Ekj wort aune 1941 en Paris, Frankreich jebuaren. Onse Famielje haud nich väl Jelt. Ekj jleicht sea Sachen to lieren, doawäajen kjenn jie junt väastalen, woo mootloos ekj wia, aus ekj Tuberkulose kjrieech un nich mea kunn no School gonen! De Doktasch säden, daut ekj sull tus em Bad bliewen, om miene Lungen to schoonen. Soo, fa miere Moonat läsd ekj bloos een Wieedbuak un horcht mie Programs von de Uniwersität en Paris äwa Rädio aun toom lieren. Aus de Dokta dan entlich säd, daut ekj wada jesunt wia un wada kunn no School gonen, wia ekj sea schaftich. Ekj docht bie mie soo: “Waut Doktasch doonen, es werkjlich butajeweenlich.” Von doa aun haud ekj emma dän Wensch, daut ekj kranke Menschen halpen wull. Wan mien Voda mie fruach, waut ekj lota noch mol doonen wull, säd ekj emma: “Ekj well een Dokta sennen.” Daut wort fa mie dan daut wichtichste en mien Läwen.

Onse Famielje wia katoolsch, oba ekj wist nich väl äwa Gott un haud väl Froagen. Aus ekj aunfunk bie de Uniwersität Doktarie to studieren, wort mie dietlich, daut et werkjlich must eenen Schepfa jäwen.

Ekj weet noch, aus ekj toom ieeschte Mol Plauntenzellen met een Mikroskop beoobacht. Ekj wia vewundat, woo de Zellen sikj kunnen selfst beschitzen, wan doa heetet ooda koldet naunkjeem. Ekj beoobacht uk daut Cytoplasma (een kjlienet Poatje en de Zell), woo daut kjlanda wort, wan doa Solt naunkjeem un woo daut jrata wort, wan daut en reinet Wota wia. Dise Fäichkjeit un uk noch väl aundre halpen de kjliene läwendje Dinja, daut dee sikj aunpaussen kjennen, wan sikj rom dee waut endat. Aus ekj beoobacht,  woo butajeweenlich jieda Zell schauft, wort mie kloa, daut Läwen goanich kunn von veselfst jekomen sennen.

Aus ekj daut tweede Joa bie de Uniwersität Doktarie studieed, sach ekj noch kloara, daut et eenen Gott jäwen must. Aus wie dän menscheljen Kjarpa studieeden, lieed wie, woo ons Unjaoarm (tweschen Alboagen un Haunt) daut mäajlich moakt, daut wie de Haunt op- un toomoaken kjennen. Woo de Musklen, Sänen un Knoakes toopschaufen es bloos butajeweenlich enjerecht. Ekj lieed biejlikj, daut eene Sän von eenen Muskel von dän Unjaoarm aun dän meddelsten Knoaken vom Finja faust es un sikj doa aus eene Gaufel deelt. Doa tweschen kaun dan eene aundre Sän derch bat de Finjaspetz. Eene Sort stoakjet Nat helt de Sänen dicht aun de Finjaknoakes, wan de Finja sikj bicht. Ekj kunn dietlich seenen, daut ons Kjarpa must met sea väl Weisheit jemoakt sennen.

Ekj wia noch dolla äwa dän Schepfa vewundat, aus ekj lieed, waut doa passieet, wan een Bäbe jebuaren woat. Soo lang aus daut Bäbe noch en daut Muttalief es, brukt daut nich odmen, wiels daut kjricht Suastoff von de Mame. Doawäajen sent de kjliene Loftblosjes, waut en daut Bäbe siene Lungen sent, noch nich voll Loft. Oba een poa Wäakj ea daut Bäbe dan jebuaren woat, kjemt en de kjliene Loftblosjes von de Lungen waut nautet nenn. Un wan daut Bäbe dan jebuaren woat un toom ieeschte Mol Loft holt, passieet doa waut butajeweeneljet. Daut naute en de Loftblosjes vehindat, daut dee nich toopbaken, wan doa toom ieeschte Mol haustich Loft nenkjemt. To deeselwje Tiet jeit uk een Lochkje en daut Bäbe sien Hoatje too un schekjt Bloot no de Lungen. Plazlich kaun daut Bäbe dan fa sikj selfst Loft holen.

Ekj wull dänjanjen kjanen lieren, waut soo waut butajeweeneljet jemoakt haud, un soo funk ekj aun, de Bibel iernstlich to läsen. Ekj wia uk vewundat äwa de Jesazen von de Renlichkjeit, waut Gott de Israeliten äwa 3 000 Joa trigj jeef. Gott säd to de Israeliten, daut dee äa Aufgank unjaschedden sullen, sikj pinkjlich de Henj wauschen un oppoat bliewen, wan dee eene Krankheit hauden, waut äwaschlapt (3. Mo. 13:50; 15:11; 5. Mo. 23:14). De Forscha haben mau de latste 150 Joa rutjefungen, woo sikj Krankheiten vespreeden. Oba de Bibel rät aul lang äwa daut. Un de Jesazen äwa daut Jeschlajchtsläwen en 3. Mose holpen daut gaunze Volkj Israel uk, daut see nich krank worden (3. Mo. 12:1-6; 15:16-24). Ekj kunn seenen, daut de Schepfa de Israeliten dise Jesazen jeef fa äaren ieejnen Nutzen. Un deejanje, waut sikj doaraun hilden, worden jesäajent. Ekj wia mie gaunz secha, daut de Bibel von Gott kjeem, dän Gott, wäm sienen Nomen mie to dee Tiet noch onbekaunt wia.

Aus ekj bie de Uniwersität studieed toom Dokta woaren, bejäajend ekj eene junge Fru, waut Lydie heet un ekj veleewd mie aun ar. Aune 1965 befried wie ons, aus ekj met de Uniwersität haulf derch wia. Aune 1971 haud wie dan aul dree Kjinja un lota noch mol dree. Lydie es fa mie eene sea groote Help jewast en miene Oabeit aus Dokta un uk enne Famielje.

Nodäm ekj fa dree Joa en een Hospitol jeschauft haud, stald ekj mien ieejnet kjlienet  Hospitol opp. Kort nodäm kjeem doa een Poa Lied han toom doktren, von dee ekj aum Aunfank aul jerät hab. Ekj wull dän Maun jroz een Rezapt oppschriewen, waut vonne Medizien hee nämen sull, aus de Fru to mie säd: “Toom jefaulen, Dokta, bloos soone Medizien, wua nich Bloot bennen es.” Ekj wia gaunz äwarauscht un säd: “Werkjlich? Wuarom?” See säd: “Wie sent Jehova siene Zeijen.” Ekj haud bat doa noch nienich von Jehova siene Zeijen jehieet un waut dee äwa daut Bloot lieeden. De Fru neem sikj de Bibel un wees mie daut doa bennen, wuarom see nich Bloot neemen (Apj. 15:28-29). Dan erkjläaden see un äa Maun mie, waut Gott sien Kjennichrikj volbrinjen wudd. Daut wudd aul daut Lieden, Krankheiten un dän Doot wajchnämen (Opb. 21:3-4). Ekj säd to dee: “Waut jie mie vetalen, hab ekj mie aul von miene Kjintheit aun jewenscht! Ekj wort een Dokta, om de Kranke to halpen.” Ekj wia soo oppjebrocht, daut wie ons fa 1¹⁄₂ Stund unjahilden. Aus daut Poa Lied veleet, wist ekj en mie aul, daut ekj nich mea katoolsch wia. Ekj lieed, daut de Schepfa eenen Nomen haud – daut wia Jehova!

Dit Poa Lied kjeem dree Mol no mien Hospitol un jiedatsmol unjahild wie ons mea aus eene Stund. Dan kroagd ekj dee no Hus, daut wie ons lenja kunnen von de Bibel unjahoolen. Wan miene Fru uk doabie wia, wan wie studieeden, wull see oba nich toostonen, daut met de katoolsche Lieren irjentwaut orrajcht wia. Doawäajen kroagd ekj eenen katoolschen Priesta no ons. Wie unjahilden ons bat deep enne Nacht äwa de Kjoakjen-Lieren un brukten bloos de Bibel. Von doa aun wia Lydie sikj uk gaunz secha, daut Jehova siene Zeijen de Woarheit lieeden. Onse Leew fa Jehova Gott wort emma jrata, bat wie ons dan aune 1974 deepen leeten.

Waut ekj äwa Gott un sien Väanämen lieed, wort fa mie daut wichtichste em Läwen. Fa Lydie un mie wia Jehova deenen daut ieeschte. Wie wieren ons gaunz eenich, daut wie onse Kjinja no de Schreft no opptrakjen wullen. Wie lieeden dee Jehova un de Menschen to leewen. Daut hilt ons aus Famielje emma dolla toop (Mat. 22:37-39).

Wan wie soo trigjkjikjen, motten Lydie un ekj foaken doaräwa lachen, waut onse Kjinja deeden, wan dee sagen, daut wie ons aus Elren emma eenich wieren. Dee wisten, daut Jesus lieed: “Lot jun jo, jo sennen, un jun nä, nä”. Daut wia de Räajel en onse Famielje (Mat. 5:37). Biejlikj aus eent von onse Dajchta 17 Joa wia, säd Lydie ar daut auf, daut see nich kunn met eene Grupp Jugentliche toop sennen. Wäa von de Grupp säd to onse  Dochta: “Wan diene Mame daut nich lat, dan froag doch diene Pape!” Oba onse Dochta säd: “Doa es kjeen Unjascheet, dee sent sikj en disen Stekj gaunz eenich.” Soo, onse sas Kjinja kunnen seenen, daut wie ons beid no biblische Gruntsauzen rechten. Wie sent Jehova sea dankboa, daut wie nu eene groote Famielje haben, waut Jehova deenen.

Wan de Woarheit mie uk jeholpen haud, daut nu aundre Sachen en mien Läwen wichtja wieren, wull ekj oba doawäajen miene Erkjantnis aus Dokta brucken, om Gott siene Deena to halpen. Doawäajen boot ekj mie aun aus friewelja Dokta en daut Betel en Paris mettohalpen un lota dan en daut niee Betel en Louviers. Daut hab ekj nu aul fa meist 50 Joa jedonen. En dise Tiet hab ekj eenje sea goode Frind kjanen jelieet en de Betelfamielje, un eenje von dee sent nu aul enne 90 Joa. Eenen Dach beläwd ekj waut gaunz intressauntet, aus ekj eenen nieen Brooda em Betel kjanen lieed. Ekj wort en, daut ekj siene Mame rom 20 Joa trigj mol jeholpen haud, aus hee jebuaren wort.

En aul de Joaren hab ekj jeseenen, woo Jehova siene Deena derch de Organisazion leit un beschizt, un doaderch wort miene Leew fa am emma jrata. Aum Aunfank von de 1980ja Joaren stald de Väastaunt enne Stäts een Program opp, om Doktasch to halpen bäta to vestonen, wuarom Jehova siene Zeijen nich Bloot nämen.

Dan aune 1988 stald de Väastaunt eene niee Aufdeelunk em Betel opp, waut Hospitol-Informazion-Deensten heet. Aum Aunfank wia dise Aufdeelunk äwa de Hospitol-Vemedlungs-Kommitees aunjestalt, waut daut enne Stäts jeef, om de Breeda to halpen, Doktasch to finjen, waut onen Bloot doktren deeden. Aus se dit dan oppe gaunze Welt aunfungen, worden uk en Frankreich de Hospitol-Vemedlungs-Kommitees oppjestalt. Daut es sea scheen to seenen, woo Jehova siene Organisazion sikj om de kranke Breeda un Sestren kjemmat!

De Doktarie wia fa mie emma daut wichtichste. Oba dan kunn ekj seenen, daut et väl wichtja wia de Menschen to halpen, Jehova Gott kjanen to lieren, von dän daut Läwen kjemt, aus dee bloos met de Jesuntheit to halpen. Fuaz nodäm Lydie un ekj nich mea schaufen brukten, fung wie met dän Pioniadeenst aun un vebrochten väl Stunden doamet, Gott sien Kjennichrikj bekaunttomoaken. Wie jäwen noch emma ons bastet, om dit Woakj to unjastetten, waut Läwes rat.

Ekj doo noch emma mien bastet, om de Kranke to halpen. Oba ekj hab jelieet, daut nich mol de basta Dokta aule Krankheiten wajchnämen kaun ooda väabieejen, daut de Menschen nich stoawen. Soo, ekj frei mie to dee Tiet, wan daut kjeene Weedoag, Krankheiten ooda Doot mea jäwen woat. En de niee Welt, waut bosich noda kjemt, woa ekj de gaunze Eewichkjeit ver mie haben, wua ekj woa kjennen mea äwa daut lieren, waut Gott jemoakt haft un uk, woo hee dän menscheljen Kjarpa jemoakt haft. Waut ekj mie von miene Kjintheit aun jewenscht haud, woat sikj dan gaunz erfellen. Ekj sie mie gaunz secha, daut daut baste noch ver mie es!