1. Худа хәлқи пидакарлиқ билән немә иш қиливатиду?

 УЗУН заманлар илгири, Муқәддәс китапта Худаниң хәлқи Мәсиһниң көрсәтмилири бойичә пидакарлиқ билән Йәһваниң хизмитини қилидиғанлиғи бәшарәт қилинған еди (Зәб. 110:3). Бу бәшарәт һәқиқәтән бүгүнки күндә әмәлгә ашти. Һәр жили Йәһваниң хәлқи қизғинлиқ билән вәз ейтиш вә тәлим бериш үчүн нәччә йүз миллионларчә саат вақтини сәрп қиливатиду. Улар буни өз ихтиярлиғи билән қилғачқа, һәқ алмайду. Униңдин башқа, улар өз қериндашлириниң җисманий, һиссий вә роһий җәһәттики еһтияҗлириға ярдәм бериш үчүн вақит чиқириду. Җамаәттә ақсақаллар вә ярдәмчи хизмәтчиләр жиғилишларниң программилириға тәйярлиқ қилиш үчүн падини йоқлап, уларға илһам-мәдәт бериш үчүн нурғун вақтини сәрип қилиду. Худа хәлқини башқиларға хошаллиқ билән ярдәм беришкә немә дәвәт қилиду? Йәһваға вә инсанларға болған меһир-муһәббәт (Мәт. 22:37—39).

2. Римлиқларға 15:1—3 айәтләргә асасланғанда, Әйса бизгә қандақ үлгә қалдурған?

² Әйса һемишәм өзиниңки әмәс, башқиларниң мәнпәитини биринчи орунға қоюп, биз үчүн яхши үлгә қалдурған. Биз униң изидин меңиш үчүн, пүтүн күчимиз билән тиришиватимиз (Римлиқларға 15:1—3ни оқуң). Уни үлгә қилғанлар нурғун бәрикәтләргә еришиду. Әйса мундақ дегән еди: «Елиштин көрә бериш бәхитлигирәк» (Әлч. 20:35).

3. Бу мақалидә немиләрни муһакимә қилимиз?

³ Бу мақалидә Әйсаниң башқиларға ярдәм бериш үчүн қандақ қурбанлиқларни бәргәнлиги вә уни үлгә қилиш үчүн немә қилалайдиғанлиғимизни муһакимә қилимиз. Биз йәнә башқиларға ярдәм бериш арзу-истигимизни қандақ күчәйтсәк болидиғанлиғини үгинимиз.

4. Әйса өзиниңки әмәс, башқиларниң мәнпәитини биринчи орунға қойғанлиғини қандақ көрсәткән?

⁴ Әйса һәтта һерип-чарчиған болсиму, башқиларға ярдәм бәргән. Ойлап көрүң: бир күни һәзрити Әйса тағқа чиқип, шу йәрдә кечичә дуа қилған. Бәлким, у бәк һерип-чарчап кәткән болуши мүмкин. Нурғун кишиләр Кәпәрнаһумға йеқин шу тағлиқ районға Әйса билән көрүшкили кәлгән. Әйса бу бир топ кишиләрни көргәндә, қандақ инкас қайтурған? У кишиләрниң арисидики кәмбәғәл вә кесәл адәмләргә ич ағритқан. У уларни кесәлдин сақайтипла қалмай, уларға тәсәлли беридиған әҗайип тәсирлик нутуқни ейтқан. Бу нутуқ тағдики вәз-нәсиһәт дәп атилиду (Луқа 6:12—20).

5. Аилә башчилири һерип-чарчиғанда, Әйсаниң пидакарлиқ роһини қандақ үлгә қилалайду?

⁵ Аилә башчилири Әйсани үлгә қилишқа тиришиду. Бир бурадәрниң пүтүн күн җапалиқ ишләп, өйигә һерип-чарчап кәлгән һалитини тәсәввур қилип беқиң. У шу күни кәчтә аиләвий ибадәтни әмәлдин қалдурмақчи болсиму, амма Йәһвадин ибадәтни өткүзүш үчүн күч-қувәт беришни өтүниду. Йәһва униң дуасиға җавап бериду вә улар аиләвий ибадәтни адәттикидәк өткүзиду. Балилар шу күни кәчтә интайин муһим бир нәрсини, йәни ата-аниси үчүн Йәһваға ибадәт қилиш һәммә нәрсидин бәк муһим екәнлигини үгиниду.

6. Әйса ялғуз қалмақчи болғанда, башқиларға ярдәм бериш үчүн вақтини қандақ қурбан қилған?

⁶ Әйса һәтта ялғуз қалмақчи болғанда, вақтини башқиларға ярдәм бериш үчүн қурбан қилған. Дости Йәһия чөмдүргүчиниң каллиси кесилгәнлигини билгәндә, Әйса қандақ һис-туйғуда болғанлиғини тәсәввур қилаламсиз? У чоқум қаттиқ азапланған. Муқәддәс китап мундақ дәйду: «Әйса, ялғуз болуши үчүн, у йәрдин хали бир җайға қолвақта үзүп кәтти» (Мәт. 14:10—13). Демәк, биз үчүн Әйсаниң немишкә җим-җит бир җайда ялғуз қелишни халиғанлиғини чүшиниш тәс әмәс. Көпинчә адәмләр қайғу-һәсрәт чәккәндә ялғуз қелишни халайду. Бирақ Әйсаниң ялғуз қелиш мүмкинчилиги болмиған. Чүнки бир топ халайиқ әшу җим-җит җайға Әйсадин бурун йетип кәлгән еди. Әйса буниңға қандақ инкас қайтурған? У шу кишиләрниң еһтияҗлири һәққидә ойлап, уларға ич ағритқан вә уларниң ярдәмгә вә Худадин келидиған тәсәллигә муһтаҗ екәнлигини тонуп йәткән. Шуңа, у дәрһал  «уларни көп нәрсиләргә үгитишкә башлиди» (Марк 6:31—34; Луқа 9:10, 11).

7, 8. Җамаәттә қериндашлар ярдәмгә муһтаҗ болғанда, көйүмчан ақсақаллар Әйсани қандақ үлгә қилидиғанлиғини мисал кәлтүрүң.

⁷ Көйүмчан ақсақаллар Әйсани үлгә қилишқа тиришиду. Биз ақсақалларниң җапалиқ әмгиги вә пидакарлиғи үчүн һәқиқәтән миннәтдармиз! Әмәлийәттә, уларниң қилған нурғун ишлирини җамаәттики қериндашлар көрмәйду. Мәсилән, қериндашлар тиббий давалашқа җиддий муһтаҗ болғанда, Дохтурханилар билән алақилишиш комитетиниң әзалири дәрһал ярдәм бериду. Көпинчә шундақ ишлар йерим кечидә йүз бериду. Лекин шу көйүмчан ақсақаллар вә уларниң аилә әзалири әшу азап чекиватқан қериндашларға ғәмхорлуқ қилип, уларниң мәнпәитини өзлириниң мәнпәитидин жуқури орунға қойиду.

⁸ Униңдин башқа, ақсақаллар йәнә Ибадәт өйлири вә башқа қурулуш ишлириға қизғинлиқ билән қатнишиду. Улар җамаәттә бизгә тәлим бериш, илһам-мәдәт вә ярдәм бериш үчүн көп вақит чиқириду. Биз бу қериндашларға вә уларниң аилисидикиләргә чин көңлүмиздин рәхмәт ейтимиз. Уларниң пидакарлиқ роһини Йәһва бәрикәтлисун! Әлвәттә, башқа етиқатчиларға охшаш, ақсақаллар тәңпуңлуқни сақлиши муһим. Улар бәк көп вақитни җамаәткә ғәмхорлуқ қилишқа сәрп қилип, өз аилисиниң еһтияҗлириға көңүл бөлүшкә сәл қаримаслиғи керәк.

9. Филипиликләргә 2:4, 5-айәтләргә асасән, барлиқ Худа хизмәтчилири қандақ көзқарашни йетилдүрүши керәк?

⁹ Филипиликләргә 2:4, 5ни оқуң. Әлвәттә, ақсақалларла әмәс, һәммимиз Әйсаниң өзини пида қилиш роһини үлгә қилишимиз  керәк. Муқәддәс китап Әйсани өзини қулдәк тутуп, башқиларға хизмәт қилған, дәйду (Флп. 2:7). Бу сөзләрдин немиләрни үгинәләйдиғанлиғимизни ойлап бақайли. Яхши бир қул яки хизмәткар өз ғоҗайинини хошал қилиш үчүн пурсәтләрни издәйду. Худди шуниңдәк, бизму Йәһваниң қуллири вә қериндашлар билән хизмәтдаш болғачқа, улар үчүн техиму көпирәк ишларни қилишни халаймиз. Төвәндики мәслиһәтләр шундақ қилишимизға ярдәм берәләйду.

10. Өз-өзүмиздин қандақ соалларни сорап көрсәк болиду?

¹⁰ Өз көзқаришиңиз һәққидә ойлиниң. Өзүмиздин мундақ соалларни сорап көрсәк болиду: «Мән башқиларға ярдәм қилиш үчүн өзүмни пида қилишни қанчилик халаймән? Әгәр мәндин яшанған бурадәрни йоқлашни яки яшанған аял қериндашни жиғилишқа апиришни сориса, қандақ җавап берәттим? Конгресс мәйданини тазилашқа яки Ибадәт өйини асрашқа пидаийлар керәк болғанда, мән дәрһал ярдәм беришкә тәйярму?» Есиңиздә болсунки, биз Йәһваға өзүмизни беғишлиғанда, биздә бар һәммә нәрсини униңға беришни вәдә қилған. У вақтимизни, күчимизни вә пул-маллиримизни ишлитип, башқиларға ярдәм беришимизни халайду. У пидакарлиқ билән бундақ қиливатқанлиғимизни көргәндә, интайин хошал болиду. Әгәр пидакарлиқ көрситиш җәһәттин өзүмизни өзгәртишимиз керәклигини байқисақ, немә қилсақ болиду?

11. Пидакарлиқ роһини йетилдүрүшимизгә дуа қандақ ярдәм берәләйду?

¹¹ Чин қәлбиңиздин Йәһваға дуа қилиң. Әгәр пидакарлиқ көрситиш җәһәттин өзүңизни өзгәртишиңиз керәклигини байқидиңиз дәйли. Амма шундақ қилиш арзу-истигиңиз күчлүк болмиса, чоқум чин қәлбиңиздин Йәһваға дуа қилиң. Сәмимий болуң. Йәһваға һис-туйғулириңизни ейтип, Униңдин арзу һәм күч-қудрәт беришни сораң (Флп. 2:13).

12. Яш, чөмдүрүлгән бурадәр җамаәткә қандақ ярдәм берәләйду?

¹² Әгәр сиз яш, суға чөмдүрүлгән бурадәр болсиңиз, җамаәткә техиму көпирәк хизмәт қилиш арзу-истигини йетилдүрүш үчүн Йәһвадин ярдәм сораң. Бәзи дөләтләрдә ярдәмчи хизмәтчиләргә қариғанда, ақсақаллар көпирәк вә нурғун ярдәмчи хизмәтчиләр оттура яш яки яшанған бурадәрләр. Тәшкилатниң чоңийишиға әгишип, ақсақалларниң Йәһваниң хәлқигә ғәмхорлуқ қилишиға, техиму көп яш бурадәрләрниң ярдими керәк. Әгәр сиз һәрқандақ ишни қилишқа тәйяр болсиңиз, хошаллиқ таписиз. Немә үчүн? Чүнки сиз башқиларға ярдәм берип, Йәһвани хошал қилалайсиз, яхши нам-абройға еришип, көңлиңиз қанаәт тапиду.

13, 14. Қериндашларға ярдәм қилиш үчүн немә қилалаймиз? (Муқавидики рәсимгә қараң.)

¹³ Башқиларниң еһтияҗлириға көпирәк диққәт қилиң. Әлчи Паул Йәһудийидә яшайдиған Мәсиһ әгәшкүчилиригә мундақ нәсиһәт қилған: «Яхшилиқ қилишни һәм башқилар билән бөлүшүшни унтумаңлар, чүнки бундақ қурванлиқлар Рәббимизгә яқиду» (Ибр. 13:16). Бу нәсиһәт уларға бәкму пайдилиқ болған. Чүнки бу хәтни тапшурувелип узун өтмәй, Йәһудийәдики Мәсиһ әгәшкүчилириниң өйлири вә сода-тиҗарәтлиридин ваз кечип, Мәсиһкә әгәшмигән уруқ-туққанлиридин айрилип, тағларға қечишиға тоғра кәлгән (Мәт. 24:16). Шу чағда, шәк-шүбһисизки уларниң бир-биригә ярдәм қолини сунуши интайин зөрүр болған. Әгәр улар илгири Паулниң нәсиһитигә қулақ салған вә өзидә барини башқилар билән ортақлашқан болса, бәлким, уларниң йеңи турмушқа адәтлиниши техиму асан болған.

¹⁴ Етиқатчи қериндашлиримиз ярдәмгә муһтаҗ болғанда, һәрдайим бизгә ейтмаслиғи мүмкин. Мәсилән, бир бурадәр аяли өлүп кәткәндин кейин қаттиқ қайғуриду. Бәлким, униң тамақ етиш, өйини бесиқтуруш яки сода-сетиқ  үчүн сиртқа берип-келиш дегәндәк ишларда ярдәмгә еһтияҗи болсиму, башқиларни аварә қилмай дәп, бизгә ейтмаслиғи мүмкин. Лекин биз тәшәббускарлиқ билән ярдәм қолумизни сунсақ, у интайин миннәтдар болиду. Һәргизму башқа бирси униңға ярдәм қилиду яки униң ярдәмгә еһтияҗи болса, дайим бизгә ейтиду дәп ойлимаслиғимиз лазим. Өзүңиздин шундақ сорап көрүң: «Әгәр мән шундақ вәзийәттә болсам, башқиларниң маңа қандақ ярдәм қилишини халаттим?»

15. Биз башқиларға ярдәм беришни халисақ, немә қилишимиз керәк?

¹⁵ Башқилар сиздин бемалал ярдәм сориялисун. Шәк-шүбһисизки, җамаитиңиздә башқиларға ярдәм беришкә һәрқачан тәйяр туридиған қериндашлар бар. Улар сизниң бемалал улардин ярдәм соришиңизни халайду. Һәргизму уларни аварә қилимән дәп ойлимаң. Улар сизгә ярдәм қолини сунушқа һәрқачан тәйяр. Бизму уларға охшаш болушни халаймиз! 45 яштики Ален исимлик ақсақал башқиларниң өзидин бемалал ярдәм сориялишини халиған еди вә Әйсаниң үлгиси һәққидә чоңқур ойланған. У мундақ дәйду: «Әйсаму бәк алдираш болған, амма һәрхил яштики кишиләр униң йениға келип, униңдин бемалал ярдәм сориялиған. Чүнки улар өзлиригә Әйсаниң һәқиқий көңүл бөлидиғанлиғини биләтти. Әйсаға охшаш мәнму башқилар маңа бемалал йеқинлишалайдиған, мулайим, көйүмчан адәм болушни растинла бәк халаймән».

16. Зәбур 119:59, 60-айәтләрни әмәлий қоллиниш, Әйсани үлгә қилишимизға қандақ ярдәм берәләйду?

¹⁶ Биз Әйсани мукәммәл үлгә қилалмисақ, үмүтсизлинишимизниң һаҗити йоқ (Яқуп 3:2). Адәттә бир шагирт дәсләптә устазини мукәммәл үлгә қилалмайду. Амма у өз хаталиғидин савақ елип, пүтүн күчи билән устазидин үгәнсә, аста-аста һүнәргә пишип, давамлиқ маһаритини ашуралайду. Шуниңға охшаш, биз Муқәддәс китапни шәхсий тәтқиқ қилип,  үгәнгәнлиримизни әмәлий қоллиниш вә камчилиқлиримизни түзитиш үчүн тиришчанлиқ көрсәтсәк, Әйсани техиму яхширақ үлгә қилалаймиз (Зәбур 119:59, 60ни оқуң).

17, 18. Әйсаниң пидакарлиқ роһини үлгә қилсақ, биз үчүн қандақ пайдиси бар?

¹⁷ Бизниң пидакарлиқ роһумиз башқиларниму пидакар болушқа дәвәт қилалайду. Тим исимлик бир ақсақал мундақ дәйду: «Җамаәттә бәзи яш бурадәрләр алға бесип, һазир ярдәмчи хизмәтчиләр болди. Уларниң бәзилири интайин яш. Уларниң шундақ алға бесишидики бир сәвәп, улар башқиларниң пидакарлиқ роһини көргән вә уларму шуларға охшаш болушни халиған еди. Бу яш бурадәрләр пидакарлиқ билән җамаәткә көп ярдәм бериватиду. Улар һәқиқәтән ақсақалларниң яхши ярдәмчилиридур».

¹⁸ Бүгүн биз шәхсийәтчилик роһиға толған дунияда яшаватимиз. Амма Йәһваниң хәлқи сүпитидә биз шундақ роһтин жирақ туримиз. Чүнки Әйсаниң өзини пида қилиш роһи бизгә күчлүк тәсир қилған һәмдә биз уни үлгә қилишқа бәл бағлиған. Гәрчә биз уни мукәммәл үлгә қилалмисақму, амма униң қалдурған изидин әгишип маңалаймиз (Пет. 1-х. 2:21). Әгәр пүтүн күчимиз билән Әйсаниң пидакарлиқ роһини үлгә қилсақ, Йәһваниң мақуллишиға еришип, көңлүмиз шат-хорамлиққа толиду.