Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 3

yegōvaa ungalukku vetri tharugiraar

yegōvaa ungalukku vetri tharugiraar

‘yegōvaa yōsēppōdu irundhaar. . . , avar seigira ellaavatrilum avarukku vetri thandhaar.’—aadhi. 39:2, 3.

paattu 30 en thandhai, en dhēvan, en thōlan!

indha katturaiyil... a

1-2. (a) prachinaigal varumpōdhu naam ēn aachariyappaduvadhillai? (b) indha katturaiyil edhai patri paarkkappōgirōm?

 prachinaigal varumpōdhu yegōvaavin makkalaana naam aachariyappaduvadhillai. ēnendraal, “kadavuludaiya arasaangatthukkul pōvadharku naam pala ubatthiravangalai sandhitthē thīra vēndum” endru baibil solvadhu namakku theriyum. (ap. 14:22) namakku varum sila kashtangal pūnjōlai būmiyildhaan mulumaiyaaga thīrum enbadhum namakku theriyum. angēdhaan, “maranam irukkaadhu, dhukkam irukkaadhu, alugai irukkaadhu, vēdhanai irukkaadhu.”—veli. 21:4.

2 namakku varum prachinaigalai yegōvaa thaduppadhillai. aanaal, adhai sagitthukkolvadharku namakku udhavi seigiraar. rōmil irundha kristhavargalukku appōsthalan pavul enna sonnaar endru paarkkalaam. mudhalil avarukkum avarudaiya sagōdharargalukkum irundha prachinaigalai patri ovvondraaga sonnaar. adharku piragu, “nammēl anbu kaattiyavarin udhaviyōdu ivai ellaavatrilum naam mulu vetri petruvarugirōm” endru sonnaar. (rō. 8:35-37) idhilirundhu enna therindhukolgirōm? naam kashtatthil irukkumpōdhumkūda yegōvaavaal namakku vetri thara mudiyum. yōsēppukku avar eppadi vetri kodutthaar endrum, ungalukku avar eppadi vetri koduppaar endrum naam paarkkalaam.

nilaimai thidīrendru maarumpōdhu

3. yōsēppin vaalkkai eppadi thidīrendru maariyadhu?

3 yaakkōbu thannudaiya magan yōsēppumēl uyiraaga irundhaar. idhu yōsēppin annangalukkum romba thelivaaga therindhadhu. (aadhi. 37:3, 4) adhanaal, avargal yōsēppai paartthu poraamaippattaargal. vaaippu kidaitthapōdhu mīdhiyaaniya vyaabaarigalidam yōsēppai vitruvittaargal. andha vyaabaarigal nūtrukkanakkaana kilōmīttar dhūratthilirundha egipthukku avarai kondupōnaargal. angē pōna piragu, paarvōnudaiya kaavalargalukku thalaivaraaga irundha pōtthibaaridam avarai vitruvittaargal. yōsēppin vaalkkai eppadi sattendru maarivittadhu, paartthīrgalaa! appaavin chellappillaiyaaga irundhavar ippōdhu pōtthibaaridam ōr adimaiyaaga aagivittaar!—aadhi. 39:1.

4. namakku ennenna prachinaigal varalaam?

4 “manidhargal ovvoruvarukkum thīmai ērpadugiradhu” endru baibil solgiradhu. (pra. 9:11, īsi tu rīd varshan) sila samayangalil ‘manidhargalukku podhuvaaga varugira sōdhanaigal’ namakku varalaam. (1 ko. 10:13) illaiyendraal, yēsuvin sīshargalaaga irukkirōm endra orē kaaranatthukkaaga namakku sōdhanaigal varalaam. udhaaranatthukku, nammudaiya nambikkaiyai kaaranamkaatti matravargal nammai kēlikindal pannalaam, edhirkkalaam, alladhu thunburutthalaam. (2 thī. 3:12) enna kaaranatthukkaaga nīngal kashtappattukkondirundhaalum sari, yegōvaavaal ungalukku vetri kodukka mudiyum. yōsēppukku avar eppadi vetri kodutthaar?

pōtthibaaridam adimaiyaaga virkappatta samayatthilkūda yōsēppukku yegōvaa vetri kodutthaar (paaraa 5)

5. yōsēppin vetriyai paartthu pōtthibaar enna mudivukku vandhaar? (aadhiyaagamam 39:2-6)

5 aadhiyaagamam 39:2-6-ai vaasiyungal. kadinamaaga ulaikkum thiramaisaaliyaana oru vaalibaraaga yōsēppu irundhadhai pōtthibaar gavanitthaar. yōsēppu appadi irundhadharkaana kaaranamum avarukku theriyum. ‘yōsēppu seigira ellaavatrilum yegōvaa avarukku vetri thandhadhai’ pōtthibaar paartthaar. b konja kaalatthil yōsēppai thannudaiya mukkiya udhaviyaalaraagavum niyamitthaar. avarudaiya mottha vīttaiyumē yōsēppin poruppil vittuvittaar. adhanaal enna aanadhu? pērpugalum selvaselippum pōtthibaarai thēdi vandhana.

6. yōsēppu edharkaaga ēngiyiruppaar?

6 yōsēppin idatthilirundhu konjam yōsitthu paarungal. avar edharkaaga ēngiyiruppaar? pōtthibaar thannai gavanikka vēndum, thanakku salugai kodukka vēndum endrellaam yōsitthiruppaaraa? anēgamaaga, angirundhu vidudhalaiyaagi thannudaiya appaavidam pōnaal pōdhum endrudhaan yōsitthiruppaar. pōtthibaar avarukku niraiya salugaigalai kodutthirundhaalum yōsēppu angē verum oru adimaidhaan, adhuvum yegōvaavai vanangaadha oruvarukku! adhōdu, yōsēppai vidudhalai seiya pōtthibaarai yegōvaa thūndavillai. sollappōnaal, yōsēppin nilaimai adharku piragu innum mōsamaagatthaan aanadhu.

nilaimai innum mōsamaagumpōdhu

7. endha vidhatthil yōsēppin nilaimai innum mōsamaanadhu? (aadhiyaagamam 39:14, 15)

7 aadhiyaagamam 39-vadhu adhigaaratthil sollappattiruppadhupōl pōtthibaarudaiya manaivi yōsēppin alagil mayangi avarai thannudaiya valaiyil vila vaikka paartthaal. adharkaaga niraiya dhadavai muyarchi seidhaal. aanaal, ovvoru muraiyum yōsēppu mudiyaadhu endru sollivittaar. adhanaal, aval bayangara kaduppaagi, yōsēppu thannai karpalikka vandhadhaaga avarmēl palipōttaal. (aadhiyaagamam 39:14, 15-ai vaasiyungal.) idhellaam pōtthibaarudaiya kaadhukku vandhapōdhu avar yōsēppai piditthu siraiyil pōttaar. yōsēppu sila varushangalukku siraiyil irundhaar. (aadhi. 39:19, 20) andha sirai eppadi irundhadhu? yōsēppu payanpadutthiya “siraichaalai” endra vaartthaikkaana ebireya vaartthaikku “kinaru,” alladhu “kuli” endra artthamum irukkalaam. (aadhi. 40:15) andha idam iruttaaga irundhirukkum endrum, angē avar nambikkai ilandhupōyirundhiruppaar endrum idhilirundhu therigiradhu. konja naatkalukku avarudaiya kaalgalil vilangu pōdappattadhu, avarudaiya kalutthil irumbu sangili maattappattadhu endru baibil solgiradhu. (sang. 105:17, 18) yōsēppin vaalkkai naalukkunaal mōsamaagikkondēdhaan pōnadhu. nambagamaana adimai enbadhu pōi ippōdhu tharakkuraivaana kaidhiyaaga aagivittaar.

8. ungaludaiya sūlnilaimai innum mōsamaanaalum edhil nīngal urudhiyaaga irukkalaam?

8 ‘vilundhu vilundhu jebam panniyum nilaimai innum mōsamaagikkondē pōgiradhē’ endru nīngal eppōdhaavadhu yōsitthirukkirīrgalaa? andha maadhiri nilaimai varuvadharku vaaippu irukkiradhu. ēnendraal, saatthaan aatchi seigira indha ulagatthil prachinaigalē varaadhapadi yegōvaa nammai paadhugaappadhillai. (1 yō. 5:19) aanaal, ondru mattum urudhi. nīngal evvalavu kashtappattukkondirukkirīrgal enbadhai yegōvaa mulumaiyaaga therindhu vaitthirukkiraar. avar ungalmēl romba akkaraiyaaga irukkiraar. (mat. 10:29-31; 1 pē. 5:6, 7) adhōdu, “naan orupōdhum unnaivittu vilaga maattēn, orupōdhum unnai kaividavum maattēn” endru avar vaakku kodutthirukkiraar. (ebi. 13:5) ‘ini avvalavudhaan!’ endra sūlnilaiyilkūda sagitthirukka yegōvaavaal ungalukku udhavi seiya mudiyum. yōsēppukku avar eppadi udhavi seidhaar endru paarkkalaam.

yōsēppu siraiyil irundhapōdhukūda yegōvaa avarōdu irundhaar; adhanaal, matra kaidhigalai paartthukkollum poruppu yōsēppukku kidaitthadhu (paaraa 9)

9. yōsēppu siraiyil irundhapōdhum yegōvaa avarōdu irundhaar endru eppadi sollalaam? (aadhiyaagamam 39:21-23)

9 aadhiyaagamam 39:21-23-ai vaasiyungal. siraiyil irundha kashtamaana kaalatthilkūda yegōvaa yōsēppukku vetri kodutthaar. eppadi? pōtthibaarin nambikkaiyai sambaadhittha maadhiriyē siraichaalaiyil mukkiya adhigaariyaaga irundhavarudaiya nambikkaiyaiyum mariyaadhaiyaiyum sīkkiratthil yōsēppu sambaadhitthaar. adhanaal, andha adhigaari angirundha ellaa kaidhigalaiyum yōsēppin kangaanippil vittuvittaar. sollappōnaal, “yōsēppin poruppil vidappatta edhai patriyum andha adhigaari kavalaippadavillai” endru baibil solgiradhu. yōsēppukku seivadharkendru oru vēlai kidaitthuvittadhu. prachinaiyai patriyē yōsikkaamal iruppadharku idhu avarukku udhaviyirukkum. yaarumē edhirpaarkkaadha maatram illaiyaa? konjam yōsitthu paarungal, adhigaariyudaiya manaiviyai karpalikka muyarchi panniyadhaaga kutramsaattappattu yōsēppu siraikku vandhirundhaar. appadippatta oruvarukku yaaraavadhu ivvalavu periya poruppu koduppaargalaa? piragu eppadi idhu nadandhadhu? adharku orē oru vilakkamdhaan irukkiradhu. aadhiyaagamam 39:23 solgirapadi, “yegōvaa yōsēppudanēyē irundhaar. yōsēppu seidha ellaavatrilum yegōvaa avarukku vetri thandhaar.”

10. ellaavatrilum vetri kidaittha maadhiri yōsēppukku thōndriyirukkaadhu endru ēn sollalaam?

10 marubadiyum yōsēppin idatthilirundhu yōsitthu paarungal. avar poi kutrachaattaal siraiyil irundhaar. ippadi oru sūlnilaiyil yegōvaa avarukku ellaavatrilum vetri kodutthaar endru avar yōsitthiruppaaraa? avar mukkiyamaaga edharkaaga ēngiyiruppaar? sirai adhigaariyidam nalla peyar vaanga vēndum enbadharkaagavaa? anēgamaaga, siraiyilirundhu vidudhalaiyaaga vēndum enbadharkaagatthaan avar ēngiyiruppaar. adhanaaldhaan, vidudhalaiyaagi pōga pōgira oru kaidhiyidam avar udhavi kēttaar. thanakkaaga paarvōnidam pōi pēsumpadi kēttukkondaar. (aadhi. 40:14) aanaal, andha kaidhi veliyē pōna piragu yōsēppai sutthamaaga marandhuvittaar. adhanaal, innum irandu varusham yōsēppu siraiyilēyē irundhaar. (aadhi. 40:23; 41:1, 14) aanaalum, yōsēppu seidha ellaavatrilum yegōvaa avarukku vetri kodutthaar. eppadi?

11. enna visēshamaana thiramaiyai yegōvaa yōsēppukku kodutthaar, yegōvaavin nōkkam niraivēra adhu eppadi udhavi seidhadhu?

11 yōsēppu siraiyil irundhapōdhu egipthin raajaa paarvōnukku irandu kanavai yegōvaa varavaitthaar. paarvōn romba kulambippōi, andha kanavugalukku enna arttham endru therindhukolla thuditthaar. yōsēppinaal kanavugalukku arttham solla mudiyum endru paarvōn kēlvippattapōdhu, udanē avarai varavalaitthaar. yegōvaavin udhaviyōdu yōsēppu andha kanavugalukku arttham sonnaar. adhōdu oru aalōsanaiyum sonnaar. adhu paarvōnukku romba piditthuppōivittadhu. yōsēppōdu yegōvaa irundhadhai paarvōn purindhukondadhaal mulu egipthu dhēsatthukkē unavu adhigaariyaaga yōsēppai avar niyamitthaar. (aadhi. 41:38, 41-44) adharku piragu kadumaiyaana oru panjam vandhadhu. egipthai mattumalla, yōsēppin kudumbam irundha kaanaan dhēsatthaiyum adhu aattippadaitthadhu. aanaal, yōsēppinaal thannudaiya kudumbatthai kaappaatra mudindhadhu. ippadi, mēsiyaa varappōgira vamsaavaliyai paadhugaakka mudindhadhu.

12. ennenna vidhangalil yegōvaa yōsēppukku vetri kodutthaar?

12 yōsēppin vaalkkaiyil nadandha sambavangalai patri yōsitthu paarungal. oru adimaiyaaga irundha yōsēppin pakkam pōtthibaarin gavanatthai thiruppiyadhu yaar? oru saadhaarana kaidhiyaaga irundha yōsēppai madhitthu avarukku poruppu koduppadharku sirai adhigaariyai thūndiyadhu yaar? kanavugalai varavaitthu paarvōnai kulappiyadhu yaar? kanavugalukku arttham solla yōsēppukku udhavi seidhadhu yaar? yōsēppai egipthin unavu adhigaariyaaga niyamippadharku paarvōnai thūndiyadhu yaar? (aadhi. 45:5) indha adhisayangalai seidhadhu yegōvaadhaan enbadhil sandhēgamē illai. yōsēppin annangal avarai thīrtthukkatta ninaitthirundhaalum, yegōvaa andha nilaimaiyai thalaikīlaaga maatri thannudaiya viruppatthai niraivētrinaar.

yegōvaa ungalukku eppadi vetri kodukkiraar?

13. nammudaiya vaalkkaiyil varugira ellaa sūlnilaigalilum yegōvaa thalaiyidugiraaraa? vilakkungal.

13 yōsēppudaiya vaalkkaiyai patri padittha piragu naam enna mudivukku varalaam? nammudaiya vaalkkaiyil varugira ellaa sūlnilaigalilum yegōvaa thalaiyidugiraaraa? nammudaiya vaalkkaiyil nadakkira ovvoru ketta vishayatthaiyum nalla vishayamaaga maatrugiraaraa? appadiyellaam avar seivadhaaga baibil solvadhillai. (pra. 8:9; 9:11) aanaal, indha vishayangalil naam urudhiyaaga irukkalaam: namakku enna kashtam vandhaalum adhu yegōvaavukku nandraaga theriyum. udhavikkaaga naam kadharumpōdhu avar kaadhu kodutthu kētkiraar. (sang. 34:15; 55:22; ēsaa. 59:1) ellaavatrukkum mēlaaga, kashtangalai sagitthukkolvadharku avar namakku udhavi seigiraar. eppadi?

14. kashtangal varumpōdhu yegōvaa namakku eppadi udhavi seigiraar?

14 yegōvaa namakku udhavi seigira oru vali ennavendraal, avar namakku sariyaana samayatthil aarudhalaiyum urchaagatthaiyum tharugiraar. (2 ko. 1:3, 4) thurkmēnisthaanil irukkira ēsis endra sagōdhararudaiya anubavatthil idhudhaan nadandhadhu. yegōvaavin saatchiyaaga irundhadhaal avarukku irandu varusham jeyil dhandanai kidaitthadhu. adhai patri avar solgirapōdhu, “visaaranai nadandha andraikku kaalaiyil oru sagōdharar ennidam ēsaayaa 30:15–ai kaattinaar. ‘nīngal padhattam adaiyaamal enmēl nambikkai vaitthaal balamaaga iruppīrgal’ endru andha vasanam solgiradhu. padhattappadaamal iruppadharkum ellaa vishayatthilum yegōvaavaiyē nambiyiruppadharkum indha vasanam enakku eppōdhumē udhavi seidhirukkiradhu. andha vasanatthai patri naan adikkadi yōsitthu paartthēn. jeyilil vaalkkaiyai ōttuvadharku adhu enakku romba udhaviyaaga irundhadhu” endru sonnaar. ungalukku romba thēvaippatta samayatthil aarudhalaiyum urchaagatthaiyum yegōvaa kodutthadhu ungal nyaabagatthukku varugiradhaa?

15-16. tōriyin anubavatthilirundhu nīngal enna katrukkolgirīrgal?

15 podhuvaaga, oru sōdhanaiyai thaandi vandha piragudhaan adhai thaangikkolvadharku yegōvaa namakku eppadiyellaam udhavi seidhirukkiraar endru nammaal purindhukolla mudiyum. tōri endra sagōdhariyin anubavamum idhaitthaan kaattugiradhu. avarudaiya magan mēsan aaru varusham kēnsarōdu pōraadikkondirundhaan, kadaisiyil irandhuvittaan. tōri appadiyē idindhupōivittaar. avar sollumpōdhu, “en magan en kan munnaalēyē kashtappattukkondirundhadhai naan paartthēn. oru ammaavaaga idhaivida periya vali enakku irundhirukkavē mudiyaadhu. namakku ēdhaavadhu endraalkūda paravaayillai, aanaal pillaigalukku ēdhaavadhu endraal adhai nammaal thaangikkolla mudiyaadhu. idhai ellaa ammaa appaavum otthukkolvaargal” endru solgiraar.

16 than kan munnaalēyē magan kashtappattadhai paartthadhu tōrikku valitthaalum, adhai thaangikkolvadharku yegōvaa eppadiyellaam udhavi seidhaar endru adharku piragu avar yōsitthu paartthaar. adhai patri avar sollumpōdhu, “en magan udambu mudiyaamal irundha aaru varushamum yegōvaa enakku eppadiyellaam udhavi seidhaar enbadhai naan appuramdhaan yōsitthu paartthēn. udhaaranatthukku, yaaraiyum paartthu pēsugira nilaimaiyil mēsan illaadhapōdhukūda sagōdhara sagōdharigal haaspittalukku varuvaargal. itthanaikkum, haaspittalukku vara avargalukku irandu maninēram aagum. enna udhavi thēvaippattaalum adhai udanē seivadharkaaga eppōdhumē veiting rūmil yaaraavadhu oruvar irundhukondē iruppaargal. adhumattumalla, engalukku vēndiya panam porulellaam kodutthu udhavi seidhaargal. naangal romba kashtatthil irundha samayatthilkūda engalukku thēvaiyaana edhuvumē kidaikkaamal pōgavillai” endru solgiraar. tōrikkum sari, mēsanukkum sari, sagitthiruppadharku thēvaiyaana ellaavatraiyum kodutthu yegōvaa udhavi seidhaar.—“ engalukku enna thēvaippattadhō adhai yegōvaa kodutthaar” endra pettiyai paarungal.

yegōvaa kodutthirukkum aasīrvaadhangalai marandhuvidaadhīrgal

17-18. sōdhanaigal varumpōdhu yegōvaa namakku udhavi seivadhai purindhukolvadharkum adharku nandriyōdu iruppadharkum enna seiya vēndum? (sangīdham 40:5)

17 sangīdham 40:5-ai vaasiyungal. malai ērugira oruvarukku adhan uchiyai pōi etta vēndum enbadhudhaan kurikkōl. aanaalum, avar avvappōdhu nindru sutri iruppadhaiyellaam rasippadharku nēram edutthukkolvaar. adhē maadhiri, oru kashtatthōdu nīngal pōraadikkondirukkumpōdhu sagitthirukka yegōvaa ungalukku eppadi udhavi seigiraar, ungalukku eppadi vetri kodukkiraar endru avvappōdhu nēram edutthu yōsitthu paarungal. ovvoru naal mudiyumpōdhum, ‘indraikku yegōvaa ennai eppadi aasīrvadhitthirukkiraar? prachinai innum thīravillai endraalum sagitthiruppadharku avar enakku eppadi udhavi seidhirukkiraar?’ endru ungalaiyē kēttukkollungal. yegōvaa nichayam ungalukku udhavi seidhiruppaar. adhil ondraiyaavadhu kandupidikka muyarchi seiyungal.

18 oru prachinai irukkumpōdhu adhu thīra vēndum endru naam jebam pannuvadhu iyalbudhaan, adhil endha thappum illai. (pili. 4:6) aanaal, andha prachinai irukkumpōdhē namakku ennavellaam aasīrvaadhangal kidaitthirukkindrana endrum naam yōsitthu paarkka vēndum. namakku thēvaiyaana balatthai koduppadhaaga... innum solla vēndumendraal sagitthiruppadharku thēvaiyaana udhaviyai seivadhaaga... yegōvaa vaakku kodutthirukkiraar. yegōvaa eppōdhumē ungalukku udhavi seidhukondirukkiraar enbadhai marandhuvidaadhīrgal. adharkaaga eppōdhumē nandriyōdu irungal. appadi seidhaal, sōdhanaigal irukkumpōdhum yōsēppukku avar eppadi vetri kodutthaarō adhē maadhiri ungalukkum vetri koduppadhai nīngalē kannaara paarppīrgal.—aadhi. 41:51, 52.

paattu 32 endrum naam yegōvaavin pakkam

a naam oru prachinaiyaiyō sōdhanaiyaiyō anubavikkumpōdhu yegōvaa namakku ‘vetri tharugiraar’ endru yōsikka maattōm. nammai porutthavarai prachinaiyellaam thīrndhaaldhaan adhu vetri. aanaal, yōsēppin vaalkkaiyilirundhu nammaal oru mukkiyamaana paadatthai katrukkolla mudiyum. naam prachinaiyil irukkumpōdhē yegōvaa namakku vetri tharugiraar. eppadi endru indha katturaiyil paarkkalaam.

b yōsēppu adimaiyaana samayatthilirundhu nadandha indha sambavangalai baibil orusila vasanangalilēyē sollivittadhu. aanaal, indha sambavangal pala varushangalaaga nadandhirukkalaam.