អត្ថបទសិក្សា ៣៧

អ្នកអាចទុកចិត្តបងប្អូនបាន!

លេង

«សេចក្ដីស្រឡាញ់ . . . ជឿអ្វីៗទាំងអស់ សង្ឃឹមលើអ្វីៗទាំងអស់»។—១កូ. ១៣:៧

ចម្រៀងលេខ១២៤ ចូរមានភក្ដីភាពជានិច្ច

សេចក្ដីសង្ខេប *

១. ហេតុអ្វីយើងមិនគួរភ្ញាក់ផ្អើលដែលមនុស្សជាច្រើនក្នុងពិភពលោកមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនអាចទុកចិត្តអ្នកឯទៀត?

មនុស្សនៅក្នុងពិភពលោករបស់សាថានមិនដឹងថាពួកគេអាចទុកចិត្តអ្នកណាទេ។ ពួកគេច្រើនតែខកចិត្តនឹងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកអ្នកដឹកនាំខាងសាសនា នយោបាយ និងពាណិជ្ជកម្ម។ មនុស្សជាច្រើនក៏មានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនអាចទុកចិត្តមិត្តភក្តិ អ្នកជិតខាង និងថែមទាំងសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេទៀតផង។ នេះមិនធ្វើឲ្យយើងភ្ញាក់ផ្អើលឡើយ។ គម្ពីរប្រាប់ទុកជាមុនថា៖ «នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ . . . មនុស្សនឹង . . . គ្មានភក្ដីភាព . . . ជាអ្នកបង្កាច់បង្ខូច . . . ជាអ្នកក្បត់»។ នេះមានន័យថាមនុស្សនឹងប្រព្រឹត្តដូចសាថានជាព្រះនៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះដែលមិនមែនជាបុគ្គលដ៏គួរឲ្យទុកចិត្ត។—២ធី. ៣:១-៤; ២កូ. ៤:៤

២. (ក) តើយើងអាចទុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើអ្នកណា? (ខ) តើបុគ្គលខ្លះប្រហែលជាឆ្ងល់អំពីអ្វី?

^២ ប៉ុន្តែក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិក យើងដឹងថាយើងអាចទុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ (យេ. ១៧:៧, ៨) យើងជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យើង ហើយថាលោក«នឹងមិនបោះបង់ចោល»មិត្តរបស់លោកទេ។ (ចសព. ៩:១០) យើងក៏អាចទុកចិត្តលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ដោយសារលោកបានលះបង់ជីវិតរបស់លោកដើម្បីយើង។ (១ពេ. ៣:១៨) ម្យ៉ាងទៀត តាមរយៈបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន យើងបានរៀនថា គម្ពីរផ្ដល់ការណែនាំដ៏គួរឲ្យទុកចិត្ត។ (២ធី. ៣:១៦, ១៧) យើងជឿជាក់ថា យើងអាចទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា លោកយេស៊ូ និងគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះប្រហែលជាឆ្ងល់ថា តើពួកគេតែងតែអាចទុកចិត្តបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំឬយ៉ាងណា? បើចម្លើយគឺអាច ហេតុអ្វីយើងអាចទុកចិត្តពួកគេ?

យើងត្រូវការបងប្អូនរបស់យើង

នៅទូទាំងពិភពលោក យើងមានបងប្អូនដែលគួរឲ្យទុកចិត្តនិងដែលស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាដូចយើង (សូមមើលវគ្គ៣)

៣. តើយើងមានឯកសិទ្ធិដ៏ពិសេសអ្វី? (ម៉ាកុស ១០:២៩, ៣០)

^៣ ព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើសយើងឲ្យធ្វើជាសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់លោកដែលជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកនៅទូទាំងផែនដី។ នេះជាឯកសិទ្ធិដ៏ពិសេសដែលនាំឲ្យយើងទទួលប្រយោជន៍ជាច្រើន! (សូមអាន ម៉ាកុស ១០:២៩, ៣០) នៅទូទាំងពិភពលោក យើងមានបងប្អូនដែលស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាដូចយើង ហើយដែលព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់លោកក្នុងជីវិតពួកគេ។ យើងប្រហែលជាមានវប្បធម៌ របៀបស្លៀកពាក់ និងភាសាខុសពីពួកគេ ប៉ុន្តែយើងមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធនឹងពួកគេ សូម្បីតែនៅពេលជួបពួកគេជាលើកដំបូង ក៏យើងមានអារម្មណ៍បែបនេះដែរ។ ជាពិសេស យើងចូលចិត្តនៅជាមួយពួកគេដើម្បីសរសើរនិងគោរពប្រណិប័តន៍បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលស្រឡាញ់យើង។—ចសព. ១៣៣:១

៤. ហេតុអ្វីយើងត្រូវការបងប្អូនរបស់យើង?

^៤ នៅឥឡូវនេះ ជាងពេលមុនៗទៅទៀត យើងត្រូវរក្សាឲ្យមានសាមគ្គីភាពជាមួយបងប្អូនយើង។ ជួនកាលពួកគេជួយរែកពុនបន្ទុករបស់យើង។ (រ៉ូម ១៥:១; កាឡ. ៦:២) ពួកគេក៏អាចលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យបន្ដជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា និងឲ្យរក្សាចំណងមិត្តភាពរឹងមាំជាមួយលោក។ (១ថែ. ៥:១១; ហេ. ១០:២៣-២៥) សូមស្រមៃថាយើងនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា បើយើងមិនមានការការពារពីក្រុមជំនុំ ដើម្បីជួយយើងឲ្យកាន់ជំហរមាំមួនតយុទ្ធនឹងសត្រូវរបស់យើង ពោលគឺមេកំណាចសាថាននិងពិភពលោកដ៏អាក្រក់របស់វា។ មិនយូរទៀត សាថាននិងពួកអ្នកដែលនៅក្រោមអំណាចវានឹងវាយប្រហារលើអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ។ សូមស្រមៃគិតថាយើងនឹងអរសប្បាយខ្លាំងយ៉ាងណា ដែលយើងមានការគាំទ្រពីបងប្អូនយើង!

៥. ហេតុអ្វីបុគ្គលខ្លះប្រហែលជាពិបាកទុកចិត្តបងប្អូនឯទៀត?

^៥ ប៉ុន្តែ អ្នកខ្លះពិបាកទុកចិត្តបងប្អូនរួមជំនឿ ប្រហែលជាដោយសារពួកគេបានប្រាប់បងប្អូនណាម្នាក់អំពីរឿងដែលមិនចង់ឲ្យអ្នកផ្សេងដឹងឮ ហើយបុគ្គលនោះទៅប្រាប់អ្នកឯទៀត ឬប្រហែលជាបងប្អូនណាម្នាក់មិនធ្វើតាមពាក្យសន្យា។ ឬក៏ពួកគេប្រហែលជាពិបាកទុកចិត្តអ្នកឯទៀត ដោយសារបុគ្គលណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំបាននិយាយឬធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យពួកគេឈឺចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ បទពិសោធន៍បែបនេះអាចធ្វើឲ្យយើងពិបាកទុកចិត្តអ្នកឯទៀត។ ដូច្នេះ តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់យើងទៅលើបងប្អូនរួមជំនឿ?

សេចក្ដីស្រឡាញ់ជួយយើងឲ្យពង្រឹងទំនុកចិត្ត

៦. តើសេចក្ដីស្រឡាញ់អាចជួយយើងឲ្យពង្រឹងទំនុកចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច? (កូរិនថូសទី១ ១៣:៤-៨)

^៦ សេចក្ដីស្រឡាញ់ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃទំនុកចិត្ត។ កូរិនថូសទី១ ជំពូក១៣រៀបរាប់អំពីលក្ខណៈជាច្រើននៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលអាចជួយយើងឲ្យពង្រឹងទំនុកចិត្តឬមានទំនុកចិត្តឡើងវិញចំពោះអ្នកឯទៀត។ (សូមអាន កូរិនថូសទី១ ១៣:៤-៨) ជាឧទាហរណ៍ ខ៤ចែងថា៖ «សេចក្ដីស្រឡាញ់មានចិត្តអត់ធ្មត់ ហើយសប្បុរស»។ ព្រះយេហូវ៉ាមានចិត្តអត់ធ្មត់នឹងយើង ទោះជាពេលយើងធ្វើខុសចំពោះលោកក្ដី។ ដូច្នេះ យើងត្រូវមានចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះបងប្អូនយើង បើពួកគេនិយាយឬធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យយើងខឹងឬឈឺចិត្ត។ ខ៥បន្ថែមថា៖ «[សេចក្ដីស្រឡាញ់]មិនឆាប់ខឹង និងមិនចាំទុកក្នុងចិត្តនូវអ្វីដែលគេធ្វើឲ្យយើងឈឺចិត្ត»។ យើងមិនចង់«ចាំទុកក្នុងចិត្តនូវអ្វីដែលគេធ្វើឲ្យយើងឈឺចិត្ត»ក្នុងន័យថា ចេះតែនឹកចាំអំពីអ្វីៗដែលបងប្អូនធ្វើខុស។ អ្នកទូន្មាន ៧:៩ចែងថា យើងមិនគួរ«ឆាប់ទើសចិត្ត»។ គឺប្រសើរជាងឲ្យធ្វើតាមពាក្យនៅអេភេសូរ ៤:២៦ដែលថា៖ «កុំទុកកំហឹងរហូតដល់ថ្ងៃលិចឡើយ»។

៧. តើគោលការណ៍នៅម៉ាថាយ ៧:១-៥នឹងជួយយើងយ៉ាងណាឲ្យពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់យើង?

^៧ យើងក៏អាចរៀនឲ្យកាន់តែចេះទុកចិត្តបងប្អូន បើយើងមានអារម្មណ៍ចំពោះពួកគេដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាមាន។ ព្រះស្រឡាញ់ពួកគេ ហើយមិនកត់ចំណាំកំហុសរបស់ពួកគេទេ។ យើងក៏មិនគួរកត់ចំណាំកំហុសរបស់បងប្អូនដែរ។ (ចសព. ១៣០:៣) ជាជាងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើកំហុសរបស់ពួកគេ យើងគួរព្យាយាមស្វែងរកគុណសម្បត្តិពួកគេ និងគិតអំពីអ្វីល្អៗដែលពួកគេអាចធ្វើ។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ៧:១-៥) ដោយសារសេចក្ដីស្រឡាញ់«ជឿអ្វីៗទាំងអស់» នោះយើងជឿថាពួកគេចង់ធ្វើអ្វីដែលល្អ ហើយមិនចង់ធ្វើឲ្យយើងឈឺចិត្តឡើយ។ (១កូ. ១៣:៧) ពាក្យនេះមិនមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យយើងចេះតែទុកចិត្តបុគ្គលគ្រប់រូបទេ ផ្ទុយទៅវិញលោកតម្រូវឲ្យយើងទុកចិត្តពួកគេ ដោយសារពួកគេបានបង្ហាញថាពួកគេជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត។ *

៨. តើអ្នកអាចមានទំនុកចិត្តទៅលើបងប្អូនតាមរបៀបណា?

^៨ ដើម្បីទទួលទំនុកចិត្តពីអ្នកឯទៀត បុគ្គលម្នាក់ត្រូវបង្ហាញថាគាត់ជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត ហើយនេះត្រូវការពេលវេលា។ តើអ្នកអាចមានទំនុកចិត្តទៅលើបងប្អូនតាមរបៀបណា? សូមស្គាល់ពួកគេឲ្យបានច្បាស់។ សូមនិយាយជាមួយពួកគេនៅកិច្ចប្រជុំ។ សូមណាត់ផ្សព្វផ្សាយជាមួយពួកគេ។ ចូរមានចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះពួកគេ ដោយផ្ដល់ឱកាសឲ្យពួកគេបង្ហាញថាពួកគេជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត។ ដំបូង អ្នកប្រហែលជានឹងមិនប្រាប់រឿងផ្ទាល់ខ្លួនទាំងអស់ដល់បុគ្គលណាម្នាក់ដែលអ្នកទើបតែស្គាល់ទេ។ កាលដែលចំណងមិត្តភាពកាន់តែជិតស្និទ្ធទៅ អ្នកប្រហែលជានឹងមានអារម្មណ៍ស្រួលជាងឲ្យប្រាប់អំពីអារម្មណ៍របស់អ្នក។ (លូក. ១៦:១០) ប៉ុន្តែ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វី បើបងប្អូនណាម្នាក់ក្បត់ទំនុកចិត្តរបស់អ្នក? សូមកុំឆាប់បោះបង់ចំណងមិត្តភាពជាមួយគាត់ឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ សូមទុកពេលសិន។ ម្យ៉ាងទៀត សូមកុំឲ្យការប្រព្រឹត្តរបស់បុគ្គលមួយចំនួនធ្វើឲ្យអ្នកលែងទុកចិត្តបងប្អូនទាំងអស់។ ស្ដីអំពីចំណុចនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីគំរូរបស់អ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដ៏ស្មោះត្រង់មួយចំនួនដែលបានទុកចិត្តអ្នកឯទៀត ទោះជាពួកគេបានខកចិត្តនឹងបុគ្គលខ្លះក្ដី។

ចូររៀនពីពួកអ្នកដែលបន្ដទុកចិត្តអ្នកឯទៀត

ហាណាបានរក្សាទំនុកចិត្តទៅលើការរៀបចំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ទោះជាអេលីមានប្រតិកម្មមិនល្អចំពោះគាត់នៅដំបូងក្ដី (សូមមើលវគ្គ៩)

៩. (ក) តើហាណាបានរក្សាទំនុកចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេចទៅលើការរៀបចំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ទោះជាតំណាងខ្លះរបស់លោកបានធ្វើខុសក្ដី? (ខ) តើបទពិសោធន៍របស់ហាណាបង្រៀនអ្នកយ៉ាងណាអំពីការទុកចិត្តរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា? (សូមមើលរូបភាព)

^៩ តើអ្នកធ្លាប់ខកចិត្តនឹងការប្រព្រឹត្តរបស់បងប្អូនប្រុសៗដែលមានភារកិច្ចឬទេ? បើដូច្នេះ អ្នកប្រហែលជានឹងទទួលប្រយោជន៍ពីការពិចារណាគំរូរបស់ហាណា។ នៅសម័យគាត់ សម្ដេចសង្ឃអេលីបាននាំមុខក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ានាស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ ប៉ុន្តែ សមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់អេលី មិនបានទុកគំរូល្អទេ។ កូនប្រុសៗរបស់គាត់ដែលបម្រើជាសង្ឃបានប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ដ៏គួរឲ្យអាម៉ាស់ជារឿយៗ ប៉ុន្តែឪពុករបស់ពួកគេមិនសូវកែតម្រង់ពួកគេទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានបញ្ឈប់អេលីឲ្យធ្វើជាសម្ដេចសង្ឃភ្លាមៗឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ហាណាមិនបានឈប់គាំទ្រការរៀបចំរបស់ព្រះដោយគិតថាដរាបណាអេលីជាសម្ដេចសង្ឃ នោះគាត់នឹងមិនព្រមទៅគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះនៅឯត្រសាលទេ។ ពេលដែលអេលីបានឃើញហាណាកំពុងអធិដ្ឋានទាំងមានទុក្ខព្រួយជាខ្លាំង គាត់បានសន្និដ្ឋានខុសថានាងស្រវឹងស្រា។ ដោយមិនបានស៊ើបសួររកហេតុការណ៍ពិតសិន គាត់បានរិះគន់ហាណា។ (១សាំ. ១:១២-១៦) ហាណាបានស្បថថាបើនាងមានកូនប្រុសមួយ នាងនឹងប្រគល់កូននោះទៅព្រះយេហូវ៉ា។ នាងសុខចិត្តធ្វើតាមសម្បថរបស់នាង ទោះជានោះមានន័យថាកូនប្រុសនាងនឹងនៅត្រសាលរបស់ព្រះក្រោមការមើលថែរបស់អេលីក្ដី។ (១សាំ. ១:១១) តើបញ្ហារបស់កូនប្រុសៗអេលីត្រូវការកែតម្រង់ឬទេ? គឺត្រូវការមែន។ ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់វិធានការចំពោះរឿងនេះនៅពេលក្រោយមក។ (១សាំ. ៤:១៧) តែមុនពេលនោះ ព្រះបានឲ្យរង្វាន់ដល់ហាណា ដោយឲ្យគាត់មានកូនប្រុសម្នាក់ឈ្មោះសាំយូអែល។—១សាំ. ១:១៧-២០

១០. ទោះជាស្ដេចដាវីឌធ្លាប់បានត្រូវគេក្បត់ក្ដី តើគាត់បន្ដទុកចិត្តអ្នកឯទៀតយ៉ាងដូចម្ដេច?

^១០ តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាមិត្តជិតស្និទ្ធណាម្នាក់បានក្បត់អ្នកឬទេ? បើមាន សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់ស្ដេចដាវីឌ។ គាត់មានមិត្តភក្ដិម្នាក់ឈ្មោះអាហ៊ីថូផែល។ ប៉ុន្តែ ពេលអាប់សាឡំដែលជាកូនប្រុសរបស់ដាវីឌបានព្យាយាមដណ្ដើមយកតំណែងជាស្ដេចពីដាវីឌ អាហ៊ីថូផែលបានចូលរួមជាមួយអាប់សាឡំក្នុងការបះបោរ។ ដាវីឌទំនងជាឈឺចិត្តជាខ្លាំងដែលគាត់បានបាត់បង់ការគាំទ្រពីកូនប្រុសគាត់និងបុរសម្នាក់ដែលគាត់ចាត់ទុកជាមិត្ត! ប៉ុន្តែ ដាវីឌមិនបានឲ្យការក្បត់នេះធ្វើឲ្យគាត់លែងទុកចិត្តអ្នកផ្សេងទៀតឡើយ។ គាត់បានបន្ដទុកចិត្តមិត្តភក្ដិដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ទៀតគឺហ៊ូសាយ ដែលមិនព្រមចូលរួមក្នុងការបះបោរនោះ។ ដាវីឌមានមូលហេតុល្អឲ្យទុកចិត្តហ៊ូសាយ ហើយហ៊ូសាយបានបង្ហាញថាគាត់ជាមិត្តល្អ។ គាត់ថែមទាំងបានប្រថុយជីវិតខ្លួនដើម្បីជួយដាវីឌទៀតផង។—២សាំ. ១៧:១-១៦

១១. តើអ្នកបម្រើម្នាក់របស់ណាបាលបានបង្ហាញទំនុកចិត្តតាមរបៀបណា?

^១១ សូមគិតផងដែរអំពីគំរូរបស់អ្នកបម្រើម្នាក់របស់ណាបាល។ ដាវីឌនិងពួកបុរសរបស់គាត់បានបង្ហាញចិត្តសប្បុរស ដោយជួយការពារពួកអ្នកបម្រើរបស់បុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់ឈ្មោះណាបាល។ ក្រោយមក ដាវីឌបានសុំណាបាលដែលជាអ្នកមានស្ដុកស្ដម្ភឲ្យផ្ដល់អ្វីក៏ដោយដែលគាត់អាចឲ្យបានដល់ពួកបុរសរបស់ដាវីឌ។ ពេលណាបាលមិនព្រមធ្វើតាមសំណូមពរដែលសមរម្យនេះ ដាវីឌបានខឹងយ៉ាងខ្លាំង រហូតដល់គាត់សម្រេចចិត្តសម្លាប់ពួកបុរសទាំងអស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់ណាបាល។ អ្នកបម្រើម្នាក់បានប្រាប់អាប៊ីកែលដែលជាប្រពន្ធរបស់ណាបាលអំពីស្ថានភាពនោះ។ ដោយសារគាត់បម្រើនៅផ្ទះនោះ គាត់ដឹងថាអាប៊ីកែលអាចសង្គ្រោះជីវិតគាត់។ ជាជាងរត់ចេញឆ្ងាយ គាត់បានទុកចិត្តថាអាប៊ីកែលអាចដោះស្រាយបញ្ហានោះ។ គាត់អាចមានទំនុកចិត្តបែបនេះ ដោយសារនាងបានត្រូវគេស្គាល់ថាជាស្ត្រីដែលចេះគិតពិចារណា។ អ្វីដែលបានកើតឡើងនៅពេលបន្ទាប់មកបានបង្ហាញថា គាត់ទុកចិត្តលើអាប៊ីកែលគឺមិនខុសទេ។ នាងបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងក្លាហានដោយព្យាយាមឃាត់ដាវីឌមិនឲ្យធ្វើតាមគម្រោងការរបស់គាត់។ (១សាំ. ២៥:២-៣៥) នាងមានទំនុកចិត្តថាដាវីឌនឹងប្រព្រឹត្តដោយសមហេតុសមផល។

១២. តើលោកយេស៊ូបានបង្ហាញយ៉ាងណាថាលោកទុកចិត្តពួកអ្នកកាន់តាមលោក ទោះជាពួកគាត់បានធ្វើខុសក្ដី?

^១២ លោកយេស៊ូបានទុកចិត្តពួកអ្នកកាន់តាមលោក ទោះជាអ្នកទាំងនោះធ្វើខុសក្ដី។ (យ៉ូន. ១៥:១៥, ១៦) ពេលយ៉ាកុបនិងយ៉ូហានបានសុំលោកយេស៊ូនូវឋានៈពិសេសក្នុងរាជាណាចក្រ លោកយេស៊ូមិនបានសង្ស័យអំពីបំណងចិត្តរបស់ពួកគាត់ចំពោះការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ឬលែងឲ្យពួកគាត់ធ្វើជាសាវ័កឡើយ។ (ម៉ាក. ១០:៣៥-៤០) ក្រោយមក ពួកអ្នកកាន់តាមទាំងអស់របស់លោកយេស៊ូបានបោះបង់ចោលលោកនៅយប់ដែលគេចាប់ខ្លួនលោក។ (ម៉ាថ. ២៦:៥៦) ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនបាត់បង់ទំនុកចិត្តទៅលើពួកគាត់ទេ។ លោកដឹងច្បាស់អំពីភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់ពួកគាត់ តែលោក«ស្រឡាញ់ពួកគាត់រហូតដល់ទីបំផុត»។ (យ៉ូន. ១៣:១) ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ លោកថែមទាំងឲ្យសាវ័កដ៏ស្មោះត្រង់១១នាក់នូវភារកិច្ចដ៏សំខាន់ដើម្បីនាំមុខក្នុងកិច្ចការបង្រៀនមនុស្សឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក ហើយមើលថែចៀមដ៏មានតម្លៃរបស់លោក។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០; យ៉ូន. ២១:១៥-១៧) ការដែលលោកយេស៊ូទុកចិត្តលើពួកបុរសមិនល្អឥតខ្ចោះទាំងនេះ គឺមិនខុសទេ។ ពួកគាត់ទាំងអស់គ្នាបានបម្រើយ៉ាងស្មោះត្រង់រហូតដល់ទីបញ្ចប់នៃកិច្ចបម្រើរបស់ពួកគាត់នៅផែនដី។ យើងឃើញច្បាស់ថាហាណា ដាវីឌ អ្នកបម្រើរបស់ណាបាល អាប៊ីកែល និងលោកយេស៊ូបានទុកគំរូដ៏ល្អក្នុងការទុកចិត្តមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ។

ការមានទំនុកចិត្តឡើងវិញចំពោះបងប្អូន

១៣. តើអ្វីអាចធ្វើឲ្យយើងពិបាកទុកចិត្តអ្នកឯទៀត?

^១៣ តើអ្នកធ្លាប់ទុកចិត្តបងប្អូនណាម្នាក់ឲ្យរក្សារឿងសម្ងាត់ លុះក្រោយមកដឹងថា គាត់បានក្បត់ទំនុកចិត្តរបស់អ្នកឬទេ? នេះអាចនាំឲ្យឈឺចិត្តខ្លាំងណាស់។ នៅពេលមួយ បងស្រីម្នាក់បានប្រាប់អ្នកចាស់ទុំម្នាក់អំពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួន។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ប្រពន្ធរបស់អ្នកចាស់ទុំនោះបានទូរស័ព្ទទៅបងស្រីនោះដើម្បីលើកទឹកចិត្តគាត់។ ប្រពន្ធនោះច្បាស់ជាដឹងអំពីរឿងសម្ងាត់ដែលបងស្រីនោះបានប្រាប់អ្នកចាស់ទុំ។ ហេតុនេះ បងស្រីនោះពិតជាពិបាកទុកចិត្តអ្នកចាស់ទុំនោះ។ ប៉ុន្តែបងស្រីបានធ្វើអ្វីត្រឹមត្រូវ គឺគាត់បានសុំជំនួយពីអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ទៀត។ គាត់បាននិយាយជាមួយនឹងអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ទៀតអំពីរឿងនេះ ហើយអ្នកចាស់ទុំនោះបានជួយគាត់ឲ្យមានទំនុកចិត្តឡើងវិញចំពោះពួកអ្នកចាស់ទុំ។

១៤. តើអ្វីបានជួយបងប្រុសម្នាក់ឲ្យមានទំនុកចិត្តឡើងវិញ?

^១៤ បងប្រុសម្នាក់បានឈឺចិត្តជាយូរនឹងអ្នកចាស់ទុំពីរនាក់ដែលគាត់មានអារម្មណ៍ថាមិនអាចទុកចិត្តបាន។ ប៉ុន្តែ គាត់បានចាប់ផ្ដើមគិតអំពីពាក្យសម្ដីរបស់បងប្រុសម្នាក់ដែលគាត់គោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ ពាក្យសាមញ្ញដ៏មានន័យនោះគឺថា៖ «សាថានគឺជាសត្រូវ មិនមែនបងប្អូនយើងទេ»។ បងប្រុសនោះបានគិតយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់អំពីពាក្យនោះ និងអំពីអ្វីដែលគាត់គួរធ្វើ។ ក្រោយពីអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា គាត់បានធ្វើឲ្យមានសន្តិភាពជាមួយនឹងអ្នកចាស់ទុំពីរនាក់នោះឡើងវិញ។

១៥. ហេតុអ្វីប្រហែលជាត្រូវការពេលដើម្បីមានទំនុកចិត្តឡើងវិញ? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។

^១៥ តើអ្នកធ្លាប់បាត់បង់ឯកសិទ្ធិណាមួយឬទេ? នេះអាចនាំឲ្យឈឺចិត្ត។ ជាឧទាហរណ៍ បងស្រីគ្រេតានិងម្ដាយគាត់ជាសាក្សីដ៏ស្មោះត្រង់នៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ក្រោមរបបណាត្ស៊ីក្នុងអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៣០ ពេលដែលកិច្ចការរបស់យើងបានត្រូវគេដាក់បម្រាម។ បងគ្រេតាមានឯកសិទ្ធិវាយចម្លងឯកសារទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមសម្រាប់បងប្អូនរួមជំនឿ។ ប៉ុន្តែ ពេលបងប្អូនបានដឹងថាឪពុកគាត់ជាអ្នកប្រឆាំងសេចក្ដីពិត ពួកគេបានដកឯកសិទ្ធិនោះចេញ ដោយសារពួកគេខ្លាចថាឪពុកគាត់នឹងយកព័ត៌មានអំពីក្រុមជំនុំប្រាប់ដល់ពួកអ្នកប្រឆាំង។ ទុក្ខលំបាករបស់បងគ្រេតាមិនមានតែប៉ុណ្ណឹងទេ។ ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ បងប្អូនមិនបានឲ្យឯកសារទស្សនាវដ្ដីដល់បងគ្រេតានិងម្ដាយគាត់ ដោយសារពួកគេមិនទុកចិត្តពួកគាត់ ហើយក៏មិនព្រមនិយាយជាមួយពួកគាត់ពេលដែលជួបតាមផ្លូវ។ នេះបានធ្វើឲ្យបងគ្រេតាឈឺចិត្តខ្លាំងណាស់ បានជាគាត់ពិបាកអភ័យទោសឲ្យបងប្អូនទាំងនោះនិងទុកចិត្តពួកគេឡើងវិញអស់រយៈពេលជាយូរ។ តែក្រោយមក គាត់ទទួលស្គាល់ថាព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាបានអភ័យទោសឲ្យបងប្អូនទាំងនោះ ហេតុនេះគាត់ក៏គួរធ្វើដូច្នេះដែរ។

«សាថានគឺជាសត្រូវ មិនមែនបងប្អូនយើងទេ»

១៦. ហេតុអ្វីយើងត្រូវខំប្រឹងរៀនទុកចិត្តបងប្អូន?

^១៦ បើអ្នកធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ដែលធ្វើឲ្យអ្នកឈឺចិត្តស្រដៀងនឹងនេះ សូមខំប្រឹងធ្វើឲ្យមានទំនុកចិត្តឡើងវិញ។ អ្នកប្រហែលជាត្រូវការពេល ប៉ុន្តែការខំប្រឹងរបស់អ្នកនឹងមានប្រយោជន៍។ ជាឧទាហរណ៍ បើយើងធ្លាប់ពុលអាហារ យើងប្រហែលជាប្រុងប្រយ័ត្នច្រើនជាងចំពោះអ្វីដែលយើងបរិភោគ។ ប៉ុន្តែម្ហូបមិនល្អមួយពេល នឹងមិនធ្វើឲ្យយើងឈប់បរិភោគអាហារទាំងអស់ទេ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងមិនគួរឲ្យបទពិសោធន៍មិនល្អមួយ ធ្វើឲ្យយើងលែងទុកចិត្តបងប្អូនទាំងអស់ដែលយើងដឹងថាមានភាពមិនល្អឥតខ្ចោះតាំងពីកំណើតឡើយ។ ពេលយើងមានទំនុកចិត្តឡើងវិញលើបងប្អូនរបស់យើង យើងនឹងសប្បាយចិត្តជាង ហើយអាចយល់អំពីរបៀបដែលយើងអាចជួយធ្វើឲ្យមានបរិយាកាសដែលពេញទៅដោយការទុកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងក្រុមជំនុំ។

១៧. ហេតុអ្វីការទុកចិត្តគឺសំខាន់ម្ល៉េះ ហើយតើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់?

^១៧ ក្នុងពិភពលោករបស់សាថាន ការទុកចិត្តគឺកម្រមានណាស់។ ប៉ុន្តែយើងអាចទុកចិត្តបងប្អូនយើង ដោយសារយើងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ ការទុកចិត្តបែបនេះជួយយើងឲ្យមានអំណរនិងសាមគ្គីភាពនៅឥឡូវនេះ ហើយនឹងការពារយើងពេលដែលយើងជួបការពិបាកនៅថ្ងៃខាងមុខ។ ចុះបើបុគ្គលណាម្នាក់បានធ្វើឲ្យអ្នកខកចិត្ត ហើយអ្នកលែងទុកចិត្តបុគ្គលនោះទៀត តើអ្នកគួរធ្វើយ៉ាងណា? សូមព្យាយាមមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះរឿងនោះ ធ្វើតាមគោលការណ៍គម្ពីរ មានសេចក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំងចំពោះបងប្អូន និងរៀនពីគំរូក្នុងគម្ពីរ។ យើងអាចយកឈ្នះអារម្មណ៍ឈឺចិត្តរបស់យើង ហើយមានទំនុកចិត្តឡើងវិញចំពោះអ្នកឯទៀត។ កាលដែលយើងធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងមានមិត្តភក្ដិជាច្រើន«ដែលស្រឡាញ់យើងខ្លាំងជាងបងប្អូន»បង្កើតរបស់យើងទៅទៀត។ (សុភ. ១៨:២៤) ប៉ុន្តែ យើងមិនគ្រាន់តែត្រូវទុកចិត្តអ្នកឯទៀតប៉ុណ្ណោះទេ ពួកគេក៏ត្រូវដឹងថាពួកគេអាចទុកចិត្តយើងដែរ។ ក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញថាយើងជាមនុស្សដែលបងប្អូនអាចទុកចិត្តបាន។

ចម្រៀងលេខ៩៩ បងប្អូនដ៏ច្រើនអនេករបស់យើង

^ យើងត្រូវទុកចិត្តបងប្អូនយើង។ នេះមិនតែងតែស្រួលទេ ដោយសារជួនកាលពួកគេធ្វើឲ្យយើងខកចិត្ត។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលការធ្វើតាមគោលការណ៍គម្ពីរនិងការរំពឹងគិតអំពីគំរូពីអតីតកាល អាចជួយយើងឲ្យពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់យើងទៅលើបងប្អូនរួមជំនឿ ឬមានទំនុកចិត្តឡើងវិញបើពួកគេធ្វើឲ្យយើងខកចិត្ត។

^ គម្ពីរព្រមានថា ក្នុងក្រុមជំនុំអាចមានបុគ្គលខ្លះដែលមិនសមនឹងទទួលការទុកចិត្តពីយើង។ (យូ. ៤) ក្នុងករណីដ៏កម្រ បងប្អូនក្លែងក្លាយប្រហែលជាព្យាយាមបំភាន់អ្នកឯទៀតដោយ«និយាយបង្ខុសសេចក្ដីពិត»។ (សកម្ម. ២០:៣០) យើងសម្រេចចិត្តមិនស្ដាប់ឬទុកចិត្តបុគ្គលបែបនោះទេ។

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម សម្រាប់សិក្សា