Σε μια τέτοια περίπτωση, η εκκλησία θα θεωρεί ότι ο προηγούμενος γάμος τερματίστηκε όταν αυτός ο άντρας ξαναπαντρεύτηκε και θα θεωρεί τον νέο γάμο δεσμευτικό. Για να κατανοήσουμε τους λόγους που οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα, ας εξετάσουμε τα όσα είπε ο Ιησούς σχετικά με το διαζύγιο και τον εκ νέου γάμο.

Όπως έχει καταγραφεί στο εδάφιο Ματθαίος 19:9, ο Ιησούς προσδιόρισε τη μόνη Βιβλική βάση για να τερματιστεί ένας γάμος. Ο Ιησούς δήλωσε: «Όποιος διαζευχθεί τη γυναίκα του, εκτός εξαιτίας σεξουαλικής ανηθικότητας, και παντρευτεί άλλη μοιχεύει». Από τα λόγια του Ιησού, μαθαίνουμε (1) ότι η σεξουαλική ανηθικότητα είναι η μόνη Βιβλική βάση για να τερματιστεί ένας γάμος με διαζύγιο και (2) ότι ένας άντρας που διαζεύγεται τη σύζυγό του χωρίς αυτή τη Βιβλική βάση και παντρεύεται άλλη διαπράττει μοιχεία. a

Σημαίνουν τα λόγια του Ιησού ότι ένας άντρας που διαπράττει σεξουαλική ανηθικότητα και διαζεύγεται τη σύζυγό του είναι Βιβλικά ελεύθερος να ξαναπαντρευτεί; Όχι απαραιτήτως. Όταν διαπράττεται μοιχεία, η αθώα σύντροφος αποφασίζει αν θα συγχωρήσει τον σύζυγό της ή θα τον απορρίψει. Αν τον απορρίψει και εκδοθεί νομικό διαζύγιο, είναι και οι δύο ελεύθεροι να ξαναπαντρευτούν από τη στιγμή που ολοκληρώνεται η διαδικασία του διαζυγίου.

Από την άλλη πλευρά, η αθώα σύντροφος ίσως έχει την ειλικρινή επιθυμία να διατηρήσει τον γάμο της, και γι’ αυτό εκφράζει την προθυμία της να συγχωρήσει τον σύζυγό της. Τι γίνεται όμως αν ο μοιχός σύζυγος απορρίψει τη συγχώρηση που του προσφέρει η σύζυγός του και πάρει μονομερώς νομικό διαζύγιο; Επειδή εκείνη είναι πρόθυμη να τον συγχωρήσει και να συνεχίσει τον γάμο τους, εκείνος δεν είναι Βιβλικά ελεύθερος να ξαναπαντρευτεί. Αν εμμείνει σε μια πορεία που συγκρούεται με τη Γραφή και παντρευτεί άλλο άτομο ενώ δεν είναι Βιβλικά ελεύθερος να το κάνει αυτό, διαπράττει ξανά μοιχεία, πράγμα που σημαίνει ότι η εκκλησία θα πρέπει να προβεί ξανά σε δικαστική ενέργεια.​—1 Κορ. 5:1, 2· 6:9, 10.

Όταν ένας άντρας που δεν είναι Βιβλικά ελεύθερος ξαναπαντρεύεται, πώς βλέπει η εκκλησία τον προηγούμενο γάμο και τον νέο γάμο; Εξακολουθεί ο προηγούμενος γάμος να ισχύει από Βιβλική άποψη; Έχει η αθώα σύντροφος ακόμα τη δυνατότητα να αποφασίσει αν θα συγχωρήσει ή θα απορρίψει τον πρώην σύζυγό της; Θα θεωρείται μοιχικός ο νέος γάμος;

Στο παρελθόν, η εκκλησία θεωρούσε τον νέο γάμο μοιχικό για όσο διάστημα η αθώα σύντροφος ήταν ζωντανή, παρέμενε άγαμη και δεν είχε διαπράξει σεξουαλική ανηθικότητα. Ωστόσο, ο Ιησούς δεν αναφέρθηκε στην αθώα σύντροφο όταν μίλησε για το διαζύγιο και τον εκ νέου γάμο. Εξήγησε ότι ένας άντρας που παίρνει διαζύγιο χωρίς Βιβλική βάση και κατόπιν παντρεύεται άλλο άτομο διαπράττει μοιχεία. Σε μια τέτοια περίπτωση, το διαζύγιο και ο εκ νέου γάμος, τον  οποίο ο Ιησούς εξίσωσε με μοιχεία, τερματίζουν τον προηγούμενο γάμο.

Όταν ένας γάμος τερματίζεται εξαιτίας διαζυγίου και νέου γάμου, η αθώα σύντροφος δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να συγχωρήσει ή να απορρίψει τον πρώην σύζυγό της. Επομένως, δεν τη βαραίνει η ευθύνη να αποφασίσει αν θα τον συγχωρήσει ή θα τον απορρίψει. Επιπλέον, η άποψη της εκκλησίας για τον νέο γάμο δεν θα εξαρτάται από το αν η αθώα σύντροφος πεθάνει, ξαναπαντρευτεί ή διαπράξει σεξουαλική ανηθικότητα. b

Στο παράδειγμα που εξετάστηκε παραπάνω, ο σύζυγος διέπραξε μοιχεία, πράγμα που οδήγησε στο διαζύγιο. Τι θα γινόταν αν ο σύζυγος, χωρίς να έχει διαπράξει μοιχεία, έπαιρνε διαζύγιο και ξαναπαντρευόταν; Ή τι θα γινόταν αν ο σύζυγος δεν είχε διαπράξει σεξουαλική ανηθικότητα πριν από το διαζύγιο αλλά το έκανε αυτό μετά το διαζύγιο και κατόπιν ξαναπαντρευόταν παρά την προθυμία της συζύγου του να τον συγχωρήσει; Σε όλα αυτά τα παραδείγματα, το διαζύγιο και ο εκ νέου γάμος, ο οποίος αποτελεί μοιχεία, θα τερμάτιζε τον προηγούμενο γάμο. Ο νέος γάμος αποτελεί νομικά δεσμευτική σχέση. Όπως δήλωνε Η Σκοπιά 15 Φεβρουαρίου 1980 στη σελίδα 31, αυτό το άτομο «τώρα έχει εισέλθει σ’ ένα νέο γάμο κι έτσι δεν μπορεί απλώς να θέση τέρμα σ’ αυτόν τον γάμο και να επιστρέψη σ’ αυτό που ήταν πριν· ο προηγούμενος γάμος έληξε με το διαζύγιο, τη μοιχεία και τον δεύτερο γάμο».

Αυτή η προσαρμοσμένη άποψη δεν υπονομεύει την ιερότητα του γάμου ούτε μικροποιεί τη σοβαρότητα της μοιχείας. Αν ένας άντρας διαζευχθεί τη σύζυγό του χωρίς Βιβλική βάση και κατόπιν παντρευτεί άλλο άτομο χωρίς να είναι Βιβλικά ελεύθερος να το κάνει αυτό, τότε η εκκλησία πρέπει να προβεί σε δικαστική ενέργεια με την κατηγορία της μοιχείας. (Αν η νέα σύζυγος είναι Χριστιανή, τότε απαιτείται δικαστική ενέργεια και για εκείνη με την κατηγορία της μοιχείας.) Παρότι ο νέος γάμος δεν θα θεωρείται μοιχικός, ο άντρας δεν θα έχει τα προσόντα για ειδικά προνόμια υπηρεσίας στην εκκλησία επί πολλά χρόνια και όχι προτού κάνει με την πορεία της ζωής του να ξεχαστεί η αναστάτωση και η μομφή που έφερε η αδικοπραγία του. Μεταξύ άλλων, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι τωρινές περιστάσεις της προηγούμενης συζύγου, στην οποία ίσως φέρθηκε με δολιότητα ο ένοχος σύντροφος, καθώς και οι περιστάσεις τυχόν ανήλικων παιδιών τα οποία ίσως εγκατέλειψε.​—Μαλ. 2:14-16.

Έχοντας υπόψη τις σοβαρές συνέπειες του αντιγραφικού διαζυγίου και εκ νέου γάμου, οι Χριστιανοί ενεργούν σοφά και καλλιεργούν την άποψη του Ιεχωβά, υποστηρίζοντας την ιερότητα της γαμήλιας διευθέτησης.​—Εκκλ. 5:4, 5· Εβρ. 13:4.