຕາມທີ່ຄົນອື່ນເວົ້າຫຼືຕັດສິນແບບລຳອຽງ. (ອ່ານຕົ້ນເດີມ 18:20, 21; ພະບັນຍັດ 10:17) ດັ່ງນັ້ນ ແຮ່ງເຮົາຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາແລະຫຼັກການຂອງເພິ່ນຫຼາຍເທົ່າໃດ ເຮົາກໍແຮ່ງຈະໄວ້ໃຈສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດຫຼາຍຂຶ້ນ. ແລະເຖິງວ່າເຮົາຈະມີຄຳຖາມທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຄຳຕອບເມື່ອອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ແຕ່ເຮົາກໍໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາ “ເຮັດທຸກສິ່ງຢ່າງຖືກຕ້ອງ.”—ເພງ. 145:17, ລ.ມ.
5. ຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບເຮັດໃຫ້ເຮົາຕັດສິນແບບໃດ? (ເບິ່ງຂອບ “ ຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບເຮັດໃຫ້ເຮົາບໍ່ສາມາດເບິ່ງສິ່ງຕ່າງໆໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ”)
5 ຍ້ອນເຮົາບໍ່ສົມບູນແບບເຮົາຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ຕັດສິນຖືກຕ້ອງສະເໝີ. ເຮົາຖືກສ້າງຕາມຮູບແບບຂອງພະເຈົ້າ ເຮົາຈຶ່ງຢາກປະຕິບັດກັບຄົນອື່ນຢ່າງຍຸຕິທຳ. (ຕົ້ນ. 1:26) ເຖິງວ່າເຮົາຈະຮູ້ຄວາມຈິງທັງໝົດ ແຕ່ເຮົາກໍຍັງຕັດສິນຜິດພາດຢູ່ຍ້ອນເຮົາບໍ່ສົມບູນແບບ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ໂຢນາຮູ້ສຶກບໍ່ພໍໃຈທີ່ພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມເມດຕາຕໍ່ປະຊາຊົນໃນເມືອງນີນີເວ. (ໂຢນາ 3:10–4:1) ຜົນເປັນແນວໃດ? ຄົນໃນເມືອງນີນີເວ 120.000 ຄົນໄດ້ກັບໃຈແລະລອດຊີວິດຍ້ອນຄວາມເມດຕາຂອງພະເຢໂຫວາ. ນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຜູ້ທີ່ຕັດສິນຜິດພາດກໍຄືໂຢນາບໍ່ແມ່ນພະເຢໂຫວາ.
6. ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງອະທິບາຍເຫດຜົນໃຫ້ເຮົາຟັງ?
6 ພະເຢໂຫວາບໍ່ຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງອະທິບາຍເຫດຜົນທຸກຢ່າງກັບເຮົາ. ໃນອະດີດ ພະເຢໂຫວາເຄີຍໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນສະແດງຄວາມຄິດເຫັນກ່ຽວກັບການຕັດສິນໃຈຂອງເພິ່ນ ຫຼືກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ເພິ່ນເຮັດ. (ຕົ້ນ. 18:25; ໂຢນາ 4:2, 3) ແລະບາງຄັ້ງເພິ່ນເຖິງຂັ້ນອະທິບາຍເຫດຜົນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຟັງນຳ. (ໂຢນາ 4:10, 11) ແຕ່ທີ່ຈິງ ພະເຢໂຫວາບໍ່ຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງອະທິບາຍເຫດຜົນກັບເຮົາຍ້ອນວ່າເພິ່ນເປັນຜູ້ສ້າງ ແລະເພິ່ນກໍບໍ່ຈຳເປັນທີ່ຈະຖາມເຮົາກ່ອນທີ່ຈະເຮັດສິ່ງໃດຫຼືຫຼັງຈາກທີ່ເຮັດສິ່ງນັ້ນແລ້ວ.—ເອຊາ. 40:13, 14; 55:9
ເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາເມື່ອໄດ້ຮັບຄຳແນະນຳ
7. ເປັນຫຍັງເຮົາອາດຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະໄວ້ໃຈຜູ້ທີ່ພະເຢໂຫວາແຕ່ງຕັ້ງ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
7 ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງສະເໝີ. ແຕ່ເຮົາໄວ້ໃຈຜູ້ທີ່ພະເຢໂຫວາແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ນຳໜ້າໃນອົງການຂອງເພິ່ນບໍ? ເຮົາອາດຈະສົງໄສວ່າຄົນເຫຼົ່ານີ້ຕັດສິນຕາມການຊີ້ນຳຂອງພະເຢໂຫວາແທ້ໆບໍ ຫຼືຕາມຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຕົວເອງ? ໃຫ້ເຮົາຄິດເຖິງຕົວຢ່າງທີ່ເວົ້າມາແລ້ວໃນ ຂໍ້ 3 ເຊິ່ງອາດຈະເຮັດໃຫ້ບາງຄົນໃນສະໄໝນັ້ນຄິດແບບນີ້. ເຊັ່ນ: ຍາດພີ່ນ້ອງຂອງຜູ້ຊາຍທີ່ເຮັດຜິດກົດວັນຊະບາໂຕອາດສົງໄສວ່າ ໂມເຊໄດ້ຖາມພະເຢໂຫວາແທ້ໆບໍກ່ອນທີ່ຈະຕັດສິນປະຫານຊີວິດ? ແລະໝູ່ຂອງອູຣີຢາຊາວເຫດອາດສົງໄສວ່າ ດາວິດໃຊ້ສິດການເປັນກະສັດເພື່ອຈະບໍ່ໄດ້ຮັບໂທດບໍ? ພະເຢໂຫວາໄວ້ໃຈຜູ້ທີ່ເພິ່ນແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ນຳໜ້າໃນອົງການແລະໃນປະຊາຄົມ. ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຮົາບໍ່ໄວ້ໃຈຄົນເຫຼົ່ານີ້ກໍສ່ຳກັບວ່າເຮົາບໍ່ໄດ້ໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາ.
8. ຕາມກິດຈະການ 16:4, 5 ປະຊາຄົມໃນສະຕະວັດທຳອິດແລະໃນທຸກມື້ນີ້ເຮັດວຽກຄ້າຍຄືກັນແນວໃດ?
8 ໃນທຸກມື້ນີ້ພະເຢໂຫວາຊີ້ນຳອົງການຂອງເພິ່ນສ່ວນທີ່ຢູ່ໃນໂລກໂດຍທາງ “ທາດທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມ.” (ມທ. 24:45) ຄືກັບຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃນສະຕະວັດທຳອິດ ທາດສັດຊື່ນີ້ໄດ້ຊີ້ນຳປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາຢູ່ທົ່ວໂລກ ແລະໃຫ້ຄຳແນະນຳກັບຜູ້ດູແລໃນປະຊາຄົມ. (ອ່ານກິດຈະການ 16:4, 5) ຈາກນັ້ນຜູ້ດູແລກໍຈະໃຊ້ຄຳແນະນຳນັ້ນໃນປະຊາຄົມ. ເຮົາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາໄວ້ໃຈວິທີການຂອງພະເຢໂຫວາໂດຍ ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳທີ່ໄດ້ຮັບຈາກອົງການແລະຈາກຜູ້ດູແລ.
9. ຕອນໃດທີ່ອາດຮູ້ສຶກວ່າເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງຜູ້ດູແລ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
9 ແຕ່ບາງເທື່ອເຮົາກໍອາດຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງຜູ້ດູແລ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ບໍ່ເທົ່າໃດປີມານີ້ ຫຼາຍປະຊາຄົມແລະຫຼາຍໝວດໄດ້ມີການຊັບຊ້ອນພີ່ນ້ອງໃໝ່. ບາງກໍລະນີ ຜູ້ດູແລອາດຈະຊັບຊ້ອນພີ່ນ້ອງໃຫ້ຍ້າຍໄປສົມທົບກັບປະຊາຄົມອື່ນໆເພື່ອຈະໃຊ້ຫໍປະຊຸມໃຫ້ຄຸ້ມຄ່າ. ຖ້າເຈົ້າຖືກຂໍໃຫ້ໄປສົມທົບກັບປະຊາຄົມໃໝ່ ເຈົ້າອາດຈະຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະຕ້ອງແຍກຈາກຄອບຄົວແລະໝູ່ເພື່ອນ. ຜູ້ດູແລເຮັດແບບນີ້ຍ້ອນພະເຢໂຫວາບອກບໍ? ບໍ່. ນີ້ອາດເຮັດໃຫ້ເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ເຮົາຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງຜູ້ດູແລ. ແຕ່ພະເຢໂຫວາໄວ້ໃຈການຕັດສິນໃຈຂອງຜູ້ດູແລ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາເອງກໍຄວນຈະໄວ້ໃຈເຂົາເຈົ້າຄືກັນ. *
10. ຕາມເຮັບເຣີ 13:17 ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຮ່ວມມືກັບຜູ້ດູແລ?
10 ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຮ່ວມມືກັບຜູ້ດູແລແລະເຮັດຕາມການຕັດສິນໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າ ເຖິງວ່າເຮົາຈະບໍ່ມັກການຕັດສິນໃຈນັ້ນກໍຕາມ? ເພາະການເຮັດແບບນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າຮັກສາຄວາມເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນ. (ອຟຊ. 4:2, 3) ແລະຖ້າພີ່ນ້ອງທຸກຄົນເຮັດຕາມການຕັດສິນໃຈຂອງຜູ້ດູແລ ປະຊາຄົມກໍຈະມີຄວາມສຸກແລະກ້າວໜ້າ. (ອ່ານເຮັບເຣີ 13:17) ແລະທີ່ສຳຄັນ ເຮົາກໍສະແດງໃຫ້ພະເຢໂຫວາເຫັນວ່າເຮົາໄວ້ໃຈເພິ່ນໂດຍຮ່ວມມືກັບຜູ້ທີ່ເພິ່ນແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເບິ່ງແຍງເຮົາ.—ກຈກ. 20:28
11. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄວ້ໃຈຄຳແນະນຳທີ່ໄດ້ຮັບຈາກຜູ້ດູແລຫຼາຍຂຶ້ນ?
11 ເຮົາຈະໄວ້ໃຈຄຳແນະນຳຈາກຜູ້ດູແລຫຼາຍຂຶ້ນເມື່ອເຮົາຈື່ວ່າ ເຂົາເຈົ້າອະທິດຖານຂໍພະລັງບໍລິສຸດຈາກພະເຢໂຫວາເມື່ອຕ້ອງຕັດສິນໃຈເລື່ອງຕ່າງໆທີ່ມີຜົນຕໍ່ປະຊາຄົມ. ເຂົາເຈົ້າພະຍາຍາມເຮັດຕາມຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນແລະຄຳແນະນຳຈາກອົງການ. ເຂົາເຈົ້າຍັງຢາກເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ ແລະຢາກເບິ່ງແຍງພີ່ນ້ອງໃຫ້ດີທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ເຮັດໄດ້. ແລະເຂົາເຈົ້າຮູ້ວ່າ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຕໍ່ພະເຢໂຫວາໃນວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າປະຕິບັດກັບພີ່ນ້ອງ. (1 ປຕ. 5:2, 3) ຂໍໃຫ້ຄິດເບິ່ງວ່າໂລກນີ້ໄດ້ມີການແບ່ງແຍກທາງດ້ານເຊື້ອຊາດ ສາສະໜາ ແລະການເມືອງ ແຕ່ປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ນະມັດສະການເພິ່ນຢ່າງເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນ. ທີ່ເປັນແບບນີ້ໄດ້ກໍຍ້ອນວ່າພະເຢໂຫວາອວຍພອນ!
12. ຜູ້ດູແລຕ້ອງຄິດເຖິງຫຍັງແດ່ເພື່ອຈະຮູ້ວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດກັບໃຈແທ້ຫຼືບໍ່?
12 ພະເຢໂຫວາໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ຜູ້ດູແລເບິ່ງແຍງປະຊາຄົມໃຫ້ສະອາດ. ຖ້າມີພີ່ນ້ອງບາງຄົນເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ພະເຢໂຫວາກໍຢາກໃຫ້ຜູ້ດູແລຕັດສິນໃຈດີໆວ່າ ຍັງຈະໃຫ້ພີ່ນ້ອງຄົນນັ້ນຢູ່ໃນປະຊາຄົມຕໍ່ໄປຫຼືບໍ່. ເພື່ອຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເບິ່ງວ່າລາວກັບໃຈແທ້ໆບໍ? ລາວອາດຈະບອກວ່າລາວກັບໃຈແລ້ວ ແຕ່ລາວຮູ້ສຶກກຽດຊັງສິ່ງທີ່ລາວເຮັດບໍ? ລາວຕັ້ງໃຈທີ່ຈະບໍ່ກັບໄປເຮັດຜິດຊ້ຳອີກບໍ? ຖ້າລາວເຮັດຜິດຍ້ອນຫຼິ້ນກັບໝູ່ທີ່ບໍ່ດີ ລາວໄດ້ເຊົາຫຼິ້ນກັບຄົນເຫຼົ່ານັ້ນແລ້ວບໍ? ຜູ້ດູແລຈະອະທິດຖານກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ຢ່າງຈິງຈັງພ້ອມທັງເບິ່ງຫຼັກການຈາກຄຳພີໄບເບິນ ແລະຄິດເບິ່ງວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ສິ່ງທີ່ລາວເຮັດ? ຈາກນັ້ນຜູ້ດູແລຈະຕັດສິນໃຈວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດສົມຄວນຈະຢູ່ໃນປະຊາຄົມຕໍ່ໄປຫຼືບໍ່. ແຕ່ບາງເທື່ອອາດຈະຕ້ອງຕັດສຳພັນຜູ້ນັ້ນ.—1 ກຣ. 5:11-13
13. ຖ້າຍາດພີ່ນ້ອງຫຼືໝູ່ຄູ່ຂອງເຮົາຖືກຕັດສຳພັນ ເຮົາອາດຈະສົງໄສເລື່ອງຫຍັງ?
13 ສິ່ງໃດອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະຍອມຮັບການຕັດສິນໃຈຂອງຜູ້ດູແລ? ຖ້າພີ່ນ້ອງທີ່ຖືກຕັດສຳພັນບໍ່ແມ່ນຍາດພີ່ນ້ອງຫຼືໝູ່ສະໜິດຂອງເຮົາ ເຮົາກໍອາດຈະຍອມຮັບການຕັດສິນໃຈນັ້ນໄດ້ງ່າຍ. ແຕ່ຖ້າວ່າຜູ້ທີ່ຖືກຕັດສຳພັນນັ້ນເປັນຍາດພີ່ນ້ອງຫຼືໝູ່ຄູ່ຂອງເຮົາເດ? ເຮົາອາດຈະຄິດວ່າຜູ້ດູແລເບິ່ງຄວາມຈິງທັງໝົດແລ້ວບໍ? ຫຼືເຂົາເຈົ້າຕັດສິນຕາມຄຳແນະນຳຂອງພະເຢໂຫວາແທ້ໆບໍ? ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເບິ່ງການຕັດສິນໃຈນັ້ນຢ່າງຖືກຕ້ອງ?
14. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຍອມຮັບການຕັດສິນໃຈຂອງຜູ້ດູແລ ຖ້າຜູ້ທີ່ຖືກຕັດສຳພັນນັ້ນເປັນຍາດພີ່ນ້ອງຫຼືໝູ່ຄູ່ຂອງເຮົາ?
14 ເຮົາຄວນຈື່ໄວ້ວ່າ ການຕັດສຳພັນເປັນການຈັດກຽມຈາກພະເຢໂຫວາເຊິ່ງຈະເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ປະຊາຄົມແລະອາດຈະເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດນຳ. ຖ້າຫາກຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດແລະບໍ່ກັບໃຈຍັງຢູ່ໃນປະຊາຄົມຕໍ່ໄປ ກໍອາດຈະສົ່ງຜົນທີ່ບໍ່ດີຕໍ່ພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນໆ. (ຄລຕ. 5:9) ນອກຈາກນັ້ນ ລາວອາດຈະຄິດວ່າຄວາມຜິດທີ່ລາວເຮັດນັ້ນບໍ່ໄດ້ຮ້າຍແຮງຫຍັງ ແລະບໍ່ຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງປ່ຽນຄວາມຄິດແລະການກະທຳຂອງຕົວເອງເພື່ອເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. (ຜູ້ປ. 8:11) ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າຜູ້ດູແລຖືວ່າການຕັດສຳພັນຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງເປັນໜ້າທີ່ທີ່ສຳຄັນຫຼາຍແລະຕ້ອງໄດ້ຄິດດີໆ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດຄືກັບຜູ້ຕັດສິນໃນສະໄໝອິດສະຣາເອນບູຮານທີ່ “ບໍ່ໄດ້ຕັດສິນສຳລັບມະນຸດ ແຕ່ຕັດສິນສຳລັບພະເຢໂຫວາ.”—2 ຂ່າວ. 19:6, 7, ລ.ມ.
ການໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ໄວ້ໃຈເພິ່ນໃນອະນາຄົດ
ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄວ້ໃຈແລະເຊື່ອຟັງຄຳແນະນຳທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບໃນຊ່ວງຂອງຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່? (ເບິ່ງຂໍ້ 15)
15. ເປັນຫຍັງຕອນນີ້ເຮົາຕ້ອງໄວ້ໃຈຄຳແນະນຳທີ່ມາຈາກພະເຢໂຫວາຫຼາຍກວ່າແຕ່ກ່ອນ?
15 ເມື່ອລະບົບນີ້ໃກ້ຈະເຖິງຈຸດຈົບແລ້ວ ເຮົາກໍຕ້ອງແຮ່ງໄວ້ໃຈໃນວິທີການຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍກວ່າແຕ່ກ່ອນ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ເວົ້າກັບເຮົາໂດຍກົງ ແຕ່ເພິ່ນເວົ້າຜ່ານຜູ້ທີ່ເພິ່ນແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ນຳໜ້າໃນອົງການ. ໃນຊ່ວງຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່ ຜູ້ທີ່ນຳໜ້າອາດໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ເບິ່ງຄືແປກໆແລະຍາກທີ່ຈະເຮັດຕາມ. ແຕ່ນັ້ນບໍ່ແມ່ນເວລາທີ່ເຮົາຈະມາສົງໄສວ່າ ນີ້ເປັນຄຳແນະນຳທີ່ມາຈາກພະເຢໂຫວາແທ້ໆບໍ? ຫຼືເປັນຄຳແນະນຳທີ່ຜູ້ດູແລຄິດຂຶ້ນມາເອງ? ໃນຕອນນັ້ນ ເຮົາຈະໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາແລະອົງການຂອງເພິ່ນຫຼືບໍ່ກໍຂຶ້ນຢູ່ກັບວ່າເຮົາຄິດແນວໃດກັບຄຳແນະນຳທີ່ໄດ້ຮັບຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້. ຖ້າເຮົາໄວ້ໃຈແລະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳທີ່ໄດ້ຮັບຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ ມັນກໍງ່າຍທີ່ເຮົາຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳເມື່ອຮອດຊ່ວງຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່.—ລກ. 16:10
16. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງໄວ້ໃຈການຕັດສິນຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຈະເຮັດໃນອະນາຄົດ?
16 ຍັງມີອີກສິ່ງໜຶ່ງທີ່ເຮົາຄວນຈະຄິດເຖິງ ນັ້ນກໍຄືການຕັດສິນທີ່ພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃນຈຸດຈົບຂອງໂລກຊົ່ວນີ້. ຕອນນີ້ເຮົາມີຄວາມຫວັງວ່າຫຼາຍຄົນທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາເຊິ່ງລວມເຖິງຍາດພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາຈະປ່ຽນໃຈມາຮັບໃຊ້ເພິ່ນ. ແຕ່ໃນວັນອາມາເຄໂດນ ເຮົາເລືອກບໍ່ໄດ້ວ່າໃຜຈະໄດ້ຮັບຄວາມເມດຕາຈາກພະເຢໂຫວາ ເພາະພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ພະເຢຊູເປັນຜູ້ຕັດສິນຄັ້ງສຸດທ້າຍວ່າໃຜຈະລອດ. (ມທ. 25:31-33; ມທ. 25:34, 41, 46; 2 ທຊ. 1:7-9) ເມື່ອເຖິງຕອນນັ້ນ ເຮົາຈະໄວ້ໃຈການຕັດສິນຂອງພະເຢໂຫວາບໍ ຫຼືເຮົາຈະເຊົາຮັບໃຊ້ເພິ່ນຍ້ອນບໍ່ເຫັນດີກັບການຕັດສິນຂອງເພິ່ນ? ເຫັນໄດ້ວ່າເຮົາຈຳເປັນຕ້ອງໄວ້ໃຈເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ ເພື່ອຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄວ້ໃຈເພິ່ນໃນອະນາຄົດ.
17. ເຮົາຈະໄດ້ປະໂຫຍດຫຍັງຈາກການຕັດສິນຂອງພະເຢໂຫວາ?
17 ລອງຄິດເບິ່ງວ່າ ໃນໂລກໃໝ່ເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອໄດ້ເຫັນຜົນງານຈາກການຕັດສິນຂອງພະເຢໂຫວາ. ສາສະໜາປອມ ລະບົບການຄ້າທີ່ເຫັນແກ່ຕົວ ແລະການປົກຄອງທີ່ມັກຂູດຮີດປະຊາຊົນຈະບໍ່ມີອີກຕໍ່ໄປ. ໂລກໄພໄຂ້ເຈັບ ຄວາມເຖົ້າແກ່ ແລະຄວາມຕາຍຈະບໍ່ມີອີກເລີຍ. ຊາຕານແລະພວກປີສາດຈະຖືກກັກຂັງໄວ້ 1.000 ປີ. ສິ່ງທີ່ບໍ່ດີຕ່າງໆທີ່ເກີດຂຶ້ນຈາກພວກກະບົດຈະບໍ່ມີອີກຕໍ່ໄປ. (ພນມ. 20:2, 3) ເຮົາຈະດີໃຈຫຼາຍແທ້ໆທີ່ໄດ້ໄວ້ໃຈວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດສິ່ງຕ່າງໆ!
18. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງຊາວອິດສະຣາເອນທີ່ຢູ່ໃນຈົດເຊັນບັນຊີ 11:4-6; ແລະ 21:5?
18 ໃນໂລກໃໝ່ ເຮົາຍັງຈະຕ້ອງໄດ້ໄວ້ໃຈວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດສິ່ງຕ່າງໆອີກ. ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງຕົວຢ່າງຂອງຊາວອິດສະຣາເອນຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າອອກຈາກການເປັນທາດໃນເອຢິບ. ເຂົາເຈົ້າເລີ່ມຈົ່ມຍ້ອນຄິດຮອດອາຫານທີ່ຢູ່ເອຢິບ ແລະດູຖູກມານາທີ່ພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້. (ອ່ານຈົດເຊັນບັນຊີ 11:4-6; 21:5) ເຮົາອາດຈະຄິດຄືກັບຊາວອິດສະຣາເອນບໍຫຼັງຈາກທີ່ຜ່ານຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່? ເຮົາບໍ່ຮູ້ວ່າເຮົາຈະມີວຽກຫຼາຍສ່ຳໃດເພື່ອມ້ຽນຊາກຫັກພັງທີ່ເກີດຈາກການທຳລາຍ ແລະຟື້ນຟູໂລກໃຫ້ເປັນອຸທິຍານ. ແຕ່ເຮົາຮູ້ວ່າມັນຈະມີວຽກຫຼາຍແທ້ໆແລະອາດຈະຮູ້ສຶກລຳບາກໃນຕອນທຳອິດ ແຕ່ເຮົາຈະຈົ່ມບໍ? ຖ້າເຮົາເຫັນຄ່າສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ເຮົາຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ ໃນຕອນນັ້ນ ເຮົາກໍແຮ່ງຈະເຫັນຄ່າສິ່ງທີ່ເພິ່ນຈັດໃຫ້ຄືກັນ.
19. ຈຸດສຳຄັນໃນບົດນີ້ມີຫຍັງແດ່?
19 ເຮົາຕ້ອງໝັ້ນໃຈວ່າວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດສິ່ງຕ່າງໆຖືກຕ້ອງສະເໝີ. ແລະເຮົາຍັງຕ້ອງໄວ້ໃຈຜູ້ທີ່ພະເຢໂຫວາແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ນຳໜ້າໃນອົງການ. ແລະຂໍໃຫ້ເຮົາຈື່ຄຳເວົ້າຂອງຜູ້ພະຍາກອນເອຊາຢາທີ່ບອກວ່າ: “ຖ້າພວກເຈົ້າມີໃຈທີ່ສະຫງົບແລະວາງໃຈເຮົາ ພວກເຈົ້າກໍຈະມີຄວາມເຂັ້ມແຂງ.”—ເອຊາ. 30:15, ລ.ມ.
ເພງ 98 ພະຄຳພີຂຽນຂຶ້ນໂດຍການດົນໃຈຈາກພະເຈົ້າ
^ ຂໍ້ 5 ໃນບົດຄວາມນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄວ້ໃຈ ພະເຢໂຫວາແລະຜູ້ທີ່ເພິ່ນແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ນຳໜ້າໃນອົງການ. ແລະເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງວ່າການໄວ້ໃຈພະເຢໂຫວາແລະຜູ້ທີ່ເພິ່ນແຕ່ງຕັ້ງຈະເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ເຮົາແນວໃດໃນຕອນນີ້ແລະກຽມເຮົາແນວໃດສຳລັບສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ.
^ ຂໍ້ 9 ບາງເທື່ອອາດຈະມີພີ່ນ້ອງບາງຄົນຫຼືບາງຄອບຄົວບໍ່ສາມາດຍ້າຍໄປປະຊາຄົມອື່ນໄດ້. ຂໍໃຫ້ເບິ່ງ “ຕູ້ບັນຫາ” ໃນພະລາຊະກິດ ເດືອນພະຈິກ 2002 (ພາສາອັງກິດ)
