۱.‏ الف)‏ یَهُوَه چه امیدی به ما داده است؟‏ ب)‏ برای یَهُوَه ‹انتظار کشیدن› به چه معنی است؟‏ (‏«توضیح عبارت» ملاحظه شود.‏)‏

 یَهُوَه خدا امید و آینده‌ای زیبا پیش روی تمام کسانی گذاشته است که او را دوست دارند.‏ او قول داده که بزودی به بیماری،‏ رنج و مرگ پایان می‌دهد.‏ (‏مکا ۲۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ یَهُوَه به «حلیمان،‏» انسان‌های متواضع و بردبار که چشم امید به او بسته‌اند،‏ کمک خواهد کرد که از زمین بهشت بسازند.‏ (‏مز ۳۷:‏۹-‏۱۱‏،‏ ه‌ن‏)‏ همین طور برای تک‌تک ما این امکان را فراهم می‌کند که رابطه‌ای نزدیک و صمیمی با او داشته باشیم،‏ حتی بسیار زیباتر از رابطه‌ای که امروز با او داریم.‏ عجب امید بی‌نظیری!‏ ما بر چه اساسی به این وعده‌های یَهُوَه اطمینان داریم؟‏ یَهُوَه خدا هیچ‌وقت،‏ هیچ‌وقت زیر قولش نمی‌زند.‏ پس ‹برای خداوند انتظار می‌کشیم.‏›‏ b (‏مز ۲۷:‏۱۴‏،‏ ه‌ن‏)‏ چطور؟‏ باید منتظر بمانیم،‏ با بردباری و شادی،‏ تا یَهُوَه خدا یک‌به‌یک خواسته‌ها و قول‌هایش را عملی کند.‏—‏اشع ۵۵:‏۱۰،‏ ۱۱‏.‏

۲.‏ یَهُوَه بروشنی چه چیز را ثابت کرده است؟‏

^۲ یَهُوَه بروشنی ثابت کرده که به قول‌ها و وعده‌هایش عمل می‌کند.‏ در اینجا تنها به یک نمونهٔ آن اشاره می‌کنیم.‏ یَهُوَه خدا در کتاب مکاشفه وعده داد که در این دوران مردمی را از ملت‌ها،‏ قوم‌ها و زبان‌های مختلف جمع می‌کند و آن‌ها را در پرستش پاک متحد می‌کند.‏ امروزه،‏ این گروه خاص به «گروه عظیم» معروفند.‏ (‏مکا ۷:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ با این که آن‌ها از مردان،‏ زنان و کودکان،‏  از نژادها،‏ زبان‌ها با پیشینه‌های مختلف تشکیل شده‌اند گروهی یکپارچه‌اند که با یکدیگر در صلحند،‏ یک برادری جهانی متحد.‏ (‏مز ۱۳۳:‏۱؛‏ یو ۱۰:‏۱۶‏)‏ این گروهِ عظیم،‏ مبشّرانی پر شور و غیورند که همیشه آماده‌اند با هر کس که بخواهد در مورد امیدشان و دنیایی بهتر صحبت کنند.‏ (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ مکا ۱۴:‏۶،‏ ۷؛‏ ۲۲:‏۱۷‏)‏ اگر شما جزو این گروه هستید،‏ بی‌شک برای شما نیز این امید،‏ امیدی پرمفهوم و پرارزش است.‏

۳.‏ هدف شیطان چیست؟‏

^۳ شیطان نمی‌خواهد ما به آینده امیدی داشته باشیم.‏ هدفش این است که به ما بقبولاند که یَهُوَه توجهی به ما ندارد و قول‌هایش وعده‌هایی توخالی است.‏ اگر اجازه دهیم شیطان امیدمان را از ما بگیرد،‏ شجاعتمان را در خدمت به یَهُوَه از دست می‌دهیم و حتی ممکن است از خدمتمان دست بکشیم.‏ ببینیم شیطان چطور سعی کرد امید ایّوب را ناامید کند تا وفاداری‌اش به خدا را زیر پا بگذارد.‏

۴.‏ در این مقاله چه می‌خوانیم؟‏ (‏ایّوب ۱:‏۹-‏۱۲‏)‏

^۴ در این مقاله می‌بینیم برای این که ایّوب به خدا پشت کند،‏ شیطان چه نقشه‌هایی کشید.‏ ‏(‏ایّوب ۱:‏۹-‏۱۲ خوانده شود.‏)‏ می‌ببینیم سرگذشت ایّوب چه درس‌هایی به ما می‌دهد،‏ و چرا نباید هیچ‌وقت فراموش کنیم که یَهُوَه ما را دوست دارد و به قول‌هایش عمل می‌کند.‏

۵-‏۶.‏ در مدتی کوتاه چه بر سر ایّوب آمد؟‏

^۵ ایّوب زندگی خوبی داشت.‏ رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه داشت.‏ در کنار خانواده‌ای بزرگ و شاد،‏ ثروت فراوان هم داشت.‏ (‏ایو ۱:‏۱-‏۵‏)‏ اما در یک روز،‏ تقریباً هر چه داشت از دست داد،‏ اول مال و منالش را.‏ (‏ایو ۱:‏۱۳-‏۱۷‏)‏ بعد بدتر از آن فرزندان دلبندش را.‏ لحظه‌ای به عمق این فاجعه فکر کنید!‏ وقتی پدر یا مادری فرزندی از دست می‌دهد حس می‌کند دنیا روی سرش خراب شده.‏ پس ایّوب و همسرش چه حالی شدند وقتی خبر مرگ هر ده فرزندشان را شنیدند؟‏ می‌توان مجسم کرد که چقدر شوکه شدند و از غم و درماندگی،‏ دنیا پیش رویشان سیاه شد.‏ ایّوب از سوگ این مصیبت لباس بر تن چاک زد و به خاک افتاد!‏—‏ایو ۱:‏۱۸-‏۲۰‏.‏

^۶ نقشهٔ بعدی شیطان حمله به پوست و گوشت ایّوب بود.‏ ایّوب به بیماری‌ای مبتلا شد که اعتبار و حرمتش را در میان مردم از دست داد.‏ (‏ایو ۲:‏۶-‏۸؛‏ ۷:‏۵‏)‏ زمانی ایّوب ارج و اعتبار خاصّی میان مردم داشت.‏ برای مشورت و راهنمایی مردم به او رجوع می‌کردند.‏ (‏ایو ۳۱:‏۱۸‏)‏ اما حالا نزدیکش هم نمی‌شدند.‏ برادرانش،‏ رفقایش و حتی خدمتکارانِ خانه‌اش از او دوری می‌کردند.‏—‏ایو ۱۹:‏۱۳،‏ ۱۴،‏ ۱۶‏.‏

۷.‏ الف)‏ ایّوب فکر می‌کرد دلیل مصیبت‌هایش چیست،‏ اما دست به چه کاری نزد؟‏ ب)‏ خادمان خدا ممکن است با چه مشکلاتی روبرو شوند که مشابه مشکلاتی است که در تصویر این بند آمده؟‏

^۷ شیطان می‌خواست این باور را در دل ایّوب بکارد که دلیل مصیبت‌هایش ناراضی بودن یَهُوَه از اوست.‏ شیطان چه کرد؟‏ وقتی تمامی فرزندان ایّوب دور هم غذا می‌خوردند،‏ شیطان با بادی شدید خانه را بر سرشان خراب کرد.‏ (‏ایو ۱:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ شیطان آتشی از آسمان بر سر گله‌های ایّوب ریخت که نه تنها گله‌هایش،‏ حتی کارگرانی که از آن‌ها مراقبت می‌کردند هم از بین رفتند.‏ (‏ایو ۱:‏۱۶‏)‏ قاعدتاً این باد و آتش از منبعی فوق‌طبیعی بود،‏ چون ایّوب تصوّر کرد از طرف خدا بوده.‏ در نتیجه فکر کرد قاعدتاً باید یَهُوَه خدا را ناخشنود کرده باشد.‏ با این حال ایّوب به خود اجازه نداد کفر بگوید و پدر  آسمانی‌اش را نفرین یا لعنت کند.‏ ایّوب متوجه بود که سال‌های سال یَهُوَه خدا برکات فراوانی نصیبش کرده بود.‏ پس با خود نتیجه‌گیری کرد که اگر آن برکات را از خدا پذیرفته،‏ بدی‌ها را هم باید بپذیرد.‏ پس گفت:‏ «اسم یَهُوَه از این به بعد هم ستایش شود.‏» (‏ایو ۱:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ ۲:‏۱۰‏)‏ با این که ایّوب اموال،‏ فرزندان و سلامتی‌اش را از دست داده بود،‏ هنوز به یَهُوَه وفادار مانده بود.‏ اما،‏ شیطان دست بردار نبود.‏

۸.‏ شیطان چه ترفند دیگری برای ایّوب به کار بست؟‏

^۸ شیطان ترفند دیگری به کار بست.‏ سه نفر را که به ظاهر دوست ایّوب بودند بر آن داشت که با حرف‌هایشان عزّت‌نفس ایّوب را خُرد کنند.‏ حرف این به اصطلاح دوستان ایّوب این بود که دلیل فلاکت او گناهان متعدد اوست.‏ (‏ایو ۲۲:‏۵-‏۹‏)‏ در ضمن این مردان می‌خواستند ایّوب را متقاعد کنند که حتی اگر او آدم بدی هم نباشد،‏ تلاش‌هایش برای خشنود کردن خدا بی‌فایده و باد هواست.‏ (‏ایو ۴:‏۱۸؛‏ ۲۲:‏۲،‏ ۳؛‏ ۲۵:‏۴‏)‏ می‌خواستند به ایّوب القا کنند که خدا محبتی به او ندارد،‏ از او مراقبت نمی‌کند و خدمتش به او اصلاً ارزشی ندارد.‏ حرف‌های آن‌ها می‌توانست دل ایّوب را از هر امید و دلگرمی خالی کند.‏

۹.‏ چه چیز به ایّوب شجاعت و قدرت داد؟‏

^۹ حالِ ایّوب را مجسم کنید.‏ ایّوب رنجور و بیمار میان خاک و خاکستر نشسته و درد لحظه‌ای رهایش نمی‌کند.‏ (‏ایو ۲:‏۸‏)‏ آن مردان او را هدف قرار داده‌اند و بی‌رحمانه به وجهه و شخصیت او حمله می‌کنند.‏ ایّوب فرزندانش،‏ جگرگوشه‌هایش را از دست داده،‏ درد و اندوه این فاجعه بر دلش چنگ می‌زند و تاب و توانش را بریده.‏ ایّوب سکوت کرده.‏ (‏ایو ۲:‏۱۳–‏۳:‏۱‏)‏ اگر برای آن مردان سکوت ایّوب به معنی پشت کردن او به آفریدگارش باشد،‏ سخت در اشتباهند.‏ پس از مدتی شاید ایّوب سرش را بالا می‌آورد و مستقیم به آن  مردان نگاه می‌کند،‏ چون خطاب به آن‌ها می‌گوید:‏ «تا آخرین نفس،‏ وفاداری‌ام را حفظ می‌کنم!‏» (‏ایو ۲۷:‏۵‏)‏ در آن سختی‌ها واقعاً چه چیز به ایّوب چنین قدرت و شجاعتی داده بود؟‏ امیدش بود.‏ حتی در تاریک‌ترین روزهای زندگی‌اش ایّوب امیدش را از دست نداد،‏ می‌دانست که خدای مهربان بالاخره به آن سختی‌ها پایان می‌دهد.‏ حتی می‌دانست اگر بمیرد یَهُوَه او را به زندگی برمی‌گرداند.‏—‏ایو ۱۴:‏۱۳-‏۱۵‏.‏

۱۰.‏ سرگذشت ایّوب به ما چه یاد می‌دهد؟‏

^۱۰ از سرگذشت ایّوب یاد می‌گیریم که شیطان نمی‌تواند ما را مجبور کند که یَهُوَه خدا را ترک کنیم.‏ ضمناً این که یَهُوَه از وضعیت ما بخوبی آگاه است.‏ گزارش ایّوب به ما کمک می‌کند که درک بهتری از مسائل پیدا کنیم.‏ در اینجا برخی مطالبی را که گزارش ایّوب به ما یاد می‌دهد بررسی می‌کنیم.‏

۱۱.‏ اگر به یَهُوَه خدا توکل کنیم از چه امری می‌توانیم مطمئن باشیم؟‏ (‏یعقوب ۴:‏۷‏)‏

^۱۱ ایّوب ثابت کرد که با توکل به یَهُوَه می‌توانیم در هر سختی‌ای پایدار بمانیم و در مقابل ابلیس بایستیم.‏ نتیجه چه خواهد بود؟‏ کتاب مقدّس به ما اطمینان داده است که اگر چنین کنیم ابلیس از ما «خواهد گریخت.‏»—‏یعقوب ۴:‏۷ خوانده شود.‏

۱۲.‏ امید رستاخیز چطور به ایّوب قدرت داد؟‏

^۱۲ ما باید به امید رستاخیز ایمانی قوی داشته باشیم.‏ همان طور که در مقالهٔ قبل اشاره شد،‏ شیطان برای این که ما وفاداری‌مان را زیر پا بگذاریم،‏ اغلب از ترس ما از مرگ استفاده می‌کند.‏ شیطان ادعا کرد که ایّوب برای حفظ جانش همه کار خواهد کرد،‏ حتی وفاداری‌اش به خدا را فراموش خواهد کرد.‏ شیطان در اشتباه بود.‏ ایّوب در گرداب درد و سختی‌ها زمانی که به نظر می‌رسید راه گریزی از مرگ ندارد،‏ یَهُوَه را ترک نکرد و سازش نکرد.‏ اطمینان به نیکویی و محبت یَهُوَه و ایمان قوی ایّوب به این که یَهُوَه در نهایت به سختی‌هایش پایان خواهد داد،‏ به او قدرت تحمّل داد.‏ ایّوب ایمان داشت که اگر حتی یَهُوَه در زمان حیات او به سختی‌هایش پایان ندهد،‏ او را رستاخیز خواهد داد.‏ برای ایّوب امید به رستاخیز امیدی واقعی و قطعی بود.‏ اگر امید رستاخیز برای ما هم واقعی باشد،‏ حتی تهدید به مرگ هم نمی‌تواند وفاداری ما را در هم بشکند.‏

۱۳.‏ چرا توجه به نقشه‌هایی که شیطان برای ایّوب کشید برای ما مهم است؟‏

^۱۳ ما باید به ترفندهایی که شیطان برای ایّوب به کار بست به دقت توجه کنیم،‏ چون او برای حمله به ما از ترفندهایی مشابه استفاده می‌کند.‏ به اتهام شیطان دقت کنید،‏ او گفت:‏ نه فقط ایّوب،‏ ‏«انسان .‏ .‏ .‏ هر چه دارد برای جان خود خواهد داد.‏» (‏ایو ۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ در واقع شیطان می‌گوید،‏ ما یَهُوَه را واقعاً دوست نداریم و اگر جانمان در خطر باشد به او پشت می‌کنیم.‏ ضمناً شیطان می‌گوید که خدا ما را دوست ندارد و اصلاً برای تلاش‌های ما در راه خشنود کردنش اهمیت و ارزشی قائل نیست.‏ دانستن هدف شیطان و ترفندهای او به ما که چشم امیدمان یَهُوَه است،‏ کمک می‌کند که در دامهایی که برایمان پهن می‌کند نیفتیم.‏

۱۴.‏ سختی‌ها چه چیزهایی را آشکار می‌کند؟‏ مثالی بزنید.‏

^۱۴ باید سختی‌ها و مصیبت‌ها را فرصتی برای شناخت بهتر خود بدانیم.‏ مشکلات ایّوب چشم او را به برخی ضعف‌هایش باز کرد و توانست خود را اصلاح کند.‏ مثلاً ایّوب متوجه شد باید تواضع را بیشتر در خود پرورش دهد.‏ (‏ایو ۴۲:‏۳‏)‏ ما هم تحت سختی‌ها خیلی چیزها در مورد خودمان می‌فهمیم.‏ برادرمان نیکولای c با  وجود بیماری وخیمی که داشت به زندان انداخته شد.‏ او می‌گوید:‏ «زندان مثل دستگاه اشعهٔ ایکس است،‏ خصوصیات واقعی فرد مسیحی را روشن می‌کند.‏» با شناخت ضعف‌هایمان می‌توانیم آن‌ها را اصلاح کنیم.‏

۱۵.‏ باید به چه کسی گوش دهیم،‏ و چرا؟‏

^۱۵ باید به یَهُوَه گوش دهیم،‏ نه دشمنانمان.‏ ایّوب به دقت به گفته‌های یَهُوَه توجه کرد.‏ در واقع خداوند با ایّوب این طور استدلال کرد:‏ ‹تو قدرت مرا در آفرینش نمی‌بینی؟‏ من از هر آنچه به تو گذشته آگاهم.‏ چه فکر می‌کنی؟‏ آیا نمی‌توانم به تو کمک کنم؟‏› ایّوب با تواضع و قدردانیِ قلبی از نیکویی‌های یَهُوَه،‏ این طور پاسخ داد:‏ «گوشِ من دربارهٔ تو شنیده بود،‏ اما حال چشمانم تو را می‌بیند.‏» (‏ایو ۴۲:‏۵‏)‏ ایّوب موقع گفتن این جمله احتمالاً هنوز در میان خاکستر نشسته بود،‏ زخم‌ها و دردهایش از بین نرفته بود و هنوز داغ مرگ فرزندان عزیزش را در دل داشت.‏ ایّوب در چنین وضعی بود که یَهُوَه به او اطمینان داد که به او توجه دارد،‏ او را دوست دارد و از او خشنود است.‏—‏ایو ۴۲:‏۷،‏ ۸‏.‏

۱۶.‏ طبق اِشَعْیا ۴۹:‏۱۵،‏ ۱۶‏،‏ هنگام مصیبت‌ها چه موضوعی را باید مد نظر داشته باشیم؟‏

^۱۶ امروزه،‏ شاید بعضی به ما توهین کنند،‏ ما را تحقیر کنند.‏ شاید به شکل‌های مختلف به وجههٔ هر یک از ما یا سازمان یَهُوَه حمله کنند و علیه‌مان «انواع دروغ‌های بدخواهانه» بگویند.‏ (‏مت ۵:‏۱۱‏)‏ گزارش ایّوب نشان می‌دهد که یَهُوَه به ما اعتماد دارد،‏ این اعتماد که ما در سختی‌ها به او وفادار می‌مانیم.‏ یَهُوَه ما را دوست دارد و هیچ‌وقت کسی را که به او امید بسته رها نمی‌کند.‏ ‏(‏اِشَعْیا ۴۹:‏۱۵،‏ ۱۶ خوانده شود.‏)‏ به  هیچ کدام از تهمت‌ها و حرف‌های ناروای دشمنان خدا گوش ندهید!‏ جیمز،‏ برادری در ترکیه که خانواده‌اش با سختی‌های جدّی روبرو شدند،‏ می‌گوید:‏ «متوجه شدیم گوش کردن به دروغ‌ها در مورد قوم خدا روحیه‌مان را ضعیف می‌کند.‏ پس به امید پادشاهی خدا تمرکز کردیم و در خدمت به یَهُوَه فعال ماندیم.‏ به این شکل شادی‌مان را حفظ کردیم.‏» مانند ایّوب گوش ما هم به گفته‌های یَهُوَه است!‏ دروغ‌ها و تهمت‌های دشمنانمان امید ما را از بین نمی‌برد.‏

۱۷.‏ از نمونهٔ مردان و زنان وفاداری که در عبرانیان ۱۱ آمده چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۷ ایّوب تنها یکی از خادمان خداست که در سختی و مصیبت شجاع و قوی ماند.‏ پولُس رسول در نامه‌اش به عبرانیان به بسیاری از خادمان خدا اشاره می‌کند که در مصیبت‌ها به او وفادار ماندند.‏ پولُس می‌گوید:‏ «چنین گروهی عظیم از شاهدان را همچون ابری گرداگرد خود داریم.‏» (‏عبر ۱۲:‏۱‏)‏ آن‌ها با وجود زندگی پرفراز و نشیب‌شان به یَهُوَه وفادار ماندند.‏ (‏عبر ۱۱:‏۳۶-‏۴۰‏)‏ آیا تلاش‌ها و پایداری‌شان در این راه بی‌فایده بود؟‏ بی‌شک خیر!‏ هر چند تحقق تمامی وعده‌های یَهُوَه را در زمان حیاتشان ندیدند،‏ باز هم چشم امیدشان تنها به یَهُوَه بود.‏ آن‌ها می‌دانستند که یَهُوَه از آن‌ها خشنود است،‏ پس اطمینان داشتند که تحقق وعده‌های یَهُوَه را در آینده خواهند دید.‏ (‏عبر ۱۱:‏۴،‏ ۵‏)‏ نمونهٔ این مردان و زنان عزم و ارادهٔ ما را قوی‌تر می‌کند که امیدمان را به یَهُوَه ببندیم.‏

۱۸.‏ شما مصمم به چه کاری هستید؟‏ (‏عبرانیان ۱۱:‏۶‏)‏

^۱۸ ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که هر روز بد و بدتر می‌شود.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱۳‏)‏ شیطان کارش با خادمان خدا تمام نشده.‏ پس قطع‌نظر از مشکلاتی که در انتظارمان است می‌خواهیم با عزمی استوار به یَهُوَه خدمت کنیم و فراموش نکنیم که «امیدمان را به خدای زنده بسته‌ایم.‏» (‏۱تیمو ۴:‏۱۰‏)‏ به یاد داشته باشید که در نهایت یَهُوَه برای ایّوب چه کرد و چگونه ثابت کرد که «بسیار مهربان و رحیم است.‏» (‏یعقو ۵:‏۱۱‏)‏ باشد که ما هم به یَهُوَه خدا وفادار بمانیم و با اطمینان پیش رویم،‏ چون او «به کسانی که از صمیم دل او را می‌جویند،‏ پاداش می‌دهد.‏»—‏عبرانیان ۱۱:‏۶ خوانده شود.‏