អត្ថបទសិក្សា ៤៤
ចូររុករកគ្រប់ជ្រុងជ្រោយក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ
«[ចូរ]យល់ច្បាស់ . . . អំពីទទឹង បណ្ដោយ កម្ពស់ និងជម្រៅនៃសេចក្ដីពិត»។—អេភ. ៣:១៨
ចម្រៀងលេខ៩៥ ពន្លឺសេចក្ដីពិតកាន់តែភ្លឺឡើង
សេចក្ដីសង្ខេប a
១-២. តើអ្វីជារបៀបដ៏ល្អបំផុតដើម្បីអាននិងសិក្សាគម្ពីរ? សូមលើកឧទាហរណ៍។
សូមស្រមៃគិតថា អ្នកកំពុងគិតពិចារណាថាតើអ្នកគួរទិញផ្ទះមួយឬយ៉ាងណា។ តើអ្នកចង់ឃើញអ្វីមុនអ្នកធ្វើការសម្រេចចិត្ត? តើអ្នកពេញចិត្តគ្រាន់តែមើលរូបថតខាងមុខផ្ទះឬ? អ្នកច្បាស់ជានឹងចង់ឃើញផ្ទះដោយផ្ទាល់ភ្នែកដើម្បីអ្នកអាចដើរជុំវិញផ្ទះនោះ ចូលខាងក្នុងដើម្បីពិនិត្យមើលបន្ទប់នីមួយៗ ហើយមើលគ្រប់ជ្រុងជ្រោយក្នុងផ្ទះនោះ។ អ្នកប្រហែលជាថែមទាំងចង់ពិនិត្យមើលគម្រោងផ្ទះនោះដើម្បីដឹងថាវាបានសង់ឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច។ ច្បាស់ណាស់ អ្នកចង់ឃើញអនាគតផ្ទះរបស់អ្នកគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។
២ យើងអាចធ្វើអ្វីស្រដៀងនឹងនោះពេលយើងអាននិងសិក្សាគម្ពីរ។ បណ្ឌិតម្នាក់ខាងគម្ពីរប្រដូចដំណឹងក្នុងគម្ពីរទៅនឹង«អគារដ៏ធំមួយដែលខ្ពស់ណាស់និងមានគ្រឹះដ៏ជ្រៅ»។ ដូច្នេះ តើយើងអាចស្គាល់ច្បាស់អំពីព័ត៌មានក្នុងគម្ពីរយ៉ាងដូចម្ដេច? បើអ្នកអានគម្ពីរយ៉ាងលឿន អ្នកប្រហែលជាដឹងតែព័ត៌មានបឋមៗ ពោលគឺ«បឋមសេចក្ដីនៃប្រសាសន៍ដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះ»។ (ហេ. ៥:១២) ប៉ុន្តែ ដូចអ្នកត្រូវចូលខាងក្នុងផ្ទះណាមួយដើម្បីដឹងព័ត៌មានច្រើនជាងអំពីផ្ទះនោះ អ្នកត្រូវសិក្សាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីយល់គម្ពីរច្បាស់ជាង។ របៀបល្អប្រសើរមួយដើម្បីសិក្សាគម្ពីរ គឺដោយមើលរបៀបដែលផ្នែកផ្សេងៗនៃដំណឹងក្នុងគម្ពីរជាប់ទាក់ទងគ្នា។ សូមព្យាយាមយល់មិនគ្រាន់តែសេចក្ដីបង្រៀនដែលអ្នកជឿប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏មូលហេតុដែលអ្នកជឿលើសេចក្ដីបង្រៀនទាំងនោះដែរ។
៣. តើសាវ័កប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តបងប្អូនឲ្យធ្វើអ្វី ហើយហេតុអ្វី? (អេភេសូរ ៣:១៤-១៩)
៣ ដើម្បីយល់បណ្ដាំព្រះយ៉ាងច្បាស់គ្រប់ជ្រុងជ្រោយ យើងត្រូវរៀនសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ជ្រាលជ្រៅក្នុងគម្ពីរ។ សាវ័កប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តបងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកឲ្យសិក្សាបណ្ដាំព្រះយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីពួកគេអាច«យល់ច្បាស់ . . . អំពីទទឹង បណ្ដោយ កម្ពស់ និងជម្រៅនៃសេចក្ដីពិត»។ យ៉ាងនេះ ពួកគេនឹងកាន់តែ«ចាក់ឫស ហើយបានតាំងឡើង»ក្នុងជំនឿរបស់ពួកគេ។ (សូមអាន អេភេសូរ ៣:១៤-១៩) យើងត្រូវធ្វើដូច្នេះដែរ។ សូមយើងមើលរបៀបដែលយើងអាចរុករកបណ្ដាំព្រះដើម្បីយល់សេចក្ដីបង្រៀនដ៏ជ្រាលជ្រៅឲ្យបានច្បាស់ជាង។
ចូររុករកសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ជ្រាលជ្រៅក្នុងគម្ពីរ
៤. តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា? សូមលើកឧទាហរណ៍ខ្លះ។
៤ ក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិក យើងមិនគ្រាន់តែចង់យល់សេចក្ដីបង្រៀនបឋមនៃគម្ពីរប៉ុណ្ណោះទេ។ យើងក៏ចង់រៀន«សូម្បីតែសេចក្ដីជ្រាលជ្រៅរបស់ព្រះ» ដោយមានជំនួយពីឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់លោក។ (១កូ. ២:៩, ១០) សូមរៀបចំធ្វើការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនដែលនឹងធ្វើឲ្យអ្នកចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកអាចធ្វើការស្រាវជ្រាវអំពីរបៀបដែលលោកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកបម្រើរបស់លោកនៅសម័យបុរាណ និងរបៀបដែលនោះបង្ហាញថាលោកស្រឡាញ់អ្នកដែរ។ អ្នកអាចពិនិត្យមើលការរៀបចំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍លោកនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណ ហើយប្រៀបធៀបនោះទៅនឹងការរៀបចំរបស់គ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃ ឬប្រហែលជាអ្នកអាចសិក្សាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីទំនាយដែលលោកយេស៊ូបានសម្រេចក្នុងអំឡុងជីវិតនិងកិច្ចបម្រើរបស់លោកនៅផែនដី។
៥. តើអ្នកចង់សិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីប្រធានបទអ្វី?
៥ បងប្អូនខ្លះដែលចូលចិត្តសិក្សាស្រាវជ្រាវយ៉ាងហ្មត់ចត់បានរៀបរាប់អ្វីខ្លះដែលពួកគេចង់សិក្សាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅជាង។ អ្នកអាចមើលអ្វីមួយចំនួនដែលពួកគេបាននិយាយក្នុងប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « ប្រធានបទសម្រាប់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន»។ អ្នកអាចអរសប្បាយសិក្សាប្រធានបទបែបនេះ ដោយមានជំនួយពីសៀវភៅជំនួយស្រាវជ្រាវសម្រាប់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ការសិក្សាគម្ពីរយ៉ាងស៊ីជម្រៅអាចពង្រឹងជំនឿរបស់អ្នក ហើយជួយអ្នកឲ្យ«រកឃើញចំណេះអំពីព្រះ»។ (សុភ. ២:៤, ៥) ឥឡូវ សូមយើងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះដ៏ជ្រាលជ្រៅក្នុងគម្ពីរដែលយើងអាចរុករក។
ចូររំពឹងគិតអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះ
៦. (ក) តើគម្រោងនិងគោលបំណងខុសគ្នាយ៉ាងណា? (ខ) ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយថាគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះមនុស្សនិងផែនដីគឺមាន«ជារៀងរហូត»? (អេភេសូរ ៣:១១)
៦ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីអ្វីដែលគម្ពីរចែងស្ដីអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះ។ ការមានគម្រោងគឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ពីការមានគោលបំណង។ គម្រោងប្រៀបដូចជាផ្លូវមួយដែលអាចនាំយើងទៅដល់ទីដៅដែលយើងចង់ទៅ។ ប៉ុន្តែ បើអ្វីមួយបិទច្រកផ្លូវនោះ យើងប្រហែលជាមិនទៅដល់កន្លែងដែលយើងចង់ទៅទេ។ រីឯគោលបំណងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើទីដៅវិញ។ យើងដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាកន្លែងណាដែលយើងចង់ទៅ ប៉ុន្តែយើងអាចធ្វើដំណើរតាមផ្លូវផ្សេងៗដើម្បីទៅដល់ទីនោះ។ បើផ្លូវមួយទាល់ច្រក យើងអាចទៅតាមផ្លូវផ្សេងទៀត។ គួរឲ្យសប្បាយចិត្តមែនដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបើកបង្ហាញបន្តិចម្ដងៗក្នុងគម្ពីរអំពី«គោលបំណង[របស់លោក]ដែលមានជារៀងរហូត»។ (អេភ. ៣:១១) ព្រះយេហូវ៉ាអាចជ្រើសរើសផ្លូវផ្សេងៗដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់លោក ហើយលោកតែងតែទទួលជោគជ័យ ដោយសារលោក«ធ្វើឲ្យអ្វីៗទាំងអស់ស្របទៅតាមគោលបំណងរបស់លោក»។ (សុភ. ១៦:៤) ម្យ៉ាងទៀត លទ្ធផលនៃអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើនឹងស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត។ តើគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាអ្វី ហើយតើលោកបានធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរអ្វីដើម្បីសម្រេចគោលបំណងនោះ?
៧. ក្រោយពីមនុស្សដំបូងបានបះបោរ តើព្រះយេហូវ៉ាបានផ្លាស់ប្ដូររបៀបដែលលោកនឹងសម្រេចគោលបំណងរបស់លោកយ៉ាងដូចម្ដេច? (ម៉ាថាយ ២៥:៣៤)
៧ ព្រះបានប្រាប់មនុស្សដំបូងអំពីអ្វីដែលជាគោលបំណងរបស់លោកចំពោះពួកគេ។ ពួកគេត្រូវ‹បង្កើតកូនឲ្យចម្រើនជាច្រើនឡើង ឲ្យមានពេញពាសលើផែនដី ហើយគ្រប់គ្រងផែនដី ព្រមទាំងកាន់កាប់លើសត្វទាំងឡាយដែលនៅផែនដី›។ (ដក. ១:២៨) ទោះជាអាដាមនិងអេវ៉ាបានបះបោរ ហើយនាំមកនូវការខុសឆ្គងចូលក្នុងក្រុមគ្រួសារមនុស្សក្ដី នេះមិនអាចបញ្ឈប់ព្រះយេហូវ៉ាពីការសម្រេចគោលបំណងរបស់លោកឡើយ។ លោកបានផ្លាស់ប្ដូររបៀបដែលលោកនឹងសម្រេចគោលបំណងនោះ។ ភ្លាមៗនោះ លោកបានសម្រេចចិត្តថាលោកនឹងតាំងរាជាណាចក្រមួយឡើងនៅស្ថានសួគ៌ ដែលនឹងសម្រេចគោលបំណងដើមរបស់លោកចំពោះមនុស្សជាតិនិងផែនដី។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ២៥:៣៤) នៅពេលកំណត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា លោកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយចាត់បុត្រច្បងរបស់លោកឲ្យមកផែនដីដើម្បីបង្រៀនមនុស្សអំពីរាជាណាចក្រលោក និងដើម្បីផ្ដល់ជីវិតខ្លួនជាថ្លៃលោះឲ្យយើងរួចផុតពីការខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់។ ក្រោយមក លោកយេស៊ូបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញទៅស្ថានសួគ៌ដើម្បីគ្រប់គ្រងជាស្ដេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ប៉ុន្តែ មានអ្វីថែមទៀតដើម្បីរៀនអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះ។
សូមស្រមៃគិតអំពីពេលដែលបុគ្គលគ្រប់រូបនៅស្ថានសួគ៌និងនៅផែនដីនឹងរួបរួមគ្នាក្នុងការបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ា! (សូមមើលវគ្គ៨)
៨. (ក) តើអ្វីជាគោលរឿងនៃគម្ពីរ? (ខ) ដូចបានពន្យល់នៅអេភេសូរ ១:៨-១១ តើព្រះយេហូវ៉ានឹងសម្រេចអ្វីទៀត? (សូមមើលរូបភាពនៅក្រប)
៨ គោលរឿងចម្បងនៃគម្ពីរគឺថានាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវជម្រះពីការតិះដៀល កាលដែលលោកសម្រេចគោលបំណងរបស់លោកចំពោះផែនដីតាមរយៈរាជាណាចក្រលោកក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់គ្រិស្ត។ គោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរបានទេ។ លោកបានធានាថាលោកនឹងសម្រេចគោលបំណងនោះជាក់ជាមិនខាន។ (អេ. ៤៦:១០, ១១; ហេ. ៦:១៧, ១៨) ផែនដីនឹងប្រែក្លាយជាសួនឧទ្យានដែលជាកន្លែងមនុស្សសុចរិតដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ដែលជាកូនចៅរបស់អាដាមនិងអេវ៉ានឹង«រស់ជារៀងរហូត»។ (ចសព. ២២:២៦) ប៉ុន្តែនេះមិនមែនជាអ្វីទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងសម្រេចទេ។ លោកក៏នឹងបង្រួបបង្រួមអ្នកបម្រើទាំងអស់របស់លោកនៅស្ថានសួគ៌និងនៅផែនដីផងដែរ។ យ៉ាងនេះ គ្រប់គ្នានឹងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ពួកគេដោយស្មោះភក្ដី។ (សូមអាន អេភេសូរ ១:៨-១១) តើអ្នកកោតស្ងើចរបៀបដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះយេហូវ៉ាសម្រេចគោលបំណងរបស់លោកឬទេ?
ចូរគិតយ៉ាងជ្រៅជ្រះអំពីអនាគតរបស់អ្នក
៩. ដោយអានគម្ពីរ តើយើងអាចដឹងអំពីថ្ងៃអនាគតរហូតដល់ណា?
៩ សូមគិតអំពីទំនាយដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់នៅក្នុងសួនអេដែនដូចបានត្រូវកត់ទុកនៅដើមកំណើត ៣:១៥។ b ទំនាយនោះសំដៅទៅលើព្រឹត្តិការណ៍ផ្សេងៗដែលនឹងសម្រេចគោលបំណងរបស់លោក តែនោះនឹងកើតឡើងរាប់ពាន់ឆ្នាំក្រោយមក។ ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះរួមបញ្ចូលកំណើតនៃកូនចៅរបស់អាប្រាហាំជាសែស្រឡាយដែលនាំទៅដល់កំណើតរបស់គ្រិស្ត។ (ដក. ២២:១៥-១៨) ក្រោយមក នៅឆ្នាំ៣៣ គ.ស. លោកយេស៊ូបានរងរបួសកែងជើងដូចដែលបានត្រូវកត់ទុកជាមុន។ (សកម្ម. ៣:១៣-១៥) ការកិនក្បាលរបស់សាថានដែលជាព្រឹត្តិការណ៍ចុងក្រោយនៃទំនាយនោះ នឹងកើតឡើងជាង១.០០០ឆ្នាំទៅមុខទៀត។ (បប. ២០:៧-១០) គម្ពីរបង្ហាញព័ត៌មានច្រើនថែមទៀតអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង កាលដែលការស្អប់គ្នារវាងរបៀបរបបសាថាននិងអង្គការព្រះយេហូវ៉ាឡើងទៅដល់កម្រិតខ្ពស់បំផុត។
១០. (ក) តើមិនយូរទៀតនឹងមានព្រឹត្តការណ៍អ្វីកើតឡើង? (ខ) តើយើងអាចត្រៀមចិត្តនិងគំនិតយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលកំណត់សម្គាល់)
១០ សូមគិតអំពីព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គួរឲ្យស្ញប់ស្ញែងទាំងនេះដែលបានត្រូវប្រកាសទុកជាមុនក្នុងគម្ពីរ។ ដំបូង ប្រជាជាតិនានានឹងប្រកាសថា៖ «មានសន្តិភាពនិងសន្តិសុខហើយ!»។ (១ថែ. ៥:២, ៣) ពេលប្រជាជាតិនានាវាយប្រហារសាសនាមិនពិតទាំងអស់ «ភ្លាមមួយរំពេច»គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងនឹងចាប់ផ្ដើម។ (បប. ១៧:១៦) ក្រោយពីនោះប្រហែលជាមានការបើកសម្ដែងតាមរបៀបដ៏អស្ចារ្យដែលបញ្ជាក់ថា «កូនមនុស្សមកលើពពកនៅលើមេឃ ទាំងមានឫទ្ធានុភាពនិងសិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យ»។ (ម៉ាថ. ២៤:៣០) លោកយេស៊ូនឹងប្រកាសការវិនិច្ឆ័យលើមនុស្សជាតិដោយញែកចៀមចេញពីពពែ។ (ម៉ាថ. ២៥:៣១-៣៣, ៤៦) ប៉ុន្តែ សាថាននឹងមិននៅស្ងៀមទេ។ ដោយសារវាស្អប់រាស្ត្ររបស់ព្រះជាខ្លាំង វានឹងបណ្ដាលឲ្យប្រជាជាតិនានាដែលចងសម្ព័ន្ធភាពគ្នា ដែលគម្ពីរហៅថាកូកនៃស្រុកម៉ាកូក វាយប្រហារលើពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ពិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (អេគ. ៣៨:២, ១០, ១១) នៅពេលមួយក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង ពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងដែលនៅសល់នៅផែនដីនឹងត្រូវប្រមូលឲ្យឡើងទៅស្ថានសួគ៌ ដើម្បីរួមដៃជាមួយគ្រិស្តនិងកងទ័ពនៅស្ថានសួគ៌របស់លោកក្នុងចម្បាំងសម្រាប់សង្គ្រាមអាម៉ាគេដូន ដែលជាទីបញ្ចប់នៃគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ c (ម៉ាថ. ២៤:៣១; បប. ១៦:១៤, ១៦) បន្ទាប់មក ការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្តលើផែនដីនឹងចាប់ផ្ដើម។—បប. ២០:៦
តើអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធយ៉ាងណាជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាក្រោយពីរៀនអំពីលោកអស់រាប់ពាន់លានឆ្នាំ? (សូមមើលវគ្គ១១)
១១. តើសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់មានអត្ថន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១១ ឥឡូវ សូមគិតវែងឆ្ងាយអំពីអនាគតរបស់យើង។ គម្ពីរប្រាប់ថា អ្នកបង្កើតរបស់យើង«បានដាក់គំនិតអំពីជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅក្នុងចិត្ត[យើង]»។ (អទ. ៣:១១) សូមគិតអំពីអត្ថន័យនៃពាក្យនេះចំពោះអ្នកនិងចំណងមិត្តភាពរបស់អ្នកជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ សៀវភៅចូរចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា ទំព័រ៣១៩ចែងអំពីអ្វីដ៏គួរឲ្យរំភើបនេះថា៖ «ក្រោយយើងបានរស់រាប់រយ រាប់ពាន់ រាប់លាន រហូតដល់រាប់ពាន់កោដិឆ្នាំ យើងនឹងស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្រើនជាងឥឡូវនេះឆ្ងាយណាស់។ ប៉ុន្តែ យើងនឹងមានអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យច្រើនឥតគណនាដែលត្រូវរៀនអំពីទ្រង់។ . . . ដោយនឹកស្មានមិនដល់នោះ ជីវិតជារៀងរហូតនឹងពោរពេញទៅដោយអត្ថន័យ ថែមទាំងមិនច្រំដែលសោះឡើយ ហើយការចូលទៅកាន់តែជិតឡើងៗនឹងព្រះយេហូវ៉ានឹងជាអ្វីដ៏គួរឲ្យសប្បាយបំផុតចំពោះជីវិតនោះ»។ រហូតដល់ពេលនោះ តើមានអ្វីទៀតដែលយើងអាចរុករកឃើញកាលដែលយើងបន្តសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ?
ចូរងើយទៅមើលស្ថានដ៏ខ្ពស់
១២. តើយើងអាចងើយទៅមើលស្ថានដ៏ខ្ពស់យ៉ាងដូចម្ដេច? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។
១២ បណ្ដាំព្រះបើកបង្ហាញឲ្យយើងដឹងព័ត៌មានខ្លះៗអំពីវត្តមានរបស់ព្រះយេហូវ៉ា«នៅស្ថានដ៏ខ្ពស់»។ (អេ. ៣៣:៥) គម្ពីរបង្ហាញអ្វីដ៏អស្ចារ្យអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងអង្គការលោកផ្នែកនៅស្ថានសួគ៌។ (អេ. ៦:១-៤; ដាន. ៧:៩, ១០; បប. ៤:១-៦) ជាឧទាហរណ៍ យើងអាចអានអំពីការដ៏គួរឲ្យស្ញប់ស្ញែងដែលអេសេគាលបានឃើញ ពេល«មេឃបានបើកចំហឡើង ហើយព្រះបានបើកបង្ហាញឲ្យ[គាត់]ឃើញក្នុងគំនិតអំពីលោក»។—អេគ. ១:១
១៣. ស្ដីអំពីតួនាទីរបស់លោកយេស៊ូនៅស្ថានសួគ៌ដូចដែលបានពន្យល់នៅហេប្រឺ ៤:១៤-១៦ តើអ្នកឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វី?
១៣ សូមគិតផងដែរអំពីតួនាទីរបស់លោកយេស៊ូនៅស្ថានសួគ៌ជាស្ដេចនិងជាសម្ដេចសង្ឃដែលមានសេចក្ដីមេត្តាករុណា។ តាមរយៈលោក យើងអាចចូលទៅ«មុខបល្ល័ង្កនៃគុណដ៏វិសេសលើសលប់[របស់ព្រះ]»ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋាន ហើយសុំសេចក្ដីអាណិតមេត្តា ព្រមទាំងសុំជំនួយ«នៅពេលដែលយើងត្រូវការ»។ (សូមអាន ហេប្រឺ ៤:១៤-១៦) ជារៀងរាល់ថ្ងៃ សូមយើងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូបានធ្វើនិងកំពុងធ្វើពីស្ថានសួគ៌ដើម្បីយើង។ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកទាំងពីរគួរមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងមកលើចិត្តរបស់យើង ហើយជំរុញចិត្តយើងឲ្យខ្នះខ្នែងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។—២កូ. ៥:១៤, ១៥
សូមស្រមៃគិតអំពីអំណររបស់អ្នកក្នុងពិភពលោកថ្មីដោយដឹងថាអ្នកបានជួយអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា និងធ្វើជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ! (សូមមើលវគ្គ១៤)
១៤. តើអ្វីដ៏ល្អបំផុតមួយដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីបង្ហាញថាយើងដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូគឺជាអ្វី? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៤ របៀបដ៏ល្អបំផុតមួយដើម្បីបង្ហាញថាយើងដឹងគុណព្រះរបស់យើងនិងបុត្ររបស់លោក គឺដោយព្យាយាមជួយអ្នកឯទៀតឲ្យទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ានិងអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០) នេះជាអ្វីដែលសាវ័កប៉ូលបានធ្វើដើម្បីបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូចំពោះព្រះនិងគ្រិស្ត។ គាត់ដឹងថាបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយេហូវ៉ា គឺថា«ឲ្យមនុស្សគ្រប់ប្រភេទទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងមានចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីសេចក្ដីពិត»។ (១ធី. ២:៣, ៤) គាត់បានខំប្រឹងជួយមនុស្សច្រើនបំផុតក្នុងកិច្ចបម្រើរបស់គាត់តាមដែលគាត់អាចធ្វើបាន ដើម្បីគាត់អាច«សង្គ្រោះពួកគេខ្លះតាមគ្រប់មធ្យោបាយទាំងអស់»។—១កូ. ៩:២២, ២៣
ចូររុករកក្នុងបណ្ដាំព្រះយ៉ាងអរសប្បាយ
១៥. យោងទៅតាមចម្រៀងសរសើរព្រះ ១:២ តើអ្វីនឹងនាំឲ្យយើងសប្បាយ?
១៥ អ្នកតែងចម្រៀងសរសើរព្រះបទទី១ បានរៀបរាប់អំពីបុគ្គលសប្បាយរីករាយដែលទទួលជោគជ័យថា គាត់ជាអ្នកដែល«ស្រឡាញ់ច្បាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ា» និងដែល«រំពឹងគិតអំពីច្បាប់របស់លោកទាំងថ្ងៃទាំងយប់»។ (ចសព. ១:១-៣) អ្នកបកប្រែគម្ពីរម្នាក់ឈ្មោះចូសេហ្វ រ៉ូថឺរ៉ាមបាននិយាយអំពីបទគម្ពីរនេះក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់ថា៖ «បុគ្គលម្នាក់គួរចង់បានការណែនាំពីព្រះជាខ្លាំងរហូតដល់គាត់ស្វះស្វែងរក សិក្សា និងរំពឹងគិតយ៉ាងយូរអំពីការណែនាំនោះ»។ គាត់ក៏បន្ថែមថា៖ «បើបុគ្គលណាម្នាក់ខានអានគម្ពីរមួយថ្ងៃ ថ្ងៃនោះគឺខាតទទេ»។ (Studies in the Psalms) អ្នកអាចសប្បាយក្នុងការសិក្សាគម្ពីរដោយក្រេបជញ្ជក់ព័ត៌មានដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ជាច្រើនក្នុងសៀវភៅនោះ ហើយពិនិត្យមើលរបៀបដែលព័ត៌មានទាំងអស់នោះជាប់ទាក់ទងគ្នា។ ការរុករកគ្រប់ជ្រុងជ្រោយក្នុងបណ្ដាំព្រះនាំឲ្យមានអំណរមែន!
១៦. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់?
១៦ សេចក្ដីបង្រៀនដ៏វិសេសថ្លៃថ្លាដែលព្រះយេហូវ៉ាបង្រៀនយើងក្នុងបណ្ដាំលោក មិនពិបាកពេកឲ្យយើងយល់ទេ។ ក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអំពីសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ជ្រាលជ្រៅមួយ គឺវិហារដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលប៉ូលបានរៀបរាប់ក្នុងសំបុត្ររបស់គាត់ទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកជនជាតិហេប្រឺ។ សូមឲ្យការរុករកប្រធានបទនោះធ្វើឲ្យអ្នកមានអំណរជាខ្លាំង។
ចម្រៀងលេខ៩៤ ចូរថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះដែលបានឲ្យបណ្ដាំលោក
a ការសិក្សាគម្ពីរអាចនាំឲ្យយើងសប្បាយពេញមួយជីវិត ទទួលប្រយោជន៍ ហើយចូលកាន់តែជិតបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងឃើញរបៀបដែលយើងអាចរុករក«ទទឹង បណ្ដោយ កម្ពស់ និងជម្រៅ»នៃបណ្ដាំព្រះ។
b សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «ទំនាយចាស់បុរាណដែលសំខាន់ចំពោះអ្នក»ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២២។
c ដើម្បីរៀនអំពីរបៀបត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គួរឲ្យរន្ធត់ដែលនឹងកើតឡើងឆាប់ៗខាងមុខ សូមមើលសៀវភៅរាជាណាចក្ររបស់ព្រះចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងហើយ! ទំ.២៥៩។
