KUTSAL KİTABI kaleme alan kişiler zaman zaman aynı kelimeleri tekrarladılar. Bunun şu üç sebebi olabilir:

Yazıldığı dönem. Eski İsrail’de birçok kişinin elinde Kanunun kopyası yoktu. Onlar genelde, Kutsal Çadırda ve mabette toplandıklarında Kanunu dinleyebiliyorlardı (Tekr. 31:10-12). Kalabalık gruplar halinde saatlerce ayakta duruyorlardı ve muhtemelen dikkatlerini dağıtacak birçok etken vardı (Neh. 8:2, 3, 7). Bu nedenle önemli noktaların tekrar edilmesi, halkın bunları daha kolay hatırlamasına ve uygulamasına yardım ediyordu. Böylece Tanrı’nın kuralları ve hükümleri gibi detaylı bilgileri daha kolay hatırlayabiliyorlardı (Lev. 18:4-22; Tekr. 5:1).

Yazılma tarzı. Kutsal Kitabın yaklaşık yüzde 10’u ilahilerden oluşur. Mezmurlar, Ezgiler Ezgisi ve Ağıtlar bunlara örnektir. Bazı ilahilerin nakaratları vardı. Nakaratta sözler tekrarlanırdı. Bu sayede ilahinin teması ve sözleri dinleyicilerin aklında daha kolay kalırdı. Örneğin Mezmur 115:9-11’de ne dediğine bakalım. Orada şöyle okuyoruz: “Ey İsrail, sen Yehova’ya güven; O yardımcın ve kalkanındır. Ey Harun evi, sen Yehova’ya güven; O yardımcın ve kalkanındır. Siz Yehova’dan korkanlar, Yehova’ya güvenin; O yardımcınız ve kalkanınızdır.” Tekrar eden kelimeler, ilahiyi söyleyen kişilerin önemli düşünceleri yüreklerine ve zihinlerine kazımasına yardım ediyordu.

Önemli konuların vurgulanması. Kutsal Kitabı kaleme alanlar bazen önemli ifadeleri tekrarladılar. Örneğin Yehova, İsrailoğullarına kan yemeyi yasakladı ve Musa aracılığıyla bunun nedenini birkaç kez açıkladı. Çünkü Yehova canın kanda olduğunu, yani kanın hayatı temsil ettiğini halkının iyice anlamasını istedi (Lev. 17:11, 14). Yıllar sonra Yeruşalim’deki elçiler ve ihtiyarlar, Hıristiyanların kaçınması gereken şeyleri yazarken kandan sakınmaları gerektiğini birden fazla kez vurguladı (Elçi. 15:20, 29).

Kutsal Kitapta, bazen aynı kelimeler tekrarlansa da Yehova bizim bu alışkanlığı geliştirmemizi istemez. İsa şöyle demişti: “Dua ederken aynı sözleri tekrar tekrar söyleme” (Mat. 6:7). O daha sonra dualarımızda hangi konulara değinebileceğimizi açıkladı (Mat. 6:9-13). Dolayısıyla Yehova’ya dua ederken aynı kelimeleri tekrarlamaktan kaçınmalıyız. Ama tabii ki aynı konularda tekrar tekrar dua etmemiz yanlış değildir (Mat. 7:7-11).

Özetle, Tanrı’nın Sözünde belirli kelimelerin ve ifadelerin tekrarlanması boşuna değildir. Bu, yüce Eğitmenimizin kendi yararımıza olanı bize öğretmek için kullandığı yöntemlerden sadece biridir (İşa. 48:17, 18).