୧. ସମସ୍ତ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ କେବେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଯାଇଥିବେ ?

 ଅନେକ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଯିହୋବାଙ୍କ ସେବକମାନଙ୍କ ମନରେ ପ୍ରାୟ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଆସୁଥିଲା, ଯେଉଁ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ଶେଷରେ ରହିଯିବେ ସେମାନେ କେବେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯିବେ ? ଆଗରୁ ଆମେ ଭାବୁଥିଲୁ ଯେ କିଛି ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ହୁଏତ ହର୍ମିଗିଦ୍ଦୋନ୍‌ ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ବି ଏହି ପୃଥିବୀରେ ପାରାଦୀଶରେ କିଛି ସମୟ ଯାଏଁ ରହିବେ । କିନ୍ତୁ ପରେ ୧୫ ଜୁଲାଇ ୨୦୧୩ ର ପ୍ରହରୀଦୁର୍ଗରେ ବୁଝାଇ ଦିଆଗଲା ଯେ ହର୍ମିଗିଦ୍ଦୋନ୍‌ ଆରମ୍ଭ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ସମସ୍ତ ଅବଶିଷ୍ଟ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଯାଇଥିବେ ।—ମାଥିଉ ୨୪:୩୧.

୨. କିଛି ଲୋକମାନଙ୍କ ମନରେ ହୁଏତ କେଉଁ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠିପାରେ ଓ ଏହି ଲେଖାରେ ଆମେ କʼଣ ଜାଣିବା ?

^୨ କିନ୍ତୁ ହୁଏତ କିଛି ଲୋକ ଏହା ବି ଭାବିପାରନ୍ତି: ମହାକ୍ଳେଶ ସମୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତତାର ସହିତ ଯିହୋବାଙ୍କ ସେବା କରୁଥିବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ‘ଅନ୍ୟ ମେଷଗୁଡ଼ିକର’ କʼଣ ହେବ? (ଯୋହ. ୧୦:୧୬; ମାଥି. ୨୪:୨୧) ଆମେ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ପ୍ରେମ କରୁ । ତେଣୁ ହୁଏତ କିଛି ଲୋକଙ୍କୁ ଏହା ଚିନ୍ତା ହେବ ଯେ ଯେବେ ସବୁ ଅଭିଷିକ୍ତ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଯିବେ, ତେବେ ସେମାନେ ଏକୁଟିଆ ହୋଇଯିବେ, ତାଙ୍କୁ ରାସ୍ତା ଦେଖାଇବା ପାଇଁ କେହି ନ ଥିବେ । ଆସନ୍ତୁ ବାଇବଲରୁ ଏପରି ଦୁଇଟି ଉଦାହରଣ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଯାହାଯୋଗୁଁ ହୁଏତ ସେମାନେ ଏପରି ଭାବନ୍ତି । ତାʼପରେ ଆମେ ଆଉ କିଛି କାରଣ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଯେ ଆମକୁ କାହିଁକି ଏ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ ।

ଅନ୍ୟ ମେଷଗୁଡ଼ିକ ସହ କʼଣ ହେବ ନାହିଁ ?

୩-୪. କିଛି ଭାଇଭଉଣୀମାନେ ହୁଏତ କʼଣ ଭାବିପାରନ୍ତି ଓ କାହିଁକି ?

^୩ କିଛି ଭାଇ ଭଉଣୀ ହୁଏତ ଭାବିପାରନ୍ତି ଯେ ଯଦି ପ୍ରଶାସନ ଦଳର ଭାଇମାନେ ପୃଥିବୀରେ ତାଙ୍କ ସହ ନ ଥିବେ, ତାହେଲେ ହୁଏତ ଅନ୍ୟ ମେଷଗୁଡ଼ିକ ଯିହୋବାଙ୍କ ସେବା କରିବା ଛାଡ଼ି ଦେବେ । ହୁଏତ ବାଇବଲର କିଛି ଘଟଣା ପଢ଼ି ସେମାନଙ୍କ ମନରେ ଏପରି ପ୍ରଶ୍ନ ଆସିପାରେ । ଆସନ୍ତୁ ଏପରି ଦୁଇଟି ଘଟଣା ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା । ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ମହାଯାଜକ ଯିହୋୟାଦାଙ୍କ ସମୟର ଥିଲା । ସେ ଯିହୋବାଙ୍କ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ସେବକ ଥିଲେ । ସେ ଓ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଯିହୋଶାବତ୍‌, ଯୋୟାଶ୍‌ଙ୍କ ଛୋଟ ବେଳେ ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇଥିଲେ । ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ଠିକ୍‌ ବାଟରେ ଚାଲିବା ପାଇଁ ଶିଖାଇଲେ । ତେଣୁ ସେ ଜଣେ ଭଲ ରାଜା ହୋଇପାରିଲେ । ଯେବେ ଯାଏଁ ବୃଦ୍ଧ ମହାଯାଜକ ଜୀବିତ ଥିଲେ, ଯୋୟାଶ୍‌ ଯିହୋବାଙ୍କ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରହିଲେ ଓ ସଠିକ୍‌ କାମ କଲେ । କିନ୍ତୁ ଯିହୋୟାଦାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ସେ ଯିହୁଦାର ଦୁଷ୍ଟ ଅଧିପତିଙ୍କ  କଥା ଶୁଣିଲେ ଓ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପାସନା କରିବା ଛାଡ଼ିଦେଲେ ।—୨ ବଂଶା. ୨୪:୨, ୧୫-୧୯.

^୪ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ଦ୍ୱିତୀୟ ଶତାଦ୍ଦୀର (୧୦୦ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ପରେ) ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅଟେ । ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯୀଶୁଙ୍କ ପ୍ରେରିତମାନେ ଜୀବିତ ଥିଲେ, ସେମାନେ ବିଶ୍ୱସ୍ତତାର ସହିତ ଯିହୋବାଙ୍କ ସେବା କରିବାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ଏପରିକି ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସବୁଠାରୁ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବଞ୍ଚିଥିବା ପ୍ରେରିତ, ଯୋହନ ବି ଏପରି କରିଥିଲେ । (୩ ଯୋହ. ୪) ସେସମୟରେ ଲୋକମାନେ ମଣ୍ଡଳୀରେ ମିଥ୍ୟା ଶିକ୍ଷାଗୁଡ଼ିକ ଶିଖାଉଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଯୋହନ, ଅନ୍ୟ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ଭଳି ବହୁତ ପରିଶ୍ରମ କଲେ । (୧ ଯୋହ. ୨:୧୮; ୨ ଥେସ. ୨:୭) କିନ୍ତୁ ଯୋହନଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ମିଥ୍ୟା ଶିକ୍ଷାଗୁଡ଼ିକ ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ନିଆଁ ଭଳି ଚାରିଆଡ଼େ ବ୍ୟାପିଗଲା । ଆଉ କିଛି ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ହିଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକ ପୂରାପୂରି ଦୂଷିତ ହୋଇଗଲା ।

୫. ବାଇବଲର ଏହି ଦୁଇଟି ଘଟଣା ପଢ଼ି ଆମକୁ କʼଣ ଭାବିବା ଉଚିତ୍‌ ନୁହଁ ?

^୫ ଏହି ଦୁଇଟି ଘଟଣାରୁ କʼଣ ଏହା ଜଣାପଡ଼େ ଯେ ଯେବେ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଯିବେ, ତେବେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଅନ୍ୟ ମେଷମାନଙ୍କ ସହ ଏପରି ହିଁ ହେବ ? କʼଣ ସେସମୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ଯୋୟାଶ୍‌ଙ୍କ ଭଳି ଯିହୋବାଙ୍କ ସେବା କରିବା ଛାଡ଼ି ଦେବେ କିମ୍ବା ଦ୍ୱିତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀର ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନଙ୍କ ଭଳି ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଦ୍ରୋହ କରିବେ ? ନୁହଁ, ଏହା କେବେ ବି ହେବ ନାହିଁ ! ଆମେ ପୂରା ଭରସା ରଖିପାରିବା ଯେ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯିବା ପରେ, ଅନ୍ୟ ମେଷଗୁଡ଼ିକ ବିଶ୍ୱସ୍ତତାର ସହ ଯିହୋବାଙ୍କ ସେବା କରିବା ଜାରି ରଖିବେ ଓ ଯିହୋବା ତାଙ୍କୁ ସମ୍ଭାଳିବେ । କିନ୍ତୁ ଆମେ କାହିଁକି ଏହି କଥା ଉପରେ ଭରସା ରଖିପାରିବା ?

ଶୁଦ୍ଧ ଉପାସନା କେବେ ବି ଦୂଷିତ ହେବ ନାହିଁ

୬. ଆମେ କେଉଁ ତିନୋଟି ସମୟ ବିଷୟରେ କଥା ହେବା ?

^୬ ଆମେ କାହିଁକି ଭରସା ରଖିପାରିବା ଆଗକୁ ଯେବେ ପରିସ୍ଥିତି ଖରାପ ହେବ, ସେସମୟରେ ବି ଶୁଦ୍ଧ ଉପାସନା ଦୂଷିତ ହେବ ନାହିଁ ? କାରଣ ବାଇବଲରୁ ଜାଣିଲୁ ଯେ ଆମେ ଏକ ବିଶେଷ ସମୟରେ ବଞ୍ଚୁଛୁ । ଏହି ସମୟ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ସମୟ ଓ ଦ୍ୱିତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀର ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନଙ୍କ ସମୟ ଠାରୁ ବହୁତ ଅଲଗା । ଆସନ୍ତୁ ଆମେ ଗୋଟେ ଗୋଟେ କରି ଏହି ତିନୋଟି ସମୟ ବିଷୟରେ କଥା ହେବା । (୧) ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ସମୟ, (୨) ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରର ସମୟ ଆଉ (୩) ଆମ ସମୟ ଅର୍ଥାତ୍‌ ସେହି ସମୟ ଯେବେ ‘ସମସ୍ତ ବିଷୟର ପୁନଃସ୍ଥାପନ’ କରାଯିବ ।—ପ୍ରେରି. ୩:୨୧.

୭. ଯେବେ ଇସ୍ରାଏଲର ରାଜା ଓ ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନେ ଖରାପ କାମସବୁ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ତେବେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ କାହିଁକି ସାହସ ହରାଇଲେ ନାହିଁ ?

^୭ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ସମୟ । ମୋଶା ନିଜ ମୃତ୍ୟୁର କିଛି ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯେହେତୁ ମୋʼ ମରଣ ଉତ୍ତାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ନିତାନ୍ତ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇ ମୋହର ଆଜ୍ଞା ପଥରୁ ବିମୁଖ ହେବ, ଏହା ମୁଁ ଜାଣେ ।” (ଦ୍ୱିବି. ୩୧:୨୯) ମୋଶା ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ ଏହା ବି ଚେତାବନୀ ଦେଲେ ଯେ ଯଦି ସେମାନେ ଯିହୋବାଙ୍କ କଥା ଶୁଣିବେ ନାହିଁ, ତେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରିନିଆଯିବ । (ଦ୍ୱିବି. ୨୮:୩୫, ୩୬) ଆଉ ଠିକ୍‌ ଏପରି ହିଁ ହେଲା । ଆଗକୁ ଅନେକ ବର୍ଷ ଯାଏଁ ଇସ୍ରାଏଲରେ ଏପରି ଅନେକ ରାଜା ହେଲେ, ଯେଉଁମାନେ ବହୁତ ଖରାପ ଖରାପ କାମ କଲେ ଓ ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯିହୋବାଙ୍କଠାରୁ ଦୂରକୁ ନେଇଗଲେ । ସେଥିପାଇଁ ଯିହୋବା ସେହି ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଲେ ନାହିଁ । ଆଉ ଇସ୍ରାଏଲରେ ରାଜା ନିଯୁକ୍ତ କରିବା ବନ୍ଦ କରିଦେଲେ । (ଯିହି. ୨୧:୨୫-୨୭) କିନ୍ତୁ ଯେବେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ଦେଖିଲେ ଯେ ଯିହୋବା ଯେପରି କହିଥିଲେ ସେପରି ହିଁ ହେଲା, ତେବେ ଏଥିରୁ ତାଙ୍କୁ ସାହସ ମିଳିଲା ଓ ସେମାନେ ସତ୍ୟର ପଥରେ ଚାଲିବା ଜାରି ରଖିଲେ ।—ଯିଶା. ୫୫:୧୦, ୧୧.

୮. ଦ୍ୱିତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀର ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ମଣ୍ଡଳୀ ଦୂଷିତ ହୋଇଯାଇଥିଲା, କʼଣ ଏଥିରୁ ଆମକୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବା ଉଚିତ୍‌ ? ବୁଝାନ୍ତୁ ।

^୮ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରର ସମୟ । ଦ୍ୱିତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀର ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ମଣ୍ଡଳୀ ପୂରାପୂରି ଦୂଷିତ ହୋଇଯାଇଥିଲା । କʼଣ ଏହା ଜାଣି ଆମକୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବା କଥା ? ଏପରି ନୁହଁ, ଯୀଶୁ ପୂର୍ବରୁ ହିଁ କହିଦେଇଥିଲେ ଯେ ଅନେକ ଲୋକ ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଦ୍ରୋହ କରିବେ । (ମାଥି. ୭:୨୧-୨୩; ୧୩:୨୪-୩୦, ୩୬-୪୩) ଆଉ ପ୍ରଥମ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ହିଁ ଯୀଶୁଙ୍କ ଏହି ଭବିଷ୍ୟତବାଣୀ ପୂରା ହେବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ପ୍ରେରିତ ପାଉଲ, ପିତର ଆଉ ଯୋହନ ବି ଏବିଷୟରେ ଲେଖିଲେ । (୨ ଥେସ. ୨:୩, ୭; ୨ ପିତ. ୨:୧; ୧ ଯୋହ. ୨:୧୮) ଆଉ ଦ୍ୱିତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀର ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ମଣ୍ଡଳୀ ପୂରାପୂରି ଦୂଷିତ ହୋଇଗଲା । ଏହିପରି ଭାବରେ ମିଥ୍ୟା ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ଧର୍ମର ଆରମ୍ଭ ହେଲା, ଯାହା ମହାନଗରୀ ବାବିଲର (ମିଥ୍ୟା ଧର୍ମର ସାମ୍ରାଜ୍ୟ) ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଭାଗ ହୋଇଗଲା । ଯୀଶୁ ଯାହା କହିଥିଲେ ଠିକ୍‌ ସେପରି ହିଁ ହେଲା ।

୯. ଆମେ ଯେଉଁ ସମୟରେ ବଞ୍ଚୁଛୁ ତାହା ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ଓ ଦ୍ୱିତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀର ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନଙ୍କ ସମୟଠାରୁ କିପରି ଅଲଗା ?

^୯ ସେହି ସମୟ ଯେବେ ‘ସମସ୍ତ ବିଷୟର ପୁନଃସ୍ଥାପନ’ କରାଯିବ । ଆଜି ଆମେ ଯେଉଁ ସମୟରେ ବଞ୍ଚୁଛୁ, ତାହା ପ୍ରାଚୀନ ସମୟର ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କ ସମୟ ଭଳି ନୁହଁ କିମ୍ବା ଦ୍ୱିତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀର ସମୟ ଭଳି ନୁହଁ, ଯେବେ ଅନେକ ଲୋକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ଧର୍ମ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଦ୍ରୋହ କରିବାକୁ ଲାଗିଥିଲେ । ତାହେଲେ ଆମେ କେଉଁ ସମୟରେ ବଞ୍ଚୁଛୁ ?  ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ଆମେ ଏହି ସମୟକୁ ଏହି ଦୁଷ୍ଟ ଦୁନିଆର “ଶେଷକାଳ” କହୁ । (୨ ତୀମ. ୩:୧) କିନ୍ତୁ ବାଇବଲରୁ ଜଣାପଡ଼େ ଯେ ୧୯୧୪ରୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ବିଶେଷ ସମୟର ଆରମ୍ଭ ହେଲା, ଯାହା ବହୁତ ଲମ୍ବା ସମୟ ଯାଏଁ ଚାଲିବ । ଏହି ସମୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ୧,୦୦୦ ବର୍ଷର ଶାସନ ଶେଷ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଲିବ, ଯେବେ ସବୁ ମଣିଷ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯିବେ ଆଉ ପୂରା ପୃଥିବୀ ପାରଦୀଶ ହୋଇଯିବ । ଏହି ସମୟରେ ‘ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପୁନଃସ୍ଥାପନ’ କରାଯିବ । (ପ୍ରେରି. ୩:୨୧) ତାହେଲେ ଏବେ ଯାଏଁ କʼଣ କʼଣ ପୁନଃସ୍ଥାପନ ବା ପୂର୍ବ ଭଳି ହୋଇସାରିଛି ? ୧୯୧୪ ମସିହାରେ ଯୀଶୁ ସ୍ୱର୍ଗରେ ରାଜା ହେଲେ । ଏହିପରି ଭାବରେ ପୁଣିଥରେ ଜଣେ ରାଜା ଯିହୋବାଙ୍କ ତରଫରୁ ଶାସନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଯିଏ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରାଜା ଦାଉଦଙ୍କ ବଂଶରୁ ଥିଲେ । ଏହାର କିଛି ସମୟ ପରେ ଯିହୋବା ଆହୁରି ବି କିଛି ପୁନଃସ୍ଥାପନ କଲେ । ତାଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ପୁଣିଥରେ ତାଙ୍କ ଲୋକମାନେ ଶୁଦ୍ଧ ଉପାସନା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । (ଯିଶା. ୨:୨-୪; ଯିହି. ୧୧:୧୭-୨୦) କିନ୍ତୁ କʼଣ ଶୁଦ୍ଧ ଉପାସନା ପୁଣି କେବେ ଦୂଷିତ ହେବ ?

୧୦. (କ) ଆମ ସମୟରେ ଯେଉଁ ଶୁଦ୍ଧ ଉପାସନା ହେଉଛି, ସେବିଷୟରେ କʼଣ ଭବିଷ୍ୟତବାଣୀ କରାଯାଇଥିଲା ? (ଯିଶାଇୟ ୫୪:୧୭) (ଖ) ଏହି ଭବିଷ୍ୟତବାଣୀଗୁଡ଼ିକରୁ ଆମକୁ କାହିଁକି ସାହସ ମିଳେ ?

^୧୦ ଯିଶାଇୟ ୫୪:୧୭ ପଢ଼ନ୍ତୁ । ଟିକେ ଏହି ଭବିଷ୍ୟତବାଣୀ ବିଷୟରେ ଭାବନ୍ତୁ: “ଯେକୌଣସି ଅସ୍ତ୍ର ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତିକୂଳରେ ନିର୍ମିତ ହୁଏ, ତାହା ସାର୍ଥକ ହେବ ନାହିଁ ।” ଯିହୋବା ଯାହା କହିଥିଲେ ତାହା ଆଜି ପୂରା ହେଉଛି । ଆଉ ଗୋଟିଏ ଭବିଷ୍ୟତବାଣୀ ମଧ୍ୟ ଆମ ସମୟରେ ପୂରା ହେଉଛି । “ତୁମ୍ଭର ସନ୍ତାନଗଣ ସମସ୍ତେ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଶିକ୍ଷିତ ହେବେ ଓ ତୁମ୍ଭ ସନ୍ତାନଗଣର ମହାଶାନ୍ତି ହେବ । ତୁମ୍ଭେ ଧାର୍ମିକତାରେ ସ୍ଥିରୀକୃତ ହେବ; . . . କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ଭୀତ ନୋହିବ; ପୁଣି ତ୍ରାସଠାରୁ ଦୂରରେ ରହିବ, କାରଣ ତାହା ତୁମ୍ଭ ନିକଟକୁ ଆସିବ ନାହିଁ ।” (ଯିଶା. ୫୪:୧୩, ୧୪) ଆଜି ଯିହୋବାଙ୍କ ଲୋକମାନେ ସାରା ଦୁନିଆରେ ଶିଖାଇବାର ଯେଉଁ କାମ କରୁଛନ୍ତି, ତାହାକୁ ଏହି ଦୁନିଆର “ଜଗତ୍‌ପତି” ଶୟତାନ ମଧ୍ୟ ରୋକିପାରିବ ନାହିଁ । (୨ କରି. ୪:୪) ଆଜି ପୁଣିଥରେ ଶୁଦ୍ଧ ଉପାସନା କରାଯାଉଛି ଆଉ ଏହା ପୁଣି କେବେ ଦୂଷିତ ହେବ ନାହିଁ । ଯିହୋବାଙ୍କ ଲୋକମାନେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଶୁଦ୍ଧ ଉପାସନା କରିବା ଜାରି ରଖିବେ । ଆମ ପ୍ରତିକୂଳରେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିବା କୌଣସି ଅସ୍ତ୍ର କେବେ ବି ସାର୍ଥକ ହେବ ନାହିଁ ।

ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯିବା ପରେ କʼଣ ହେବ ?

୧୧. କେଉଁ କଥାରୁ ଆମକୁ ଭରସା ହୋଇଯାଏ ଯେ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଗଲା ପରେ ମଧ୍ୟ ମହା ଜନତାର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏକୁଟିଆ ଛାଡ଼ିଦିଆଯିବ ନାହିଁ ?

^୧୧ ଯେବେ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଯିବେ, ତେବେ କʼଣ ହେବ ? ମନେ ରଖନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଆମ ମେଷପାଳକ ଅଟନ୍ତି, ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ମଣ୍ଡଳୀର ମୁଖିଆ ଅଟନ୍ତି । ଆଉ ସେ କହିଥିଲେ, “ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ନେତା ବା ମୁଖିଆ ଜଣେ, ସେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ।” (ମାଥି. ୨୩:୧୦) ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଶାସନ କରୁଛନ୍ତି । ସେ ସବୁବେଳେ ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସମ୍ଭାଳିବେ । ତେଣୁ ଆମକୁ ସେବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ଆମେ ଏହା ତ ଜାଣିନୁ ଯେ ସେସମୟରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଠିକ୍‌ କିପରି ଭାବରେ ଆମକୁ ରାସ୍ତା ଦେଖାଇବେ । କିନ୍ତୁ ଆମେ ଭରସା ରଖିପାରିବା ଯେ ସେ ନିଜ ଦାୟିତ୍ୱ ଭଲଭାବେ ତୁଲାଇବେ । ଆସନ୍ତୁ ବାଇବଲର କିଛି ଉଦାହରଣ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା, ଯେଉଁଥିରୁ ଏହି କଥା ଉପରେ ଆମ ଭରସା ଆହୁରି ବଢ଼ିଯିବ ।

୧୨. (କ) ମୋଶାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ଯିହୋବା ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କିପରି ସମ୍ଭାଳିଲେ ? (ଖ) ଯେବେ ଏଲୀୟଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଜାଗାକୁ ପଠାଇ ଦିଆଗଲା, ତେବେ ଯିହୋବା ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କିପରି ସମ୍ଭାଳିଲେ ? (ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟ ଦେଖନ୍ତୁ ।)

^୧୨ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନେ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତ ଦେଶକୁ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ମୋଶାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ତାହେଲେ ଯେବେ ମୋଶା ନ ଥିଲେ, କʼଣ ସେସମୟରେ ଯିହୋବା ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏକୁଟିଆ ଛାଡ଼ିଦେଲେ  ? ନୁହଁ । ଯେବେ ଯାଏଁ ସେମାନେ ଯିହୋବାଙ୍କର ବିଶ୍ୱସ୍ତ ରହିଲେ ଯିହୋବା ସେମାନଙ୍କୁ ସମ୍ଭାଳିଲେ । ମୋଶାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ ଯିହୋବା ମୋଶାଙ୍କୁ କହିଲେ ଯେ ସେ ଯିହୋଶୂୟଙ୍କୁ ଲୋକମାନଙ୍କର ମୁଖିଆ ନିଯୁକ୍ତ କରନ୍ତୁ । ଆଉ ମୋଶା ଅନେକ ବର୍ଷରୁ ଯିହୋଶୂୟଙ୍କୁ ଶିଖାଉଥିଲେ । (ଯାତ୍ରା. ୩୩:୧୧; ଦ୍ୱିବି. ୩୪:୯) ତାʼଛଡ଼ା ଇସ୍ରାଏଲରେ ଏପରି ଅନେକ ବୁଦ୍ଧିମାନ ଲୋକ ଥିଲେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ସେ ବଂଶ ଅନୁସାରେ ହଜାର ହଜାର, ଶହ ଶହ, ପଚାଶ ପଚାଶ, ଏପରିକି ଦଶ ଦଶ ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରି ପ୍ରଧାନ ନିଯୁକ୍ତ କଲେ । (ଦ୍ୱିବି. ୧:୧୫) ଯିହୋବା ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ଭଲଭାବେ ସମ୍ଭାଳିଲେ । ଆଉ ଗୋଟିଏ ଉଦାହରଣ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତୁ । ଏହା ସେସମୟର କଥା, ଯେବେ ଏଲୀୟ ଇସ୍ରାଏଲର ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତା ଥିଲେ । ସେ ଅନେକ ବର୍ଷରୁ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପାସନା କରିବା ପାଇଁ ଇସ୍ରାଏଲୀୟମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ତାʼପରେ ଯିହୋବା ତାଙ୍କୁ ଦକ୍ଷିଣରେ ଥିବା ଯିହୂଦାକୁ ପଠାଇ ଦେଲେ । (୨ ରାଜା. ୨:୧; ୨ ବଂଶା. ୨୧:୧୨) ତାହେଲେ କʼଣ ଦଶ ଗୋଷ୍ଠୀ ବିଶିଷ୍ଟ ଇସ୍ରାଏଲ ରାଷ୍ଟ୍ରରେ ଥିବା ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏକୁଟିଆ ଛାଡ଼ିଦିଆଗଲା ? ତାଙ୍କୁ ଠିକ୍‌ ବାଟ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ କʼଣ କେହି ନ ଥିଲେ ? ନୁହଁ, ଏଲୀୟ ଅନେକ ବର୍ଷ ଯାଏଁ ଇଲୀଶାୟଙ୍କୁ ଶିଖାଉଥିଲେ । ତାʼଛଡ଼ା ‘ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତାଗଣଙ୍କ ପୁତ୍ରମାନେ’ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ବ୍ୟବସ୍ଥିତ ଭାବେ ଶିକ୍ଷା ଦିଆଯାଇଥିଲା ବା ତାଲିମ ଦିଆଯାଇଥିଲା । (୨ ରାଜା. ୨:୭) ଏଥିରୁ ଜଣାପଡ଼େ ଯେ ଯିହୋବାଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱ ନେବା ପାଇଁ ସବୁବେଳେ କେହି ନା କେହି ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଲୋକମାନେ ରହି ଆସିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ଜରିଆରେ ଯିହୋବା ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସମ୍ଭାଳିଲେ ଓ ଏପରି ଭାବେ ନିଜ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପୂରା କଲେ ।

୧୩. ଏବ୍ରୀ ୧୩:୫ ପଦରେ ଆମକୁ କʼଣ ଭରସା ଦିଆଯାଇଛି ? (ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟ ଦେଖନ୍ତୁ ।)

^୧୩ ବାଇବଲର ଏହି ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକୁ ଧ୍ୟାନରେ ରଖି ଏବେ ଆପଣ କʼଣ କହିବେ ? ଯେବେ ଅବଶିଷ୍ଟ ସମସ୍ତ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଯିବେ, ତେବେ କʼଣ ହେବ ? ସେବିଷୟରେ ଭାବି ଆମକୁ ଚିନ୍ତା କରିବା ଦରକାର ନାହିଁ । ବାଇବଲରେ ଆମକୁ ଭରସା ଦିଆଯାଇଛି ଯେ ଯିହୋବା କେବେ ବି ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏକୁଟିଆ ଛାଡ଼ିବେ ନାହିଁ । (ଏବ୍ରୀ ୧୩:୫ ପଢ଼ନ୍ତୁ ।) ମୋଶା ଓ ଏଲୀୟଙ୍କ ଭଳି ପ୍ରଶାସନ ଦଳର ଭାଇମାନେ ମଧ୍ୟ ଏକଥା ବୁଝନ୍ତି ଯେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଟ୍ରେନିଙ୍ଗ ଦେବା କେତେ ଜରୁରୀ । ଆଉ ଅନେକ ବର୍ଷରୁ ସେମାନେ ଅନ୍ୟ ମେଷର ଭାଇମାନଙ୍କୁ ଯିହୋବାଙ୍କ ମେଷଗୁଡ଼ିକର ନେତୃତ୍ୱ ନେବା ପାଇଁ ଟ୍ରେନିଙ୍ଗ ଦେଇ ଆସୁଛନ୍ତି । ଏପରି ଟ୍ରେନିଙ୍ଗ ଦେବା ପାଇଁ ସେମାନେ ଅନେକ ସ୍କୁଲ ବି ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି । ଯେପରି ପ୍ରାଚୀନ, ସର୍କିଟ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ, ଶାଖା ସମିତିର ସଦସ୍ୟ, ବୈଥେଲରେ ନେତୃତ୍ୱ ନେଉଥିବା ଭାଇ, ମିସନାରୀ ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସ୍କୁଲ । ତାʼଛଡ଼ା ଯେଉଁ ଭାଇମାନେ ପ୍ରଶାସନ ଦଳର ସମିତିଗୁଡ଼ିକରେ ସହାୟକ ଭାବରେ କାମ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଶାସନ ଦଳର ଭାଇମାନେ ନିଜେ ଟ୍ରେନିଙ୍ଗ ଦିଅନ୍ତି । ଏହି ଭାଇମାନେ ଏବେଠାରୁ ସଂଗଠନରେ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦାୟିତ୍ୱ ସମ୍ଭାଳୁଛନ୍ତି ଓ ଆଗକୁ ମଧ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ମେଷଗୁଡ଼ିକୁ ଭଲଭାବେ ସମ୍ଭାଳିବା ପାଇଁ ପୂରାପୂରି ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛନ୍ତି ।

୧୪. ଏବେ ଯାଏଁ ଆମେ ଯାହା ଚର୍ଚ୍ଚା କଲୁ, ସେଥିରୁ ଆମେ କେଉଁ କଥାର ଭରସା ରଖିପାରିବା ?

^୧୪ ଏବେ ଯାଏଁ ଆମେ ଯାହା ଚର୍ଚ୍ଚା କଲୁ, ସେଥିରୁ ଆମେ ଜାଣିପାରିଲୁ ଯେ ଯେବେ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ମହାକ୍ଳେଶର ପାଖାପାଖି ଶେଷ ସମୟରେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଯିବେ, ତେବେ ମଧ୍ୟ ପୃଥିବୀରେ ଶୁଦ୍ଧ ଉପାସନା ଜାରି ରହିବ । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ଯିହୋବାଙ୍କ ଲୋକମାନେ ବିଶ୍ୱସ୍ତତାର ସହ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପାସନା କରିବା ଜାରି ରଖିବେ । ଆମେ ଜାଣିଛୁ ଯେ ସେସମୟରେ ମାଗୋଗ୍‌ ଦେଶୀୟ ଗୋଗ୍‌ ଅର୍ଥାତ୍‌ ଦେଶଗୁଡ଼ିକର ଏକତ୍ରିକରଣ କ୍ରୋଧରେ ଆସି ଆମ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିବ । (ଯିହି. ୩୮:୧୮-୨୦) କିନ୍ତୁ ସେହି ଆକ୍ରମଣ ବେଶୀ ସମୟ ଯାଏଁ ଚାଲିବନି  ଓ ଶତ୍ରୁମାନେ ସଫଳ ହେବେ ନାହିଁ । ତାʼଛଡ଼ା ଯିହୋବାଙ୍କ ଲୋକମାନେ ଉପାସନା କରିବା ଜାରି ରଖିବେ । ଯିହୋବା ନିଶ୍ଚୟ ତାଙ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବେ । ପ୍ରେରିତ ଯୋହନ ଦର୍ଶନରେ ଗୋଟିଏ ‘ମହା ଜନତାକୁ’ ଦେଖିଥିଲେ । ଏହି ମହାଜନତା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନ୍ୟ ମେଷଗୁଡ଼ିକୁ ନେଇ ଗଠିତ ହୋଇଥିଲା । ଯୋହନ କହିଥିଲେ ଏହି ‘ମହା ଜନତା’ “ମହାକ୍ଳେଶରୁ ବାହାରି ଆସିଅଛନ୍ତି ।” (ପ୍ରକା. ୭:୯, ୧୪) ଏଥିରୁ ଆମକୁ ଭରସା ହୋଇଯାଏ ଯେ ଯିହୋବା ନିଜ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚୟ ରକ୍ଷା କରିବେ !

୧୫-୧୬. ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ ୧୭:୧୪ ପଦ ଅନୁସାରେ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ହର୍ମିଗିଦ୍ଦୋନ୍‌ ସମୟରେ କʼଣ କରିବେ ? ଆଉ ଏହା ଜାଣି ଆମକୁ କାହିଁକି ସାହସ ମିଳେ ?

^୧୫ କିନ୍ତୁ ହୁଏତ କିଛି ଲୋକ ଭାବିପାରନ୍ତି, ‘ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯିବା ପରେ କʼଣ କରିବେ ?’ ବାଇବଲରେ ଏହାର ଉତ୍ତର ଦିଆଯାଇଛି । ଏଥିରେ କୁହାଯାଇଛି ଦୁନିଆର ସରକାରଗୁଡ଼ିକ “ମେଷଶାବକଙ୍କ ସହିତ ଯୁଦ୍ଧ କରିବେ ।” ଆଉ ଆମେ ଜାଣୁ ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ଦୁନିଆର ସରକାରଗୁଡ଼ିକ ହାରିଯିବ । ବାଇବଲରେ ଲେଖାଅଛି “ମେଷଶାବକ ସେମାନଙ୍କୁ ଜୟ କରିବେ ।” ଆଉ ସେସମୟରେ କେଉଁମାନେ ମେଷଶାବକକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ ? ପଦରେ ଆଗକୁ କୁହାଯାଇଛି ଯେ “ଯେଉଁମାନେ ଆହୁତ, ମନୋନିତ ଓ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଲୋକମାନେ” ତାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ । (ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ ୧୭:୧୪ ପଢ଼ନ୍ତୁ ।) କିନ୍ତୁ ସେମାନେ କିଏ ? ସେମାନେ ହେଉଛନ୍ତି ସ୍ୱର୍ଗରେ ଜୀବନ ପାଇଥିବା ସମସ୍ତ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ । ତାହେଲେ ଅବଶିଷ୍ଟ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ମଧ୍ୟ ମହାକ୍ଳେଶର ପାଖାପାଖି ଶେଷରେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଯିବେ, ତେବେ ପ୍ରଥମେ ସେମାନଙ୍କୁ କେଉଁ କାମ ଦିଆଯିବ ? ସେମାନଙ୍କୁ ଲଢ଼ିବାକୁ ପଡ଼ିବ । କେତେ ବଢ଼ିଆ କାମ ମିଳିବ ନା ସେମାନଙ୍କୁ ! କିଛି ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ଯିହୋବାଙ୍କ ସାକ୍ଷୀ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହ ଲଢ଼େଇ କରୁଥିଲେ ଆଉ କିଛି ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ସେନାରେ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ପରେ ଯେବେ ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ହେଲେ, ତେବେ ସେମାନେ ଶାନ୍ତିର ପଥରେ ଚାଲିବା ଶିଖିଲେ । (ଗାଲା. ୫:୨୨; ୨ ଥେସ. ୩:୧୬) ସେମାନେ ଯୁଦ୍ଧଗୁଡ଼ିକରେ ଭାଗ ନେବା ଛାଡ଼ିଦେଲେ । କିନ୍ତୁ ଯେବେ ସେମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯିବେ, ତେବେ ସେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଓ ତାଙ୍କ ପବିତ୍ର ସ୍ୱର୍ଗଦୂତମାନଙ୍କ ସହ ମିଶି ଯିହୋବାଙ୍କ ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କ ସହ ଶେଷ ଯୁଦ୍ଧ କରିବେ ।

^୧୬ ଏବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ଭାବନ୍ତୁ । ଆଜି ଯେଉଁ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ବହୁତ ବୟସ୍କ ଓ ଦୁର୍ବଳ । କିନ୍ତୁ ଯେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱର୍ଗରେ ଜୀବନ ଦିଆଯିବ, ସେସମୟରେ ସେମାନେ ବହୁତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଓ ଅମର ହୋଇଯିବେ । ସେମାନେ ନିଜ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ରାଜା ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସହ ମିଶି ଯୁଦ୍ଧ କରିବେ । ହର୍ମିଗିଦ୍ଦୋନ୍‌ ପରେ ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ସହ ମିଶି ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବା ପାଇଁ ମଣିଷମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ । ଆମେ ପୂରା ଭରସା ରଖିପାରିବା ଯେ ଯେବେ ସମସ୍ତ ଅଭିଷିକ୍ତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନେ ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଚାଲିଯିବେ, ତେବେ ସେମାନେ ଆମ ପାଇଁ ଏପରି ବଡ଼ ବଡ଼ କାମ କରିବେ, ଯାହା ଆଜି ଚାହିଁଲେ ମଧ୍ୟ ସେମାନେ କରିପାରୁ ନାହାନ୍ତି !

୧୭. ଆମେ କାହିଁକି କହିପାରିବା ଯେ ହର୍ମିଗିଦ୍ଦୋନ୍‌ ସମୟରେ ଯିହୋବାଙ୍କ ସମସ୍ତ ସେବକଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା କରାଯିବ ?

 ^୧୭ କʼଣ ଆପଣ ଅନ୍ୟ ମେଷମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଅଟନ୍ତି ? ଯଦି ହଁ, ତାହେଲେ ଯେବେ ହର୍ମିଗିଦ୍ଦୋନ୍‌ ଯୁଦ୍ଧ ଆରମ୍ଭ ହେବ, ତେବେ ଆପଣଙ୍କୁ କʼଣ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ? ଆପଣଙ୍କୁ କେବଳ ଯିହୋବାଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ରଖିବାକୁ ହେବ ଓ ତାଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ମାନିବାକୁ ହେବ । ତାʼସହ ଆପଣଙ୍କୁ ସେହି କାମ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ଯେପରି ବାଇବଲରେ ଲେଖା ଅଛି: “ତୁମ୍ଭର ଅନ୍ତରାଳୟରେ ପ୍ରବେଶ କରି ତୁମ୍ଭ ଚାରିଆଡ଼େ ଦ୍ୱାର ରୁଦ୍ଧ କର; କ୍ରୋଧ ବୋହି ଯିବାଯାଏ ଅଳ୍ପ କ୍ଷଣ ଆପଣାକୁ ଲୁଚାଅ ।” (ଯିଶା. ୨୬:୨୦) କʼଣ ଏହା ଜାଣି ଆପଣଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ମିଳେନି ? ସେସମୟରେ ସ୍ୱର୍ଗ ଓ ପୃଥିବୀରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱର ରକ୍ଷା କରିବେ । ଆମେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲଙ୍କ ଭଳି ପୂରା ଭରସା ରଖିପାରିବା ଯେ ‘କର୍ତ୍ତାପଣ, ବର୍ତ୍ତମାନ କି ଭବିଷ୍ୟତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ କରିପାରିବ ନାହିଁ ।’ (ରୋମୀ. ୮:୩୮, ୩୯) ସବୁବେଳେ ମନେରଖନ୍ତୁ, ଯିହୋବା ଆପଣଙ୍କୁ ବହୁତ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ଓ ସେ ଆପଣଙ୍କୁ କେବେ ବି ଛାଡ଼ିବେ ନାହିଁ !