ບົດຄວາມສຶກສາທີ 6
ເພງທີ 10 ສັນລະເສີນເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ!
“ໃຫ້ສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ”
“ພວກເຈົ້າທີ່ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາ ໃຫ້ສັນລະເສີນເພິ່ນ. ໃຫ້ສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ.”—ພສ. 113:1
ຈຸດສຳຄັນ
ເພື່ອເນັ້ນເຖິງເຫດຜົນຕ່າງໆທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາຢາກສັນລະເສີນຊື່ທີ່ບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາເມື່ອເຮົາເຮັດໄດ້.
1-2. ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດຕອນທີ່ເພິ່ນຖືກໃສ່ຮ້າຍ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
ສົມມຸດວ່າຄົນທີ່ເຈົ້າຮັກເວົ້າໃສ່ຮ້າຍເຈົ້າແລະເລື່ອງທີ່ລາວເວົ້າບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ ແຕ່ພັດມີຄົນເຊື່ອສິ່ງທີ່ລາວເວົ້າ. ຮ້າຍແຮງກວ່ານັ້ນ ເຂົາເຈົ້າເອົາເລື່ອງນັ້ນໄປເວົ້າຕໍ່ໆກັນ ແລ້ວກໍມີຫຼາຍຄົນເຊື່ອ. ຄັນເປັນຈັ່ງຊັ້ນ ເຈົ້າຊິຮູ້ສຶກແນວໃດ? ຖ້າເຈົ້າເປັນຫ່ວງຄົນທີ່ໄດ້ຍິນເລື່ອງນັ້ນແລະເປັນຫ່ວງຊື່ສຽງຂອງໂຕເອງ ການໃສ່ຮ້າຍແບບນີ້ຕ້ອງເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເສຍໃຈຫຼາຍແທ້ໆ.—ສພສ. 22:1
2 ເລື່ອງນີ້ຊ່ວຍເຮົາເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອເພິ່ນຖືກໃສ່ຮ້າຍ. ທູດສະຫວັນອົງໜຶ່ງຕົວະເອວາຜູ້ຍິງຄົນທຳອິດ ແລະລາວກໍເຊື່ອມັນ. ຄຳຕົວະນັ້ນເຮັດໃຫ້ມະນຸດຄູ່ທຳອິດບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ຍ້ອນແນວນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ມະນຸດທຸກຄົນກາຍເປັນຄົນບາບແລະໃນທີ່ສຸດກໍຕ້ອງຕາຍ. (ປຖກ. 3:1-6; ຣມ. 5:12) ການຕົວະຂອງຊາຕານໃນເທື່ອນັ້ນເປັນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຂອງບັນຫາທຸກຢ່າງໃນທຸກມື້ນີ້ ເຊັ່ນ: ຄວາມຕາຍ ສົງຄາມ ແລະຄວາມທຸກລຳບາກ. ເລື່ອງທັງໝົດນີ້ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາເສຍໃຈບໍ? ເສຍໃຈແທ້. ແຕ່ເພິ່ນກໍບໍ່ໄດ້ທຸກໃຈຫຼືຄຽດແຄ້ນ. ເພິ່ນຍັງເປັນ “ພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມສຸກ.”—1ຕມ. 1:11
3. ເຮົາມີສິດທິພິເສດຫຍັງ?
3 ເຮົາມີສິດທິພິເສດທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຕະຫຼອດໄປ. ເຮົາເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ໂດຍເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງງ່າຍໆທີ່ວ່າ: “ໃຫ້ສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ.” (ພສ. 113:1) ເຮົາສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໂດຍບອກຄວາມຈິງກ່ຽວກັບເພິ່ນໃຫ້ຄົນອື່ນຮູ້. ເຈົ້າຈະສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາບໍ? ໃຫ້ເຮົາເບິ່ງ 3 ເຫດຜົນທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາຢາກສັນລະເສີນຊື່ຂອງເພິ່ນສຸດຫົວໃຈ.
ເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ ເຮົາເຮັດໃຫ້ເພິ່ນດີໃຈ
4. ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງດີໃຈເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນເພິ່ນ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ. (ເບິ່ງຮູບ)
4 ເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍເຮັດໃຫ້ເພິ່ນດີໃຈ. (ພສ. 119:108) ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າພະເຈົ້າຜູ້ມີລິດເດດສູງສຸດເປັນຄືກັບມະນຸດບໍທີ່ຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນຍ້ອງຍ້ອນຂາດຄວາມໝັ້ນໃຈໃນໂຕເອງ? ບໍ່ແມ່ນ. ໃຫ້ຄິດເຖິງຕົວຢ່າງນີ້: ເດັກນ້ອຍຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງແລ່ນໄປກອດພໍ່ແລະບອກພໍ່ວ່າ: “ພໍ່ເປັນພໍ່ທີ່ດີທີ່ສຸດໃນໂລກ!” ພໍ່ຍິ້ມແລະດີໃຈຫຼາຍທີ່ລູກເວົ້າແບບນັ້ນ. ແຕ່ເຮົາຄວນສົງໄສບໍວ່າຜູ້ຊາຍຄົນນີ້ຕ້ອງການໃຫ້ລູກຍ້ອງເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ໂຕເອງໝັ້ນໃຈຫຼາຍຂຶ້ນ? ບໍ່ແມ່ນ. ລາວດີໃຈຍ້ອນລູກຮັກແລະເຫັນຄຸນຄ່າລາວ. ລາວຮູ້ວ່າການທີ່ລູກມີນິດໄສແບບນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ລູກມີຄວາມສຸກເມື່ອລາວໃຫຍ່. ຄ້າຍຄືກັນ ພະເຢໂຫວາພໍ່ຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ກໍດີໃຈຄືກັນເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນເພິ່ນ.
ເມື່ອລູກສະແດງອອກມາວ່າຮັກແລະເຫັນຄຸນຄ່າພໍ່ ພໍ່ກໍດີໃຈ. ເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ ເພິ່ນກໍດີໃຈຄືກັນ. (ເບິ່ງຂໍ້ 4)
5. ເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ ເຮົາພິສູດຄຳຕົວະອັນໃດຂອງຊາຕານ?
5 ເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເຮົາທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນ ເຮົາກໍພິສູດວ່າສິ່ງທີ່ຊາຕານເວົ້າບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ. ຊາຕານເວົ້າວ່າຈະບໍ່ມີມະນຸດຄົນໃດສັດຊື່ຕໍ່ພະເຈົ້າເມື່ອຖືກທົດສອບ ແລະບໍ່ມີໃຜຈະພັກດີແລະປົກປ້ອງຊື່ຂອງເພິ່ນ. ມັນເວົ້າວ່າພວກເຮົາທຸກຄົນຈະເຊົາຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າຖ້າບໍ່ໄດ້ຫຍັງຈາກເພິ່ນເລີຍ. (ໂຢບ 1:9-11; 2:4) ແຕ່ໂຢບຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າຊາຕານເວົ້າຕົວະ. ເຈົ້າເດຈະສັດຊື່ຕໍ່ພະເຈົ້າຕໍ່ໆໄປບໍ? ເຮົາທຸກຄົນມີສິດທິພິເສດທີ່ໄດ້ປົກປ້ອງຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາແລະເຮັດໃຫ້ເພິ່ນມີຄວາມສຸກໂດຍຮັບໃຊ້ເພິ່ນຢ່າງສັດຊື່. (ສພສ. 27:11) ເປັນກຽດສຳລັບເຮົາແທ້ໆທີ່ໄດ້ເຮັດແບບນີ້!
6. ເຮົາຈະຮຽນແບບກະສັດດາວິດກັບພວກເລວີໄດ້ແນວໃດ? (ເນເຮມີຢາ 9:5)
6 ຄົນທີ່ຮັກພະເຢໂຫວາຢາກສັນລະເສີນຊື່ຂອງເພິ່ນສຸດຫົວໃຈ. ກະສັດດາວິດເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຂໍສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ. ຂ້ອຍຂໍສັນລະເສີນຊື່ທີ່ບໍລິສຸດຂອງເພິ່ນສຸດຫົວໃຈ.” (ພສ. 103:1) ດາວິດຮູ້ວ່າການສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໝາຍເຖິງການສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ. ເມື່ອເຮົາໄດ້ຍິນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍຈະຄິດວ່າເພິ່ນເປັນພະເຈົ້າແບບໃດ ຄິດເຖິງຄຸນລັກສະນະທີ່ດີຕ່າງໆຂອງເພິ່ນ ແລະຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ເປັນຕາງຶດທີ່ເພິ່ນໄດ້ເຮັດ. ດາວິດຢາກສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ຊື່ທີ່ບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາແລະສັນລະເສີນຊື່ນັ້ນ ລາວຈຶ່ງເຮັດແບບນັ້ນ “ສຸດຫົວໃຈ” ຂອງລາວ. ຄ້າຍຄືກັນ ພວກເລວີທີ່ນຳໜ້າໃນການສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາຍອມຮັບວ່າຊື່ທີ່ສັກສິດຂອງເພິ່ນຍິ່ງໃຫຍ່ຈົນບໍ່ມີຄຳສັນລະເສີນໃດຈະເໝາະສົມ. (ອ່ານເນເຮມີຢາ 9:5) ການສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາດ້ວຍສຸດຫົວໃຈແລະດ້ວຍຄວາມຖ່ອມຕ້ອງເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້ໆ.
7. ເຮົາຈະສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາແນວໃດໃນວຽກປະກາດແລະໃນຊີວິດປະຈຳວັນ?
7 ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາກໍສາມາດເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາດີໃຈໄດ້ໂດຍບອກຄົນອື່ນວ່າເຮົາຮູ້ສຶກຂອບໃຈແລະຮັກເພິ່ນຫຼາຍສ່ຳໃດ. ຕອນທີ່ເຮົາປະກາດ ເຮົາຕ້ອງຈື່ໄວ້ສະເໝີວ່າເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາແມ່ນເພື່ອຊ່ວຍຄົນໃຫ້ຮູ້ຈັກແລະໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາແລະເບິ່ງເພິ່ນຄືກັບທີ່ເຮົາເບິ່ງ. (ຢກບ. 4:8) ເຮົາຢາກຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ວ່າຄຳພີໄບເບິນເວົ້າເຖິງພະເຢໂຫວາແນວໃດ ແລະຢາກຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ຈັກຄຸນລັກສະນະທີ່ດີຂອງເພິ່ນ ເຊັ່ນ: ຄວາມຮັກ ຄວາມຍຸຕິທຳ ສະຕິປັນຍາ ແລະລິດເດດ ລວມທັງຄຸນລັກສະນະອື່ນໆຂອງເພິ່ນ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາສາມາດສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາແລະເຮັດໃຫ້ເພິ່ນດີໃຈໂດຍຮຽນແບບເພິ່ນ. (ອຟຊ. 5:1) ເມື່ອເຮັດແບບນີ້ ຄົນອື່ນອາດສັງເກດວ່າເຮົາແຕກຕ່າງຈາກຄົນທົ່ວໄປໃນໂລກຊົ່ວນີ້. (ມທ. 5:14-16) ຕອນທີ່ເຮົາຕິດຕໍ່ພົວພັນກັບເຂົາເຈົ້າໃນແຕ່ລະມື້ ເຮົາອາດມີໂອກາດທີ່ຈະອະທິບາຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ວ່າເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງບໍ່ເຮັດຄືກັບຄົນທົ່ວໄປ. ຜົນກໍຄືຈະເຮັດໃຫ້ຄົນທີ່ມີຫົວໃຈທີ່ດີໄດ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາ. ເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາແບບນີ້ ເພິ່ນຈະດີໃຈແທ້ໆ.—1ຕມ. 2:3, 4
ເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ ເຮົາເຮັດໃຫ້ພະເຢຊູດີໃຈ
8. ເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດໃນການສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ?
8 ໃນສະຫວັນແລະໃນໂລກນີ້ ບໍ່ມີໃຜຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາດີສ່ຳກັບພະເຢຊູ. (ມທ. 11:27) ພະເຢຊູຮັກພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເພິ່ນຫຼາຍ ແລະເພິ່ນເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດໃນການສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ. (ຢຮ. 14:31) ໃນຄືນກ່ອນທີ່ພະເຢຊູຈະຕາຍ ເພິ່ນອະທິດຖານຫາພະເຢໂຫວາ. ເພິ່ນເວົ້າເຖິງສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ເພິ່ນໄດ້ເຮັດຕອນຢູ່ໃນໂລກນີ້ວ່າ: “ລູກເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ຈັກຊື່ຂອງພໍ່ແລ້ວ.” (ຢຮ. 17:26) ພະເຢຊູໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?
9. ພະເຢຊູໃຊ້ຕົວຢ່າງປຽບທຽບຫຍັງເພື່ອເຮັດໃຫ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາດີຂຶ້ນ?
9 ພະເຢຊູບໍ່ພຽງແຕ່ບອກຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ວ່າພະເຈົ້າມີຊື່ວ່າເຢໂຫວາ ແຕ່ເພິ່ນຍັງ “ເປັນຜູ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ຮູ້ຈັກພະເຈົ້າ.” (ຢຮ. 1:17, 18) ຄົນຢິວໃນສະໄໝພະເຢຊູຮູ້ຢູ່ແລ້ວວ່າພະເຈົ້າຊື່ຫຍັງ. ໃນພະຄຳພີພາກພາສາເຮັບເຣີບອກວ່າ ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ເມດຕາແລະໃຈດີ. (ອພຍ. 34:5-7) ແຕ່ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ຄວາມຈິງນີ້ແຈ້ງຂຶ້ນອີກໂດຍຍົກຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງລູກທີ່ຫຼົງທາງ. ໃນຕົວຢ່າງນັ້ນພະເຢຊູເວົ້າວ່າ ພໍ່ແນມເຫັນລູກທີ່ກັບໃຈຕອນທີ່ລາວຍັງຢູ່ໄກໆ “ພໍ່ຈຶ່ງແລ່ນໄປຫາ” ແລະກອດລາວແລະຍົກໂທດໃຫ້ລາວ. ຕົວຢ່າງນີ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາເຫັນແຈ້ງວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ເມດຕາແລະມີຄວາມອີ່ຕົນ. (ລກ. 15:11-32) ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາເປັນແບບໃດແທ້ໆ.
10. (ກ) ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າພະເຢຊູໃຊ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາແລະຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນເຮັດຄືກັບເພິ່ນ? (ມາຣະໂກ 5:19) (ເບິ່ງຮູບ) (ຂ) ໃນທຸກມື້ນີ້ພະເຢຊູຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງ?
10 ພະເຢຊູຢາກໃຫ້ຄົນໃຊ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເພິ່ນບໍ? ແມ່ນແລ້ວ. ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາໃນສະໄໝພະເຢຊູເຊື່ອວ່າຊື່ຂອງພະເຈົ້າສັກສິດໂພດຈົນເວົ້າຮອດບໍ່ໄດ້. ແຕ່ພະເຢຊູບໍ່ຍອມໃຫ້ທຳນຽມທີ່ບໍ່ເປັນໄປຕາມຫຼັກການໃນພະຄຳພີເຮັດໃຫ້ເພິ່ນບໍ່ຢາກຍົກຍ້ອງຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ. ໃຫ້ເຮົາເບິ່ງຕົວຢ່າງໜຶ່ງນຳກັນ. ພະເຢຊູໄດ້ໄລ່ປີສາດທີ່ສິງຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງໃນເຂດຂອງຄົນເຄຣາຊາ. ຫຼັງຈາກພະເຢຊູໄລ່ປີສາດອອກແລ້ວ ຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນກໍພາກັນຢ້ານ. ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຂໍຮ້ອງພະເຢຊູໃຫ້ອອກໄປຈາກເຂດນັ້ນ. (ມຣກ. 5:16, 17) ພະເຢຊູໄດ້ອອກໄປຈາກຫັ້ນ. ພະເຢຊູຢາກໃຫ້ຄົນໃນເຂດນັ້ນຮູ້ຈັກຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ ເພິ່ນຈຶ່ງບອກຜູ້ຊາຍທີ່ເຄີຍຖືກປີສາດສິງໃຫ້ໄປເລົ່າໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດຫຍັງເພື່ອລາວ ແທນທີ່ຈະບອກວ່າເພິ່ນເປັນຄົນເຮັດ. (ອ່ານມາຣະໂກ 5:19) ໃນທຸກມື້ນີ້ ພະເຢຊູກໍຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດແບບນັ້ນຄືກັນໂດຍໃຫ້ເຮົາບອກຄົນຢູ່ທົ່ວໂລກໃຫ້ຮູ້ຈັກຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ. (ມທ. 24:14; 28:19, 20) ເມື່ອເຮົາເຮັດແບບນີ້ ເຮົາກໍເຮັດໃຫ້ພະເຢຊູກະສັດຂອງເຮົາດີໃຈ.
ພະເຢຊູບອກຜູ້ຊາຍທີ່ເຄີຍຖືກປີສາດສິງໃຫ້ໄປເລົ່າໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດຫຍັງເພື່ອລາວ (ເບິ່ງຂໍ້ 10)
11. ພະເຢຊູສອນພວກລູກສິດໃຫ້ອະທິດຖານເລື່ອງຫຍັງ? ແລະຕາມເອເຊກຽນ 36:23 ເປັນຫຍັງເລື່ອງນີ້ຈຶ່ງສຳຄັນ?
11 ພະເຢຊູຮູ້ວ່າຄວາມຕ້ອງການຂອງພະເຢໂຫວາແມ່ນ ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຊື່ຂອງເພິ່ນໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືແລະພົ້ນຈາກຄຳຕຳໜິທຸກຢ່າງ. ຍ້ອນແນວນີ້ ພະເຢຊູຈຶ່ງສອນພວກລູກສິດໃຫ້ອະທິດຖານວ່າ: “ພະເຈົ້າ ພໍ່ຂອງພວກເຮົາທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນ ຂໍໃຫ້ຊື່ຂອງພະອົງໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຫຼາຍທີ່ສຸດຕະຫຼອດໄປ.” (ມທ. 6:9) ພະເຢຊູຮູ້ວ່າເລື່ອງນີ້ເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ສຸດແລະມີຜົນກະທົບຕໍ່ທຸກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາສ້າງ. (ອ່ານເອເຊກຽນ 36:23) ທີ່ຈິງ ບໍ່ມີໃຜທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນຫຼືຢູ່ໃນໂລກນີ້ເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຫຼາຍສ່ຳກັບພະເຢຊູໄດ້ເຮັດ. ຕອນທີ່ພະເຢຊູຖືກຈັບ ພວກສັດຕູກ່າວຫາເພິ່ນວ່າແນວໃດ? ເຂົາເຈົ້າກ່າວຫາເພິ່ນວ່າໝິ່ນປະໝາດພະເຈົ້າ! ພະເຢຊູຮູ້ຢູ່ແລ້ວວ່າການເຮັດໃຫ້ຊື່ທີ່ບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາຖືກໃສ່ຮ້າຍຫຼືຖືກຕຳໜິເປັນຄວາມຜິດຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດ. ເພິ່ນຈຶ່ງທຸກໃຈຫຼາຍທີ່ຖືກກ່າວຫາແບບນັ້ນ. ເລື່ອງນີ້ອາດເປັນເຫດຜົນສຳຄັນທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢຊູ “ຮູ້ສຶກເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍ” ໃນສອງສາມຊົ່ວໂມງກ່ອນທີ່ເພິ່ນຈະຖືກຈັບ.—ລກ. 22:41-44
12. ພະເຢຊູເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຕະຫຼອດໄປແນວໃດ?
12 ພະເຢຊູຍອມອົດທົນກັບການຖືກທໍລະມານທຸກຮູບແບບ ຖືກດູຖູກ ແລະຖືກໃສ່ຮ້າຍເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຕະຫຼອດໄປ. ພະເຢຊູຮູ້ວ່າເພິ່ນໄດ້ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເພິ່ນໃນທຸກເລື່ອງ. ເພິ່ນຈຶ່ງບໍ່ມີຫຍັງທີ່ຕ້ອງອາຍ. (ຮຣ. 12:2) ເພິ່ນໄດ້ຮູ້ວ່າຊາຕານກຳລັງໂຈມຕີເພິ່ນໃນເວລາທີ່ຍາກທີ່ສຸດ. (ລກ. 22:2-4; 23:33, 34) ຊາຕານຢາກໃຫ້ພະເຢຊູເຊົາສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ແຕ່ມັນກໍເຮັດບໍ່ສຳເລັດ! ພະເຢຊູພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າຊາຕານເວົ້າຕົວະ ແລະພິສູດວ່າພະເຢໂຫວາມີຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ທີ່ພັກດີຕໍ່ເພິ່ນສະເໝີເຖິງວ່າຈະເຈິການທົດສອບທີ່ຍາກທີ່ສຸດໃນຊີວິດ.
13. ເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢຊູກະສັດຂອງເຈົ້າດີໃຈໄດ້ແນວໃດ?
13 ເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢຊູກະສັດຂອງເຈົ້າດີໃຈບໍ? ເຈົ້າເຮັດໄດ້ໂດຍສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ ແລະຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າແບບໃດແທ້ໆ. ເມື່ອເຮັດແບບນັ້ນ ເຈົ້າກໍກຳລັງຮຽນແບບພະເຢຊູ. (1ປຕ. 2:21) ຄືກັບພະເຢຊູ ເຈົ້າເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກແລະພິສູດວ່າຊາຕານສັດຕູຂອງເພິ່ນເປັນຈອມຂີ້ຕົວະ.
ເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍຊ່ວຍຊີວິດຄົນອື່ນ
14-15. ເມື່ອເຮົາສອນຄົນອື່ນກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ ເຮົາອາດເຫັນສິ່ງທີ່ເປັນຕາປະທັບໃຈຫຍັງແດ່?
14 ເມື່ອເຮົາສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍຊ່ວຍຊີວິດຄົນອື່ນ. ເປັນແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ສຳລັບຄົນທີ່ບໍ່ເຊື່ອ ຊາຕານ “ໄດ້ເຮັດໃຫ້ໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າມືດ” ໄປ. (2ກຣ. 4:4) ຜົນກໍຄືຫຼາຍຄົນຫຼົງເຊື່ອຄຳຕົວະຂອງຊາຕານທີ່ວ່າ ພະເຈົ້າບໍ່ມີແທ້ ພະເຈົ້າຢູ່ໄກຈາກເຮົາແລະບໍ່ສົນໃຈເຮົາ ພະເຈົ້າໂຫດຮ້າຍແລະທໍລະມານຄົນທີ່ເຮັດຜິດຕະຫຼອດໄປ. ຊາຕານເວົ້າຕົວະແບບນີ້ກໍຍ້ອນມັນຢາກທຳລາຍຊື່ສຽງຂອງພະເຢໂຫວາແລະບໍ່ຢາກໃຫ້ຄົນຮູ້ຈັກແລະໃກ້ຊິດເພິ່ນ. ແຕ່ເມື່ອເຮົາປະກາດ ເຮົາກໍຂັດຂວາງຊາຕານບໍ່ໃຫ້ເຮັດຕາມທີ່ມັນຕ້ອງການ. ເຮົາສອນຄົນໃຫ້ຮູ້ຄວາມຈິງກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາແລະສັນລະເສີນຊື່ທີ່ບໍລິສຸດຂອງເພິ່ນ. ຜົນເປັນແນວໃດ?
15 ຄວາມຈິງໃນຄຳພີໄບເບິນມີພະລັງຫຼາຍແທ້ໆ. ເມື່ອເຮົາສອນຄົນໃຫ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາແລະສອນວ່າເພິ່ນເປັນພະເຈົ້າແບບໃດ ເຮົາກໍໄດ້ເຫັນສິ່ງທີ່ເປັນຕາປະທັບໃຈຫຼາຍຢ່າງ. ຄົນຈະບໍ່ຖືກຊາຕານຕົວະອີກຕໍ່ໄປ ແລະເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ເຫັນຄຸນລັກສະນະທີ່ດີຂອງພະເຢໂຫວາ. ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກງຶດໃນລິດເດດທີ່ບໍ່ມີຂີດຈຳກັດຂອງເພິ່ນ. (ອຊຢ. 40:26) ເຂົາເຈົ້າໄວ້ໃຈເພິ່ນໄດ້ຍ້ອນເພິ່ນມີຄວາມຍຸຕິທຳແທ້ໆ. (ພບຍ. 32:4) ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກປະທັບໃຈໃນສະຕິປັນຍາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງເພິ່ນ. (ອຊຢ. 55:9; ຣມ. 11:33) ນອກຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ກຳລັງໃຈທີ່ຮູ້ວ່າເພິ່ນເປັນຄວາມຮັກ. (1ຢຮ. 4:8) ເມື່ອເຂົາເຈົ້າໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ ຄວາມຫວັງຂອງເຂົາເຈົ້າທີ່ຈະເປັນລູກຂອງເພິ່ນແລະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປກໍຊັດເຈນຫຼາຍຂຶ້ນ. ເປັນກຽດຫຼາຍແທ້ໆທີ່ເຮົາໄດ້ຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ! ເມື່ອເຮັດແບບນັ້ນ ພະເຢໂຫວາກໍຖືວ່າເຮົາ “ເປັນໝູ່ທີ່ເຮັດວຽກຮ່ວມ” ກັບເພິ່ນ.—1ກຣ. 3:5, 9
16. ຊີວິດຂອງບາງຄົນປ່ຽນໄປແນວໃດເມື່ອໄດ້ຮູ້ຈັກຊື່ຂອງພະເຈົ້າ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
16 ທຳອິດເຮົາອາດສອນຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ວ່າພະເຈົ້າຊື່ເຢໂຫວາ. ແຕ່ເລື່ອງນີ້ອາດມີຜົນກະທົບຕໍ່ຄົນທີ່ມີຫົວໃຈທີ່ດີ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຜູ້ຍິງໄວລຸ້ນຄົນໜຶ່ງຊື່ອາລິຢາ aໃຫຍ່ມາໃນຄອບຄົວທີ່ບໍ່ໄດ້ນັບຖືສາສະໜາຄລິດສະຕຽນ. ແຕ່ລາວກໍບໍ່ໄດ້ມັກສາສະໜາຂອງໂຕເອງແລະບໍ່ໄດ້ຮູ້ສຶກວ່າໃກ້ຊິດກັບພະເຈົ້າ. ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງລາວປ່ຽນຫຼັງຈາກເລີ່ມຮຽນຄຳພີໄບເບິນກັບພະຍານພະເຢໂຫວາ. ລາວເລີ່ມເຫັນວ່າພະເຈົ້າເປັນໝູ່ຂອງລາວ. ລາວຕົກໃຈຫຼາຍທີ່ເຫັນວ່າຊື່ຂອງພະເຈົ້າຖືກຕັດອອກຈາກຄຳພີໄບເບິນຫຼາຍສະບັບແລະປ່ຽນແທນດ້ວຍຄຳທີ່ເປັນຕຳແໜ່ງ ເຊັ່ນ ຄຳວ່າພະອົງເຈົ້າ. ການໄດ້ຮູ້ຊື່ຂອງພະເຈົ້າເປັນຈຸດປ່ຽນໃນຊີວິດຂອງລາວ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ພະເຈົ້າທີ່ເປັນໝູ່ຂອງຂ້ອຍມີຊື່!” ຜົນເປັນແນວໃດ? ລາວເວົ້າວ່າ: “ຕອນນີ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກສະຫງົບໃຈຫຼາຍແລະຖືວ່າເປັນກຽດແທ້ໆທີ່ໄດ້ຮູ້ຈັກຊື່ຂອງພະເຈົ້າ.” ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງຊື່ສະຕີບເປັນນັກດົນຕີ. ຄອບຄົວຂອງລາວເຄັ່ງສາສະໜາຢິວຫຼາຍ ແຕ່ລາວບໍ່ຢາກຢູ່ໃນອົງການສາສະໜາໃດເລີຍຍ້ອນເຫັນຄົນໃນສາສະໜາຕ່າງໆໜ້າຊື່ໃຈຄົດ. ແຕ່ຫຼັງຈາກທີ່ແມ່ລາວຕາຍ ລາວຕັດສິນໃຈຮຽນຄຳພີໄບເບິນກັບພະຍານພະເຢໂຫວາ. ລາວຮູ້ສຶກປະທັບໃຈຫຼາຍທີ່ໄດ້ຮູ້ຈັກຊື່ຂອງພະເຈົ້າ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍຮູ້ຈັກຊື່ຂອງພະເຈົ້າມາກ່ອນ.” ລາວເວົ້າຕື່ມອີກວ່າ: “ນີ້ເປັນເທື່ອທຳອິດທີ່ຂ້ອຍໄດ້ເຂົ້າໃຈວ່າພະເຈົ້າມີຕົວຕົນຢູ່ແທ້. ຕອນນັ້ນຂ້ອຍຮູ້ເລີຍວ່າຂ້ອຍໄດ້ເຈິໝູ່ແລ້ວ.”
17. ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຕັ້ງໃຈທີ່ຈະສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ? (ເບິ່ງຮູບ)
17 ຕອນທີ່ເຈົ້າໄປປະກາດແລະສອນ ເຈົ້າບອກຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ຈັກຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາບໍ? ເຈົ້າສອນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ບໍວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າແບບໃດ? ຖ້າເຮັດແບບນັ້ນ ເຈົ້າກໍກຳລັງສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ. ຂໍໃຫ້ເຈົ້າສັນລະເສີນຊື່ທີ່ບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປໂດຍຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ວ່າເພິ່ນເປັນພະເຈົ້າແບບໃດແທ້ໆ. ເມື່ອເຮັດແບບນັ້ນ ເຈົ້າກໍຈະຊ່ວຍຊີວິດຄົນອື່ນແລະຮຽນແບບພະເຢຊູກະສັດຂອງເຈົ້າ. ສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດ ເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເຈົ້າມີຄວາມສຸກ. ຂໍໃຫ້ເຈົ້າ “ສັນລະເສີນຊື່ຂອງ [ເພິ່ນ] ຕະຫຼອດໄປແລະຕະຫຼອດໄປ”!—ພສ. 145:2
ເຮົາສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາໂດຍສອນຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ຈັກຊື່ນີ້ແລະສອນວ່າເພິ່ນເປັນພະເຈົ້າແບບໃດ (ເບິ່ງຂໍ້ 17)
ເປັນຫຍັງການສັນລະເສີນຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ . . .
-
ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເພິ່ນດີໃຈ?
-
ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ພະເຢຊູດີໃຈ?
-
ຈຶ່ງຊ່ວຍຊີວິດຄົນອື່ນໄດ້?
ເພງທີ 2 ຊື່ຂອງພະອົງຄືເຢໂຫວາ
a ຊື່ສົມມຸດ.
