Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 27

‘yegōvaamēl nambikkaiyaaga irungal’

‘yegōvaamēl nambikkaiyaaga irungal’

“yegōvaamēl nambikkaiyaaga iru. dhairiyamaaga iru, nenjatthil urudhiyōdu iru.”—sang. 27:14.

paattu 128 mudivuvarai sagitthiruppaayē!

indha katturaiyil... a

1. (a) yegōvaa namakku enna nambikkaiyai kodutthirukkiraar? (b) ‘yegōvaamēl nambikkaiyaaga iruppadhu’ enbadhan arttham enna? (‘vaartthaiyin vilakkatthai’ paarungal.)

 thanmēl anbu vaitthiruppavargalukku yegōvaa oru alagaana nambikkaiyai kodutthirukkiraar. sīkkiratthil nōi, vēdhanai, maranam ellaavatraiyum avar mudivukku konduvarappōgiraar. (veli. 21:3, 4) avarmēl nambikkai vaitthirukkira ‘thaalmaiyaana makkal’ indha būmiyai oru pūnjōlaiyaaga maatruvadharku avar udhavi seivaar. (sang. 37:9-11) adhumattumalla, avarōdu oru nerukkamaana bandhatthai anubavikka nam ovvoruvarukkum avar vaaippu koduppaar. andha bandham ippōdhu naam anubavikkira bandhatthaivida romba arumaiyaaga irukkum. idhu evvalavu arpudhamaana nambikkai! aanaal, kadavuludaiya vaakkurudhigal kandippaaga niraivērum endru edhai vaitthu naam nambalaam? yegōvaa ondru sonnaal adhai seiyaamal irukkavē maattaar. adhanaal naam ‘yegōvaamēl nambikkaiyaaga irukkalaam.’ b (sang. 27:14) avarudaiya vaakkurudhigalai niraivētruvadharkaaga naam porumaiyaagavum sandhōshamaagavum kaatthirukka vēndum. appōdhudhaan, avarmēl nambikkaiyaaga irukkirōm endru nammaal kaatta mudiyum.—ēsaa. 55:10, 11.

2. yegōvaa ērkenavē enna seidhirukkiraar?

2 sonna sollai kaappaatrubavar enbadhai yegōvaa ērkenavē nirūbitthirukkiraar. adharku oru thalaisirandha udhaaranatthai ippōdhu paarkkalaam. ellaa dhēsangalaiyum inangalaiyum moligalaiyum sērndha makkalai unmai vanakkatthil kūttichērkkappōvadhaaga velippadutthudhal butthagatthil yegōvaa vaakku kodutthaar. avargaldhaan indraikku “thiral kūttamaana” makkalaaga irukkiraargal. (veli. 7:9, 10) indha thiral kūttatthil, vevvēru inangalaiyum moligalaiyum pinnanigalaiyum sērndha aangalum pengalum pillaigalum irukkiraargal. aanaalum, avargal ellaarum orē kudumbamaaga otrumaiyaagavum samaadhaanamaagavum irukkiraargal. (sang. 133:1; yōvaa. 10:16) avargal aarvamaaga ūliyam seigiraargal. kaadhukodutthu kētpavargalukku, pudhiya ulagam varum endra avargaludaiya nambikkaiyai patri solla eppōdhum thayaaraaga irukkiraargal. (mat. 28:19, 20; veli. 14:6, 7; 22:17) nīngal thiralkūttatthai sērndha oruvaraa? appadiyendraal, pudhiya ulagam varappōgiradhu endra nambikkai ungalukku oru periya pokkishamaaga irukkum enbadhil sandhēgamē illai.

3. saatthaanudaiya kurikkōl enna?

3 ungaludaiya nambikkaiyai alitthuvida vēndum endrudhaan saatthaan ninaikkiraan. yegōvaavukku ungalmēl akkarai kidaiyaadhu, avarudaiya vaakkurudhigalai kaappaatra maattaar endrellaam ungalai namba vaippadhudhaan saatthaanudaiya kurikkōl. avan ninaitthapadiyē nammudaiya nambikkaiyai alitthuvittaan endraal naam dhairiyatthai ilandhuviduvōm, yegōvaavukku sēvai seivadhaiyum oruvēlai nirutthividuvōm. yōbuvin nambikkaiyai alippadharkumkūda saatthaan muyarchi seidhaan. avar yegōvaavai vananguvadhai nirutthivida vēndum enbadhil avan kuriyaaga irundhaan.

4. edhai patriyellaam indha katturaiyil paarppōm? (yōbu 1:9-12)

4 yōbuvin utthamatthai kulaitthuppōduvadharku saatthaan ennenna sūlchigalai payanpadutthinaan? (yōbu 1:9-12-ai vaasiyungal.) yōbuvin udhaaranatthilirundhu naam enna katrukkollalaam? kadavul nammēl anbu vaitthirukkiraar endrum, avarudaiya vaakkurudhigalai niraivētruvaar endrum nyaabagam vaippadhu ēn mukkiyam? indha kēlvigalukkellaam indha katturaiyil badhilai paarppōm.

yōbuvin nambikkaiyai alikka saatthaan eduttha muyarchi

5-6. konja kaalatthilēyē yōbuvukku ennavellaam nadandhadhu?

5 yōbuvin vaalkkai nandraaga pōikkondirundhadhu. avar yegōvaavōdu nerukkamaana bandham vaitthirundhaar. avarukku oru periya kudumbam irundhadhu. avargal ellaarum sandhōshamaaga irundhaargal. yōbu periya panakkaararaagavum irundhaar. (yōbu 1:1-5) aanaal, orē naalil kittatthatta ellaavatraiyumē yōbu ilandhuvittaar. mudhalil avarudaiya sotthellaam alindhupōnadhu. (yōbu 1:13-17) piragu, avar uyiraiyē vaitthirundha avarudaiya ellaa pillaigalum irandhuvittaargal. avarudaiya manam eppadi sukkunūraaga udaindhupōyirukkum endru konjam yōsitthu paarungal. orēvoru pillai irandhupōnaalē petrōrgalaal thaangikkolla mudiyaadhu. aanaal, yōbuvin patthu pillaigalum orē samayatthil irandhuvittaargal. appōdhu yōbuvum avarudaiya manaiviyum endhalavu thudithuditthuppōyiruppaargal! adhirchiyilum dhukkatthilum vēdhanaiyilum avargal idindhupōyiruppaargal! yōbu thannudaiya udaiyai kilitthukkondu appadiyē tharaiyil vilundhuvittaar.—yōbu 1:18-21a.

6 adutthadhaaga, matravargal paartthu aruvarukkira alavukku oru kodiya nōyai yōbuvukku saatthaan vara vaitthaan. (yōbu 2:6-8; 7:5) orusamayatthil, ūr makkal matthiyil yōbuvukku romba madhippumariyaadhai irundhadhu. ellaarum aalōsanai kētka avaridam varuvaargal. (yōbu 31:18) aanaal ippōdhu, yaarum avar pakkatthilkūda pōgavillai. avarai odhukki vaitthuvittaargal. avarudaiya annan thambigalum, nerungiya nanbargalum, ēn vīttu vēlaikkaarargalumkūda, avarai verutthaargal.—yōbu 19:13, 14, 16.

yōbu anubavittha valiyaiyum vēdhanaiyaiyum indraikku niraiya sagōdhara sagōdharigalaal purindhukolla mudiyum (paaraa 7) d

7. (a) thanakku ēn kashtam vandhadhaaga yōbu ninaitthaar, aanaalum avar enna seiyavillai? (b) padatthil paarppadhai pōndra sōdhanaigal namakku eppadi varalaam?

7 yegōvaa kōbamaaga iruppadhaaldhaan indha kashtangalellaam vandhana endru yōbuvai nambavaikka vēndumena saatthaan ninaitthaan. udhaaranatthukku, yōbuvin patthu pillaigal oru vīttil saappittu kondirundhapōdhu, andha vīttai tharaimattamaakka saatthaan sūraavali kaatrai vara vaitthaan. (yōbu 1:18, 19) adhumattumalla, yōbuvin aadugalaiyum andha aadugalai gavanitthukkondirundha vēlaikkaarargalaiyum kondrupōduvadharkaaga vaanatthilirundhu neruppai vara vaitthaan. (yōbu 1:16) andha sūraavali kaatrum neruppum vaanatthilirundhu vandhadhaal yegōvaadhaan adhai vara vaitthiruppaar endru yōbu ninaitthukkondaar. adhanaal, yegōvaavukku kōbam varugira maadhiri ēdhō seidhadhaaldhaan thanakku indha dhandanai kidaitthadhu endru ninaitthaar. aanaalum, yōbu yegōvaavai thittavē illai. ivvalavu varushamaaga yegōvaa etthanaiyō nalla vishayangalai kodutthirundhadhai yōbu marakkavillai. nalladhai mattum ētrukkondu kashtatthai ētrukkollaamal irukka mudiyumaa endru yōsitthaar. adhanaal, “yegōvaavin peyarukku endrum pugal sērattum” endru sonnaar. (yōbu 1:20, 21; 2:10) adhuvarai saatthaan yōbuvin sotthaiyellaam alitthirundhaalum, avarudaiya manadhaiyum udalaiyum vaatti edutthirundhaalum, yōbu yegōvaavukku unmaiyaagavē irundhaar. aanaal, avarai saatthaan adhōdu vittuvidavillai.

8. yōbuvukku edhiraaga saatthaan adutthu enna sūlchiyai payanpadutthinaan?

8 yōbuvukku edhiraaga saatthaan innoru sūlchiyaiyum payanpadutthinaan. thaan edharkumē laayakkillaadhavan endru yōbuvai unara vaippadharkaaga mūndru pōli nanbargalai thūndinaan. yōbu niraiya akkiramangal seidhadhaaldhaan ippadi kashtappadugiraar endru andha mūndru pērum sonnaargal. (yōbu 22:5-9) oruvēlai avar niraiya nalla vishayangalai seidhaalum kadavulai sandhōshappaduttha mudiyaadhu endru avarai namba vaikkavum muyarchi seidhaargal. (yōbu 4:18; 22:2, 3; 25:4) kadavulukku avarmēl anbu illai... avarai gavanitthukkolla maattaar... kadavulai vananguvadhaal endha prayōjanamum illai... endrellaam yōbuvai ninaikka vaikka muyarchi seidhaargal. avargal pēsiyadhaiyellaam kētta piragu thannudaiya nilaimai maarum endra konjananja nambikkaikūda yōbuvukku illaamal pōyirukkum.

9. yōbuvaal eppadi dhairiyamaagavum urudhiyaagavum irukka mudindhadhu?

9 idhai konjam karpanai seidhu paarungal. yōbu saambalil utkaarndhirukkiraar. (yōbu 2:8) valiyil thaviyaai thavikkiraar. avarudaiya nanbargal avarai vaartthaigalaal saramaariyaaga thaakkugiraargal. yōbu kettavar endrum, avar endha nalla vishayatthaiyum seiyavillai endrum solgiraargal. avarudaiya prachinaigal paaraangal pōla avarudaiya manadhai alutthugindrana. pillaigalai ilandha sōgam avarudaiya nenjai piligiradhu. mudhalil yōbu edhuvum pēsaamal amaidhiyaaga irukkiraar. (yōbu 2:13–3:1) avar amaidhiyaaga iruppadhai paarkkumpōdhu, inimēl avar yegōvaavai vananga maattaar endru avarudaiya nanbargal ninaippadhupōl therigiradhu. aanaal, adhu thappukkanakku. ēnendraal, orukattatthil “saagumvarai naan ennudaiya utthamatthai vida maattēn” endru yōbu solgiraar. (yōbu 27:5) anēgamaaga, thalainimirndhu andha mūndru pēraiyum nērukkunēr paartthu avar appadi solliyiruppaar. uchakkatta vēdhanaiyil irundhapōdhum, yōbuvaal eppadi ivvalavu dhairiyamaagavum urudhiyaagavum irukka mudindhadhu? sōrvin ellaikkē avar pōnaalum, kadavul thannudaiya nilaimaiyai maatruvaar endra nambikkaiyai avar vidavē illai. thannudaiya uyirē pōnaalum yegōvaa thanakku uyir kodutthu marubadiyum vaalavaippaar endru avar nambinaar.—yōbu 14:13-15.

yōbuvaippōl naam eppadi nadandhukollalaam?

10. yōbuvin padhivilirundhu naam edhaiyellaam katrukkolgirōm?

10 yegōvaavaivittu vilaguvadharku saatthaanaal nammai kattaayappaduttha mudiyaadhu endru yōbuvin padhivilirundhu katrukkolgirōm. namakku nadakkira ellaa vishayatthai patriyum yegōvaavukku nandraaga theriyum endrum katrukkolgirōm. adhumattumalla, vēru sila mukkiyamaana paadangalaiyum katrukkolgirōm. andha paadangalai patri ippōdhu paarkkalaam.

11. naam yegōvaavai eppōdhumē nambinaal edhil urudhiyaaga irukkalaam? (yaakkōbu 4:7)

11 naam yegōvaavai eppōdhumē nambinōm endraal, endha kashtangal vandhaalum nammaal sagitthirukkavum, saatthaanai edhirtthu nirkavum mudiyumendru yōbu nirūbitthu kaattiyirukkiraar. appadi naam saatthaanai edhirtthu nirkumpōdhu avan nammaivittu ōdippōvaan endru baibil urudhiyalikkiradhu.—yaakkōbu 4:7-ai vaasiyungal.

12. uyirttheludhal nambikkai yōbuvai eppadi balappadutthiyadhu?

12 uyirttheludhal nadakkum enbadhil naam eppōdhumē nambikkaiyaaga irukka vēndum. pōna katturaiyil paartthapadi, nammudaiya utthamatthai kulaitthuppōduvadharku marana bayatthai saatthaan payanpadutthugiraan. yōbuvin vishayatthil, ‘thannudaiya uyirai kaappaatrikkolla yōbu edhai vēndumaanaalum seivaar, thannudaiya utthamatthaikkūda vittukodutthuviduvaar’ endru saatthaan maraimugamaaga sonnaan. aanaal, saatthaan sonnadhu poiyaagivittadhu. uyir pōgum nilaimaiyilkūda yōbu yegōvaavukku unmaiyaaga irundhaar. yegōvaa nalladhu seivaar, thannudaiya nilaimaiyai maatruvaar endru urudhiyaaga nambiyadhaaldhaan avaraal sagitthirukka mudindhadhu. oruvēlai, uyirōdu irukkumpōdhē thannudaiya nilaimaiyai yegōvaa maatravillai endraalum irandha piragu edhirkaalatthil thanakku uyir kodutthu marubadiyum thannai vaala vaippaar endru yōbu nambinaar. uyirttheludhal nadakkum enbadhil yōbuvukku asaikka mudiyaadha nambikkai irundhadhu. adhē nambikkai namakkum irundhadhu endraal, saavai sandhikkira nilaimaiyilkūda nammudaiya utthamatthai naam vida maattōm.

13. yōbuvukku edhiraaga saatthaan payanpadutthiya sūlchigalai naam ēn nandraaga therindhu vaitthirukka vēndum?

13 yōbuvukku edhiraaga saatthaan payanpadutthiya sūlchigalai patri naam nandraaga therindhu vaitthirukka vēndum. ēnendraal, adhē sūlchigalaitthaan indraikku namakku edhiraagavum avan payanpadutthugiraan. saatthaan enna kutram sumatthiyirukkiraan endru gavaniyungal. ‘oru manushan [yōbu mattumalla] thannudaiya uyirai kaappaatrikkolla edhai vēndumaanaalum ilakka thayaaraayiruppaan’ endru avan sonnaan (yōbu 2:4, 5) appadiyendraal, namakku yegōvaamēl unmaiyilēyē anbu illai endrum, nammudaiya uyirukku ēdhaavadhu aabatthu vandhaal avaraivittu vilaguvadharkukkūda naam thayanga maattōm endrum sollaamal sonnaan. adhumattumalla, kadavulukku nammēl anbu illai endrum, avarai piriyappadutthuvadharku naam edhai seidhaalum avar adhai kandukolla maattaar endrum maraimugamaaga sonnaan. saatthaanudaiya sūlchigalai patri yegōvaa namakku ērkenavē solliyirukkiraar. adhanaal, yegōvaamēl nambikkaiyaaga irukkira naam avanudaiya poigalai nambi ēmaandhupōga maattōm.

14. namakku varugira kashtangal edhai purindhukolvadharku udhavum? udhaaranatthōdu vilakkungal.

14 namakku varugira kashtangalai, nammainaamē purindhukolla udhavugira vaaippaaga naam paarkka vēndum. yōbuvukku vandha kashtangal, avarukku irundha kuraigalai purindhukolvadharkum avatrai sariseivadharkum avarukku udhavina. udhaaranatthukku, manatthaalmaiyai avar innum adhigamaaga valartthukkolla vēndum endru purindhukondaar. (yōbu 42:3) naamumkūda sōdhanaigalai sandhikkumpōdhu, nammai patri nandraaga purindhukolla mudiyum. nikkōlai c endra sagōdhararukku niraiya udalnala prachinaigal irundhana. aanaalum, avarai jeyilil pōttaargal. “jeyil oru eksrē maadhiri. namakkulla maranjirukkura gunangala adhu padampidichu kaattum” endru avar solgiraar. nammidam irukkira kuraigalai mudhalil therindhukondōm endraal, piragu avatrai sariseiya nammaal muyarchi edukka mudiyum.

15. yaar solvadhai naam kētka vēndum, ēn?

15 yegōvaa solvadhaitthaan naam kētka vēndum, edhirigal solvadhai alla! yegōvaa pēsiyapōdhu yōbu gavanamaaga kēttaar. oru karutthil, yegōvaa yōbuvidam, ‘naan padaichirukkuradha ellaam nī paatthiyaa, enakku evvalavu sakthi irukkunu unakku puriyudhaa? unakku ennellaam nadandhirukkunu enakku nallaa theriyum. unnai ennaala gavanichukka mudiyaadhunu ninaikkiriyaa?’ endru kēttaar. yōbu manatthaalmaiyaaga thanmēl irundha thappai otthukkondaar. yegōvaa seidha ellaa nalla vishayatthukkum nandriyōdu ippadi sonnaar: “ungalai patri en kaadhugalaal kēttirukkirēn. ippōdhu en kangalaalēyē ungalai paarkkirēn.” (yōbu 42:5) idhai sonnapōdhu anēgamaaga yōbu innum saambalildhaan utkaarndhirundhaar. udal mulukka koppulam. pillaigalai parikoduttha dhukkamvēru avarudaiya nenjai adaitthukkondirundhadhu. aanaalum, yōbuvukku thannudaiya anbum angīgaaramum irukkiradhu enbadhai yegōvaa thelivaaga sonnaar.—yōbu 42:7, 8.

16. namakku kashtangal varumpōdhu edhai nam manadhil vaikka vēndum? (ēsaayaa 49:15, 16)

16 indraikkumkūda makkal nammai kēvalamaaga pēsalaam. naam edharkumē laayakkillai enbadhupōl avargal nammai nadatthalaam. nammudaiya peyarai alladhu nammudaiya amaippin peyarai kedukka ninaitthu, “illaadhadhaiyum pollaadhadhaiyum” sollalaam. (mat. 5:11) aanaal, yōbuvin padhivilirundhu naam sila vishayangalai katrukkolgirōm. namakku enna kashtangal vandhaalum yegōvaavukku unmaiyaaga iruppōm endru yegōvaa nammēl nambikkai vaitthirukkiraar. yegōvaa nammai nēsikkiraar. avarmēl nambikkai vaitthirukkiravargalai avar kaividavē maattaar. (ēsaayaa 49:15, 16-ai vaasiyungal.) kadavuludaiya edhirigal sollum appattamaana poigalai kaadhilēyē vaangaadhīrgal. jēms endra sagōdharar thurukkiyil irukkiraar. avarudaiya kudumbatthukku kashtatthukkumēl kashtam vandhadhu. avar enna solgiraar endru gavaniyungal. “kadavulōda makkala patthi matthavanga solra poigala kaadhula vaanginaa sōrndhudhaan pōvōmnu naanga purinjukittōm. adhanaala kadavulōda arasaangam tharra nambikkaiya patthiyē yōsikka aarambichōm. yegōvaavōda sēvaiyaiyum surusuruppaa senjōm. adhanaala engalōda sandhōshatthai ilakkaama irukka mudinjudhu” endru avar solgiraar. yōbuvai pōlavē yegōvaa solvadhaitthaan naam kētpōm. edhirigal solgira poi nammudaiya nambikkaiyai alippadharku vida maattōm.

ungal nambikkaiyē ungal balam

yōbu kadaisivarai unmaiyaaga irundhadhaal yegōvaa avarai aasīrvadhitthaar. yōbuvum avarudaiya manaiviyum romba kaalam sandhōshamaaga vaalndhaargal (paaraa 17) e

17. ebireyar 11-aam adhigaaratthil sollappattirukkira unmaiyulla aangal-pengalin udhaaranatthilirundhu nīngal enna katrukkolgirīrgal?

17 yegōvaavin ūliyargalil yōbu mattumalla, innum etthanaiyō pēr bayangaramaana kashtangal matthiyilum dhairiyamaagavum urudhiyaagavum irundhirukkiraargal. avargalaitthaan ‘thiranda mēgam pōndra saatchigal’ endru appōsthalan pavul sonnaar. (ebi. 12:1) avargal ellaarukkum bayangaramaana sōdhanaigal vandhana. aanaalum, thangaludaiya kadaisi mūchuvarai yegōvaavukku unmaiyaaga irundhaargal. (ebi. 11:36-40) avargaludaiya sagipputthanmaiyum kadina ulaippum vīnaagivittadhaa? kandippaaga illai. kadavuludaiya vaakkurudhigalellaam niraivēruvadhai thangaludaiya vaalnaalil avargal paarkkavillaidhaan. aanaalum, yegōvaamēl nambikkaiyaagavē irundhaargal. yegōvaavin angīgaaram thangalukku irundhadhai avargal urudhiyaaga nambinaargal. adhanaal, avarudaiya vaakkurudhigal niraivēruvadhai kandippaaga paarppaargal endru nambinaargal. (ebi. 11:4, 5) avargaludaiya udhaaranam, yegōvaamēl naam thodarndhu nambikkaiyaaga irukka vēndum enbadhil urudhiyaaga iruppadharku udhavugiradhu.

18. enna seiya nīngal urudhiyaaga irukkirīrgal? (ebireyar 11:6)

18 ulaga nilaimaigal mōsamaagikkondē pōgindrana. (2 thī. 3:13) yegōvaavin makkalai sōdhippadhai saatthaan nirutthavē illai. namakku munnaal enna savaalgal kaatthirundhaalum sari, yegōvaavukkaaga kadinamaaga ulaikka vēndum enbadhil naam urudhiyaaga irukka vēndum. “uyirulla kadavulmēl nambikkai vaitthirukkirōm” enbadhai naam eppōdhumē manadhil vaitthukkolla vēndum. (1 thī. 4:10) yegōvaa yōbuvai aasīrvadhitthadhai patri yōsitthu paarungal. “yegōvaa kanivaana paasamum irakkamum niraindhavar” ena adhu kaattugiradhu, illaiyaa? (yaak. 5:11) naamum yegōvaavukku kadaisivarai unmaiyaaga irukka vēndum. “avarai ūkkamaaga thēdugiravargalukku palan kodukkiraar” endrum urudhiyaaga namba vēndum.—ebireyar 11:6-ai vaasiyungal.

paattu 150 mītpu pera kadavulai thēdungal

a bayangaramaana kashtangalai thaangikkonda oruvar endru sonnaalē perumbaalum yōbudhaan nammudaiya manadhukku varuvaar. avarudaiya anubavatthilirundhu naam enna katrukkolgirōm? yegōvaavaivittu vilaguvadharku saatthaanaal nammai kattaayappaduttha mudiyaadhu endru katrukkolgirōm. adhōdu, namakku nadakkira ellaa vishayatthai patriyum yegōvaavukku nandraaga theriyum endru katrukkolgirōm. adhumattumalla, yōbuvin kashtangalai eppadi yegōvaa mudivukku konduvandhaarō adhēpōl naam padugira ellaa kashtangalaiyum orunaal mudivukku konduvaruvaar endru therindhukolgirōm. idhaiyellaam naam mulumaiyaaga nambugirōm enbadhai seyalil kaatta vēndum. appōdhudhaan, naam ‘yegōvaamēl nambikkaiyaaga irukkirōm’ endru solla mudiyum.

b vaartthaiyin vilakkam: “nambikkai” endru molipeyarkkappattirukkira ebireya vaartthai oru vishayatthukkaaga aarvamaaga edhirpaartthu “kaatthiruppadhai” kurikkiradhu. adhumattumalla, oruvarai nambiyiruppadhai alladhu saarndhiruppadhai kurikkiradhu.—sang. 25:2, 3; 62:5.

c sila peyargal maatrappattullana.

d padavilakkam: yōbuvum avarudaiya manaiviyum, thangal pillaigal irandhukidappadhai paartthu thudithuditthu pōnaargal.

e padavilakkam: niraiya sōdhanaigal vandhaalum, yōbu kadaisivarai sagitthirundhaar. avarum avarudaiya manaiviyum, yegōvaa thangal kudumbatthukku kodutthirundha aasīrvaadhangalai patri yōsitthu paarkkiraargal.