۱.‏ ایّوب چطور توانست یَهُوَه را بهتر بشناسد؟‏

 از میان تمام گفتگوهایی که ایّوب در زندگی داشت یکی از آن‌ها بی‌نظیر بود؛‏ او با یَهُوَه خدا گفتگو کرد.‏ یَهُوَه به چند جنبهٔ شگفت‌انگیزی از آفرینشش اشاره کرد و به ایّوب اطمینان داد که خدای حکیم و مراقب خادمانش است.‏ مثلاً خدا به ایّوب گفت که به نیازهای حیوانات رسیدگی می‌کند پس مراقب ایّوب هم است.‏ (‏ایو ۳۸:‏۳۹-‏۴۱؛‏ ۳۹:‏۱،‏ ۵،‏ ۱۳-‏۱۶‏)‏ ایّوب با تعمّق بر بعضی از آفریده‌های خدا چیزهای زیادی در مورد او یاد گرفت.‏

۲.‏ چرا ممکن است مشاهدهٔ آفرینش سخت باشد؟‏

^۲ ما هم می‌توانیم با مشاهدهٔ آفرینش بیشتر در مورد خدا یاد بگیریم.‏ اما این کار همیشه آسان نیست.‏ اگر شهرنشین هستیم شاید به سختی طبیعت را ببینیم.‏ حتی اگر خارج از شهر زندگی کنیم شاید وقت زیادی برای مشاهدهٔ طبیعت نداشته باشیم.‏ پس ببینیم چرا مشاهدهٔ آفرینش به زحمتش می‌ارزد.‏ در این مقاله خواهیم دید که چطور یَهُوَه و عیسی از طریق آفرینش تعلیم دادند و ما از آن چه درس‌هایی می‌گیریم.‏

۳.‏ از کجا می‌دانیم که یَهُوَه می‌خواست که آدم از آفرینش لذّت ببرد؟‏

^۳ یَهُوَه می‌خواست که اولین انسان از آفرینش لذّت ببرد.‏ وقتی خدا آدم را آفرید به او باغ بهشت‌مانندی برای زندگی داد که در آن کشت‌وکار و از آن نگهداری کند.‏ (‏پیدا ۲:‏۸،‏ ۹،‏ ۱۵‏)‏ هیجان آدم را تصوّر کنید وقتی می‌دید بذرها جوانه می‌زنند و گل‌ها شکوفه می‌دهند.‏ آدم این افتخار بزرگ را  داشت تا از آن باغ مراقبت کند.‏ یَهُوَه همین طور از آدم خواست تا انواع حیوانات را نام‌گذاری کند.‏ (‏پیدا ۲:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ یَهُوَه خودش می‌توانست برای آن‌ها نام انتخاب کند،‏ ولی این وظیفه را به آدم سپرد.‏ بدون شک آدم قبل از نام‌گذاری حیوانات،‏ ویژگی‌هایشان را خوب زیر نظر می‌گرفت و از این کار خیلی لذّت می‌برد.‏ این کار حتماً به او کمک می‌کرد تا حکمت،‏ هنر و خلاقیت یَهُوَه را بهتر درک کند.‏

۴.‏ الف)‏ چرا باید آفرینش را مشاهده کنیم؟‏ ب)‏ کدام یک از آفریده‌های خدا به خصوص برای شما جالب است؟‏

^۴ یک دلیل که باید آفرینش را مشاهده کنیم این است که یَهُوَه خودش این را از ما خواسته است.‏ او به ما می‌گوید:‏ «به آسمان نگاه کنید!‏ چه کسی همهٔ این ستاره‌ها را آفریده؟‏» (‏اشع ۴۰:‏۲۶‏)‏ یَهُوَه همه چیز را در آسمان،‏ زمین و در دریا آفریده و ما می‌توانیم با مشاهدهٔ آن‌ها درس‌های زیادی یاد بگیریم.‏ (‏مز ۱۰۴:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ همین طور به آفرینش انسان‌ها فکر کنید.‏ خدا در ما این توانایی را گذاشته که از دیدن زیبایی‌های طبیعت لذّت ببریم.‏ او همچنین با بخشیدن حواس پنج‌گانه یعنی حس بینایی،‏ شنوایی،‏ لامسه،‏ چشایی و بویایی این امکان را فراهم کرده تا بتوانیم از آفرینشش لذّت ببریم.‏

۵.‏ طبق رومیان ۱:‏۲۰ چطور می‌توانیم از مشاهدهٔ آفریده‌های یَهُوَه فایده ببریم؟‏

^۵ کتاب مقدّس به دلیل مهم دیگری برای مشاهدهٔ آفرینش اشاره می‌کند.‏ این کار چیزهایی زیادی در مورد خصوصیات یَهُوَه به ما یاد می‌دهد.‏ ‏(‏رومیان ۱:‏۲۰ خوانده شود.‏)‏ مثلاً به طرح‌های پیچیده‌ای که در طبیعت وجود دارد توجه کنید.‏ آیا آن طرح‌ها حکمت یَهُوَه را نشان نمی‌دهد؟‏ همین طور به انواع غذاهای لذیذ فکر کنید.‏ آیا این موضوع نشان نمی‌دهد که خدا چقدر انسان‌ها را دوست دارد؟‏ با مشاهدهٔ آفرینش به خصوصیات یَهُوَه پی می‌بریم،‏ او را بهتر می‌شناسیم و به او نزدیک‌تر می‌شویم.‏ بیایید ببینیم که یَهُوَه از طریق آفرینش چه درس‌های مهمی به ما می‌دهد.‏

۶.‏ از مشاهدهٔ پرندگان مهاجر چه درسی می‌گیریم؟‏

^۶ یَهُوَه برای مقاصدش زمان خاصّی تعیین کرده است.‏ هر ساله اسرائیلیان از اوایل اسفند تا اواخر اردیبهشت لک‌لک‌هایی را که به سمت شمال کوچ می‌کردند می‌دیدند.‏ یَهُوَه به آن‌ها گفت:‏ «لک‌لک‌ها می‌دانند که چه وقت باید کوچ کنند.‏» (‏ار ۸:‏۷‏)‏ همان طور که یَهُوَه زمانی خاص برای کوچ کردن این پرنده‌ها  تعیین کرده،‏ برای اجرای داوری‌اش هم زمانی خاص تعیین کرده است.‏ با دیدن پرنده‌های مهاجر می‌توانیم مطمئن باشیم که یَهُوَه برای پایان دادن به این دنیای شریر هم زمانی «تعیین‌شده» دارد.‏—‏حب ۲:‏۳‏.‏

۷.‏ از مشاهدهٔ پرواز یک پرنده چه درسی می‌گیریم؟‏ (‏اِشَعْیا ۴۰:‏۳۱‏)‏

^۷ یَهُوَه به خادمانش قدرت می‌دهد.‏ یَهُوَه از طریق اِشَعْیا،‏ به قومش قول داد که وقتی ناامید و دلسرد شوند به آن‌ها قدرت می‌دهد تا بتوانند ‹مثل عقاب پر بکشند و بالا بروند.‏› ‏(‏اِشَعْیا ۴۰:‏۳۱ خوانده شود.‏)‏ اسرائیلیان می‌توانستند ببینند که عقاب‌ها با کمترین تلاش اوج می‌گیرند و پرواز می‌کنند.‏ بله،‏ همان طور که یَهُوَه به این پرنده‌ها قدرت می‌دهد،‏ به خادمانش هم می‌تواند قدرت بدهد.‏ وقتی شما می‌بینید که یک پرنده بدون بال زدن در آسمان اوج می‌گیرد،‏ مطمئن باشید که یَهُوَه می‌تواند به شما هم این قدرت را بدهد تا مشکلاتتان را تحمّل کنید.‏

۸.‏ ایّوب از مشاهدهٔ آفریده‌های خدا چه درسی گرفت و ما چطور؟‏

^۸ یَهُوَه قابل اعتماد است.‏ او به ایّوب کمک کرد تا بیشتر به او اعتماد کند.‏ (‏ایو ۳۲:‏۲؛‏ ۴۰:‏۶-‏۸‏)‏ خدا در صحبت‌هایش با ایّوب به جنبه‌های زیادی از آفرینش مثل ستاره‌ها،‏ ابرها و صاعقه اشاره کرد.‏ یَهُوَه همین طور در مورد گاونر وحشی و اسب صحبت کرد.‏ (‏ایو ۳۸:‏۳۲-‏۳۵؛‏ ۳۹:‏۹،‏ ۱۹،‏ ۲۰‏)‏ تمام این آفریده‌های خدا نه تنها قدرتش را نشان می‌دهند،‏ بلکه محبت و حکمت عظیمش را هم.‏ بعد از این گفتگوها ایّوب بیشتر از قبل به یَهُوَه اعتماد کرد.‏ (‏ایو ۴۲:‏۱-‏۶‏)‏ به طور مشابه بررسی آفرینش نشان می‌دهد که یَهُوَه نسبت به ما انسان‌ها بسیار حکیم‌تر و قدرتمندتر است.‏ بله یَهُوَه قدرت از میان‌برداشتن مشکلاتمان را دارد و روزی این کار را خواهد کرد.‏ به این دلیل ما هم می‌توانیم کاملاً به او اعتماد کنیم.‏

۹-‏۱۰.‏ آفتاب و باران چه چیزی را در مورد یَهُوَه نشان می‌دهد؟‏

^۹ عیسی شناخت زیادی از طبیعت داشت.‏ او این افتخار را داشت تا «به عنوان معمار» در آفرینش تمام عالم هستی با پدرش همکاری کند.‏ (‏امث ۸:‏۳۰‏)‏ بعدها وقتی روی زمین بود با استفاده از آفرینش در مورد خدا به شاگردانش تعلیم می‌داد.‏ بیایید به چند نمونه بپردازیم.‏

^۱۰ یَهُوَه محبتش را از کسی دریغ نمی‌کند.‏ عیسی در موعظهٔ بالای کوه به دو جنبه از آفرینش یعنی آفتاب و باران اشاره کرد که خیلی از مردم توجه خاصّی به آن‌ها نمی‌کنند.‏ اما هر دوی این‌ها برای زندگی واجب هستند.‏ یَهُوَه می‌توانست آفتاب و باران را از انسان‌های شریر دریغ کند.‏ با این حال از روی محبت آن‌ها را در اختیار همه می‌گذارد.‏ (‏مت ۵:‏۴۳-‏۴۵‏)‏ عیسی به این شکل به شاگردانش یاد داد که یَهُوَه می‌خواهد نسبت به همه محبت نشان دهیم.‏ با دیدن غروب خیره‌کننده یا باران طراوت‌بخش متوجه می‌شویم که یَهُوَه چقدر همه را دوست دارد.‏ ما هم می‌توانیم با موعظه کردن به همهٔ انسان‌ها از محبت یَهُوَه سرمشق بگیریم.‏

۱۱.‏ چرا می‌توانیم از دیدن پرنده‌ها دلگرم شویم؟‏

^۱۱ یَهُوَه روزی‌رسان ماست.‏ عیسی همین طور در سخنانش گفت:‏ «پرندگان آسمان را به دقت نظاره کنید؛‏ نه بذر می‌کارند،‏ نه برداشت می‌کنند و نه انبار می‌کنند.‏ با این حال،‏ پدر آسمانی شما به آن‌ها غذا می‌دهد.‏» احتمالاً وقتی عیسی این حرف‌ها را به مردم می‌گفت آن‌ها پرندگان را بالای سرشان می‌دیدند.‏ او  از آن‌ها پرسید:‏ «آیا ارزش شما بیش از آن‌ها نیست؟‏» (‏مت ۶:‏۲۶‏)‏ به این شکل عیسی نشان داد که یَهُوَه از روی محبتش روزی‌رسان ماست.‏ (‏مت ۶:‏۳۱،‏ ۳۲‏)‏ این درسی که عیسی از آفرینش داد هنوز هم مایهٔ دلگرمی خادمان وفادار خداست.‏ خواهر جوانی که در اسپانیا پیشگامی می‌کند چون نمی‌توانست خانهٔ مناسبی پیدا کند دلسرد شده بود.‏ اما وقتی که پرنده‌ها را در حال خوردن دانه و توت دید دلگرم شد.‏ او می‌گوید:‏ «با دیدن آن پرنده‌ها فهمیدم همان طور که یَهُوَه از آن‌ها مراقبت می‌کند از من هم مراقبت می‌کند.‏» چیزی نگذشت که آن خواهر توانست خانه‌ای پیدا کند.‏

۱۲.‏ مطابق مَتّی ۱۰:‏۲۹-‏۳۱ گنجشک‌ها چه چیزی در مورد یَهُوَه به ما یاد می‌دهند؟‏

^۱۲ یَهُوَه برای هر یک از ما ارزش قائل است.‏ عیسی قبل از این که رسولانش را برای موعظه بفرستد به آن‌ها کمک کرد تا از مخالفت دیگران نترسند.‏ ‏(‏مَتّی ۱۰:‏۲۹-‏۳۱ خوانده شود.‏)‏ به این منظور عیسی به گنجشک‌ها که در آن دوران ارزش خیلی کمی داشتند اشاره کرد.‏ او به شاگردانش گفت:‏ «اگر یکی از آن‌ها هم به زمین بیفتد،‏ پدر آسمانی شما از آن آگاه خواهد بود.‏» بعد از آن او گفت:‏ «ارزش شما بسیار بیشتر از گنجشک‌هاست.‏» عیسی به آن‌ها اطمینان داد که یَهُوَه برای هر یک از آن‌ها ارزش قائل است،‏ پس نباید از مخالفت بترسند.‏ مطمئناً وقتی شاگردان عیسی در شهرها و روستاها موعظه می‌کردند و گنجشک‌ها را می‌دیدند یاد گفتهٔ عیسی می‌افتادند.‏ پس وقتی شما هم یک پرندهٔ کوچک را دیدید یادتان باشد که یَهُوَه برایتان خیلی ارزش قائل است،‏ چون «ارزش شما بسیار بیشتر از گنجشک‌هاست.‏» بله با کمک یَهُوَه می‌توانیم با شجاعت در مقابل مخالفت‌ها بایستیم.‏—‏مز ۱۱۸:‏۶‏.‏

۱۳.‏ چطور می‌توانیم از آفریده‌های خدا درس بگیریم؟‏

^۱۳ چطور می‌توانیم از آفرینش چیزهایی در مورد یَهُوَه یاد بگیریم؟‏ اول این که ما باید برای تماشای آفریده‌های خدا وقت بگذاریم.‏ دوم این که باید فکر کنیم که این آفریده‌ها چه چیزی در مورد یَهُوَه به ما یاد می‌دهند.‏ شاید انجام این کارها همیشه آسان نباشد.‏ خواهری به اسم جِرالدین از کامرون می‌گوید:‏ «من در شهر بزرگ شدم.‏ پس برای تماشای طبیعت باید سخت تلاش می‌کردم.‏» یک پیر جماعت به اسم آلفونسو هم می‌گوید:‏ «متوجه شدم که باید وقت کنار بگذارم تا بتوانم تنهایی به آفریده‌های یَهُوَه توجه کنم و به این فکر کنم که آن‌ها چه درسی در مورد خدا به من یاد می‌دهند.‏»‏

۱۴.‏ داوود با تعمّق در آفرینش چه درسی می‌گرفت؟‏

^۱۴ داوود عمیقاً به آفرینش فکر می‌کرد.‏ او به یَهُوَه گفت:‏ «وقتی به آسمان‌های تو که کار دست‌های توست  نگاه می‌کنم،‏ و ماه و ستارگانی را که آفریده‌ای می‌بینم،‏ به خودم می‌گویم:‏ ‹انسان فانی چیست که به فکر او باشی.‏›» (‏مز ۸:‏۳،‏ ۴‏)‏ وقتی داوود به آسمان پرستاره نگاه می‌کرد فقط از دیدن ستاره‌های بی‌شمار لذّت نمی‌برد،‏ بلکه به این فکر می‌کرد که آن‌ها چه چیزی در مورد خدا به او یاد می‌دهند.‏ او با این کار به اعظمت یَهُوَه پی‌برد.‏ گاهی هم داوود به این فکر می‌کرد که چطور در رحم شکل گرفته بود.‏ وقتی او در مورد این جزئیات شگفت‌انگیز تعمّق می‌کرد قدردانی‌اش برای حکمت یَهُوَه بیشتر می‌شد.‏—‏مز ۱۳۹:‏۱۴-‏۱۷‏.‏

۱۵.‏ شما چطور خصوصیات یَهُوَه را در آفرینش می‌بینید؟‏ (‏مزمور ۱۴۸:‏۷-‏۱۰‏)‏

^۱۵ شما هم مثل داوود می‌توانید چیزی در طبیعت برای تعمّق پیدا کنید.‏ اگر به اطرافتان نگاهی بیندازید به خیلی از خصوصیات یَهُوَه پی‌می‌برید.‏ مثلاً گرمای آفتاب روی پوستتان نشانهٔ قدرت یَهُوَه است.‏ (‏ار ۳۱:‏۳۵‏)‏ وقتی پرنده‌ای را می‌بینید که لانه می‌سازد به حکمت یَهُوَه فکر کنید.‏ وقتی یک سگ کوچک می‌بینید که دنبال دمش می‌چرخد به شوخ‌طبعی یَهُوَه پی‌می‌برید.‏ وقتی می‌بینید مادری با نوزادش بازی می‌کند یَهُوَه را به خاطر محبتش شکر می‌گویید.‏ بله ما فرصت‌های زیادی داریم تا با خصوصیات یَهُوَه آشنا شویم،‏ چون همهٔ آفریده‌هایش چه کوچک چه بزرگ،‏ چه دور چه نزدیک باعث ستایش او می‌شوند.‏—‏مزمور ۱۴۸:‏۷-‏۱۰ خوانده شود.‏

۱۶.‏ ما باید مصمم به انجام چه کاری باشیم؟‏

^۱۶ حکمت،‏ محبت،‏ هنر و قدرت خدایمان بی‌نظیر است.‏ اگر ما با دقت به آفرینش اطرافمان نگاه کنیم این خصوصیات و خصوصیات دیگری را هم خواهیم دید.‏ همهٔ ما باید به طور مرتب وقت بگذاریم و در مورد آفریده‌های خدا فکر کنیم و ببینیم در مورد یَهُوَه چه می‌توانیم یاد بگیریم.‏ با این کار می‌توانیم هر روز به آفریدگارمان نزدیک‌تر شویم.‏ (‏یعقو ۴:‏۸‏)‏ در مقالهٔ بعدی می‌بینیم که والدین چطور می‌توانند از طریق آفرینش به فرزندانشان کمک کنند تا به یَهُوَه نزدیک شوند.‏