សំណួរពីអ្នកអាន
តើអ្នកណានឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅផែនដី ហើយតើពួកគេនឹងទទួលការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញបែបណា?
សូមពិចារណាចម្លើយពីគម្ពីរចំពោះសំណួរនេះ។
សកម្មភាព ២៤:១៥ ប្រាប់យើងថា៖ «មនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សមិនសុចរិតនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ»។ មនុស្សសុចរិតគឺជាអ្នកស្ដាប់បង្គាប់ព្រះមុនដែលពួកគេស្លាប់ ដូច្នេះឈ្មោះរបស់ពួកគេបានត្រូវសរសេរក្នុងសៀវភៅជីវិត។ (ម៉ាឡ. ៣:១៦) មនុស្សមិនសុចរិតរួមមានពួកអ្នកដែលស្លាប់ដោយគ្មានឱកាសគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា ដូច្នេះឈ្មោះរបស់ពួកគេមិនបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅជីវិតឡើយ។
យ៉ូហាន ៥:២៨, ២៩ សំដៅទៅលើក្រុមពីរដដែលដូចបានត្រូវរៀបរាប់នៅសកម្មភាព ២៤:១៥។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «អស់អ្នកណាដែលបានប្រព្រឹត្តការល្អ អ្នកទាំងនោះនឹងរស់ឡើងវិញ ហើយបានជីវិត ឯអស់អ្នកណាដែលបានប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាទម្លាប់ អ្នកទាំងនោះនឹងរស់ឡើងវិញ ហើយទទួលការវិនិច្ឆ័យ»។ មនុស្សសុចរិតបានប្រព្រឹត្តការល្អមុនពួកគេស្លាប់។ ពួកគេនឹងរស់ឡើងវិញ ហើយបានជីវិត ពីព្រោះឈ្មោះរបស់ពួកគេបានត្រូវសរសេរទុកក្នុងសៀវភៅជីវិត។ ប៉ុន្តែ មនុស្សមិនសុចរិតបានប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាទម្លាប់មុនពួកគេស្លាប់។ ពួកគេនឹងរស់ឡើងវិញ ហើយទទួលការវិនិច្ឆ័យ។ ឈ្មោះរបស់ពួកគេមិនទាន់មាននៅក្នុងសៀវភៅជីវិតទេ ហើយនឹងមានរយៈពេលមួយដែលពួកគេនឹងស្ថិតក្នុងការវិនិច្ឆ័យឬការសង្កេតមើលយ៉ាងដិតដល់។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ ពួកគេនឹងមានឱកាសដើម្បីរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងមានឈ្មោះនៅក្នុងសៀវភៅជីវិត។
ការបើកបង្ហាញ ២០:១២, ១៣ ពន្យល់ថាអស់អ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងត្រូវធ្វើតាម«អ្វីដែលបានត្រូវសរសេរក្នុងរមូរ» ពោលគឺច្បាប់ថ្មីដែលព្រះនឹងផ្ដល់ឲ្យក្នុងពិភពលោកថ្មី។ ពួកអ្នកដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់នឹងត្រូវបំផ្លាញចោល។—អេ. ៦៥:២០
ដានីយ៉ែល ១២:២ប្រាប់ទុកជាមុនថា អ្នកខ្លះដែលដេកលក់ក្នុងសេចក្ដីស្លាប់នឹងភ្ញាក់ឡើង ហើយ«ទទួលជីវិតជារៀងរហូត ឯអ្នកខ្លះទៀតនឹងទទួលការអាម៉ាស់និងការមាក់ងាយជាដរាប»។ ខនេះនិយាយអំពីការវិនិច្ឆ័យចុងក្រោយចំពោះពួកអ្នកដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ពួកគេនឹងទទួល«ជីវិតជារៀងរហូត» ឬ«ការមាក់ងាយជាដរាប»។ ដូច្នេះនៅដំណាច់១.០០០ឆ្នាំ អ្នកខ្លះនឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ រីឯអ្នកខ្លះទៀតនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលជារៀងរហូត។—បប. ២០:១៥; ២១:៣, ៤
សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍មួយ។ ស្ថានភាពរបស់មនុស្សពីរក្រុមនេះដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ អាចប្រៀបដូចជាស្ថានភាពរបស់ជនបរទេសដែលចង់រស់នៅប្រទេសក្រៅ។ មនុស្សសុចរិតប្រៀបដូចជាជនបរទេសដែលទទួលទិដ្ឋាការការងារឬទិដ្ឋាការរស់នៅ ដែលឲ្យពួកគេមានសិទ្ធិផ្សេងៗ និងសេរីភាពមួយកម្រិត។ ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សមិនសុចរិតប្រៀបដូចជាជនបរទេសដែលទទួលទិដ្ឋាការរយៈពេលខ្លី ឬទិដ្ឋាការទេសចរណ៍។ ជនបរទេសបែបនេះនឹងត្រូវបំពេញតម្រូវការផ្សេងៗមុនទទួលការអនុញ្ញាតឲ្យបន្តរស់នៅប្រទេសថ្មីនោះ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ មនុស្សមិនសុចរិតដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ នឹងត្រូវធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយបង្ហាញថាពួកគេជាមនុស្សសុចរិតដើម្បីបន្តនៅក្នុងសួនឧទ្យាន។ ម្យ៉ាងទៀត មិនថាជនបរទេសទទួលទិដ្ឋាការបែបណានៅដើមដំបូងក្ដី នៅទីបំផុតអ្នកខ្លះប្រហែលជាចូលសញ្ជាតិ រីឯខ្លះទៀតប្រហែលជាត្រូវបណ្ដេញចេញ។ លទ្ធផលនោះនឹងអាស្រ័យទៅលើចិត្តគំនិតនិងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេនៅប្រទេសថ្មី។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ការវិនិច្ឆ័យចុងក្រោយចំពោះអស់អ្នកដែលនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងអាស្រ័យទៅលើភាពស្មោះត្រង់និងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេក្នុងពិភពលោកថ្មី។
ព្រះយេហូវ៉ាមិនគ្រាន់តែជាព្រះដែលមានសេចក្ដីអាណិតមេត្តាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែលោកក៏ជាព្រះដែលយុត្តិធម៌និងមិនលម្អៀងដែរ។ (បច. ៣២:៤; ចសព. ៣៣:៥) លោកនឹងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយប្រោសទាំងមនុស្សសុចរិតទាំងមនុស្សមិនសុចរិតឲ្យរស់ឡើងវិញ។ នៅដំណាលគ្នានោះ លោកនឹងរក្សាខ្នាតតម្រាសីលធម៌ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់លោក។ យ៉ាងនេះ មានតែពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់លោកនិងរស់នៅស្របតាមខ្នាតតម្រារបស់លោកប៉ុណ្ណោះ ដែលនឹងត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យបន្តរស់នៅក្នុងពិភពលោកថ្មីបាន។
