ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກໄດ້ແນວໃດຕອນທີ່ລໍຖ້າພະເຢໂຫວາຢ່າງອົດທົນ?
ເຈົ້າກຳລັງລໍຖ້າໃຫ້ພະເຢໂຫວາກຳຈັດຄວາມຊົ່ວທັງໝົດແລ້ວສ້າງທຸກສິ່ງຂຶ້ນໃໝ່ບໍ? (ພນມ. 21:1-5) ແມ່ນແລ້ວ! ແຕ່ການລໍຖ້າພະເຢໂຫວາກໍອາດບໍ່ງ່າຍສະໝີໄປໂດຍສະເພາະຕອນທີ່ເຮົາກຳລັງເຈິກັບບັນຫາ. ຄວາມຫວັງທີ່ຖືກເລື່ອນອອກໄປເຮັດໃຫ້ເສຍໃຈ.—ສພສ. 13:12
ແຕ່ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາລໍຖ້າເພິ່ນຢ່າງອົດທົນໃຫ້ເຮັດຕາມເວລາທີ່ເພິ່ນກຳນົດໄວ້. ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຢາກໃຫ້ເຮົາລໍຖ້າຢ່າງອົດທົນ? ແລະສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກຕອນທີ່ລໍຖ້າເພິ່ນ?
ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຢາກໃຫ້ເຮົາລໍຖ້າ?
ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ພະເຢໂຫວາກຳລັງລໍຖ້າຢ່າງອົດທົນເພື່ອຈະເຮັດດີຕໍ່ພວກເຈົ້າ ແລະເພິ່ນຈະອີ່ຕົນພວກເຈົ້າ. ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ຍຸຕິທຳ. ທຸກຄົນທີ່ຕັ້ງໃຈລໍຖ້າເພິ່ນກໍມີຄວາມສຸກ.” (ອຊຢ. 30:18) ທີ່ຈິງ ໃນຂໍ້ນີ້ເອຊາຢາເວົ້າກັບພວກອິດສະຣາເອນທີ່ດື້ດ້ານ. (ອຊຢ. 30:1) ແຕ່ກໍຍັງມີຄົນຢິວບາງຄົນທີ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ຄຳເວົ້ານີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມຫວັງ. ຄຳເວົ້ານີ້ຍັງເຮັດໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາໃນທຸກມື້ນີ້ມີຄວາມຫວັງຄືກັນ.
ເຮົາຕ້ອງອົດທົນລໍຖ້າຍ້ອນພະເຢໂຫວາກໍກຳລັງອົດທົນລໍຖ້າຄືກັນ. ເພິ່ນກຳນົດເວລາໄວ້ແລ້ວວ່າຈະໃຫ້ໂລກຊົ່ວນີ້ຈົບລົງຕອນໃດ ແລະເພິ່ນກໍກຳລັງລໍຖ້າໃຫ້ຮອດວັນແລະເວລານັ້ນ. (ມທ. 24:36) ເມື່ອຮອດຕອນນັ້ນ ເຮົາຈະເຫັນແຈ້ງວ່າເລື່ອງທີ່ຊາຕານກ່າວຫາພະເຢໂຫວາກັບຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ. ຈາກນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈະກຳຈັດຊາຕານແລະທຸກຄົນທີ່ຢູ່ຝ່າຍມັນ ແຕ່ເພິ່ນຈະ “ອີ່ຕົນ [ພວກເຮົາ].”
ເຖິງວ່າຕອນນີ້ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ກຳຈັດບັນຫາຂອງເຮົາໃຫ້ໝົດໄປ ແຕ່ເພິ່ນສັນຍາວ່າເຮົາສາມາດມີຄວາມສຸກໄດ້ຕອນທີ່ລໍຖ້າເພິ່ນ. ຄືກັບທີ່ເອຊາຢາເວົ້າ ເຮົາກໍມີຄວາມສຸກໄດ້ຕອນທີ່ລໍຖ້າໃຫ້ສິ່ງດີໆເກີດຂຶ້ນ. (ອຊຢ. 30:18) a ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກໄດ້ແນວໃດ? ມີ 4 ວິທີທີ່ຊ່ວຍເຮົາໄດ້.
ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກໄດ້ແນວໃດຕອນທີ່ລໍຖ້າພະເຢໂຫວາ?
ຄິດໃນແງ່ບວກສະເໝີ. ຊີວິດຂອງກະສັດດາວິດມີແຕ່ບັນຫາຕະຫຼອດ. (ພສ. 37:35) ແຕ່ລາວກໍເວົ້າວ່າ: “ໃຫ້ມິດໆຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາແລະອົດທົນລໍຖ້າເພິ່ນ. ຢ່າໃຈຮ້າຍໃຫ້ຜູ້ໃດກໍຕາມທີ່ເຮັດຕາມແຜນຊົ່ວຂອງລາວໄດ້.” (ພສ. 37:7) ດາວິດຄິດເຖິງຄຳແນະນຳນີ້ສະເໝີໂດຍສົນໃຈແຕ່ຄວາມຫວັງທີ່ພະເຢໂຫວາສັນຍາກັບລາວ. ນອກຈາກນັ້ນ ລາວຍັງເຫັນຄ່າສິ່ງດີໆທຸກຢ່າງທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ລາວ. (ພສ. 40:5) ເຮົາເອງກໍຄືກັນ ຖ້າເຮົາພະຍາຍາມຄິດໃນແງ່ບວກສະເໝີແລະບໍ່ຈົມຢູ່ກັບບັນຫາທີ່ເຮົາເຈິ ເຮົາກໍຈະລໍຖ້າພະເຢໂຫວາໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ.
ຊອກທຸກໂອກາດທີ່ຈະສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ. ດາວິດອາດເປັນຜູ້ຂຽນເພງສັນລະເສີນບົດທີ 71. ລາວເວົ້າກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ລູກຈະລໍຖ້າພະອົງຕໍ່ໆໄປ. ລູກຈະສັນລະເສີນພະອົງໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນອີກ.” (ພສ. 71:14) ດາວິດສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາແນວໃດ? ລາວບອກຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ເລື່ອງພະເຢໂຫວາແລະຮ້ອງເພງສັນລະເສີນເພິ່ນ. (ພສ. 71:16, 23) ຄືກັບດາວິດ ເຮົາສາມາດມີຄວາມສຸກໄດ້ຕອນທີ່ລໍຖ້າພະເຢໂຫວາ. ເຮົາສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາໄດ້ຕອນທີ່ເຮົາປະກາດກັບຄົນອື່ນ ຕອນທີ່ເຮົາຢູ່ກັບໝູ່ແລະຄົນໃນຄອບຄົວ ແລະຕອນທີ່ເຮົາຮ້ອງເພງສັນລະເສີນເພິ່ນ. ເທື່ອໜ້າເມື່ອເຈົ້າຮ້ອງເພງສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ ໃຫ້ຄິດເຖິງເນື້ອໃນຂອງເພງນັ້ນວ່າມັນເຮັດໃຫ້ເຈົ້າມີຄວາມສຸກຫຼາຍສ່ຳໃດ.
ໃຊ້ເວລາກັບພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອເພື່ອຈະໄດ້ກຳລັງໃຈຈາກເຂົາເຈົ້າ. ຕອນທີ່ດາວິດເຈິບັນຫາຕ່າງໆລາວເວົ້າກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ລູກຈະໄວ້ໃຈຊື່ຂອງພະອົງຕໍ່ໜ້າຄົນທີ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະອົງ ຍ້ອນວ່າຊື່ຂອງພະອົງດີແທ້ໆ.” ເຮົາກໍໄດ້ກຳລັງໃຈຄືກັນເມື່ອເຮົາຢູ່ກັບພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອຢູ່ການປະຊຸມ ໃນການປະກາດ ແລະກິນເຂົ້າຊຸມກັນ.—ຣມ. 1:11, 12
ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ຄວາມຫວັງຂອງເຈົ້າຊັດເຈນຂຶ້ນ. ເພງສັນລະເສີນ 62:5 ບອກວ່າ: “ຂ້ອຍລໍຖ້າພະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມອົດທົນ ຍ້ອນເພິ່ນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມຫວັງ.” ເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍທີ່ເຮົາຕ້ອງໝັ້ນໃຈໃນຄວາມຫວັງຂອງເຮົາໂດຍສະເພາະເມື່ອຈຸດຈົບຂອງໂລກນີ້ບໍ່ໄດ້ມາໄວຄືກັບທີ່ເຮົາຄິດໄວ້. ເຮົາຕ້ອງໝັ້ນໃຈວ່າຄຳສັນຍາທຸກຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາຈະເກີດຂຶ້ນແທ້ບໍ່ວ່າເຮົາຕ້ອງລໍຖ້າດົນປານໃດກໍຕາມ. ເຮົາສາມາດເຮັດໃຫ້ຄວາມຫວັງຂອງເຮົາຊັດເຈນຂຶ້ນເມື່ອເຮົາສຶກສາຄົ້ນຄວ້າຄຳພີໄບເບິນ ເຊັ່ນ: ເລື່ອງຄຳພະຍາກອນຕ່າງໆທີ່ເກີດຂຶ້ນແທ້ ເລື່ອງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສອດຄ່ອງກັນ ແລະຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆຂອງພະເຢໂຫວາ. (ພສ. 1:2, 3) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງ “ອະທິດຖານໂດຍໃຫ້ພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າຊີ້ນຳ” ເພື່ອເຮົາຈະໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປຕອນທີ່ລໍຖ້າໃຫ້ຄຳສັນຍາຂອງເພິ່ນເລື່ອງຊີວິດຕະຫຼອດໄປເປັນຈິງ.—ຢດ. 20, 21
ຄືກັບກະສັດດາວິດ ໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາເຝົ້າເບິ່ງຄົນທີ່ລໍຖ້າເພິ່ນ ແລະເພິ່ນສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ຄົນເຫຼົ່ານີ້. (ພສ. 33:18, 22) ໃຫ້ເຮົາລໍຖ້າພະເຢໂຫວາດ້ວຍຄວາມອົດທົນຕໍ່ໆໄປໂດຍຄິດໃນແງ່ບວກສະເໝີ ສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ ໃຊ້ເວລາກັບພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອເພື່ອຈະໄດ້ກຳລັງໃຈຈາກເຂົາເຈົ້າ ແລະໝັ້ນໃຈໃນຄວາມຫວັງ.
a ຄຳພາສາດັ້ງເດີມທີ່ແປວ່າ “ຕັ້ງໃຈລໍຖ້າ” ອາດໝາຍເຖິງ “ຫວັງໃຫ້ສິ່ງທີ່ເຮົາລໍຖ້າເກີດຂຶ້ນແທ້” ເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເປັນເລື່ອງປົກກະຕິທີ່ເຮົາຈະລໍຖ້າໃຫ້ຄວາມຫວັງເປັນຈິງ.
