ᲑᲘᲑᲚᲘᲐᲨ მაჭარალეფ მინშა მუსხირენშა იმეორენდეს ნამთინე ფრაზას. გუარჩუათ სუმ მხარე, მუ შილებე რდუკო თეშ მიზეზ.

ჭარუაშ დრო. ჯვეშ ისრაელს ხალხიშ უმენტაშის ვა უღუდ კანონიშ პირად ასლეფ. კანონს ინოჭარილ სიტყვეფიშ მორჩქილაფაშ მთავარ საშვალება თი აკოშაყარუეფ რდჷ, ნამუთ კარავწკუმა დო ტაძარწკუმა ხვადუდ (კან. 31:10—12). რახანს თეზმა ხალხ საათობით კუჩხიშ გერნელო ურჩქილედ კანონიშ კითხირს, თინეფს ბრელ მუდგარენქ შილებე ეცილუკო ყურადღებათ მორჩქილაფას (ნეემ. 8:2, 3, 7). თეცალ დროს მთავარ აზრეფიშ მუსხირენშა გამეორება ქიმეხვარებუდ ხალხის, დემახსოვრესკო დო გეგმირინუესკო წმინდა წერილეფს ენოჭარილ. თეს გეძინელ, ნამთინე სიტყვაშ მუსხირენშა გამეორება ქიმეხვარებუდ თინეფს, დეტალურო დემახსოვრესკო კანონს მოჩამილ ღორონთიშ წესეფ დო სამართალ (ლევ. 18:4—22; კან. 5:1).

ჭარუაშ სტილ. ბიბლიაშ სოდგარენ ვით პროცენტ ობირეშეფ რე, მაგალთო, თიცალ წიგნეფ, მუნერით რე „ფსალმუნეფ“, „ქებათა ქება“ დო „გოდება“. ნამთინე ობირეშის უღჷ მიობირალ, სოდეთ მუსხირენშა იმეორებ მთავარ აზრეფ, მუთ მარჩქილეს სიტყვეფიშ დამახსოვრებას მეხვარებუდ. თეშ მაგალით რე ფსალმუნიშ 115:9—11: „ისრაელ, მიენდ იეჰოვას — სქან მარსხებელ დო ფარ რე თინა! აარონიშ გამნარყეფ, მიენდით იეჰოვას — თქვან მარსხებელ დო ფარ რე თინა! თქვა, მიდგას იეჰოვაშ შიშ გიღუნა, მიენდით იეჰოვას — თქვან მარსხებელ დო ფარ რე თინა!“. არგამა რე, სიტყვეფიშ გამეორებათ შეიალებედეს თე ობირეშეფს მოჩამილ ძვირფას აზრეფიშ დამახსოვრება.

მთავარ აზრეფშა ყურადღებაშ გინოღალა. მინშა ბიბლიაშ მაჭარალეფ მუსხირენშა იმეორენდეს მთავარ აზრეფს. მაგალთო, მუჟამსით იეჰოვაქ ისრაელეფს მეჩჷ მითითება, ვა ჭკუმესკო ზისხირ, მოსეს მუსხირენშა უწუ თეშ მიზეზ, მუშენდა ოკოდ, ხალხიქ ჯგირო ქინანჭუკო, ნამდა ზისხირ სიცოცხლეს განასახიერენდჷ (ლევ. 17:11, 14). შხვა დროს, მუჟამსით მოციქულეფ დო უხუცესეფქ ჭარეს, მუშ კეთებას ოკო ეუჩილითუესკო დუდ ქრისტიანეფქ, ხოლო ართშა გემეორეს თი აზრ, ნამდა დუდ ოკო აურიდესკო ზისხირს (საქ. 15:20, 29).

მარა ბიბლიას ნამთინე ფრაზა იმეორებუნ თენა ვა ნიშნენს, ნამდა იეჰოვას ოკო, ბიბლიურ ფრაზეფ დებზეპირათ დო ირიათო იმეობრათ. თენა ჯგირო ირწყებე იესოშ სიტყვეფშე ხოლო: „ლოცვაშ დროს ირიათო ართ დო იგივე სიტყვეფ ვეგემეორათ“ (მათ. 6:7). უკულ თიქ მიშინუ ნამთინე საკითხ, ნამდგაშ გურშენ შემლებუნა იბლოცათ (მათ. 6:9—13). მართალ რე, ლოცვაშ დროს ართ დო იგივე სიტყვეფ ოკო ვეგემეობრათ, მარა შუროთ ვა რე გლახა, ნამთინე საკითხ ჩქინ ლოცვეფს ირიათო მიფშინუათ (მათ. 7:7—11).

თაშ ნამდა, ბიბლიას ნამთინე სიტყვაშ ვარდა ფრაზაშ გამეორებას მუშ მიზეზეფ უღჷ. თენა რე ართ-ართ მეთოდ, მუდგაშ საშვალებათ, დიდებულ მასწავლებერ, იეჰოვა, ჩქინ საჯგირობუოთ მოგურუანა (ეს. 48:17, 18).