Z Biblii jasno wynika, że Jehowa potrafi przewidywać przyszłość (Izaj. 45:21). Ta Księga nie podaje jednak wszystkich szczegółów na temat tego, jak i kiedy Bóg to robi, ani nawet tego, ile postanawia wiedzieć. Dlatego nie możemy być w tej sprawie dogmatyczni. Ale jest kilka rzeczy, nad którymi warto się zastanowić.

Jehowa nie ma żadnych ograniczeń poza tymi, które sam na siebie nakłada. Jest nieskończenie mądry, potrafi więc zapowiedzieć, cokolwiek zechce (Rzym. 11:33). Ale ponieważ panuje nad sobą w sposób doskonały, może też postanowić, że nie będzie wiedział, co się wydarzy (por. Izajasza 42:14).

Jehowa realizuje swoją wolę. Jak ten fakt wiąże się z Jego zdolnością przewidywania przyszłości? W Księdze Izajasza 46:10 wyjaśniono: „Od początku zapowiadam, jakie będzie zakończenie, i od dawna — to, czego jeszcze nie uczyniono. Mówię: ‚Moja decyzja pozostanie w mocy i zrobię wszystko, co zechcę’”.

Jehowa potrafi przepowiadać przyszłość między innymi dlatego, że ma moc sprawić, żeby coś się wydarzyło. Nie musi niejako przewijać do przodu, żeby zobaczyć, co przyniesie przyszłość — tak, jakby wszystkie wydarzenia już się rozegrały i Jehowa po prostu oglądał je z wyprzedzeniem. Przeciwnie, może zadecydować, że coś wydarzy się w określonym czasie, a potem sprawić, że tak się stanie, gdy ten czas nadejdzie (Wyjścia 9: 5, 6; Mat. 24:36; Dzieje 17:31).

Z tego powodu kiedy Biblia opisuje, co Jehowa zrobi w związku z niektórymi przyszłymi wydarzeniami, używa takich słów, jak „przygotowałem”, „ukształtowałem” i „zamierzyłem” (2 Król. 19:25 i przypis; Izaj. 46: 11). Odpowiednik tych słów w języku oryginału jest spokrewniony ze słowem, które znaczy „garncarz” (Jer. 18:4). Tak jak umiejętny garncarz może z kawałka gliny ukształtować piękną wazę, tak Jehowa może w taki sposób pokierować rozwojem wydarzeń — niejako je kształtować — żeby zrealizować swoją wolę (Efez. 1:11).

Jehowa szanuje naszą wolną wolę. Nie przesądza z góry, co się wydarzy w życiu każdego człowieka. Nie skłania też dobrych ludzi do zrobienia czegoś, co sprowadziłoby na nich zagładę. Pozwala każdemu wybrać własną drogę, ale zachęca do wybrania tej właściwej.

Zwróćmy uwagę na dwa przykłady. Pierwszy z nich dotyczy mieszkańców Niniwy. Jehowa zapowiedział, że z powodu ich niegodziwości miasto zostanie zniszczone. Ale kiedy mieszkańcy okazali skruchę, Jehowa „zmienił decyzję i nie sprowadził na nich nieszczęścia, które zapowiadał” (Jon. 3:1-10). Bóg zmienił swoje zdanie, bo Niniwczycy skorzystali z daru wolnej woli i okazali skruchę, gdy usłyszeli Jego ostrzeżenie.

Drugim przykładem jest proroctwo o zdobywcy imieniem Cyrus. Miał on uwolnić Żydów z niewoli i polecić im, żeby odbudowali świątynię Jehowy (Izaj. 44:26 do 45:4). Proroctwo to spełniło się na perskim królu Cyrusie (Ezd. 1:1-4). Jednak ten władca nie wielbił prawdziwego Boga. Jehowa posłużył się Cyrusem, żeby spełnić proroctwo, ale pozwolił mu podjąć własną decyzję dotyczącą tego, komu będzie on oddawał cześć (Prz. 21:1).

Oczywiście nie są to wszystkie czynniki związane ze zdolnością Jehowy do przewidywania wydarzeń. Trzeba realistycznie przyznać, że żaden człowiek nie jest w stanie w pełni zrozumieć tego, co Jehowa myśli i robi (Izaj. 55:8, 9). Ale to, co o Nim wiemy, wzmacnia naszą wiarę, że On zawsze postępuje właściwie — również wtedy, gdy przewiduje przyszłość.