Namundag ako kan 1955. Ako an pinakanguhod sa tulong magturugang na puro lalaki. Nagdakula ako harani sa parteng timog na baybayon kan Finland, sa lugar na midbid sa ngunyan na siyudad nin Vantaa.

Nabawtismuhan si Mama bilang sarong Saksi ni Jehova mga pirang taon bago ako mamundag. Kaya lang, kontra si Papa sa katotoohan. Dai niya tinugutan si Mama na tukduan kami sa Bibliya o iiba kami sa Kingdom Hall. Kaya tinutukduan kami ni Mama nin simpleng mga katotoohan sa Bibliya pag wara si Papa.

Puon pa pagkaaki, naninindugan na ako sa kampi ni Jehova. Halimbawa, sarong beses kan siyete anyos ako, angguton sako su maestra ko ta habo kong magkakan nin verilättyjä (hot cake sa Finland na may halong dugo). Gamit su saro niyang kamot, kinaputan niya an pisngi ko para puwersahan na magbuka an nguso ko, tapos gamit su saro pa niyang kamot na may kapot na tinidor, pinurbaran niyang ihungit sako su hot cake. Maray na sana ta natabring ko su tinidor sa kamot niya.

Nagadan si Papa kan 12 anyos ako. Puon kaidto, nakakaatender na ako sa mga pagtiripon. Mabuuton sako su mga brother sa kongregasyon. Napahiro ako kaiyan na maghinguwang tumalubo sa espirituwal. Nagpuon akong magbasa nin Bibliya aroaldaw asin pinag-adalan kong marhay an satong mga publikasyon. Nakatabang talaga an marahay  na ugali sa pag-adal na iyan kaya nabawtismuhan ako sa edad na 14, kan Agosto 8, 1969.

Pagkagradwar ko, pinunan ko tulos na magpayunir. Pakalihis nin mga pirang semana, nagbalyo ako kun sain mas dakula an pangangaipo, sa Pielavesi, na nasa tahaw na parte kan Finland.

Sa Pielavesi, nabisto ko an sarong babayi na pag-abot nin panahon nagin padangat kong agom, si Sirkka. Nagustuhan ko an kababaan niya nin buot saka an makusog niyang espirituwalidad. Dai siya nagmamawot na magin prominente o nin materyal na kaginhawahan. Pareho ming gustong lubos na paglingkudan si Jehova sagkod na posible, sa ano man na pribilehiyo nin paglilingkod. Nagpakasal kami kan Marso 23, 1974. Imbes na mag-honeymoon, nagpasiring kami sa Karttula, na diyan mas dakula an pangangaipo para sa mga parahulit kan Kahadian.

Sa puon pa lang kan pag-ibanan ming mag-agom, ipinahiling na samo ni Jehova na itatao niya an materyal na mga pangangaipo mi kun iinuton mi an Kahadian. (Mat. 6:33) Halimbawa, sa Karttula, mayo kami kaidtong awto. Kan primero bisikleta lang an gamit mi. Kaya lang, grabe an lipot duman pag panahon nin tiglipot. Para makapaghulit sa mahiwason na teritoryo, kaipuhan mi nin awto. Pero wara kaming kuwartang pambakal.

Dai mi inaasahan, binisita kami kan kuya ko. Mabuot niyang inalok samo su kotse niya. May insurance na iyan kaya pang-gasolina na lang an iisipon mi. Dahil diyan, igwa na kami nin awtong magagamit mi.

Ipinahiling samo ni Jehova na siya an bahala sa materyal na mga pangangaipo mi. An kaipuhan mi man gibuhon iyo an inuton an Kahadian.

Kan magklase kami sa Paadalan sa Paglilingkod Bilang Payunir kan 1978, dinagka kami ni Brother Raimo Kuokkanen, a saro sa mga instruktor mi, na mag-aplay sa Gilead. Kaya nagpuon kaming mag-adal nin Ingles para makuwalipikar sa paadalan. Kaya lang, kan 1980, bago pa kami makapag-aplay, inimbitaran kami na maglingkod sa sangang opisina sa Finland. Kan panahon na idto, dai pa puwedeng mag-aplay sa Gilead an mga Bethelite. Pero gusto ming maglingkod, bako sa kun sain an iniisip mi, kundi sa kun sain an iniisip ni Jehova na pinakamarahay para samo na maglingkod. Kaya  inako mi an imbitasyon. Pero padagos man giraray kaming nag-adal nin Ingles enkaso magkaoportunidad kaming makapag-aplay sa Gilead.

Mga pirang taon an naglihis, binukasan kan Namamahalang Grupo para sa mga Bethelite an pagkakataon na mag-aplay sa Gilead. Nag-aplay tulos kami, bako man dahil bako kaming maugma sa Bethel. Kabaliktaran ngani! Gusto mi lang na ipresentar an samong sadiri na maglingkod sa lugar na mas dakula an pangangaipo, kun makuwalipikar kami. Nakapagklase kami sa Gilead asin naggradwar sa ika-79 klase kan Setyembre 1985. Inasignar kami sa Colombia.

Sa Colombia, inot kaming inasignaran sa sangang opisina. Ginibo ko an sakong pinakamakakaya sa asignasyon ko, pero pakatapos nin sarong taon, pagmati ko kaipuhan mi nin panibagong rutina sa paglilingkod. Sa solamente asin kainot-inuting pagkakataon sa buhay ko, naghagad ako nin ibang asignasyon. Pagkatapos kaiyan, inasignaran kami bilang misyonero sa siyudad nin Neiva, sa rehiyon nin Huila.

Gustong-gusto ko talaga an paghuhulit. Kan nagpapayunir ako kaidto sa Finland saka mayo pang agom, naghuhulit ako kun minsan nin amay na aga sagkod banggi. Ngunyan na may agom na ako, nagmamaghapon man kami ni Sirkka sa ministeryo. Pag naghuhulit sa hararayong teritoryo, sa lunadan mi kami kun minsan nagtuturog. Kaya nakakatipid kami sa biyahe saka mas amay na nakakapuon na maghulit.

Bilang mga misyonero, namati mi giraray an pagigin ganado sa ministeryo arog kan dati. Uminuswag an kongregasyon mi, saka an mga tugang sa Colombia mga magalang, mamumuton, asin mapag-apresyar.

May mga banwaan na bako man gayong harayo sa asignasyon mi sa Neiva na mayong mga Saksi. Pigparaisip ko talaga kun paano makakaabot sa mga lugar na idto an maugmang bareta. Kaya lang, dahil sa mga gerilya, bakong ligtas an mga lugar na idto sa mga bakong taga duman. Kaya namibi ako na lugod may sarong taga duman na magin Saksi. Inisip ko na dapat mag-istar siya sa Neiva para makanuod nin katotoohan. Kaya namibi man ako na lugod pag nabawtismuhan na siya, umuswag siya sa espirituwal dangan magbalik sa saindang banwaan para maghulit. Pero may mas magayon palan na naisip si Jehova.

Dai nahaloy pagkatapos kaiyan, nakapuon ako nin pag-adal sa Bibliya sa sarong hoben na lalaki na an pangaran Fernando González. Nakaistar siya sa Algeciras, saro sa mga banwaan na mayong Saksi. Labing 50 kilometros an binibiyahe ni Fernando pasiring sa Neiva para magtrabaho. Nag-aandam siyang marhay sa kada pag-adal mi asin nagpuon tulos siyang mag-atender sa gabos na pagtiripon. Sa inot na semana pa sana kan saiyang pag-Bible study, may mga inaaragda na si Fernando na mga kahimanwa niya tapos tinutukduan niya sinda kan mga nanunudan niya sa saiyang pag-study.

Nabawtismuhan si Fernando kan Enero 1990, anom na bulan puon kan mag-Bible study siya. Pagkatapos kaiyan, nagin regular payunir siya. Huling may sarong Saksi na sa lugar ninda, bako nang delikado na mag-asignar duman nin mga espesyal payunir an sangang opisina. Kan Pebrero 1992, nabilog an sarong kongregasyon sa banwaan na iyan.

 Sa saindang banwaan sana daw naghulit si Fernando? Bako! Kan mag-agom siya, nagbalyo sinda sa San Vicente del Caguán, sarong banwaan na mayo man nin mga Saksi. Nagtabang sindang makabilog nin sarong kongregasyon duman. Kan 2002, ninombrahan si Fernando na magin sarong paraataman nin sirkito, asin padagos siyang naglingkod kaiba kan agom niyang si Olga bilang nagbibiyaheng paraataman sagkod ngunyan.

Sa eksperyensiyang ini, nanudan ko kun gurano kaimportante na mamibi manungod sa espesipikong mga bagay may koneksiyon sa satuyang teokratikong mga asignasyon. Kayang gibuhon ni Jehova an mga bagay na dai ta kaya. Tutal, siya an nagpapaani, bako kita.​—Mat. 9:38.

Kan 1990, inasignaran kami bilang nagbibiyaheng paraataman. An pinakainot ming sirkito nasa kabiserang siyudad, an Bogotá. Nahadit kami kun baga makakaya mi an asignasyon na iyan. Mga ordinaryong tawo man sana kami ni agom saka wara kaming ano man na espesyal na talento. Saka dai kami tuod na mag-istar sa matawo saka dakulaon na lugar. Alagad, inutob ni Jehova an saiyang panuga na nasa Filipos 2:13: “An Diyos, kauyon kan saiyang kagustuhan, iyo an nagpapakusog sa saindo, na tinatawan kamo kan pagmawot saka kan kakayahan na gumibo.”

Dangan, iinasignar kami sa sarong sirkito sa lugar nin Medellín, su siyudad na sinambit ko sa kapinunan. Tuod nang marhay an mga tawo duman sa mga kadahasan sa tinampo na dai na ngani sinda nahahadit kaiyan. Halimbawa, sarong beses kan may kinokonduktahan akong pag-adal sa Bibliya, may nagbaradilan sa luwas kan harong kan Bible study ko. Madapa na kuta ako pero padagos pa sa pagbasa kan parapo su Bible study ko na dai lamang naghahadit. Kan natapos na siyang magbasa, sinabi niya na maluwas nguna siyang madali. Uruatyan pagbalik niya, kaiba na niya su duwa niyang aki tapos kalmado lang na sinabi, “Pasensiya na kinua ko lang ining mga aki ko sa luwas.”

May saro pa na dikit-dikitan na kaming mapahamak. Sarong beses mantang naghaharong-harong kami, nangrurulungsi na duminalagan pasiring sako si agom. Sinabi niya na may gustong mambadil sa saiya. Nakubhanan ako. Pero kan huri, naaraman mi na bako man palan si Sirkka an pinapatamaan kan nambadil, kundi su lalaki na nag-agi sa may kataid niya.

Paghaloy-haloy, natuod na man kami sa mga kadahasan sa tinampo. Napakusog kami kan pakatagal kan mga tugang duman na nakakaeksperyensiya kan mga arog kaiyan na sitwasyon, asin an iba ngani mas grabe pa. Napag-isip-isip mi na kun tinatabangan ngani sinda ni Jehova, tatabangan niya man kami. Pirmi ming sinusunod an sadol kan mga elder, naggigibo kami nin mga pag-iingat, saka ipinapabaya na an ibang mga bagay sa kamot ni Jehova.

May mga sitwasyon man na bako man delikado arog kan hinuhuna mi. Sarong beses mantang nasa luwas ako kan harong na dadalawon ko, may nadangog ako na garo duwang babayi na grabe an simbagan. Habo ko na kuta na magdagos para dai ko na mahiling an argumento ninda, pero sinabihan ako kan kagharong na magdagos na. Saka ko lang naaraman na an nagsisinimbagan palan duwang loro na inaarog su mga pagtaraid.

Kan 1997, ninombrahan ako bilang instruktor sa Ministerial Training School. b Gustong-gusto kong magklase sa teokratikong mga paadalan, pero dai ko lamang hunaon na magkaigwa kan arog kaiyan na nakakaugmang pribilehiyo na magtukdo.

Pag-abot nin panahon naglingkod ako bilang paraataman nin distrito. Kan hinali na an areglong iyan, nagbalik ako sa pansirkitong gibuhon. Kaya sa laog nin labing 30 taon, maugma akong nakapaglingkod bilang instruktor asin nagbibiyaheng paraataman. Kadakul na bendisyon an nakamtan mi huli sa mga asignasyon na iyan. Pero bako man iyan pirming madali. Ipaliwanag ko kun taano.

Marigon saka may pagkaistrikto ako. Nakatabang iyan sako na maatubang an masakit na mga kadipisilan. Kaya lang, grabe kun minsan an kaigutan ko na itanos an mga bagay-bagay sa kongregasyon. May mga pagkakataon na desidido akong marhay na magsadol sa mga tugang na magin mamumuton saka magin rasonable sinda sa iba. An problema lang ta sa mga panahon na iyan, ako ngani mismo dai nakakapahiling kan mga kuwalidad na iyan.​—Roma 7:​21-23.

Dahil sa mga pagkukulang ko, nadidisganar akong marhay kun minsan. (Roma 7:24) Sarong beses, sinabi ko ki Jehova sa pamibi na mas maray na magpundo na lang ako sa pagmimisyonero saka magbalik na sa Finland. Kan bangging idto, pagtiripon man kan kongregasyon. An pampakusog na naako ko sa pagtiripon na iyan nakakumbinsir sa sako na dapat akong magdanay sa asignasyon ko asin padagos na hinguwahon na itanos an mga kaluyahan ko. Sagkod sa ngunyan, napapakusog talaga ako kun paano malinaw na sinimbag ni Jehova an pamibing idto. Saka nagpapasalamat talaga ako sa mabuot niyang pagtabang sako na mapangganahan an mga kaluyahan ko.

Nagpapasalamat talaga kaming marhay ni Sirkka ki Jehova sa pribilehiyo na magamit an haros bilog ming buhay sa bilog na panahon na paglilingkod. Nagpapasalamat man akong marhay ki Jehova na tinawan niya ako nin mamumuton saka maimbod na agom.

Madali na akong mag-70 kaya dai mahahaloy bubutasan ko na man an pribilehiyo ko bilang instruktor saka nagbibiyaheng paraataman. Pero dai ko man iyan ikinakamundo. Taano? Dahil nagtutubod ako na an urog na nakakataong onra ki Jehova iyo an paglilingkod sa saiya nin may kababaan nin buot asin na inuumaw ta siya huling namumutan asin nagpapasalamat kitang marhay sa saiya. (Mik. 6:8; Mar. 12:​32-34) Dai man kaipuhan na magkaigwa kita nin mahalagang mga pribilehiyo para matawan ta nin onra si Jehova.

Pag binabalikan ko an mga asignasyon na itinao sako, narerealisar ko na dai man iyan itinao sa sako dahil mas mahusay ako kisa sa iba; saka nagkaigwa ako kan mga pribilehiyong iyan bako man dahil sa ano man na pambihirang mga kakayahan. Bako lamang iyan an dahilan! Imbes, itinao sa sako ni Jehova an mga asignasyon na iyan huli sa saiyang daing kapantay na kabuutan. Tinawan niya ako kan mga pribilehiyong iyan sa ibong kan mga kaluyahan ko. Aram ko na nagibo ko an mga pribilehiyong iyan solamente sa tabang ni Jehova. Iyo, paagi sa sakuyang mga kaluyahan mas nahihiling an kusog nin Diyos.​—2 Cor. 12:9.