نویسندگان کتاب مقدّس گاهی عباراتی را کلمه به کلمه تکرار می‌کنند.‏ به سه دلیل می‌پردازیم که چرا نویسندگان چنین کرده‌اند.‏

زمان نگارش.‏ در اسرائیل باستان،‏ بیشتر مردم نسخهٔ شخصی از شریعت را نداشتند.‏ آن‌ها وقتی که قوم نزد خیمهٔ ملاقات جمع می‌شدند و شریعت خوانده می‌شد،‏ آن را می‌شنیدند.‏ (‏تث ۳۱:‏​۱۰-‏۱۲‏)‏ به احتمال زیاد،‏ به دلیل این که ساعت‌ها در گروه‌های بزرگ می‌ایستادند،‏ حواسشان پرت می‌شد.‏ (‏نح ۸:‏​۲،‏ ۳،‏ ۷‏)‏ در چنین موقعیت‌هایی،‏ تکرار عبارت‌های کلیدی باعث می‌شد که راحت‌تر آن نوشته‌های مقدّس را به خاطر بسپارند و آن‌ها را به کار ببرند.‏ تکرار بعضی از کلمات،‏ به آن‌ها کمک می‌کرد تا جزئیات قوانین خدا را به یاد بیاورند.‏—‏لاو ۱۸:‏​۴-‏۲۲؛‏ تث ۵:‏⁠۱‏.‏

سبک نگارش.‏ حدود ده درصد متن کتاب مقدّس از سرودها تشکیل شده است؛‏ مانند کتاب مزامیر،‏ غزل غزل‌های سلیمان و مراثی.‏ بعضی سرودها بندبرگردان داشت که موضوع اصلی را برجسته می‌کرد و به شنوندگان کمک می‌کرد تا کلمات آن را حفظ کنند.‏ برای مثال،‏ به این آیات در مزمور ۱۱۵:‏​۹-‏۱۱ توجه کنید:‏ «ای قوم اسرائیل،‏ به یَهُوَه توکّل کنید،‏ چون او یاور و سپر شماست!‏ ای نسل هارون،‏ به یَهُوَه توکّل کنید،‏ چون او یاور و سپر شماست!‏ ای اشخاص خداترس،‏ به یَهُوَه توکّل کنید،‏ چون یَهُوَه یاور و سپر شماست!‏» تکرار آن کلمات واقعاً باعث می‌شد که حقایق گرانبهای آن سرود در دل و ذهن خوانندگان حک شود.‏

هدف نگارش.‏ نویسندگان کتاب مقدّس گاهی عبارات مهم را تکرار می‌کردند.‏ مثلاً وقتی یَهُوَه به اسرائیلیان فرمان داد که خون نخورند،‏ به موسی الهام کرد که دلیلش را بارها بیان کند.‏ خدا می‌خواست تأکید کند که جان یک موجود زنده در خونش است؛‏ یعنی خون مظهر جان یا زندگی است.‏ (‏لاو ۱۷:‏​۱۱،‏ ۱۴‏)‏ بعدها وقتی رسولان و پیران در اورشلیم فهرستی از کارهایی که خدا را ناخشنود می‌کند تهیه کردند،‏ دوباره نکتهٔ پرهیز از خون را تأکید کردند.‏—‏اعما ۱۵:‏​۲۰،‏ ۲۹‏.‏

با این حال،‏ یَهُوَه قصد نداشت تکرار عبارت‌های کتاب مقدّس برای ما یک عادت و رسم شود.‏ مثلاً،‏ عیسی گفت:‏ «وقتی دعا می‌کنی،‏ مثل بقیهٔ مردم یک سری کلمات را دائم تکرار نکن.‏» (‏مت ۶:‏⁠۷‏)‏ او سپس به موضوعاتی اشاره کرد که می‌توانیم هماهنگ با خواست خدا در موردشان دعا کنیم.‏ (‏مت ۶:‏​۹-‏۱۳‏)‏ بنابراین ما یک عبارت را بارها در دعاهایمان تکرار نمی‌کنیم،‏ اما می‌توانیم موضوعی را بارها در دعاهایمان عنوان کنیم.‏—‏مت ۷:‏​۷-‏۱۱‏.‏

خدا با حکمتش به نویسندگان کتاب مقدّس الهام کرد که بعضی از کلمات و عبارات را تکرار کنند؛‏ به این شکل معلّم اعظممان به ما تعلیم می‌دهد تا سود ببریم.‏—‏اشع ۴۸:‏​۱۷،‏ ۱۸‏.‏