ຄຳຖາມຈາກຜູ້ອ່ານ
ຄຳພີໄບເບິນບອກແນວໃດກ່ຽວກັບຄວາມສາມາດຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຮູ້ອະນາຄົດໄດ້?
ຄຳພີໄບເບິນບອກຢ່າງຊັດເຈນວ່າພະເຢໂຫວາສາມາດຮູ້ອະນາຄົດໄດ້. (ອຊຢ. 45:21) ແຕ່ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ບອກລາຍລະອຽດທັງໝົດວ່າເພິ່ນເຮັດແນວໃດ ເຮັດຕອນໃດ ແລະບໍ່ໄດ້ບອກວ່າເພິ່ນພະຍາຍາມຮູ້ອະນາຄົດເລື້ອຍປານໃດ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈເລື່ອງນີ້ໄດ້ທັງໝົດ. ແຕ່ຄຳພີໄບເບິນກໍຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ບາງຢ່າງ.
ພະເຢໂຫວາເຮັດໄດ້ທຸກຢ່າງຕາມທີ່ເພິ່ນຕ້ອງການ. ແຕ່ບາງເທື່ອເພິ່ນກໍເລືອກທີ່ຈະບໍ່ເຮັດບາງຢ່າງ. ພະເຢໂຫວາມີສະຕິປັນຍາທີ່ບໍ່ມີຂີດຈຳກັດ ເພິ່ນຈຶ່ງຮູ້ອະນາຄົດໄດ້ທັງໝົດຖ້າເພິ່ນຢາກຮູ້. (ຣມ. 11:33) ແຕ່ຍ້ອນເພິ່ນຄວບຄຸມໂຕເອງໄດ້ ເພິ່ນຈຶ່ງເລືອກທີ່ຈະບໍ່ຮູ້ບາງເລື່ອງກ່ຽວກັບອະນາຄົດ.—ສົມທຽບກັບເອຊາຢາ 42:14
ພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃຫ້ສິ່ງທີ່ເພິ່ນຕ້ອງການເກີດຂຶ້ນແທ້. ເລື່ອງນີ້ກ່ຽວຂ້ອງແນວໃດກັບຄວາມສາມາດຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຮູ້ອະນາຄົດໄດ້? ເອຊາຢາ 46:10 ບອກວ່າ: “ຕັ້ງແຕ່ທຳອິດເຮົາບອກລ່ວງໜ້າວ່າຜົນອອກມາຈະເປັນແນວໃດ ແລະຕັ້ງແຕ່ດົນແລ້ວ ເຮົາໄດ້ບອກລ່ວງໜ້າກ່ຽວກັບສິ່ງຕ່າງໆທີ່ຍັງບໍ່ທັນເກີດຂຶ້ນ. ເຮົາບອກວ່າ ‘ເຮົາຕັດສິນໃຈແນວໃດມັນກໍຈະເປັນຕາມນັ້ນ ແລະເຮົາຈະເຮັດຕາມທີ່ເຮົາຕ້ອງການ.’”
ເຫດຜົນໜຶ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາສາມາດບອກອະນາຄົດໄດ້ແມ່ນ ເພິ່ນມີລິດເດດທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ສິ່ງຕ່າງໆເກີດຂຶ້ນແທ້. ເພິ່ນບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຊອກຮູ້ວ່າອະນາຄົດຈະເປັນແນວໃດຄືກັບທີ່ເຮົາຕ້ອງໄປເບິ່ງໜັງຕອນຈົບຈຶ່ງຊິຮູ້ວ່າສຸດທ້າຍເປັນແນວໃດ. ແຕ່ຄວາມຈິງກໍຄື ພະເຢໂຫວາຕັດສິນໃຈໄວ້ແລ້ວວ່າຈະເຮັດບາງຢ່າງຕາມເວລາທີ່ເພິ່ນກຳນົດໄວ້ ແລະເມື່ອຮອດເວລານັ້ນ ເພິ່ນກໍຈະເຮັດໃຫ້ສິ່ງນັ້ນເກີດຂຶ້ນແທ້.—ອພຍ. 9:5, 6; ມທ. 24:36; ກຈກ. 17:31
ຍ້ອນແນວນີ້ຄຳພີໄບເບິນຈຶ່ງໃຊ້ຄຳວ່າ “ວາງແຜນໄວ້” ແລະ “ຕັ້ງໃຈໄວ້” ເພື່ອເວົ້າເຖິງສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃນອະນາຄົດ. (2ກສ. 19:25; ອຊຢ. 46:11) ຄຳພາສາດັ້ງເດີມທີ່ແປຄຳເຫຼົ່ານີ້ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄຳທີ່ມີຄວາມໝາຍວ່າ “ຊ່າງປັ້ນໝໍ້.” (ຢຣມ. 18:3, 4) ຄືກັບຊ່າງປັ້ນໝໍ້ທີ່ເກັ່ງໆສາມາດເອົາດິນດາກມາປັ້ນເປັນເຕົ້າດອກໄມ້ທີ່ງາມໆໄດ້ ພະເຢໂຫວາກໍສາມາດປັ້ນຫຼືເຮັດສິ່ງຕ່າງໆໃຫ້ເກີດຂຶ້ນຕາມທີ່ເພິ່ນຕ້ອງການໄດ້.—ອຟຊ. 1:11
ພະເຢໂຫວາໃຫ້ມະນຸດມີອິດສະຫຼະໃນການຕັດສິນໃຈ. ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ລິຂິດຊີວິດມະນຸດແຕ່ລະຄົນ ແລະບໍ່ໄດ້ກຳນົດໃຫ້ຄົນດີເຮັດບາງຢ່າງຈົນເຮັດໃຫ້ລາວເຈິບັນຫາ. ເພິ່ນໃຫ້ທຸກຄົນມີອິດສະຫຼະທີ່ຈະເລືອກໃຊ້ຊີວິດໃນແບບຂອງໂຕເອງ. ເຖິງວ່າພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ອິດສະຫຼະແບບນີ້ ແຕ່ເພິ່ນກໍສອນທາງທີ່ຖືກຕ້ອງໃຫ້ເຂົາເຈົ້ານຳ.
ໃຫ້ເຮົາເບິ່ງ 2 ຕົວຢ່າງນຳກັນ. ຕົວຢ່າງທຳອິດແມ່ນຄົນນີເນເວ. ພະເຢໂຫວາບອກລ່ວງໜ້າວ່າເມືອງນີເນເວຈະຖືກທຳລາຍຍ້ອນຄົນທີ່ຢູ່ເມືອງນັ້ນຊົ່ວຫຼາຍ. ແຕ່ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າກັບໃຈ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງ “ປ່ຽນໃຈແລະບໍ່ໄດ້ທຳລາຍເຂົາເຈົ້າ.” (ຢນ. 3:1-10) ພະເຢໂຫວາປ່ຽນໃຈບໍ່ທຳລາຍຄົນນີເນເວຄືກັບທີ່ເພິ່ນໄດ້ບອກໄວ້ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າກັບໃຈຫຼັງຈາກໄດ້ຍິນຄຳເຕືອນທີ່ມາຈາກພະເຢໂຫວາ.
ຕົວຢ່າງທີ 2 ແມ່ນຄຳພະຍາກອນກ່ຽວກັບໄຊຣັດຜູ້ທີ່ປົດປ່ອຍຄົນຢິວອອກຈາກການເປັນຊະເລີຍຢູ່ບາບີໂລນແລະສັ່ງໃຫ້ຄົນຢິວກັບໄປສ້າງວິຫານຂອງພະເຢໂຫວາຄືນໃໝ່. (ອຊຢ. 44:26–45:4) ໄຊຣັດກະສັດຂອງເປີເຊຍໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄຳພະຍາກອນນັ້ນເກີດຂຶ້ນແທ້. (ອຊຣ. 1:1-4) ໄຊຣັດບໍ່ໄດ້ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ ແຕ່ພະເຢໂຫວາໃຊ້ລາວເພື່ອເຮັດໃຫ້ຄຳພະຍາກອນເກີດຂຶ້ນແທ້. ເພິ່ນໃຫ້ລາວເລືອກເອງວ່າຈະນະມັດສະການເພິ່ນຫຼືບໍ່.—ສພສ. 21:1
ສອງເລື່ອງນີ້ເປັນພຽງບາງຕົວຢ່າງທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຮູ້ສິ່ງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ. ທີ່ຈິງ ມະນຸດບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈທຸກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຄິດແລະເຮັດ. (ອຊຢ. 55:8, 9) ແຕ່ສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນບອກເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນວ່າທຸກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດຖືກຕ້ອງ ເຊິ່ງລວມເຖິງສິ່ງທີ່ເພິ່ນບອກວ່າຈະເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ.
