Zodra iemand in zo’n situatie hertrouwt, beziet de gemeente het eerdere huwelijk als beëindigd en het nieuwe huwelijk als bindend. De redenen voor die conclusie zijn op te maken uit wat Jezus over echtscheiding en hertrouwen zei.

In Mattheüs 19:9 noemde Jezus de enige Bijbelse grond voor het beëindigen van een huwelijk: ‘Wie zich van zijn vrouw laat scheiden, behalve op grond van seksuele immoraliteit, en met een ander trouwt, pleegt overspel.’ Jezus’ woorden laten zien dat (1) seksuele immoraliteit de enige Bijbelse grond voor echtscheiding is en (2) een man overspel pleegt als hij zich zonder Bijbelse grond van zijn vrouw laat scheiden en met een ander trouwt. a

Betekenen Jezus’ woorden dat een man die zich aan seksuele immoraliteit schuldig maakt en zich van zijn vrouw laat scheiden Bijbels gezien vrij is om te hertrouwen? Niet per se. In het geval van overspel besluit de onschuldige partner of ze haar man vergeeft of verwerpt. Als ze hem verwerpt en het komt tot een scheiding, zijn ze allebei vrij om te hertrouwen zodra de echtscheiding volledig rond is.

Het kan ook zijn dat de onschuldige partner het huwelijk wil redden en om die reden zegt dat ze bereid is haar man te vergeven. Maar wat als de overspelige man haar aanbod om hem te vergeven afwijst en een eenzijdig verzoek tot echtscheiding doet? Omdat ze bereid is hem te vergeven en het huwelijk in stand te houden, zou hij Bijbels gezien niet vrij zijn om te hertrouwen. Als hij toch besluit met een ander te trouwen terwijl hij Bijbels gezien niet vrij is om te hertrouwen, pleegt hij opnieuw overspel. En dat zou verder rechterlijk optreden door de gemeente vereisen (1 Kor. 5:1, 2; 6:9, 10).

Hoe beziet de gemeente het eerdere huwelijk en het nieuwe huwelijk van een man die hertrouwt terwijl hij Bijbels gezien niet vrij is? Is het eerdere huwelijk Bijbels gezien nog steeds geldig? Kan de onschuldige partner nog steeds besluiten haar ex te vergeven of te verwerpen? Zou het nieuwe huwelijk als overspelig worden bezien?

In het verleden bezag de gemeente het nieuwe huwelijk als overspelig zolang de onschuldige partner nog leefde, ongetrouwd was en zich niet schuldig had gemaakt aan seksuele immoraliteit. Maar toen Jezus over echtscheiding en hertrouwen sprak, maakte hij verder geen melding van de onschuldige partner. Hij legde alleen maar uit dat een man overspel pleegt als hij zich zonder Bijbelse grond van zijn vrouw laat scheiden en  met een ander trouwt. Het scheiden en hertrouwen, dat Jezus gelijkstelde aan overspel, maken in zo’n geval een eind aan het eerdere huwelijk.

Als een man zich laat scheiden en hertrouwt, is het voor de onschuldige partner niet meer mogelijk hem te vergeven of te verwerpen. Ze zou dus niet worden belast met de verantwoordelijkheid te beslissen of ze haar ex moet vergeven of verwerpen. Hoe de gemeente het nieuwe huwelijk beziet, hangt bovendien niet af van de vraag of de onschuldige partner is gestorven of hertrouwd of zich schuldig heeft gemaakt aan seksuele immoraliteit. b

In het besproken voorbeeld ging het om een scheiding nadat de man overspel had gepleegd. Maar wat als de man zich laat scheiden en dan hertrouwt terwijl hij geen overspel heeft gepleegd? Of wat als de man zich niet vóór maar na de scheiding schuldig maakt aan seksuele immoraliteit en dan hertrouwt ook al is zijn vrouw bereid hem te vergeven? In al die gevallen maken het scheiden en hertrouwen, dat gelijkstaat aan overspel, een eind aan het eerdere huwelijk. Het nieuwe huwelijk is een wettelijk bindende relatie. In De Wachttoren van 15 februari 1980 stond op bladzijde 32: ‘Hij is nu een nieuw huwelijk begonnen en hij kan daar dus niet eenvoudig een einde aan maken en tot de vroegere situatie terugkeren; het vorige huwelijk is met de echtscheiding, het overspel en hertrouwen geëindigd.’

Deze aangepaste zienswijze doet niets af aan de heiligheid van het huwelijk of aan de ernst van overspel. Als een man zich zonder Bijbelse grond van zijn vrouw laat scheiden en met een ander trouwt terwijl hij Bijbels gezien niet vrij is om dat te doen, zou er rechterlijk optreden nodig zijn op grond van overspel. (Als zijn nieuwe huwelijkspartner een christen is, geldt ook voor haar dat er rechterlijk optreden nodig is op grond van overspel.) Ook al wordt het nieuwe huwelijk niet als overspelig bezien, de man zou vele jaren niet in aanmerking komen voor speciale voorrechten in de gemeente en zeker niet voordat hij zich heeft gerehabiliteerd voor alle opschudding en smaad in verband met zijn kwaaddoen. Daarbij wordt ook in overweging genomen wat de huidige omstandigheden zijn van zijn vorige partner, die hij misschien trouweloos heeft behandeld, en van minderjarige kinderen, die hij misschien in de steek heeft gelaten (Mal. 2:14-16).

Het heeft ernstige consequenties als iemand op on-Bijbelse gronden gaat scheiden en hertrouwt. Christenen zijn dan ook zo verstandig om net zoals Jehovah het huwelijk als heilig te bezien (Pred. 5:4, 5; Hebr. 13:4).