Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

Билирсиниз?

Билирсиниз?

Мүгәддәс Китабда нәјә ҝөрә тәкрарчылыг вар?

МҮГӘДДӘС КИТАБЫН јазарлары бәзи ифадәләри сөзбәсөз тәкрарлајыблар. Онларын буну етмәсинин үч сәбәби ола биләр:

Јазылдығы дөвр. Гәдим Исраилдә Ганунун сурәти һәр адамда олмурду. Бәс исраиллиләр ганунлары неҹә өјрәнирдиләр? Ганун халг Мүгәддәс чадырда вә мәбәддә бир јерә топлашанда охунурду (Ган. 31:10—12). Амма онлар издиһамын арасында саатларла ајаг үстә дајаныб гулаг асдыглары үчүн, јәгин, диггәтләрини јајындыран шејләр олурду (Нәһ. 8:2, 3, 7). Бу заман әсас фикирләрин тәкрарланмасы сајәсиндә халга ајәләри јадда сахламаг вә онлары тәтбиг етмәк даһа асан олурду. Әсасән дә Аллаһын вердији ганунларын тәфәррүатларыны јадда сахламаг үчүн мүәјјән сөзләр тәкрарланырды (Лав. 18:4—22; Ган. 5:1).

Јазылыш тәрзи. Мүгәддәс Китабын тәхминән 10 фаизи нәғмәләрдән ибарәтдир, мәсәлән, «Зәбур», «Нәғмәләр нәғмәси» вә «Мәрсијәләр» бөлмәси. Нәғмәләрдә бәзи ифадәләр тәкрарланырды. Бу да нәғмәнин мөвзусуну вурғулајыр вә динләјиҹиләрә сөзләри әзбәрләмәјә көмәк едирди. Мисал үчүн, Зәбур 115:9—11 ајәләриндә јазылан сөзләрә бахаг: «Еј Исраил, Јеһоваја ҝүвән, Одур сәнин көмәјин, Одур галханын. Еј Һарун еви, Јеһоваја бел бағла, Одур көмәјиниз, Одур галханыныз. Еј Јеһовадан горханлар, Јеһоваја ҝүвәнин, Одур көмәјиниз, Одур галханыныз». Бу сөзләрин тәкрарланмасы охуҹулара нәғмәдәки дәјәрли фикирләри зеһинләринә вә үрәкләринә һәкк етмәјә көмәк едирди.

Ваҹиб мәсәләләри вурғуламаг. Мүгәддәс Китаб јазарлары бәзән ваҹиб фикирләри тәкрарлајырдылар. Мәсәлән, Јеһова исраиллиләрә ган јемәмәји бујуранда Муса васитәсилә бунун сәбәбини дөнә-дөнә тәкрарламышды. Јеһова вурғуламаг истәјирди ки, ҹан гандадыр, јәни ган һәјаты тәмсил едир (Лав. 17:11, 14). Сонралар Јерусәлимдәки һәвариләр вә ағсаггаллар Аллаһын бәјәнмәдији әмәлләри садалајанда гандан узаг дурмағын ваҹиблијини јенидән вурғуламышдылар (Һәв. 15:20, 29).

Дүздүр, Мүгәддәс Китабда тәкрарчылыг вар, амма бу о демәк дејил ки, Јеһова ифадәләри тәкрарламағын ајинә чеврилмәсини истәјир. Мәсәлән, Иса демишди: «Дуа едәндә... ејни сөзләри тәкрар-тәкрар демәјин» (Мәт. 6:7). О бу сөзләри дејәндән сонра Аллаһын ирадәсинә ујғун олан мөвзулары садаламышды (Мәт. 6:9—13). Она ҝөрә дә биз ејни сөзләри тәкрар-тәкрар дејәрәк дуа етмирик, бунунла белә, ејни мөвзу барәдә үрәјимиз истәјән гәдәр дуа едә биләрик (Мәт. 7:7—11).

Бәли, ҝөрдүк ки, Аллаһын Кәламында мүәјјән ифадәләрин вә сөзләрин тәкрарланмасы әбәс јерә дејил. Бу бизим хејримизә бизи өјрәдән Бөјүк Нәсиһәтчимизин тәлим үсулларындан биридир (Әшј. 48:17, 18).