۱.‏ یک فرشته چه می‌گوید و مفهوم آن برای ما چیست؟‏

 اگر فرشته‌ای با شما صحبت کند،‏ آیا به حرف او گوش می‌دهید؟‏ امروزه یک فرشته با «هر ملت و طایفه و زبان و قوم» صحبت می‌کند.‏ این فرشته چه می‌گوید؟‏ ‹خداترس باشید و خدا را تمجید کنید و او را که آسمان و زمین را آفرید،‏ بپرستید.‏› (‏مکا ۱۴:‏​۶،‏ ۷‏)‏ یَهُوَه تنها خدای حقیقی است که همه باید او را بپرستند.‏ چقدر قدردانیم که او این فرصت باارزش را به ما داده است تا او را در معبد عظیم روحانی‌اش بپرستیم!‏

۲.‏ معبد روحانی یَهُوَه چیست؟‏ (‏کادر «‏ آنچه نیست‏» ملاحظه شود.‏)‏

^۲ معبد روحانی چیست و کجا می‌توانیم جزئیات بیشتری در مورد آن پیدا کنیم؟‏ معبد روحانی یک ساختمان واقعی نیست.‏ معبد روحانی ترتیبی است که یَهُوَه برای پرستش پاک بر اساس قربانی عیسی برقرار کرده است.‏ پولُس رسول این ترتیب را در یک نامه به مسیحیان عبرانی قرن اول که در یهودیه زندگی می‌کردند،‏ توضیح داد.‏ b

۳-‏۴.‏ پولُس چه نگرانی‌هایی در مورد مسیحیان عبرانی در یهودیه داشت و چطور به آن‌ها کمک کرد؟‏

^۳ چرا پولُس به مسیحیان عبرانی در یهودیه نامه نوشت؟‏ احتمالاً دو  دلیل داشت.‏ اول می‌خواست آن‌ها را تشویق کند.‏ بیشتر آن‌ها با تعالیم یهودی بزرگ شده بودند.‏ شاید رهبران مذهبی آن‌ها را به خاطر مسیحی شدن مسخره می‌کردند.‏ چرا؟‏ چون مسیحیان معبدی مجلل برای پرستش،‏ مذبحی برای تقدیم قربانی به خدا و کاهنی برای خدمت نداشتند.‏ پس ممکن بود که پیروان مسیح دلسرد شوند و ایمانشان ضعیف شود.‏ (‏عبر ۲:‏۱؛‏ ۳:‏​۱۲،‏ ۱۴‏)‏ حتی شاید بعضی از آن‌ها وسوسه شده بودند که به یهودیت برگردند.‏

^۴ دوم،‏ پولُس به آن‌ها تذکر داد که برای درک تعالیم جدید یا عمیق روحانی،‏ یعنی ‹خوراک سنگینی› که در کلام خدا یافت می‌شود،‏ تلاش نمی‌کنند.‏ (‏عبر ۵:‏​۱۱-‏۱۴‏)‏ ظاهراً بعضی از آن‌ها هنوز به شریعت موسی پای‌بند بودند،‏ اما پولُس توضیح داد که قربانی‌هایی که تحت شریعت تقدیم می‌شد،‏ نمی‌توانست گناه آن‌ها را کاملاً پاک کند.‏ به همین دلیل شریعت «منسوخ» و جایگزین شد.‏ پس پولُس در ادامه تعالیم عمیق‌تری به آن‌ها داد.‏ او در مورد «امیدی بهتر» بر اساس قربانی عیسی که آن‌ها را «به خدا نزدیک» می‌کرد صحبت کرد.‏—‏عبر ۷:‏​۱۸،‏ ۱۹‏.‏

۵.‏ ما باید از کتاب عبرانیان چه موضوعی را درک کنیم و چرا؟‏

^۵ پولُس برای هم‌ایمانان عبرانی خود توضیح داد که چرا پرستش مسیحی برتر از پرستشی است که قبلاً انجام می‌دادند.‏ ترتیبات مختلف در پرستش یهودیان،‏ ‹فقط سایهٔ واقعیت‌هایی بود که قرار بود اتفاق بیفتد،‏ واقعیت‌هایی که توسط مسیح به تحقق می‌رسید.‏› (‏کول ۲:‏۱۷‏)‏ سایهٔ یک جسم فقط شکل کلّی آن جسم را نشان می‌دهد.‏ همین طور ترتیبات مختلف در پرستش یهودیان باستان فقط سایهٔ واقعیت‌های آینده بود.‏ ما باید ترتیبی را که یَهُوَه برای بخشش گناهان دیده،‏ درک کنیم تا بتوانیم به روش درست او را بپرستیم.‏ بیایید «سایه،‏» یعنی ترتیبات پرستش یهودیان باستان را با «واقعیت،‏» یعنی ترتیبات پرستش مسیحی که در کتاب عبرانیان توضیح داده شده مقایسه کنیم.‏ با این کار می‌توانیم درک بهتری از معبد روحانی و ارتباط آن با ما داشته باشیم.‏

۶.‏ از خیمهٔ مقدّس برای چه کاری استفاده می‌شد؟‏

^۶ سایه.‏ سخنان پولُس بر اساس خیمهٔ مقدّسی بود که موسی در سال ۱۵۱۲ ق.‏م.‏ ساخت.‏ (‏نقشهٔ  خیمهٔ مقدّس «سایهٔ باستانی—‏واقعیت مسیحی» ملاحظه شود.‏)‏ خیمهٔ مقدّس در اصل خیمه‌ای بود که اسرائیلیان هنگام کوچ با خود حمل می‌کردند.‏ آن‌ها به مدت ۵۰۰ سال از آن استفاده کردند تا زمانی که معبد دائمی در اورشلیم ساخته شد.‏ (‏خرو ۲۵:‏​۸،‏ ۹؛‏ اعد ۹:‏۲۲‏)‏ «خیمهٔ مقدّس» یا «خیمهٔ ملاقات» جایی بود که اسرائیلیان می‌توانستند خدا را بپرستند و قربانی‌هایشان را تقدیم کنند.‏ (‏خرو ۲۹:‏​۴۳-‏۴۶‏)‏ با وجود این،‏ خیمهٔ مقدّس سایهٔ چیز برتری بود که مسیحیان پیش رو داشتند.‏

۷.‏ معبد روحانی در چه زمانی به واقعیت پیوست؟‏

^۷ واقعیت.‏ خیمهٔ مقدّس زمان باستان «سایهٔ چیزهای آسمانی» و پیش‌نمایی از معبد روحانی عظیم یَهُوَه بود.‏ پولُس گفت که «این خیمه زمان حاضر را به تصویر می‌کشد.‏» (‏عبر ۸:‏۵؛‏ ۹:‏⁠۹‏)‏ پس زمانی که او به عبرانیان نامه نوشت معبد روحانی یک واقعیت بود.‏ آن معبد در سال ۲۹ میلادی به واقعیت پیوست.‏ در آن سال،‏ عیسی تعمید گرفت،‏ با روح‌القدس مسح شد و خدمت خود را به عنوان ‹کاهن اعظم والا مقامِ› یَهُوَه در معبد روحانی شروع کرد.‏ c‏—‏عبر ۴:‏۱۴؛‏ اعما ۱۰:‏​۳۷،‏ ۳۸‏.‏

۸-‏۹.‏ مطابق عبرانیان ۷:‏​۲۳-‏۲۷ چه تفاوت بزرگی بین کاهنان اعظم اسرائیل و کاهن اعظم والا مقام،‏ عیسی مسیح وجود دارد؟‏

^۸ سایه.‏ کاهن اعظم این اختیار را داشت که نمایندهٔ قوم در برابر خدا باشد.‏ هارون اولین کاهن اعظم اسرائیل بود که توسط یَهُوَه در زمان افتتاح خیمهٔ مقدّس منصوب شد.‏ پولُس توضیح داد که «چون مرگ مانع می‌شد که کاهنان به خدمت خود ادامه دهند،‏ بسیاری باید جانشین آنان می‌شدند.‏»‏ d ‏(‏عبرانیان ۷:‏​۲۳-‏۲۷ خوانده شود.‏)‏ از آنجایی که کاهنان اعظم انسان‌هایی ناکامل بودند،‏ باید برای گناهان خود قربانی می‌گذراندند.‏ در واقع تفاوت بزرگی بین کاهنان اعظم اسرائیل و کاهن اعظم والا مقام،‏ یعنی عیسی مسیح وجود دارد.‏

^۹ واقعیت.‏ عیسی مسیح به عنوان کاهن اعظم ما ‹خدمتگذاری در خیمهٔ حقیقی است،‏ خیمه‌ای که یَهُوَه آن را برپا کرد،‏ نه انسان.‏› (‏عبر ۸:‏​۱،‏ ۲‏)‏ پولُس چنین توضیح داد:‏ ‹از آنجا که عیسی تا ابد زنده است،‏ نیاز به جانشینی برای کهانت او نیست.‏› او اضافه کرد که عیسی ‹پاک و جدا از گناهکاران› است و برعکس کاهنان اعظم اسرائیل «نیازی ندارد که روزانه» برای گناهان خود قربانی بگذراند.‏ در ادامه به تفاوت بین مذبح‌ها و قربانی‌های یهودیان باستان و واقعیت مسیحی دقت کنید.‏

۱۰.‏ قربانی‌هایی که روی مذبح مسی تقدیم می‌شد پیش‌نمای چه بود؟‏

^۱۰ سایه.‏ بیرون ورودی خیمهٔ مقدّس یک مذبح مسی وجود داشت که روی آن به یَهُوَه قربانی‌های حیوانی تقدیم می‌شد.‏ (‏خرو ۲۷:‏​۱،‏ ۲؛‏ ۴۰:‏۲۹‏)‏ آن قربانی‌ها نمی‌توانستند به طور کامل گناه انسان‌ها را از میان بردارند.‏ (‏عبر ۱۰:‏​۱-‏۴‏)‏ قربانی‌های حیوانی که دائماً در خیمهٔ مقدّس گذرانده می‌شد،‏ پیش‌نمایی از قربانی‌ای است که می‌تواند به طور کامل انسان‌ها را از گناه آزاد سازد.‏

۱۱.‏ عیسی خود را بر روی چه مذبحی تقدیم کرد؟‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏​۵-‏۷،‏ ۱۰‏)‏

 ^۱۱ واقعیت.‏ عیسی می‌دانست که یَهُوَه او را به زمین فرستاده است تا زندگی انسانی خود را برای رهایی بشر فدا کند.‏ (‏مت ۲۰:‏۲۸‏)‏ به همین دلیل عیسی در روز تعمیدش خود را تقدیم کرد تا خواست یَهُوَه را انجام دهد.‏ (‏یو ۶:‏۳۸؛‏ غلا ۱:‏⁠۴‏)‏ مذبحی که عیسی خود را بر روی آن تقدیم کرد ساخت دست انسان نبود،‏ بلکه مظهر «خواست» خدا بود.‏ «خواست» خدا این بود که پسرش زندگی کامل انسانی خود را قربانی کند.‏ زندگی عیسی «یک بار برای همیشه» تقدیم شد تا بهای رهایی کامل کسانی باشد که به مسیح ایمان می‌ورزند.‏ ‏(‏عبرانیان ۱۰:‏​۵-‏۷،‏ ۱۰ خوانده شود.‏)‏ در ادامه به بررسی قسمت‌های داخلی خیمه مقدّس می‌پردازیم.‏

۱۲.‏ چه کسانی حق ورود به بخش‌های مختلف معبد را داشتند؟‏

^۱۲ سایه.‏ چیدمان خیمهٔ مقدّس و معبدهایی که بعدها در اورشلیم ساخته شدند شبیه هم بود.‏ داخل آن‌ها دو بخش وجود داشت؛‏ مکان مقدّس یا قدس،‏ و قدس‌الاقداس که با یک پردهٔ گلدوزی شده از هم جدا شده بودند.‏ (‏عبر ۹:‏​۲-‏۵؛‏ خرو ۲۶:‏​۳۱-‏۳۳‏)‏ داخل قدس یک چراغدان طلایی،‏ یک مذبح برای سوزاندن بخور و میز نان تقدیمی وجود داشت.‏ فقط «کاهنان مسح‌شده» اجازه داشتند که برای انجام خدمت مقدّس وارد قدس شوند.‏ (‏اعد ۳:‏​۳،‏ ۷،‏ ۱۰‏)‏ داخل قدس‌الاقداس صندوق طلایی عهد که مظهر حضور یَهُوَه بود قرار داشت.‏ (‏خرو ۲۵:‏​۲۱،‏ ۲۲‏)‏ فقط  کاهن اعظم در روز کفّاره اجازه داشت که از پرده عبور کند و وارد قدس‌الاقداس شود.‏ (‏لاو ۱۶:‏​۲،‏ ۱۷‏)‏ او هر سال خون حیوانات را داخل می‌برد تا برای گناهان خود و تمام قوم کفّاره دهد.‏ بعدها یَهُوَه با روح مقدّس خود مفهوم واقعی همهٔ ویژگی‌های خیمهٔ مقدّس را توضیح داد.‏—‏عبر ۹:‏​۶-‏۸‏.‏

۱۳.‏ قدس و قدس‌الاقداس خیمهٔ مقدّس در واقعیت مسیحی مظهر چیست؟‏

^۱۳ واقعیت.‏ تعداد محدودی از شاگردان مسیح با روح مقدّس مسح شده‌اند و از رابطه‌ای خاص با یَهُوَه برخوردارند.‏ تعداد آن‌ها ۱۴۴٬۰۰۰ نفر است و به عنوان کاهنان با عیسی در آسمان خدمت خواهند کرد.‏ (‏مکا ۱:‏۶؛‏ ۱۴:‏⁠۱‏)‏ قدسِ خیمهٔ مقدّس مظهر مسح‌شده بودن آن‌ها به عنوان پسران خدا بر روی زمین است.‏ (‏روم ۸:‏​۱۵-‏۱۷‏)‏ قدس‌الاقداسِ خیمهٔ مقدّس مظهر آسمان،‏ یعنی مکان سکونت یَهُوَه است.‏ پرده‌ای که قدس را از قدس‌الاقداس جدا می‌کرد مظهر بدن جسمانی عیساست.‏ بدن او مانعی برای وارد شدن عیسی به آسمان به عنوان کاهن اعظم والا مقام معبد روحانی بود.‏ عیسی با گذشتن از بدن جسمانی خود و فدا کردن آن برای بشریت،‏ راه ورود مسح شدگان را به آسمان باز کرد.‏ مسح‌شدگان هم باید از بدن جسمانی‌شان بگذرند تا بتوانند پاداش آسمانی خود را دریافت کنند.‏ (‏عبر ۱۰:‏​۱۹،‏ ۲۰؛‏ ۱قر ۱۵:‏۵۰‏)‏ عیسی بعد از رستاخیزش،‏ به قدس‌الاقداس معبد روحانی وارد شد؛‏ جایی که همهٔ مسح‌شدگان در نهایت به او می‌پیوندند.‏

۱۴.‏ مطابق عبرانیان ۹:‏۱۲ و ۲۴-‏۲۶ چه چیزی باعث برتری ترتیب معبد روحانی یَهُوَه می‌شود؟‏

^۱۴ ما به روشنی می‌توانیم برتری ترتیب یَهُوَه برای پرستش پاک را بر اساس فدیه و کهانت عیسی مسیح ببینیم.‏ کاهن اعظم اسرائیل در زمان باستان با خون قربانی‌های حیوانی وارد قدس‌الاقداسِ ساخت دست انسان می‌شد،‏ اما عیسی در «خود آسمان،‏» یعنی مقدّس‌ترین مکان به حضور یَهُوَه رسید.‏ عیسی ارزش زندگی انسانی کامل خود را برای ما تقدیم کرد «تا با قربانی خود،‏ گناه را از میان بردارد.‏» ‏(‏عبرانیان ۹:‏​۱۲،‏ ۲۴-‏۲۶ خوانده شود.‏)‏ قربانی عیسی یک قربانی کامل است که گناه را تا ابد از میان برمی‌دارد.‏ در ادامه می‌بینیم که چه امیدمان آسمانی باشد چه زمینی،‏ همهٔ ما می‌توانیم یَهُوَه را در معبد روحانی‌اش بپرستیم.‏

۱۵.‏ چه کسانی در صحن خیمهٔ مقدّس خدمت می‌کردند؟‏

^۱۵ سایه.‏ خیمهٔ مقدّس یک صحن داشت که محوطه‌ای مجزا و باز برای خدمت کاهنان بود.‏ در درون صحن،‏ مذبح مسی بزرگ قربانی‌های سوختنی به همراه حوض مسی برای شست‌وشوی کاهنان،‏ قبل از انجام خدمت مقدّسشان وجود داشت.‏ (‏خرو ۳۰:‏​۱۷-‏۲۰؛‏ ۴۰:‏​۶-‏۸‏)‏ معبدهایی که بعدها ساخته شدند صحن بیرونی هم داشتند و غیرکاهنان می‌توانستند در آنجا خدا را بپرستند.‏

۱۶.‏ چه کسانی در صحن‌های معبد روحانی خدمت می‌کنند؟‏

^۱۶ واقعیت.‏ باقی‌ماندهٔ مسح‌شدگان قبل از رفتن به آسمان برای خدمت کهانت در کنار عیسی،‏ با وفاداری در صحن داخلی معبد روحانی خدمت می‌کنند.‏ وجود حوض آب بزرگ یادآور مهمی برای آن‌ها و برای همهٔ مسیحیان است که از نظر اخلاقی و روحانی پاک بمانند.‏ اما ‹گروه عظیم› که وفادارانه برادران مسیح را پشتیبانی می‌کنند،‏ در کجا یَهُوَه را می‌پرستند؟‏ یوحنای رسول آن‌ها را دید که ‹جلوی تخت ایستاده  بودند،‏› یعنی جایی که بر روی زمین،‏ صحن بیرونی می‌باشد و مکانی است که ‹آن‌ها شبانه‌روز در معبد خدا به او خدمت می‌کنند.‏› (‏مکا ۷:‏​۹،‏ ۱۳-‏۱۵‏)‏ حقیقتاً که یَهُوَه چه افتخار بزرگی نصیب ما کرده است که می‌توانیم او را در معبد روحانی عظیمش خدمت کنیم!‏

۱۷.‏ ما افتخار تقدیم چه قربانی‌هایی را به یَهُوَه داریم؟‏

^۱۷ امروزه تمام مسیحیان این افتخار را دارند که با صرف وقت،‏ انرژی و دارایی‌شان به یَهُوَه قربانی تقدیم کنند.‏ همان طور که پولُس به مسیحیان عبرانی گفت،‏ ما می‌توانیم «قربانی حمد و ستایش را به خدا تقدیم کنیم؛‏ یعنی ثمرهٔ لب‌هایمان را که با آن‌ها نام او را به همگان اعلام می‌کنیم.‏» (‏عبر ۱۳:‏۱۵‏)‏ وقتی ما با دل و جان یَهُوَه را خدمت کنیم،‏ قدردانی‌مان را برای داشتن افتخار پرستش او نشان می‌دهیم.‏

۱۸.‏ مطابق عبرانیان ۱۰:‏​۲۲-‏۲۵ از چه چیزی نباید غفلت کنیم و چه چیزی را نباید فراموش کنیم؟‏

^۱۸ عبرانیان ۱۰:‏​۲۲-‏۲۵ خوانده شود.‏ پولُس در انتهای نامهٔ خود به عبرانیان به جنبه‌هایی از پرستش اشاره می‌کند که هرگز نباید از آن‌ها غفلت کنیم.‏ این جنبه‌ها شامل دعا به یَهُوَه،‏ موعظه به مردم،‏ شرکت در جلسات و تشویق یکدیگر می‌باشد،‏ ‹به خصوص که می‌بینیم روز یَهُوَه نزدیک‌تر می‌شود.‏› فرشتهٔ یَهُوَه در اواخر کتاب مکاشفه دو بار این طور تأکید می‌کند:‏ «خدا را پرستش کن!‏» (‏مکا ۱۹:‏۱۰؛‏ ۲۲:‏⁠۹‏)‏ ما مصممیم تعالیمی که در مورد معبد روحانی یَهُوَه یاد گرفته‌ایم را فراموش نکنیم و قدردان افتخار پرستش خدای عظیممان باشیم!‏