Saltar al contenido

Haka hoki ki te kona haꞌamata o te puka

HĀPĪ 11

E haka tere e oho koe a te “huru ꞌāpī” nō atu ko papatito ꞌā koe

E haka tere e oho koe a te “huru ꞌāpī” nō atu ko papatito ꞌā koe

“Te ꞌAtua ko vaꞌai atu ꞌana i te huru ꞌāpī, ꞌe ꞌāꞌana te aŋa te oho atu ꞌi roto i te kōrua māhatu mo riro o kōrua pē ia” (KŌROSA 3:10).

HĪMENE 49 Alegremos el corazón de Jehová

AVANCE *

1. ¿He aha te meꞌe e maꞌu ena i a tātou mo haka tere a te huru riva-riva ꞌo a te huru rake-rake?

 SEA que llevemos bautizados solo unos pocos días o varias décadas, todos nosotros queremos tener la clase de personalidad que le agrada a Jehová. Para lograrlo, necesitamos controlar nuestros pensamientos. ¿Por qué? Porque estos determinan en gran medida nuestra personalidad. Si siempre estamos pensando en cosas que complacen nuestros deseos carnales, diremos y haremos cosas malas (Efes. 4:17-19). En cambio, si llenamos nuestra mente con buenos pensamientos, será más probable que hablemos y actuemos como le gusta a nuestro Padre, Jehová (Gál. 5:16).

2. ¿He aha te tātou meꞌe ka hāpī ꞌi te hora nei?

2 Como vimos en el artículo anterior, no podemos evitar del todo que entren en nuestra mente malos pensamientos. Pero sí podemos elegir no llevarlos a la práctica. Antes de bautizarnos, tenemos que dejar de hablar y de actuar del modo que Jehová detesta. Este es el primer paso y el más importante para quitarnos la vieja personalidad. Sin embargo, para hacer totalmente feliz a Jehová, también tenemos que obedecer este mandato: “Vístanse con la nueva personalidad” (Col. 3:10). En este artículo, contestaremos las siguientes preguntas: ¿qué es “la nueva personalidad”? y ¿cómo podemos ponérnosla y llevarla siempre puesta?

¿HE AHA TE HAꞌAAURAꞌA O TE VĀNAŊA HE “HURU ꞌĀPĪ”?

3. (a) ¿He aha te haꞌaauraꞌa o te vānaŋa he “huru ꞌāpī”? (b) ¿Pē hē ana haka tere a te huru nei? (Karatia 5:22, 23).

3 “La nueva personalidad” es la manera de pensar y actuar que refleja las cualidades de Jehová. ¿Y cómo nos vestimos con ella? Mostrando el fruto del espíritu de Dios al permitir que este espíritu influya en nuestros pensamientos, sentimientos y acciones (lea Gálatas 5:22, 23). Por ejemplo, la persona que se viste con “la nueva personalidad” ama a Jehová y a sus siervos (Mat. 22:36-39). Mantiene la felicidad incluso cuando se enfrenta a dificultades (Sant. 1:2-4). Fomenta la paz (Mat. 5:9). Es paciente y amable con los demás (Col. 3:12, 13). Ama lo bueno, y lo hace (Luc. 6:35). Demuestra con sus acciones que tiene una fe fuerte en su Padre celestial (Sant. 2:18). Se mantiene apacible cuando la provocan (Tito 3:2). Y se controla ante las tentaciones (1 Cor. 9:25, 27).

4. ¿ꞌO te aha ana haka tere a te huru taꞌatoꞌa e kī ena ꞌi ruŋa i a Karatia 5:22, 23 ꞌe taꞌe a te huru nō e tahi?

4 Para ponernos la nueva personalidad, tenemos que cultivar tanto las cualidades que aparecen en Gálatas 5:22, 23 como las que se mencionan en otros textos bíblicos. * Estas cualidades no son como distintas prendas de ropa que nos vamos poniendo una a una. Más bien, están relacionadas unas con otras. Por ejemplo, si de verdad amamos a los demás, seremos pacientes y amables con ellos. Y, para ser realmente buenos, debemos ser apacibles y tener autocontrol.

¿PĒ HĒ ANA HAKA TERE TĀTOU A TE HURU ꞌĀPĪ?

Cuanto más aprendamos a pensar como Jesús, mejor reflejaremos su personalidad. (Vea los párrafos 5, 8, 10, 12 y 14).

5. (a) ¿He aha te haꞌaauraꞌa o te vānaŋa “he manaꞌu o te Kiritō te meꞌe i a tātou”? (1 Kōrinto 2:16). (b) ¿ꞌO te aha tātou ana hāpī o ruŋa o Ietū?

5 (Lea 1 Corintios 2:16). Para ponernos la nueva personalidad, necesitamos tener “la mente de Cristo”, es decir, necesitamos aprender cómo piensa Jesús y entonces imitarlo. Jesús manifiesta el fruto del espíritu de Dios a la perfección. Al igual que un buen espejo, él refleja las cualidades de Jehová tal como son (Heb. 1:3). Cuanto más se parezca nuestra manera de pensar a la de Jesús, mejor imitaremos su forma de actuar y mejor reflejaremos su personalidad (Filip. 2:5).

6. ¿He aha te meꞌe mo manaꞌu ꞌi te hora e haka ꞌuhu ena tātou mo haka tere a te huru ꞌāpī?

6 ¿De verdad podemos seguir el ejemplo de Jesús? Quizás usted piense: “Jesús es perfecto. ¡Jamás podré ser exactamente como él!”. Si piensa así, recuerde tres cosas. Primero, usted fue diseñado para ser como Jehová y Jesús. Así que puede elegir imitarlos y puede lograrlo, por lo menos hasta cierto grado (Gén. 1:26). Segundo, el espíritu santo de Dios es la fuerza más poderosa que existe. Con su ayuda, usted puede lograr cosas que jamás lograría solo. Tercero, Jehová no espera que usted manifieste el fruto del espíritu perfectamente ahora. Piense que nuestro amoroso Padre les dará a los que esperan vivir en la Tierra 1.000 años para que lleguen a ser perfectos (Apoc. 20:1-3). Lo que Jehová espera de nosotros ahora es que nos esforcemos al máximo y confiemos en que él nos ayudará.

7. ¿He aha te tātou meꞌe ka uꞌi nei ꞌi te hora nei?

7 ¿Cómo específicamente podemos imitar a Jesús? Vamos a examinar cuatro cualidades del fruto del espíritu de Dios. Veremos cómo demostró Jesús cada una de estas cualidades y qué podemos aprender nosotros. También veremos algunas preguntas que nos ayudarán a examinar si necesitamos mejorar la nueva personalidad.

8. ¿He aha te meꞌe i aŋa a Ietū o te haŋa rahi ki tōꞌona matuꞌa ꞌe ki a tātou?

8 Jesús amaba tanto a Jehová que se sintió impulsado a hacer sacrificios por él y por nosotros (Juan 14:31; 15:13). Y demostró su gran amor por la gente por la manera como vivió mientras estuvo en la Tierra. Siempre fue cariñoso y compasivo, incluso con algunos que se oponían a él. Demostró este amor de forma especial al hablarle a la gente acerca del Reino de Dios (Luc. 4:43, 44). También probó lo mucho que amaba a Dios y a las personas al estar dispuesto a sufrir y morir a manos de pecadores. Así nos dio a todos la oportunidad de vivir para siempre.

9. ¿He aha te meꞌe mo aŋa mo haka takeꞌa te tātou haŋa ki te rua pē Ietū ꞌā?

9 Si nos dedicamos a Jehová y nos bautizamos, fue porque amamos a nuestro Padre celestial. Así que, como Jesús, deberíamos mostrar ese amor al tratar a la gente. El apóstol Juan escribió: “El que no ama a su hermano, a quien ve, no puede amar a Dios, a quien no ve” (1 Juan 4:20). Preguntémonos: “¿Siento un amor profundo por los demás? ¿Soy compasivo al tratar a otros, aun cuando ellos sean desagradables conmigo? ¿Dedico mi tiempo y recursos a hablar a otras personas de Jehová por amor? ¿Lo hago hasta cuando la mayoría de la gente no lo valora, o hasta cuando se oponen a mí? ¿Podría dedicar más tiempo a la predicación?” (Efes. 5:15, 16).

10. ¿He aha te meꞌe i aŋa a Ietū mo hāpī ki te taŋata mo taꞌe maꞌu i te riri ꞌe mo haka haumārū i a rāua?

10 Jesús era pacífico. No devolvía mal por mal. Pero hacía algo más. Tomaba la iniciativa para estar en paz con la gente y animaba a otros a resolver sus disputas. Por ejemplo, les enseñó que debían hacer las paces con su hermano si querían que Jehová aceptara su adoración (Mat. 5:9, 23, 24). Y vez tras vez animó a sus apóstoles a dejar de discutir sobre quién de ellos era el mayor (Luc. 9:46-48; 22:24-27).

11. ¿He aha te meꞌe mo aŋa mo haka kore i te riri mai roto i a tātou?

11 Para fomentar la paz, no solo tenemos que evitar causar conflictos. Necesitamos tomar la iniciativa para hacer las paces con otros y para animar a nuestros hermanos a que solucionen sus diferencias (Filip. 4:2, 3; Sant. 3:17, 18). Podríamos preguntarnos: “¿Hasta dónde estoy dispuesto a ceder para hacer las paces con otros? ¿Guardo rencor si un hermano hiere mis sentimientos? ¿Pretendo que sea la otra persona la que dé el primer paso para resolver las cosas? ¿O lo doy yo, aunque crea que ella tiene la culpa? Si es apropiado, ¿animo a los que tienen problemas entre ellos a que hagan las paces?”.

12. ꞌO te huru riva o Ietū, ¿pē hē a ia e vānaŋa era ꞌe e haka tī-tika era i te manaꞌu o te taŋata?

12 Jesús fue amable (Mat. 11:28-30). Era afectuoso y razonable, aun en circunstancias difíciles. Por ejemplo, cuando una mujer fenicia le suplicó que curara a su hija, él al principio no hizo lo que le pidió. Pero fue amable con ella y curó a la niña cuando vio su gran fe (Mat. 15:22-28). Ahora bien, él no se dejaba llevar por el sentimentalismo. A veces, la amabilidad exigía que fuera firme con los que amaba. Por ejemplo, cuando Pedro trató de influir en Jesús para que no cumpliera con la voluntad de Jehová, él lo reprendió delante de los otros discípulos (Mar. 8:32, 33). No lo hizo para humillar a Pedro, sino para enseñarle y para advertir a los otros discípulos que debían apoyarlo y no impedirle hacer la voluntad de Dios. Sin duda Pedro sintió un poco de vergüenza, pero fue por su bien.

13. ¿He aha te tātou meꞌe mo aŋa mo haka tere a te huru riva era o Ietū?

13 Para ser verdaderamente amables con los que queremos, a veces tenemos que hablar con franqueza. Cuando lo hagamos, imitemos a Jesús y basemos nuestros consejos en los principios de la Palabra de Dios. Seamos afectuosos. Esperemos lo mejor de ellos, confiando en que los que aman a Jehová y nos aman a nosotros aceptarán el consejo que les demos con cariño. Preguntémonos: “¿Me atrevo a hablar cuando veo que alguien a quien quiero está haciendo algo malo? ¿Y cómo lo hago? ¿Con amabilidad, o soy duro? ¿Y por qué le doy el consejo? ¿Es porque estoy enojado con la persona, o porque quiero lo mejor para ella?”.

14. ¿He aha te meꞌe i aŋa a Ietū ꞌo te ai he taŋata riva a ia?

14 Jesús no solo sabe lo que es bueno; también lo hace. Él ama a su Padre, así que siempre hace lo que es correcto y con el motivo correcto. La persona que manifiesta bondad siempre busca formas de ayudar a los demás y de hacer cosas por ellos. No basta con saber lo que es bueno; tenemos que hacerlo y con el motivo correcto. Alguien podría preguntar: “¿Acaso es posible hacer algo bueno con un mal motivo?”. Claro que es posible. Por ejemplo, Jesús habló de los que daban limosnas a los pobres pero se aseguraban de que otros supieran lo que hacían. Esas aparentes buenas obras no impresionaban a Jehová (Mat. 6:1-4).

15. ¿He aha te meꞌe mo aŋa mo riro o tātou he taŋata riva pē Ietū ꞌā?

15 Solo podemos ser verdaderamente buenos si hacemos cosas buenas pensando en los demás y no por egoísmo. Deberíamos preguntarnos: “¿Puedo decir que no solo sé lo que es correcto, sino que además lo hago? ¿Por qué hago cosas buenas?”.

TE MEꞌE MO AŊA MO HĀPAꞌO TE TĀTOU HURU ꞌĀPĪ MO TAꞌE AŊA I TE MEꞌE AŊA ERA ꞌI MUꞌA ꞌĀ

16. ¿He aha te tātou meꞌe mo aŋa paurō te mahana ꞌe ꞌo te aha?

16 No pensemos que al bautizarnos nos vestimos por completo con la nueva personalidad, y ya no tenemos que hacer nada más. La nueva personalidad es como una prenda de ropa que debemos mantener en buen estado. Por eso, todos los días tenemos que buscar nuevas maneras de manifestar el fruto del espíritu de Dios. ¿Por qué? Porque Jehová es un Dios de acción, y su espíritu es una fuerza activa (Gén. 1:2). Esto quiere decir que cada una de las cualidades del fruto del espíritu puede y debe motivarnos a actuar. Por ejemplo, el discípulo Santiago escribió: “La fe sin obras está muerta” (Sant. 2:26). Y lo mismo puede decirse de las demás cualidades que produce el espíritu de Dios. Cada vez que las manifestamos, demostramos que el espíritu de Dios está actuando en nosotros.

17. ¿He aha te meꞌe mo aŋa mo ai ꞌina tātou he haka tere riva-riva a te huru o te vārua maitai?

17 Incluso los cristianos que llevan muchos años bautizados a veces no manifiestan el fruto del espíritu como se espera. Pero lo importante es no darse por vencido. Pongamos un ejemplo. Si se rasga nuestra prenda de ropa favorita, ¿verdad que no la tiramos de inmediato? Lo más probable es que tratemos de arreglarla, si es posible. Y a partir de entonces tendríamos más cuidado. De manera parecida, si en alguna ocasión no tratamos a alguien con tanta amabilidad, paciencia o amor como deberíamos, no nos desanimemos. Una disculpa sincera puede reparar el daño y ser el primer paso para restablecer nuestra buena relación con esa persona. Y propongámonos hacerlo mejor la próxima vez.

18. ¿He aha te meꞌe e ꞌite riva-riva nei tātou?

18 ¡Qué agradecidos estamos de tener el ejemplo de Jesús! Cuanto más imitemos su manera de pensar, más fácil nos resultará actuar como él. Y así reflejaremos mejor la nueva personalidad. En este artículo, solo hemos hablado de cuatro de las cualidades del fruto del espíritu de Dios. Pero sería bueno que dedicáramos tiempo a analizar otras cualidades que produce el espíritu para ver si podemos manifestarlas mejor. Encontraremos una lista de artículos muy útiles en la Guía de estudio para los testigos de Jehová, bajo el tema “El vivir cristiano” y luego “Fruto del espíritu”. Podemos estar seguros de que, si nos esforzamos por ponernos la nueva personalidad y por seguir llevándola puesta, Jehová nos ayudará.

HĪMENE 127 La clase de persona que debo ser

^ Sin importar nuestros antecedentes o nuestro pasado, todos podemos ponernos “la nueva personalidad”. Para hacerlo, necesitamos seguir reajustando nuestra manera de pensar y esforzarnos por ser como Jesús. Este artículo analizará ejemplos de cómo pensaba y actuaba Jesús. También nos mostrará cómo podemos seguir imitándolo después de habernos bautizado.

^ Gálatas 5:22, 23 no menciona todas las cualidades que el espíritu de Dios nos ayuda a cultivar. En la sección “Preguntas de los lectores” de La Atalaya de junio de 2020 se analiza este tema.