Η Αγία Γραφή δείχνει καθαρά ότι ο Ιεχωβά μπορεί να προλέγει το μέλλον. (Ησ. 45:21) Δεν περιγράφει αναλυτικά και την παραμικρή λεπτομέρεια για το πώς και το πότε το κάνει αυτό ή ακόμα και το πόσα πράγματα επιλέγει να μάθει. Γι’ αυτό, δεν μπορούμε να είμαστε δογματικοί όσον αφορά τέτοια ζητήματα. Ωστόσο, σκεφτείτε μερικούς παράγοντες.

Ο Ιεχωβά δεν έχει περιορισμούς εκτός από εκείνους που θέτει ο ίδιος στον εαυτό του. Με την απέραντη σοφία του, μπορεί να προλέγει οτιδήποτε επιλέγει. (Ρωμ. 11:33) Επειδή έχει τέλεια εγκράτεια, μπορεί επίσης να επιλέξει να μη μάθει τι θα συμβεί.—Παράβαλε Ησαΐας 42:14.

Ο Ιεχωβά κάνει το θέλημά του να γίνεται. Πώς σχετίζεται αυτό το γεγονός με την ικανότητά του να προλέγει το μέλλον; Το εδάφιο Ησαΐας 46:10 εξηγεί: «Από την αρχή προλέγω την κατάληξη και, πολύ καιρό πριν συμβούν, τα πράγματα που δεν έχουν γίνει ακόμη. Λέω: “Η απόφασή μου θα πραγματοποιηθεί, και θα κάνω ό,τι με ευαρεστεί”».

Επομένως, ένας λόγος για τον οποίο ο Ιεχωβά μπορεί να προλέγει το μέλλον είναι ότι έχει τη δύναμη να πραγματοποιήσει οτιδήποτε θελήσει. Δεν χρειάζεται να πάει τον χρόνο λίγο μπροστά, σαν να λέγαμε, για να δει τι θα γίνει στο μέλλον—λες και όλα τα μελλοντικά γεγονότα έχουν ήδη συμβεί σε κάποια μορφή και ο Ιεχωβά απλώς τα ανασκοπεί εκ των προτέρων. Απεναντίας, ο Ιεχωβά μπορεί να αποφασίσει ότι κάτι θα συμβεί κάποια συγκεκριμένη στιγμή και κατόπιν να το κάνει να γίνει όταν έρθει αυτός ο καιρός.—Έξοδ. 9:5, 6· Ματθ. 24:36· Πράξ. 17:31.

Γι’ αυτόν τον λόγο, η Γραφή χρησιμοποιεί όρους όπως «έχω προετοιμάσει», «έχω διαμορφώσει» και «έβαλα σκοπό» για να περιγράψει τι κάνει ο Ιεχωβά όσον αφορά κάποια μελλοντικά γεγονότα. (2 Βασ. 19:25· υποσ.· Ησ. 46:11) Αυτοί οι όροι αποτελούν αποδόσεις μιας λέξης του πρωτότυπου κειμένου η οποία σχετίζεται με μια λέξη που σημαίνει «αγγειοπλάστης». (Ιερ. 18:4) Ακριβώς όπως ένας επιδέξιος αγγειοπλάστης μπορεί να διαμορφώσει ένα κομμάτι πηλό ώστε να γίνει όμορφο βάζο, ο Ιεχωβά μπορεί να διαμορφώσει, ή αλλιώς να κατευθύνει, τα πράγματα ώστε να επιτελεστεί το θέλημά του.—Εφεσ. 1:11.

Ο Ιεχωβά σέβεται το δώρο της ελεύθερης βούλησης. Δεν καθορίζει ένα πεπρωμένο για κάθε άτομο. Ούτε κάνει τα ειλικρινή άτομα να ενεργήσουν με τρόπο που θα οδηγούσε στην καταστροφή τους. Επιτρέπει σε όλους να επιλέξουν τη δική τους πορεία και τους προτρέπει να επιλέξουν τη σωστή πορεία.

Σκεφτείτε δύο παραδείγματα. Το πρώτο παράδειγμα περιλαμβάνει τους κατοίκους της Νινευή. Ο Ιεχωβά προείπε ότι η πόλη θα καταστρεφόταν εξαιτίας της πονηρίας της. Αλλά όταν οι κάτοικοί της μετανόησαν, ο Ιεχωβά «άλλαξε γνώμη για τη συμφορά που είπε ότι θα τους έφερνε, και δεν την έφερε». (Ιωνάς 3:1-10) Ο Ιεχωβά άλλαξε γνώμη για όσα είχε προείπει επειδή οι Νινευίτες χρησιμοποίησαν την ελεύθερη βούλησή τους για να ανταποκριθούν με μετάνοια στο προειδοποιητικό άγγελμα που τους έστειλε.

Το δεύτερο παράδειγμα είναι η προφητεία για έναν κατακτητή, τον Κύρο, ο οποίος θα απελευθέρωνε τους Ιουδαίους από την αιχμαλωσία και θα διέταζε την ανοικοδόμηση του ναού του Ιεχωβά. (Ησ. 44:26–45:4) Ο βασιλιάς Κύρος της Περσίας εκπλήρωσε αυτή την προφητεία. (Έσδρ. 1:1-4) Εντούτοις, ο Κύρος δεν λάτρευε τον αληθινό Θεό. Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον Κύρο ώστε να εκπληρωθεί η προφητεία χωρίς να παρέμβει στην ελεύθερη βούληση του Κύρου να επιλέξει ποιον θα λατρεύει.—Παρ. 21:1.

Βέβαια, αυτοί δεν είναι όλοι οι παράγοντες που περιλαμβάνονται στο πώς χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά την πρόγνωση. Για να είμαστε ειλικρινείς, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως τις οδούς του Ιεχωβά. (Ησ. 55:8, 9) Αλλά ό,τι έχει αποκαλύψει ο Ιεχωβά ενισχύει την πίστη μας πως εκείνος κάνει πάντοτε το σωστό, μεταξύ άλλων και όταν προλέγει το μέλλον.