Sie schaftich, wäarent du jeduldich no Jehowa luascht
FREIST du die aul to dee Tiet, wan Jehowa met aulet schlajchte woat een Enj moaken un aules wada nie moaken woat? (Opb. 21:1-5). Gaunz secha! Oba daut es nich emma leicht, jeduldich no Jehowa to luaren, besonda wan wie en eene schwoare Loag sent. Eene Hopninj, dee sikj lenja vetrakjt, aus wie jedocht haben, kaun ons mootloos moaken (Spr. 13:12).
Oba Jehowa well haben, daut wie sellen jeduldich luaren, bat hee to siene rajchte Tiet waut deit. Wuarom well hee dit von ons haben? Waut kaun ons halpen, schaftich to sennen, wäarent wie luaren?
WUAROM WELL JEHOWA, DAUT WIE JEDULDICH LUAREN?
De Bibel sajcht: “Doaropp, daut hee junt Jnod bewiesen kaun, luat de HAR no junt; hee moakt sikj reed, daut hee junt kaun jenstich sennen. De HAR es een Gott, dee nom rajcht kjikjt; seelich sent dee, dee äare Hopninj opp am haben” (Jes. 30:18). Dise Wieed von Jesaja wieren hauptsechlich aun de ojjehuarsome Juden jeschräwen (Jes. 30:1). Oba doa wieren uk noch waut true Juden mank, waut dise Wieed Hopninj jeewen. Deeselwje Wieed jäwen Jehowa siene true Deena vondoag dän Dach uk Hopninj.
Wie motten jeduldich luaren, wiels Jehowa uk jeduldich luat. Hee haft eene bestemde Tiet faustjesat, wanea hee met dise schlajchte Welt een Enj moaken woat, un hee luat uk, daut dee Dach un dee Stund komen saul (Mat. 24:36). Dan woat daut gaunz dietlich sennen, daut daut, waut de Beesa Fient jäajen Jehowa un siene Deena sajcht, Läajes sent. Hee woat dän Soton dan oppriemen un uk aul deejanje, waut sikj opp siene Sied stalen, oba ons woat hee “Jnod bewiesen”.
Bat daut bat doa es, woat Jehowa ons veleicht nich aule Trubbels wajchnämen, oba hee vesechat ons, daut wie kjennen schaftich sennen, wäarent wie luaren. No Jesaja no kjenn wie seelich, ooda schaftich, sennen, wäarent wie opp waut goodet hopen (Jes. 30:18). a Woo kjenn wie dise Freid kjrieen? See wie doatoo mol veatlei.
WOO DU KAUST SCHAFTICH SENNEN, WÄARENT DU LUASCHT
Denkj äwa daut goode no, waut du beläfst. De Kjennich David haud väl schlajchtet en sien Läwen jeseenen (Psa. 37:35). Un doch schreef hee: “Sie ruich em HARN, un lua jeduldich no am; un oaja die nich wan aundre en äare Wäaj jlekj haben, ooda äwa dee, dee äare beese Plons derchfieren” (Psa. 37:7). Dits krakjt, waut David selfst deed. Hee docht äwa Jehowa sien Vespräakjen no, daut hee am halpen wudd. Un hee wia uk fa daut goode dankboa, waut Jehowa fa am deed (Psa. 40:6). Wan wie uk äwa daut goode nodenkjen, waut wie beläwen, enne Städ äwa de Trubbels, waut wie haben, dan woat ons daut leichta sennen, no Jehowa to luaren.
Low Jehowa bie jieda Jeläajenheit. De Schriewa von dän 71. Psalm, woomäajlich David, säd to Jehowa: “Ekj woa mien Hopen niemols oppjäwen, un woa aunfangen die emma mea to lowen” (Psa. 71:14). Woo lowd hee Jehowa? Hee räd to aundre äwa am un hee sunk uk Leeda toom am lowen (Psa. 71:16, 23). Krakjt soo aus David kjenn wie schaftich sennen, wäarent wie no Jehowa luaren. Wie kjennen am em Prädichtdeenst lowen ooda wan wie to onse Frind un Famielje von am räden ooda wan wie onse Leeda sinjen. Daut näakjste mol, wan du eent von onse Leeda sinjst, dan denkj äwa daut no, waut daut Leet sajcht, un wuarom die daut kaun Freid jäwen.
Lot die von diene Breeda un Sestren Moot jäwen. Wan David waut schwoaret beläwd, dan säd hee to Jehowa: “Ekj woa die ver aul diene heilje lowen” (Psa. 52:11). Wie kjennen uk Moot kjrieen, wan wie met onse Breeda un Sestren toop sent; nich bloos bie onse Toopkomes un em Prädichtdeenst, oba uk, wan wie fa Scheengonen met dee toop sent (Reem. 1:11-12).
Stoakj diene Hopninj. Psalm 62:5 (NW) sajcht: “Ekj lua ruich no Gott, wäajen miene Hopninj kjemt von am”. Wäa eene stoakje Hopninj haft, es sikj secha, daut hee daut kjrieen woat, opp waut hee hopt. Dits onbedinjt needich, besonda, wan daut Enj nich soo bosich kjemt, aus wie wudden jedocht haben. Wie motten ons gaunz secha sennen, daut sikj daut werkjlich erfellen woat, waut Jehowa vesproaken haft, endoont woo lang wie doano luaren motten. Wie kjennen onse Hopninj doaderch stoakjen, daut wie Gott sien Wuat studieren. Wie kjennen biejlikj de Eenselheiten studieren, waut Jehowa ons äwa sikj selfst weeten lat, un de Profezeiungen enne Bibel un woo daut tooppaust, waut de veschiedne Bibelschriewa oppschreewen (Psa. 1:2-3). Un wie motten ons wieda loten “vom heiljen Jeist leiden, wan [wie] bäden”. Soo woa wie goode Frind met Jehowa bliewen, wäarent wie no daut eewje Läwen luaren, waut hee ons vesproaken haft (Jud. 20-21).
Sie die secha, krakjt soo aus de Kjennich David, daut Jehowa dee em Uag helt, waut no am luaren, un daut hee äant siene truhoatje Leew wiest (Psa. 33:18, 22). Doo wieda jeduldich no Jehowa luaren. Daut kaust du doaderch, daut du äwa daut goode nodenkjst, waut du beläfst, Jehowa bie jieda Jeläajenheit lofst, dän Moot von diene Breeda un Sestren aunnemst un diene wundascheene Hopninj nich velieescht.
a De hebräische Wieed “äare Hopninj opp . . . [wäm] haben” kjennen uk bedieden, “daut wie ons daut sea wenschen, daut doa waut passieren saul”. Dit wiest, daut et gaunz jeweenlich es, daut wie ons daut wenschen, daut Jehowa met aulet Lieden een Enj moakt.
