តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីពេលអ្នកខ្វល់ចិត្ត?
ការព្រួយបារម្ភអាចប្រដូចទៅនឹងបន្ទុកដ៏ធ្ងន់មួយនៅក្នុងចិត្តរបស់យើង។ (សុភ. ១២:២៥) តើអ្នកធ្លាប់ខ្វល់ចិត្តឬទេ? តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាលែងអាចទ្រាំបានឬទេ? បើដូច្នេះ សូមកុំគិតថាអ្នកខុសពីគេឡើយ។ យើងជាច្រើននាក់ធ្លាប់អស់កម្លាំង ខ្វល់ខ្វាយ និងតានតឹងចិត្តចំពោះមូលហេតុផ្សេងៗ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកខ្លះត្រូវមើលថែសមាជិកក្រុមគ្រួសារដែលឈឺ អ្នកខ្លះបានបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ហើយអ្នកខ្លះទៀតធ្លាប់រងទុក្ខដោយគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិ។ ប៉ុន្តែ តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំពេលខ្វល់ខ្វាយ? *
យើងអាចរៀនច្រើនអំពីរបៀបស៊ូទ្រាំពេលខ្វល់ចិត្ត ដោយពិចារណាគំរូរបស់ស្ដេចដាវីឌ។ ក្នុងជីវិតរបស់គាត់ គាត់ជួបការពិបាកជាច្រើន ហើយថែមទាំងពេលខ្លះប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីស្លាប់ទៀតផង។ (១សាំ. ១៧:៣៤, ៣៥; ១៨:១០, ១១) តើអ្វីបានជួយដាវីឌឲ្យចេះស៊ូទ្រាំពេលគាត់ខ្វល់ខ្វាយ ហើយតើយើងអាចយកតម្រាប់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
អ្វីដែលដាវីឌបានធ្វើដើម្បីស៊ូទ្រាំពេលមានការព្រួយបារម្ភ
ដាវីឌបានជួបទុក្ខលំបាកជាច្រើននៅពេលតែមួយ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះគាត់ ពេលដែលគាត់បានរត់គេចខ្លួនពីស្ដេចសុលដែលចង់សម្លាប់គាត់។ ពេលដាវីឌនិងពួកបុរសរបស់គាត់បានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញនាក្រុងស៊ីកឡាក់ ពួកគេបានឃើញថាពួកសត្រូវបានប្លន់យកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ ដុតផ្ទះរបស់ពួកគេ និងចាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេយកទៅជាឈ្លើយ។ តើដាវីឌមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា? គម្ពីរចែងថា៖ «ពេលដាវីឌនិងពួកបុរសឃើញដូច្នោះ ពួកគេស្រែកទ្រហោយំយ៉ាងខ្លាំង រហូតដល់លែងមានកម្លាំងយំទៀត»។ ក្រោយមកដាវីឌកាន់តែមានទុក្ខកង្វល់ ដោយសារពួកបុរសរបស់គាត់«គិតចង់យកថ្មគប់សម្លាប់គាត់»។ (១សាំ. ៣០:១-៦) ពេលនោះ ដាវីឌមានបញ្ហាធំបីនៅពេលតែមួយគឺ៖ ក្រុមគ្រួសារគាត់ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ គាត់ខ្លាចថាពួកបុរសរបស់គាត់ចង់សម្លាប់គាត់ និងស្ដេចសុលនៅតែដេញតាមគាត់។ ដូច្នេះ ដាវីឌទំនងជាព្រួយបារម្ភជាខ្លាំង!
តើដាវីឌបានធ្វើអ្វីបន្ទាប់មក? ភ្លាមៗនោះ គាត់បាន«ទទួលកម្លាំងឡើងវិញ ដោយពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់គាត់»។ តើដាវីឌប្រហែលជាបានពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? ជាធម្មតា គាត់អធិដ្ឋានសុំជំនួយពីលោក និងរំពឹងគិតអំពីរបៀបដែលលោកបានជួយគាត់កន្លងមក។ (១សាំ. ១៧:៣៧; ចសព. ១៨:២, ៦) ដាវីឌយល់ថាគាត់ត្រូវការការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ា ដូច្នេះគាត់បានសួរយោបល់ពីព្រះយេហូវ៉ាថាគាត់គួរធ្វើអ្វី។ ក្រោយពីបានទទួលការណែនាំពីលោក ដាវីឌបានធ្វើតាមភ្លាមៗ។ ជាលទ្ធផល ដាវីឌនិងពួកបុរសរបស់គាត់បានរំដោះក្រុមគ្រួសារពួកគេ ហើយបានយកទ្រព្យសម្បត្តិមកវិញ។ (១សាំ. ៣០:៧-៩, ១៨, ១៩) តើអ្នកកត់សម្គាល់អ្វីបីយ៉ាងដែលដាវីឌបានធ្វើឬទេ? គាត់បានអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា គាត់បានរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្លាប់ធ្វើចំពោះគាត់ និងគាត់បានធ្វើតាមការណែនាំពីលោក។ តើយើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ដាវីឌយ៉ាងដូចម្ដេច? សូមយើងពិចារណារបៀបបីយ៉ាង។
ចូរយកតម្រាប់ដាវីឌ ពេលព្រួយបារម្ភ
១. សេចក្ដីអធិដ្ឋាន។ ពេលណាដែលយើងចាប់ផ្ដើមខ្វល់ខ្វាយ យើងអាចអធិដ្ឋានសុំជំនួយនិងប្រាជ្ញាពីព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលយើងប្រាប់លោកអំពីការព្រួយបារម្ភទាំងអស់របស់យើង នោះអាចជួយយើងឲ្យមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយ។ ឬបើយើងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដែលយើងមិនអាចអធិដ្ឋានយូរ យើងអាចអធិដ្ឋានយ៉ាងខ្លីនៅក្នុងចិត្ត។ រាល់ដងដែលយើងស្វែងរកជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា យើងបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តលោកដូចដាវីឌបានធ្វើ។ គាត់បាននិយាយថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាជាថ្មដា និងជាទីមាំមួនរបស់ខ្ញុំ ហើយលោកជាអ្នកសង្គ្រោះខ្ញុំ។ ព្រះជាថ្មដារបស់ខ្ញុំ និងជាអ្នកដែលខ្ញុំពឹងជ្រក»។ (ចសព. ១៨:២) តើការអធិដ្ឋានពិតជាជួយឬទេ? បងស្រីខាលីអាដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយម្នាក់និយាយថា៖ «ក្រោយពីអធិដ្ឋាន ខ្ញុំមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្ត។ ការអធិដ្ឋានជួយខ្ញុំឲ្យកាន់តែមានរបៀបគិតគូរដូចព្រះយេហូវ៉ា និងទុកចិត្តលោកច្រើនជាង»។ ការអធិដ្ឋានគឺជាអ្វីមួយដែលពិតជាមានប្រយោជន៍ដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យដើម្បីជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការខ្វល់ខ្វាយ។
២. ការរំពឹងគិត។ ពេលអ្នកគិតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងក្នុងជីវិតអ្នកកន្លងមក តើអ្នកអាចនឹកឃើញអំពីទុក្ខលំបាកដែលអ្នកអាចស៊ូទ្រាំបានដោយសារតែមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? ពេលយើងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជួយយើងនិងអ្នកបម្រើរបស់លោកនៅអតីតកាល យើងទទួលកម្លាំងចិត្តនិងកាន់តែជឿជាក់ទៅលើលោក។ (ចសព. ១៨:១៧-១៩) អ្នកចាស់ទុំម្នាក់ឈ្មោះចូស៊ូអានិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានបញ្ជីមួយអំពីសេចក្ដីអធិដ្ឋានដែលព្រះយេហូវ៉ាបានតបឆ្លើយ។ នេះបានជួយខ្ញុំឲ្យនឹកចាំអំពីពេលខ្ញុំសុំអ្វីដ៏ជាក់លាក់ពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយលោកបានឲ្យចំនឹងសេចក្ដីត្រូវការរបស់ខ្ញុំតែម្ដង»។ ពេលយើងរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើចំពោះយើងរួចហើយ យើងមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញដើម្បីបន្តតយុទ្ធនឹងគំនិតដែលនាំឲ្យយើងព្រួយបារម្ភ។
៣. ការធ្វើតាម។ មុនយើងសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីក្នុងស្ថានភាពណាមួយ យើងអាចស្វែងរកការណែនាំដ៏គួរឲ្យទុកចិត្តបំផុតក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ (ចសព. ១៩:៧, ១១) បងប្អូនជាច្រើននាក់បានឃើញថា ពេលដែលពួកគេធ្វើការស្រាវជ្រាវអំពីបទគម្ពីរណាមួយ ពួកគេអាចយល់ច្បាស់ជាងអំពីរបៀបដែលខគម្ពីរនោះជាប់ទាក់ទងនឹងជីវិតរបស់ពួកគេ។ អ្នកចាស់ទុំម្នាក់ឈ្មោះចារ៉ុតពន្យល់ថា៖ «ការធ្វើការស្រាវជ្រាវអំពីខគម្ពីរណាមួយជួយខ្ញុំឲ្យរៀនកាន់តែច្រើនអំពីខនោះ ហើយយល់អំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាកំពុងប្រាប់ខ្ញុំ។ នេះជួយខ្ញុំឲ្យជឿជាក់លើអ្វីដែលខ្ញុំអាននោះ ដើម្បីខ្ញុំអាចធ្វើតាមការណែនាំពីលោក»។ ពេលយើងស្វែងរកការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ា ដោយពិនិត្យមើលក្នុងបទគម្ពីរ ហើយធ្វើតាមការណែនាំនោះ យើងនឹងកាន់តែមានសេចក្ដីសុខសាន្តនិងអំណរ ទោះជាយើងប្រឈមមុខនឹងទុក្ខកង្វល់ក្ដី។
ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នកឲ្យចេះស៊ូទ្រាំ
ដាវីឌបានយល់ថាដើម្បីប្រឈមមុខនឹងការខ្វល់ចិត្តដោយមិនរាថយ គាត់ត្រូវការជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់បានឲ្យតម្លៃជាខ្លាំងចំពោះជំនួយពីលោក រហូតដល់គាត់និយាយថា៖ «ដោយសារឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ ខ្ញុំអាចលោតរំលងកំពែងបាន។ ព្រះដ៏ពិត លោកជាអ្នកដែលផ្ដល់កម្លាំងឲ្យខ្ញុំ»។ (ចសព. ១៨:២៩, ៣២) យើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាទុក្ខលំបាករបស់យើងប្រៀបដូចជាកំពែងដែលមិនអាចលោតរំលងបាន។ ប៉ុន្តែ ដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា យើងអាចលោតរំលងឬស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាធំៗណាក៏ដោយដែលប្រៀបដូចជាកំពែង! ពិតមែន ពេលដែលយើងអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា រំពឹងគិតអំពីអ្វីទាំងអស់ដែលលោកបានធ្វើចំពោះយើង និងធ្វើតាមការណែនាំពីលោក យើងអាចមានទំនុកចិត្តថា លោកនឹងផ្ដល់កម្លាំងនិងប្រាជ្ញាដែលយើងត្រូវការដើម្បីចេះស៊ូទ្រាំនឹងការខ្វល់ចិត្ត!
^ វគ្គ 2 បុគ្គលដែលខ្វល់ខ្វាយជាខ្លាំងប្រហែលជាត្រូវស្វែងរកជំនួយពីគ្រូពេទ្យ។
