Амма јенә дә Јеһова истәјир ки, Онун тәјин етдији вахтда һәрәкәтә кечмәсини сәбирлә ҝөзләјәк. Бәс О нәјә ҝөрә биздән буну истәјир? Ҝөзләјәркән севинҹимизи итирмәмәјә бизә нә көмәк едә биләр?

ЈЕҺОВА НӘЈӘ ҜӨРӘ ҜӨЗЛӘМӘЈИМИЗИ ИСТӘЈИР?

Мүгәддәс Китабда дејилир: «Јеһова сәбирлә ҝөзләјир ки, сизә лүтф ҝөстәрсин, О галхаҹаг ки, сизә мәрһәмәт ҝөстәрсин. Чүнки Јеһова һагг Аллаһдыр. Нә хошбәхтдир үмидини Она бағлајанлар!» (Әшј. 30:18). Әшијанын бу сөзләри тәрс јәһудиләрә үнванланмышды (Әшј. 30:1). Амма јәһудиләрин арасында бәзи садиг инсанлар да вар иди вә бу сөзләр онлара үмид верирди. Һәмин сөзләр бу ҝүн Јеһованын садиг хидмәтчиләринә дә үмид бәхш едир.

Јеһова сәбирлә ҝөзләдији үчүн биз дә сәбирлә ҝөзләмәлијик. О бу шәр дүнјаја сон гојаҹағы вахты тәјин едиб вә һәмин ҝүн, һәмин саат јетишәнә гәдәр ҝөзләјир (Мәт. 24:36). О вахт тамамилә ајдын олаҹаг ки, Шејтанын Јеһоваја вә Она ибадәт едәнләрә гаршы олан иттиһамлары јаландыр. Јеһова Шејтаны вә онун бүтүн тәрәфдарларыны мәһв едәҹәк, бизә исә «мәрһәмәт [ҝөстәрәҹәк]».

О вахта кими Јеһова, ола билсин, бүтүн сынагларымызы арадан галдырмасын. Амма О бизи әмин едир ки, ҝөзләдијимиз мүддәтдә хошбәхт ола биләрик. Әшијанын да дедији кими јахшы бир шејин баш верәҹәјини ҝөзләдијимиз мүддәт әрзиндә севинҹимизи горумаг мүмкүндүр (Әшј. 30:18, һашијә) a. Бәс биз бу хошбәхтлијә неҹә наил ола биләрик? Дөрд аддымы атмагла.

ҜӨЗЛӘЈӘРКӘН СЕВИНҸИМИЗИ ГОРУМАҒЫН ЈОЛЛАРЫ

Һәјатыныздакы мүсбәт һадисәләрә көкләнин. Давуд падшаһ һәјаты боју чох пислик ҝөрмүшдү (Зәб. 37:35). Бунунла белә, о јазмышды: «Јеһованын һүзурунда сүкут ет, Ону сәбирлә ҝөзлә. Фитнә-фәсадла уғур газанан  адамдан өтрү ганыны гаралтма» (Зәб. 37:7). Давуд өзү дә бу мәсләһәтә әмәл едиб диггәтини Јеһованын хилас вәдинә ҹәмләмишди. Һәмчинин о, Јеһовадан алдығы немәтләрә ҝөрә миннәтдар иди (Зәб. 40:5). Әҝәр биз дә әтрафымызда баш верән негатив шејләрә илишиб-галмадан диггәтимизи вәзијјәтин мүсбәт тәрәфләринә ҹәмләсәк, Јеһованы ҝөзләмәк даһа асан олаҹаг.

Һәр фүрсәтдә Јеһованы мәдһ един. Давудун јаздығы еһтимал олунан 71-ҹи мәзмурда о, Јеһоваја демишди: «Мән исә һеј Сәни ҝөзләрәм, Сәни мәдһ етдикҹә, мәдһ едәрәм» (Зәб. 71:14). Давуд Јеһованы неҹә мәдһ едирди? Башгаларына Онун һагда данышмагла, Онун шәнинә нәғмәләр охумагла (Зәб. 71:16, 23). Давуд кими биз дә Јеһованы ҝөзләјәркән севинҹ тапа биләрик. Биз тәблиғдә, ҝүндәлик сөһбәтләримиздә вә охудуғумуз нәғмәләрдә Јеһованы мәдһ едирик. Нөвбәти дәфә һәмд нәғмәләримиздән бирини охујанда нәғмәнин сөзләринә диггәт јетирин, ҝөрүн онлар сизә неҹә севинҹ верир.

Диндашларынызла вахт кечириб руһланын. Давуд чәтинликләрлә үзләшәндә Јеһоваја демишди: «Садиг бәндәләринин өнүндә адына үмид бағлајаҹағам» (Зәб. 52:9). Биз дә садиг диндашларымызла һәм ибадәт евиндә, һәм хидмәтдә, һәм дә асудә вахтларда бирҝә заман кечирмәклә руһлана биләрик (Ром. 1:11, 12).

Үмидинизи мөһкәмләндирин. Зәбур 62:5 ајәсиндә дејилир: «Еј гәлбим, сүкут ет, Аллаһы ҝөзлә, чүнки үмидим Она бағлыдыр». Үмидимизин ҝүҹлү олмасы ваҹибдир, хүсусилә дә сон дүшүндүјүмүздән ҝеҹ ҝәлирсә. Әмин олмалыјыг ки, нә гәдәр ҝөзләмәли олсаг да, Јеһованын вәдләри мүтләг ҝерчәкләшәҹәк. Биз Аллаһын Кәламыны, орадакы пејғәмбәрликләри, фикирләрин бир-бири илә неҹә узлашдығыны вә Јеһованын Өзү илә бағлы нәләри ачыгладығыны арашдырмагла үмидимизи мөһкәмләндирә биләрик (Зәб. 1:2, 3). Һәмчинин «мүгәддәс руһла дуа [етмәјә]» давам етмәлијик. Бу бизә әбәди һәјат вәдинин ҝерчәкләшәҹәји ҝүнә кими ҝөзләјәркән Јеһова илә ҝөзәл мүнасибәтимизи горујуб сахламаға көмәк едәҹәк (Јһд. 20, 21).

Давуд падшаһ кими биз дә әмин ола биләрик ки, Јеһованын ҝөзү Ону ҝөзләјәнләрин үзәриндәдир вә О онлара мәһәббәт ҝөстәрир (Зәб. 33:18, 22). Одур ки, һәјатыныздакы мүсбәт һадисәләрә көкләнмәклә, Јеһованы мәдһ етмәклә, диндашларынызла вахт кечириб руһланмагла вә дәјәрли үмидинизи мөһкәмләндирмәклә Јеһованы сәбирлә ҝөзләмәјә давам един.