1. Waut vesprakjt Jehova deejanje, waut een Leetsennen haben?

 JEHOVA es ons Schepfa, ons Jesazjäwa un ons Rechta, oba hee es uk ons leeftolja himlischa Voda (Psa. 100:3; Jes. 33:22, NW). Wan wie jäajen am sindjen un opp iernst een Leetsennen haben, dan kaun hee ons vejäwen, un hee well daut uk (Psa. 86:5). Jehova leet ons derch dän Profeet Jesaja leeftolich weeten: “Uk wan june Sinden dunkelroot sent, kjennen dee Schnee witt woaren” (Jes. 1:18).

2. Waut mott wie doonen, daut wie unjarenaunda kjennen Fräd haben?

² Wie sent aula onvolkomen un doawäajen saj wie ooda doo wie eenjemol waut, waut dän aundren weedeit (Jak. 3:2). Daut bediet oba nich, daut wie nich kjennen unjarenaunda Frind sennen. Daut es mäajlich, oba wie motten reed sennen to vejäwen (Spr. 17:9; 19:11; Mat. 18:21-22). Wan wie ons unjarenaunda en kjliene Stekjen weedoonen, dan well Jehova, daut wie ons vejäwen (Kol. 3:13). Wie sent daut schuldich, wiels Jehova es deejanja, waut ons “väl vejeft” (Jes. 55:7).

3. Waut woa wie en disen Artikjel lieren?

³ En disen Artikjel woa wie seenen, woo onvolkomne Menschen aundre uk soo vejäwen kjennen, aus Jehova deit. Waut vonne Sinden motten biejlikj de Eltestasch jesajcht? Wuarom well Jehova, daut wie aundre vejäwen? Un waut kjenn wie von soone Breeda un Sestren lieren, waut wäajen aundre äare Sinden sea jeläden haben?

4. (a) Waut mott een Deena von Jehova doonen, wan dee schwoa jesindicht haft? (b) Waut es de Eltestasch äare Veauntwuatunk, wan doa wäa eene schwoare Sind begonen haft?

⁴ Wan doa wäa schwoa jesindicht haft, dan sull wie de Eltestasch daut sajen. En 1. Korinta 6:9-10 rät daut von soone Sinden. Schwoare Sinden sent waut sea schlemmet jäajen Gott siene Jesazen. Wan een Christ soone schwoare Sind bejeit, dan mott dee Jehova om Vejäwunk prachren un dee mott de Eltestasch daut sajen (Psa. 32:5; Jak. 5:14). Oba bloos Jehova haft daut Rajcht, soone Sinden volstendich to vejäwen, wäajen hee fa daut Leesjelt jesorcht haft. b Waut vonne Veauntwuatunk haben de Eltestasch? Jehova haft dee de Veauntwuatunk jejäft to entscheiden, aus de Sinda no de Schreft no wieda kaun en de Vesaumlunk bliewen ooda nich (1. Kor. 5:12). Daut dee daut doonen kjennen, motten dee eenjet rutfinjen. Biejlikj: Deed dee met Fliet sindjen? Haud dee daut jeplont, waut schlajchtet to doonen? Deed dee fa eene lenjre Tiet emma wada sindjen? Un daut wichtichste es: Jeft daut Bewies doafäa, daut dän daut werkjlich leet es? Jeft daut uk Bewies, daut Jehova am werkjlich vejäft haft? (Apj. 3:19).

5. Waut fa goodet kjemt doabie rut, waut de Eltestasch doonen?

⁵ Wan de Eltestasch met dän räden, waut schwoa jesindicht haft, dan wellen dee daut doonen, waut aul em Himmel beschloten es (Mat. 18:18, NW). Woo kjemt de Vesaumlunk dit togood? Daut schizt de Vesaumlunk, wan deejanja, waut nich een Leetsennen haft, biesied jesat woat, soo daut dee nich de aundre wieetvolle Schop schoden kaun (1. Kor. 5:6-7, 11-13; Tit. 3:10-11). Daut halpt veleicht uk dän Sinda, een Leetsennen to haben, soo daut Jehova am vejäwen kaun (Luk. 5:32). De Eltestasch bäden fa soonen, waut een Leetsennen haft, un froagen Jehova doano, am to halpen, em jeisteljen wada stoakj to woaren (Jak. 5:15).

6. Woat Jehova wäm vejäwen, wan dee uk es utjeschloten worden? Laj daut ut.

⁶ Saj wie mol, dänjanjen es daut nich leet, waut hee jedonen haft, wan de Eltestasch met am räden. Dan woat dee ut de Vesaumlunk utjeschloten. Wan hee jäajen daut Laundesjesaz waut jedonen haft, dan woaren de Eltestasch am nich fa de Foljen beschitzen. Jehova lat too, daut de Rejierungsbeaumte jiedrem eenen rechten un strofen kjennen, wan dee jäajen daut Jesaz jegonen es, aus dän daut nu leet deit ooda nich (Reem. 13:4). Oba wan deejanja lota to Besennunk kjemt, een Leetsennen haft un omkjieet, es Jehova reed, dän to vejäwen (Luk. 15:17-24). Jehova deit daut mau rajcht, wan daut uk sea schwoare Sinden wieren (2. Chr. 33:9, 12-13; 1. Tim. 1:15).

7. Ut waut fa eenen Senn doo wie dee vejäwen, waut jäajen ons jesindicht haben?

⁷ Wie sent dankboa, daut wie daut nich entscheiden motten, aus Jehova wäm vejeft ooda nich. Oba daut jeft doawäajen waut, waut wie selfst entscheiden motten. Waut es daut? Eenjemol kaun daut sennen, daut doa wäa jäajen ons schwoa jesindicht haft. Deejanja kjemt dan veleicht no ons un frajcht om togoodhoolen ooda uk nich. Woo emma daut nu uk es, wie kjennen entscheiden, aus wie dän en dän Senn vejäwen wellen, daut wie nich mea  doll äwa dän sent. Secha brukt daut Tiet un daut es nich leicht, wäm to vejäwen, waut ons sea weejedonen haft. De Wachtturm vom 15. Septamba 1994 sajcht: “Wan du eenen Sinda vejefst, dan bediet daut nich, daut du dän siene Sinden fa goot talst. Wan wie aus Christen aundre vejäwen, dan bediet daut, daut wie de Sach en Jehova siene Henj jäwen. Hee es de jerajchta Rechta äwa Himmel un Ieed un woat to de rajchte Tiet fa Jerajchtichkjeit sorjen.” Wuarom well Jehova, daut wie aundre vejäwen un doaropp vetruen, daut hee rajcht rechten woat?

8. Woo wies wie, daut wie fa Jehova sien Metleet dankboa sent, wan wie aundre vejäwen?

⁸ Wan wie reed sent to vejäwen, dan wiest daut, daut wie fa Jehova sien Metleet dankboa sent. En een Jlikjnis vejlikjt Jesus Jehova met eenen Wieet, waut sienen Sklow eene groote Schult strikjt. Oba dis Sklow wia nich reed, eenen aundren Sklow Metleet to wiesen, waut am väl weinja Jelt schuldich wia (Mat. 18:23-35). Waut wull Jesus doamet sajen? Na, wan wie opp iernst dankboa sent fa Jehova sien Metleet, dan woa wie reed sennen, aundre to vejäwen (Psa. 103:9). De Woaktorm säd väle Joaren trigj mol: “Krakjt endoont woo foaken wie onse Breeda un Sestren vejäwen, wie woaren nienich soo väl vejäwen, aus Gott ons aula derch Christus vejeef un Metleet jewäsen haft.”

9. Wäm wiest Jehova Metleet? (Matäus 6:14-15).

⁹ Wan wie aundre vejäwen, woat Jehova ons uk vejäwen. Jehova wiest dee Metleet, waut aundre Metleet wiesen (Mat. 5:7; Jak. 2:13). Dit muak Jesus kloa, aus hee siene Jinja lieed, woo see bäden kunnen (läs Matäus 6:14-15). Jehova muak daut ea uk kloa derch daut, waut hee to sienen Deena Hiob säd. Dis trua Maun wort von dree Mana sea toojesat, waut Elifas, Bildad un Zofar heeten. Jehova säd to Hiob, daut hee fa dee bäden sull. Aus Hiob daut deed, säajend Jehova am (Hiob 42:8-10).

10. Wuarom es daut bloos toom schoden, wan eena veoajat blift? (Efeesa 4:31-32).

¹⁰ Wie doonen ons bloos selfst schoden, wan wie veoajat bliewen. Wan eena doll blift, dan es daut soo aus eene schwoare Laust, un Jehova well, daut wie ons doavon loosmoaken, daut wie wada ennalich Fräd haben (läs Efeesa 4:31-32). Hee rot ons too: “Siet nich bossich un woat nich doll” (Psa. 37:8). Disen Rot notokomen, woat ons sea halpen. Wan wie veoajat bliewen, dan doo wie ons selfst kjarpalich un em denkjen schoden (Spr. 14:30). Dän aundren woat daut nuscht moaken, krakjt soo, aus aundre daut nuscht moakt, wan eena selfst Jeft drinkjt. Daut schot bloos eenem. Soo, wan wie aundre vejäwen, dan doo wie ons selfst eenen Jefaulen (Spr. 11:17). Wie woaren dan wada ennalich Fräd haben un Jehova wieda deenen kjennen.

11. Waut sajcht de Schreft äwa sikj rajchnen? (Reema 12:19-21).

¹¹ Bloos Jehova kaun sikj rajchnen. Hee haft ons nich daut Rajcht jejäft, daut wie ons aun wäm rajchnen kjennen, waut jäajen ons jesindicht haft (läs Reema 12:19-21). Wäajen wie onvolkomen sent un de Sachen kjeenmol gaunz vestonen kjennen, woa wie daut nienich soo beuadeelen kjennen, aus Gott daut deit (Heb. 4:13). Un eenjemol kjenn wie eene Sach uk nich rajcht beuadeelen, wäajen daut, waut wie feelen. Jehova leet Jakobus oppschriewen: “Een Mensch, dee en  Wutt haundelt, deit nich waut ver Gott rajcht es” (Jak. 1:20). Wie kjennen ons secha sennen, daut Jehova to de rajchte Tiet woat fa Jerajchtichkjeit sorjen.

12. Woo wies wie, daut wie doaropp vetruen, daut Jehova jerajcht es?

¹² Wan wie vejäwen, dan wiest daut, daut wie doaropp vetruen, daut Jehova jerajcht es. Wan wie Sachen en Jehova siene Henj jäwen, dan wiest daut, daut wie doaropp vetruen, daut hee aul dän Schoden fiksen woat, waut derch de Sind kjeem. En de vesproakne niee Welt woat aun daut schlemme “nich mea . . . jedocht woaren, un woat nich mea em Jeräd komen” (Jes. 65:17). Oba wan ons wäa sea weejedonen haft, es daut dan werkjlich mäajlich, daut wie doa kjennen von vejäten un nich doll bliewen? See wie mol, woo eenje daut haben kunt doonen.

13-14. Waut lia wie doavon, daut Tony José vejeef?

¹³ Väle von onse Breeda un Sestren sent sikj eenich jeworden, dee to vejäwen, waut an sea weejedonen haben. Woo sent dee doafäa jesäajent worden?

¹⁴ Tony, c waut oppe Filippinen wont, wort en, daut een Maun, waut José heet, sienen elren Brooda dootjemoakt haud. Daut wia noch lang ea hee de Woarheit kjanen lieed. To dee Tiet wia Tony een sea hunjscha Mensch un hee wull sikj rajchnen. José wort faustjenomen un enjestopt. Oba lota, aus José dan utem Jefenkjnis rutkjeem, wia Tony sikj gaunz eenich, daut hee sikj dän wudd oppsieekjen un dootmoaken. Hee koft sikj mau rajcht eene Flint doatoo. Oba dan fungen Jehova siene Zeijen aun, met Tony de Bibel to studieren. Hee sajcht: “Aus ekj studieed, lieed ekj, daut ekj mie endren must, un doa wia met en, daut ekj von mienen Oaja loosloten must.” Met de Tiet leet Tony sikj dan deepen un wort irjentwanea een Eltesta von de Vesaumlunk. Kaust du die väastalen, woo vewundat hee wia, aus hee enwort, daut José uk een Brooda jeworden wia? Aus dise beid sikj bejäajenden, packten dee sikj sea om un Tony säd to José,  daut hee am vejäft haud. Tony sajcht, daut daut nich to beschriewen jeit, waut vonne groote Freid hee kjrieech, aus hee José vejäft haud. Jehova säajend Tony, wäajen hee daut deed.

15-16. Waut kjenn wie von Peter un Sue äwa vejäwen lieren?

¹⁵ Aune 1985 wieren Peter un Sue bie een Toopkomen em Vesaumlungshus, aus doa met eemol eene Bomm oppdäwad. Een Maun haud dee doa em Vesaumlungshus jeloten. Sue wort soo sea velazt, daut see nich mea fein seenen un hieren kaun. See kaun uk nich mea rikjen. d Peter un Sue dochten foaken bie sikj: “Waut von Mensch kaun soon beeset aunrechten?” Väle Joaren lota wort dis Maun, waut nich eent von Jehova siene Zeijen es, faustjenomen un fa Läwestiet enjestopt. Aus se Peter un Sue fruagen, aus see disen Maun vejäft hauden, säden dee: “Jehova lieet ons, wan wie veoajat bliewen, doo wie ons bloos kjarpalich, ons denkjen un onse Jefeelen schoden. Soo, wie fruagen Jehova soo schwind aus mäajlich, daut hee ons halpen sull, onsen Oaja loostoloten, daut wie wieda en Fräden läwen kunnen.”

¹⁶ Es daut fa dee eefach jewast, disen Maun to vejäwen? Nich emma. See sajen wieda: “Eenjemol, wan Sue doarunja lieden mott, daut see soo velazt wort, mott wie ons wada oajren. Oba wie denkjen doa nich lang äwa no un dan veschwinjen dise Jefeelen wada. Un wie kjennen opprechtich sajen, daut wan dis Maun irjentwanea ons Brooda woat, woa wie am oppnämen. Dise Erfoarunk haft ons jelieet, daut biblische Gruntsauzen ons halpen kjennen, ons frie to feelen. Dee kjennen ons halpen, von mea frie to woaren, aus wie ons väastalen kjennen! Daut treest ons uk to weeten, daut Jehova boolt aul dän Schoden fiksen woat.”

17. Waut lieet ons daut, waut Myra beläft haft, äwa vejäwen?

¹⁷ Myra lieed de Woarheit kjanen, aus  see aul befriet wia un twee nate Kjinja haud. Äa Maun neem de Woarheit nich aun. Met de Tiet bejinkj äa Maun Ehebruch un veleet de Famielje. Myra sajcht: “Aus mien Maun mie un de Kjinja veleet, feeld ekj mie soo aus väle soone, waut daut beläft haben, daut äa Poatna an ontru wia. Ekj wia vebleft, kunn daut nich jleewen, wia truarich, beschod daut, jeef mie selfst de Schult un wia doll.” Wan de Ehe uk aul to Enj wia, deed ar daut doawäajen noch wee, wäajen dee ar wia ontru jewast. Myra sajcht wieda: “Daut wia fa Moonaten, daut ekj Angst haud un mie oajren must. Mie wort kloa, daut dise Jefeelen waut aun mien Veheltnis to Jehova deeden un uk aun aundre.” Nu sajcht Myra, daut see nich mea veoajat es äwa äaren väajen Maun un sikj nich wenscht, daut dän irjentwaut schlajchtet passieet. See hopt, daut dee irjentwanea no Jehova kjemt. Nu kaun see wada äwa daut goode nodenkjen, waut Jehova vesprakjt. See trock äare beid Kjinja auleen enne Woarheit opp. Vondoag dän Dach kaun Myra Jehova met äare Kjinja un dee äare Famieljes toop deenen.

18. Opp waut kjenn wie ons gaunz veloten, waut Jehova, aus hechsta Rechta, doonen woat?

¹⁸ Daut jeft ons ennalich Fräd, to weeten, daut wie daut nich entscheiden motten, woo wäa jerecht saul. Aus hechsta Rechta woat Jehova sikj emma om siene Sachen kjemren (Reem. 14:10-12). Wie kjennen ons gaunz doaropp veloten, daut hee emma doano rechten woat, waut hee fa rajcht un orrajcht talt (1. Mo. 18:25; 1. Kjen. 8:32). Hee woat nienich irjentwaut orrajchtet doonen!

19. Waut woat Jehova siene volkomne Jerajchtichkjeit volbrinjen?

¹⁹ Wie sänen ons aul no dee Tiet, wan Jehova aul dän Schoden gootmoaken woat, waut derch de Onvolkomenheit un Sind jekomen es. Dan woaren aul onse Wunden, waut wie aum Kjarpa un uk ennalich haben, fa emma jeheelt sennen (Psa. 72:12-14; Opb. 21:3-4). Wie woaren kjeenmol mea aun dee denkjen. Oba soo lang aus dise wundascheene Tiet noch nich hia es, sent wie Jehova sea dankboa, daut hee ons de Krauft jeft, daut wie am nodoonen kjennen un aundre vejäwen.