Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

vaasagar kētkum kēlvigal

vaasagar kētkum kēlvigal

‘kuraimaadhatthil pirandhavanai pōlirukkirēn’ endru appōsthalan pavul endha artthatthil sonnaar? (1 korindhiyar 15:8)

“kadaisiyaaga, kuraimaadhatthil pirandhavanai pōlirukkira enakkum thōndrinaar” endru 1 korindhiyar 15:8-il pavul sonnaar. paralōga magimaiyōdu irundha yēsuvai dharisanatthil paartthadhai patri pavul ingē solgiraar. aanaal, kuraimaadhatthil pirandhavanai pōl irukkirēn endru pavul endha artthatthil sonnaar? paralōgatthil pirakka vēndiya, adhaavadhu paralōgatthukku uyirttheluppappada vēndiya, kaalatthukku pala nūtraandugalukku munbē avarukku andha uyirttheludhal nadandhuvittadhai patritthaan avar solvadhaaga munbu naam ninaitthukkondirundhōm. aanaal, indha vasanatthai innum aaraaichi seidhu paarkkumpōdhu, naam purindhukonda vidhatthai maatra vēndum endru therigiradhu.

appadiyendraal, ‘kuraimaadhatthil pirandhavanai pōlirukkirēn’ endru pavul sonnadharku unmaiyilēyē enna arttham? adharku pala artthangal irukkalaam.

pavul endru pirpaadu alaikkappatta savul kristhavaraaga maariyadhu thidīrendru nadandha oru adhirchiyaana sambavamaaga irundhadhu. oru kulandhai kuraimaadhatthil pirappadhu thidīrendru nadakkira oru sambavam. kristhavargalai thunburuttha thamaskuvukku pōikkondirundha valiyil, uyirōdu eluppappatta yēsuvai dharisanatthil paarppaar endru pavul konjamkūda edhirpaarkkavillai. avar appadi kristhavaraaga aanadhu, avarukku mattumalla thamaskuvil avar thunburuttha vēndum endru ninaittha kristhavargalukkum romba aachariyamaana vishayamaaga irundhadhu. adhumattumalla, idhu avarukku oru adhirchiyaana anubavamaagavum irundhadhu. konja naatkalukku avarudaiya kan paarvaiyē pōivittadhu.—ap. 9:1-9, 17-19.

ivar kristhavaraaga maariyadhu yaarum edhirpaarkkaadha nēratthil nadandhadhu. ‘kuraimaadhatthil pirandha’ endru molipeyarkkappattulla grēkka vaartthaiyai ‘kaalam thappi pirandha’ alladhu ‘thappaana nēratthil pirandha’ endrum molipeyarkkalaam. “yaarumē edhirpaarkkaadha nēratthil naan pirandha maadhiri irundhadhu” endru dha jerusalēm baibil indha vasanatthai molipeyartthirukkiradhu. uyirōdu eluppappatta yēsuvai silar paartthadhaaga appōsthalan pavul mundhaiya vasanangalil solgiraar. adhaavadhu, uyirōdu eluppappatta yēsu paralōgatthukku pōvadharku munbaagavē avargal avarai paartthirundhaargal. aanaal, pavul kristhavaraaga maariya samayatthil yēsu ērkenavē paralōgatthukku pōyirundhaar. (1 ko. 15:4-8) yēsu thidīrendru avarukku thōndriyapōdhu pavulukku avarai paarkkum vaaippu kidaitthadhu. aanaalum, adhu edhirpaaraadha nēratthil kidaittha vaaippu maadhiri irundhadhu.

pavul thannai patri romba adakkatthōdu pēsinaar. pavul payanpadutthiyirukkum vaartthaigal oruvarai kuraitthu edaipōduvadhaiyum kurikkalaam endru sila nibunargal solgiraargal. indha artthatthildhaan pavul andha vaartthaigalai solliyirundhaar endraal, appōsthalan aavadharku thanakku thagudhi illai enbadhai ninaitthu avar adhai solliyirukka vēndum. sollappōnaal, “appōsthalargal ellaarilum naan arpamaanavan; kadavuludaiya sabaiyai kodumaippadutthiyadhaal appōsthalan endru alaikkappaduvadharkukkūda thagudhiyillaadhavan. aanaalum, kadavuludaiya alavatra karunaiyaal ippōdhu indha nilaiyil irukkirēn” endru avar sonnaar.—1 ko. 15:9, 10.

idhuvarai naam paartthapadi, ninaitthukkūda paarkkaadha vidhatthil thidīrendru yēsu thanakku thōndriyadhai patri pavul solliyirukkalaam. illaiyendraal, edhirpaaraadha nēratthil thaan kristhavanaaga aanadhai patri avar solliyirukkalaam. alladhu, arpudhamaana andha dharisanatthai paarkka avarukku thagudhiyē illai enbadhai patri avar solliyirukkalaam. eppadi irundhaalum sari, adhu avarudaiya vaalkkaiyilēyē marakka mudiyaadha oru anubavamaaga irundhadhu. yēsu uyirōdu eluppappattirundhaar enbadharku adhu avarukku oru periya atthaatchiyaaga irundhadhu. adhanaaldhaan, yēsuvin uyirttheludhalai patri matravargalidam pēsiyapōdhellaam indha edhirpaaraadha sambavatthai patriyum pavul adikkadi sonnaar.—ap. 22:6-11; 26:13-18.