ოწუხებელ შილებე მონკა ოღალცალო გებძუდან გურს (იგავ. 12:25). დღას ქოიგინაფნანო დუდ განადგურებულო ოწუხებელიშ გურშენ? ვარდა ქოიფიქრებნანო, ნამდა მეტიშ გარზება ვეშეილებნა? თქვა ხვალე ვა რეთ თეცალ მდგომარეობას, ჩქინდე ბრელ შხვადოშხვა მიზეზიშ გურშენ გინაფლენს დუდის გინოშულადირო დო მანგარ შეწუხებულო. მაგალთო, ნამთინე ულუანს ოჯახიშ დალახებურ წევრის, ნამთინეს საჸოროფო ადამიან აფჷ ღურელ, შხვეფ ხოლო სტიქიაქ დაზარალ. მუ მიმეხვარებნა ოწუხებელიშ გერჯგინას? *

მეფე დავითიშ მაგალითშე ბრელ მუდგარენს ბგურაფლენთ თიშ გურშენ, მუჭო გივორჯგინათ ოწუხებელს. თიშ ცხოვრება ეფშა რდჷ რთულ სიტუაციეფით დო მინშა ღურას ხოლო ენაჯინედ თოლს (1 სამ. 17:34, 35; 18:10, 11). მუჭო გიორჯგინ დავითიქ ოწუხებელს დო მუჭო შემლებნა მივაჸუნათ თიშ მაგალითის?

დავითის ბრელ პრობლემაქ ართათ ქიგიოტირხჷ. დეფიქრით, მუნერ სიტუაციას ინოლ თიქ, მუჟამსით მეფე საულ ოჸვილარო მოთხოზუდ. დავით დო თიშ ჯარიშკოჩეფ ირთუნა ციკლაგშა, სოდეთ ცხოვრენა დო თოლს ვა უჯერენა. მუნეფიშ ჸუდეეფ გინოჭვილ რე, ქონება ღალირ რე დო ოჯახეფ ტყვეთ რე ჸუნაფილ. მუ მდგომარეობას ენოლ დავითიქ? „გეუოლეს ნგარაქ დავით დო თიშ ხალხის დო თეიშახ ინგარდეს, სოიშახ ძალაქ ვეშელის“. თის ოწუხებელქ ხოლო უმოსო ქიგიაძინ, მუშენდა ქომოლკათაქ, მიდგას ონდუდ, თიშ ჸვილუა მინდომეს (1 სამ. 30:1—6). დავითიქ თე შემთხვევას ართათ ქეშეხვად სუმ დიდ პრობლემას. პირველ: შილებე ოჯახ გეშუჭყვიდესკო; მაჟია: ოშქურუდ მუშ ხალხიშ ხეშე ღურაშა; მასმა: თის მეფე საულ თხოზუდ. წერმიდგინით, მუჭო იგინანდჷ თინა დუდის.

მუჭო მიქცუ დავითიქ თეშ უკულ? თიქ ხეთეშე იეჰოვას, მუშ ღორონთის, მიენდჷ დო თეშნერო გემანგარ დუდ. მუჭო აკეთ თენა დავითიქ? თის ჩვევათ უღუდ იეჰოვაშა ლოცვათ მოხვარაშ თხუალა დო თიშე ფიქრ, მუჭო ოხვარუდ ღორონთ ულირს (1 სამ. 17:37; ფსალმ. 18:2, 6). დავითიქ ქოძირ, ნამდა საჭირო რდჷ, იეჰოვაშა ხემძღვანელობაშ თხუალა, ათეშენ იეჰოვას ქელაკითხუ, მუჭო მიქცუკო. იეჰოვაშე მითითებაშ მეღებაშ უკულ დავითიქ ხეთეშე მოქმედება ქიდიჭყჷ. შედეგო იეჰოვაქ აკურთხჷ დავით დო თიშ ხალხ დო თინეფქ დირთინუეს მუნეფიშ ოჯახეფ დო ქონება (1 სამ. 30:7—9, 18, 19). ქიდეკვირითო, მუ სუმ მუდგარენს ორთუდ დავით? თინა ლოცვას თხინდჷ იეჰოვას მოხვარას, ფიქრენდჷ, მუჭო მუხვარებ ღორონთის ულირს თიშა დო მოქმედენდჷ თიშ ხემძღვანელობათ. მუჭო შემლებნა მივაჸუნათ დავითიშ მაგალითის? გუვარჩუათ სუმ საშვალება.

1. ლოცვა. მუჟამსით ოწუხებელს ინვოლუთ, შემლებნა ლოცვათ ქოფთხუათ იეჰოვას მოხვარა დო სიბრძნე. თიშა გურიშ გინოფაჩუათ დო თი ირფელიშ რაგადით, მუთ მაწუხენა, ეიფქექუანთ ოწუხებელს. თეშ საშვალება ვამღუნან-და, შემლებნა გურს მოკლეთ ქიბლოცათ. ირო, მუჟამსით მოხვარაშო იეჰოვას მივოჯინეთ, დავითცალ ნდობას გიმიფრჩქინათ თიშ მიმართ. თიქ თქუ: „იეჰოვა რე ჩქიმ კირდე, ჩქიმ ციხესიმაგრე დო მარსხებელ. ჩქიმ ღორონთ ჩქიმ კირდე რე, დუდის გითუფორუანქ თის“ (ფსალმ. 18:2). დასურო ქახვარნო ლოცვა კოჩის? ართ პიონერ  და, კაილა, იჩიებ: „ლოცვაშ უკულ დუდის მშვიდას ბგინაფლენქ, თინა მოხვარ, იეჰოვაცალ აზროვნება მიღდას დო თიშ ნდობა გუვავითარე“. ლოცვა მართალო დიდ საჩუქარ რე იეჰოვაშე, ნამუთ მოხვარნა, გივორჯგინათ ოწუხებელს.

2. ფიქრ. ულირ ცხოვრებას ქიგნაჯინეთინ, ხომ ვაგგაშინენა თიცალ პრობლემა, ნამდგას ხვალე იეჰოვაშ მოხვარათ გიორჯგინით. მუჟამსით ფიფქრენთ, მუჭო მიმეხვარეს იეჰოვაქ ულირს, თენა ქომჩანა ძალას დო გომრჩქინანა ღორონთიშ უმოს ნდობას (ფსალმ. 18:17—19). ართ უხუცეს, სახელო ჯოშუა, იჩიებ: „მა გიმაჭარილ მაფჷ, მუჭო უპასუხ იეჰოვაქ ჩქიმ ლოცვეფს, თენა მოხვარ, ფშუდას, მუჟამ ფთხი იეჰოვას მუდგარენ კონკრეტულო დო მუჭო უპასუხ თიქ ზუსტას მოსაჭირუდუნ თეშ“. თაშ რე, მუჟამსით ფიფქრენთ, მუსხიშა მიმეხვარეს იეჰოვაქ ულირს, ბღებულენთ ძალას, ნამუთ მოსაჭირნა ოწუხებელწკუმა ობრძოლებერო.

3. მოქმედება. გადაწყვეტილებაშ მეღებაშახ შემლებნა ღორონთიშ სიტყვას დობგორათ საიმენდო ხემძღვანელობა (ფსალმ. 19:7, 11). ბრელქ ქოძირ, ნამდა, მუჟამსით კონკრეტულ ბიბლიურ მუხლის ირკვიენს, უმოს უჯგუშო ინანჭუ, მუჭო გიმირინუას თინა ცხოვრებას. ჯეროდი, ნამუთ უხუცესო მსახურენს, ენწყუნს: „გიმორკვიება მოხვარ, მუხლიშ არძა მხარე ქობძირე დო ქიგებგე, მუშ რაგად ოკო იეჰოვას ჩქიმდა. თენა მოხვარ, ვენდე თის, მუდგას ბკითხულენქ დო მივაჸუნე თიშ ხემძღვანელობას“. მუჟამსით იეჰოვაშ ხემძღვანელობას ბგორუნთ წმინდა წერილეფშე დო მეპჸუნთ თის, უმოს მომზადებულ ვორეთ, გივორჯგინათ ოწუხებელს.

დავითის არჩქილედ, ნამდა ოწუხებელს გიორჯგინკონ, იეჰოვაშ მოხვარა ოსაჭირუდ. ღორონთიშ მარდულობაქ თის ორაგადაფუ: „სქანწკუმა ართო გიშებლენქ ნტერეფიშ წინააღმდეგ; ჩქიმ ღორონთიშ მოხვარათ ქალაქიშ დიდ კიდალეფს ხოლო გინიბლენქ. ღორონთ ქომჩანს მუშ ძალას“ (ფსალმ. 18:29, 32). შილებე ფიფქრენდათ, ნამდა ჩქინ ოწუხებელ დიდ კიდალეფცალ რე, მარა იეჰოვაშ მოხვარათ არძანერ ოწუხებელს შემლებნა გივორჯგინათ. მუჟამსით ლოცვას მოხვარას ფთხულენთ იეჰოვას, ფიფქრენთ, მუჭო მიმეხვარეს თიქ ულირს დო მეპჸუნთ თიშ ხემძღვანელობას, შემლებნა დარწმუნებულ ვორდათ, ნამდა იეჰოვა ქომჩანა ძალას დო სიბრძნეს, ნამუთ მოსაჭირნა, გივორჯგინათ ოწუხებელს.