En 1. Korinta 15:8 (NW) säd Paulus: “Aus Latsta von aule leet hee sikj uk von mie seenen, eenen, waut soo to sajen too tiedich jebuaren wia.” Ea säd wie, daut Paulus hia von daut räd, waut hee selfst beläft haud, aus hee de Vision von Jesus en siene himlische Harlichkjeit sach. Daut wia soo, aus wudd hee aul ea de Iea jehaut haben, to jeisteljet Läwen jebuaren ooda oppjewakjt to woaren, aul hundade Joaren ea daut Oppstonen fa Läwen em Himmel verheipts aunfunk. Oba nodäm wie disen Varsch noch dolla studieet haben, sitt daut soo, wie motten daut een bät endren, woo dis Varsch ea utjelajcht wort.

Daut stemt, Paulus räd hia von daut, waut passieed, aus hee sikj bekjieed. Oba waut meent daut dan, aus hee säd, daut hee “too tiedich jebuaren” wia? Daut kaun veschiednet bedieden.

Hee bekjieed sikj onverhofs un wia sea veschrocken. Wan een Bäbe too tiedich jebuaren woat, es daut foaken onverhofs. Aus Saulus (waut lota dan bekaunt wort aus Paulus) no Damaskus reisd, om de Christen doa to vefoljen, wist hee nich, daut hee wudd eene Vision haben von Jesus, waut wada em Himmel wia. Paulus siene Bekjierunk wia nich bloos fa am onverhofs, oba uk fa de Christen, waut hee en Damaskus vefoljen wull. Un wäajen daut, waut Paulus beläwd, wia hee uk soo sea veschrocken, daut hee een Stootje nich seenen kunn (Apj. 9:1-9, 17-19).

Hee bekjieed sikj “to de orrajchte Tiet”. Daut griechische Wuat, waut äwasat woat met “too tiedich jebuaren”, kaun uk meenen: “Eena, waut to de orrajchte Tiet jebuaren wia.” En The Jerusalem Bible sajcht daut soo aus dit: “Daut wia, aus wan ekj dan jebuaren wia, wan kjeena doamet jeräakjent haud.” Aus Paulus sikj don bekjieet, wia Jesus aul wada em Himmel. En de Varzhen ea räd Paulus von soone, waut Jesus jeseenen hauden. Oba hee haud Jesus nich jeseenen, ea dee nom Himmel jefoaren wia (1. Kor. 15:4-8). Daut Jesus sikj soo onverhofs von Paulus seenen leet, jeef am de Jeläajenheit, Jesus to seenen, nodäm daut dee oppjestonen wia, wan daut uk soo leet, daut et “to de orrajchte Tiet” wia.

Hee räd bescheiden von sikj selfst. Eenje Jelieede denkjen, daut de Wieed von Paulus auntovestonen jäwen, daut hee nich sea huach von sikj selfst docht. Wan Paulus daut sajen wull, dan stunt hee too, daut hee daut nich vedeent haud, eent von de Apostel to sennen. Hee säd mau rajcht: “Ekj sie de jerinjsta von de Apostel un sie daut nich wieet, een Apostel jenant to woaren, wiels ekj Gott siene Jemeent vefolcht hab. Oba derch Gott siene Jnod sie ekj, waut ekj sie” (1. Kor. 15:9-10).

Soo, daut späat sikj soo, daut Paulus met siene Wieed sajen wull, daut et onverhofs wia, aus Jesus sikj von am seenen leet ooda daut hee sikj to soone Tiet bekjieed, wua hee nich aun jedocht haud ooda daut hee daut nich wieet wia, soone besondre Vision to seenen. Wautemma Paulus doa nu met meend, fa am wia daut waut sea besondret, daut hee daut beläwen kunn. Daut wia fa am de kloara Bewies, daut Jesus vom Doot oppjestonen wia. Doawäajen es daut nich toom wundren, daut hee soo foaken von dise besondre Erfoarunk vetald, wan hee aundre von Jesus sien Oppstonen lieed (Apj. 22:6-11; 26:13-18).