Мән 1955-жили туғулған, аилимиздә үч оғулниң кәнҗиси едим. Финляндияниң җәнубий деңиз қирғиғидики бир җайда, йәни һазир Ванта дәп атилидиған шәһәрдә чоң болдум.

Апам мән туғулуштин бирқанчә жил илгири суға чөмдүрүлүп, Йәһва гувачиси болған еди. Амма дадам һәқиқәткә қарши турған. У апамниң биз билән Муқәддәс китап үгиниши яки бизни җамаәт жиғилишлириға елип беришиға йол қоймиған еди. Шуңлашқа дадам йоқ вақитларда апам бизгә Муқәддәс китаптики асасий һәқиқәтләрни үгитәтти.

Мән кичик чеғимдин башлапла, Йәһваға итаәтчан болушни қарар қилған. Мәсилән, бир қетим мәктәптә қан қошулуп пиширилгән бир йемәкликни йейишни рәт қилдим. Оқутқучи маңа қаттиқ аччиқланди. У бир қоли билән еңәклиримни тутуп еғизимни ачти, йәнә бир қоли билән йемәкликни ағзимға салмақчи болди. Мән униң қолидики қошуқни уруп чүширивәттим.

12 яш вақтимда дадам вапат болди. Униңдин кейин мән җамаәт учришишлириға қатнишалайдиған болдум. Җамаәттики бурадәрләр маңа ғәмхорлуқ қилип, давамлиқ Йәһваға йеқинлишишим үчүн мени роһий җәһәттин алға илгириләшкә илһамландурди. Мән һәр күни Муқәддәс китапни оқушқа башлидим. Униңдин башқа, Муқәддәс китапқа асасланған тәшкилатниң нәшрий материаллирини әстаидил тәтқиқ қилип үгәндим. Мән бу яхши үгиниш адитини йетилдүрдим. Шуниң билән роһий җәһәттин алға илгириләп, 1969-жили, 8-августта 14 йешимда чөмдүрүлүштин өттүм.

 Мән мәктәптики оқушни пүтүргәндин кейин узун өтмәй, пионер болуп хизмәт қилишни башлидим. Бирнәччә һәптә ичидә Финляндияниң оттура қисмидики Пилавеси шәһиригә көчүп бардим. У йәр вәз ейтқучиларға еһтияҗлиқ еди.

Мән Пилавеси шәһиридә сөйүмлүк аялим Сирккани учраттим. Униң кәмтәр миҗәзи вә Йәһваға болған чоңқур муһәббитидин тәсирләндим. У нам-шөһрәт яки байлиққа қизиқмиған. Иккимизниң мәхсити охшаш еди. Мәйли қандақ хизмәтни қилишқа әвәтилгән болайли, Йәһваға пүтүн күчимиз билән хизмәт қилишни чин қәлбимиздин арзу қилаттуқ. Биз 1974-жили, март ейиниң 23-күни той қилдуқ. Шерин ай өткүзүшниң орниға, биз Карттула дегән җайға берип вәз қилдуқ. У йәр Падишалиқ хуш хәвирини вәз ейтқучиларға техиму еһтияҗлиқ еди.

Той қилғинимиздин башлап, Йәһва бизгә Худа Падишалиғини биринчи орунға қойсақ, бизниң маддий еһтияҗлиримизни тәминләп беридиғанлиғини көрсәтти (Мәт. 6:33). Мәсилән, Карттулада болғанда машинимиз йоқ болуп, һәммила җайға велосипед билән бараттуқ. Амма у йәрдә қиш пәслидә һава бәк соғ болуп, температура дайим нольдин төвән болатти. Җамаитимизниң вәз қилидиған райони наһайити чоң болуп, вәз ейтиш үчүн бизгә машина керәк еди. Амма бизниң машина сетивалғидәк пулумиз йоқ еди.

Кейин туюқсизла акам бизни йоқлап келип, машинасини бизгә соға қилди. Суғурта һәққи төләнгән еди. Биз пәқәт йеқилғу сетивелишимиз керәк болған. Шундақ қилип, ахирида машинимиз бар болди.

Йәһва маддий еһтияҗлиримизни тәминләп беришни Өз үстигә алғанлиғини көрсәтти. Бизниң вәзипимиз пәқәт Худа Падишалиғини һаятимизда биринчи орунға қоюш болди.

Биз 1978-жили Пионер мәктивидә оқуватқан чеғимизда йетәкчи оқутқучилардин бири Раймо Куокканен a бурадәр бизни Гилиад мәктивидә оқуш илтимасини толдурушқа илһамландурди. Шуниң билән бу мәктәптә оқуш лаяқитигә егә болуш үчүн инглиз тилини үгинишни башлидуқ. Амма илтимасини толдуруштин авал 1980-жили Финләндиядики Бәйтәл бизни Бәйтәлдә хизмәт қилишқа тәклип қилди. Шу чағда Бәйтәлдә хизмәт қилидиғанлар Гилиад мәктивидә оқушқа илтимас қилалматти. Амма биз өзүмиз арзу қилған әмәс, бәлки Йәһва халиған җайда хизмәт қилишни қарар қилип,  Бәйтәлниң тәкливини қобул қилдуқ. Мәйли қандақ болушидин қәтъийнәзәр, биз давамлиқ инглиз тилини үгәндуқ. Шундақ болғанда, кәлгүсидә пурсәт болуп қалса, биз Гилиад мәктивигә илтимас қилалаттуқ.

Бирнәччә жилдин кейин Рәһбәрлик кеңәш Бәйтәлдә хизмәт қилидиғанларму Гилиад мәктивидә оқушқа болидиғанлиғи һәққидә йеңи қарар мақуллиди. Биз дәрһал илтимасни толдурдуқ. Амма биз Бәйтәлдики хизмитимиздин нарази болғинимиз үчүн әмәс, бәлки биз пәқәт шуниңға лайиқ болсақ, техиму еһтияҗлиқ җайларға берип хизмәт қилмақчи едуқ. Илтимасимиз қобул қилинип, Гилиад мәктивиниң 79-қатарлиқ синипида оқуп, 1985-жили сентябрь ейида оқушни пүтәрдуқ. Шуниң билән биз Колумбиягә әвәтилдуқ.

Колумбиядә биз әң авал Бәйтәлдә хизмәт қилишқа тәйинләндуқ. Мән пүтүн күчүм билән өз вәзипимни орунлашқа тириштим. Амма бир жилдин кейин турмушимизда бәзи өзгәртишләргә муһтаҗ екәнлигимизни һис қилип йәттим. Шуңа һаятимда тунҗа қетим, пәқәт бирла қетим башқа хизмәтни қилишни илтимас қилдим. Кейин Нейва шәһириниң Хойла дегән районида миссионерлиқ хизмитигә тәйинләндуқ.

Мән бурундинла вәз хизмитини интайин яхши көрүмән. Финляндиядә пионер болған вақтимда, бәзидә әтигәндин кәчкичә вәз қилаттим. Биз той қилғандин кейин аялим иккимиз бирликтә охшашла пүтүн күн вәз ейтқан едуқ. Әгәр жирақ җайларға вәз қилишқа барсақ, йолда вақитни теҗәш үчүн бәзидә машинида ухлаттуқ. Әтиси әтигән турупла хизмитимизни башлап кетәттуқ.

Биз миссионерлиқ хизмитини башлиғандин кейин вәз хизмәттики қизғинлиғимизни қайта йәнә бир қетим әслигә кәлтүрдуқ. Җамаитимизниң гүлләп, техиму риваҗланғанлиғини көрүп интайин хошал болдуқ. Йәрлик қериндашлиримизни интайин яхши көрүмиз. Чүнки улар башқиларға сөйгү-муһәббәт көрситиду, уларға көйүниду вә һөрмәтләйду.

Биз хизмәт қиливатқан Нейва шәһиридин анчә жирақ әмәс бирқанчә кичик йеза базири бар болуп, у йәрдә гувачилар йоқ еди. Шуңа мән әшу җайларда хуш хәвәрни қандақ ейтсам болар дәп ойлап жүрәттим. Ички уруш сәвәплик сирттин кәлгәнләрниң шу җайларға бериши хәтәрлик еди. Шуңлашқа шу кичик йеза базарлиридин бирәр кишиниң Йәһва гувачиси болуши үчүн дуа қилдим. Мән шу җайлардин кәлгән бириниң Нейва шәһиридә һәқиқәтни үгинип, роһий җәһәттин пишип йетилгәндин кейин өз жутиға қайтип вәз қилса дәп дуа қилдим. Йәһва мениң дуайимға җавап бәрди, амма Униң бу қийинчилиқни һәл қилиш чариси мән ойлиғандин яхши еди.

Мән дуа қилип узун өтмәй, Фернандо Гонзалез исимлиқ бир яш жигит билән Муқәддәс китап тәтқиқ үгинишини башлидим. У Йәһва гувачилири йоқ Алчирас дегән йеза базирида яшатти. У 50 километрдин көпирәк йол жүрүп, Нейва шәһиригә келип ишләтти. У һәр қетим үгинишкә әтраплиқ яхши тәйярлиқ қилатти вә узун өтмәй җамаәт учришишлириға қатнишишқа башлиди. У Муқәддәс китапни тәтқиқ қилишни башлап, биринчи һәптиси жутиға қайтқанда, бир топ кишиләрни жиғип, уларға Муқәддәс китаптин үгәнгән һәқиқәтләрни сөзләп бәргән.

Фернандо алтә ай Муқәддәс китапни үгәнгәндин кейин 1990-жили, январь ейида чөмдүрүлүштин өтти. Кейин у пионерлиқ хизмәтни башлиди. Алчираста йәрлик вәз ейтқучи болғачқа, сирттин башқа қериндашларниң у йәргә көчүп бериши бехәтәрлик  болди, шуңлашқа йәрлик Бәйтәл у йәргә мәхсус пионерларни әвәтти. 1992-жили, февраль ейида у шәһәрдә йеңи бир җамаәт қурулди.

Фернандо пәқәт өз шәһиридә вәз ейтиш билән чәклинип қалмиған. У той қилғандин кейин аяли Ольга билән гувачилар йоқ башқа шәһәр Сан Висенти дел Кагунға көчүп барди. Улар у йәрдә вәз ейтип, җамаәтниң қурулушиға ярдәм бәрди. 2002-жили Фернандо районға җавапкар ақсақал болуп тәйинләнди. У аяли Ольга билән бүгүнки күнгичә җамаәтләрни зиярәт қилиш хизмитини давамлаштуриватиду.

Бу тәҗрибәмдин Йәһваниң хизмитини қилғанда, һәрқандақ ишта тәпсилий дуа қилишниң нәқәдәр муһимлиғини үгәндим. Йәһва биз қилалмайдиған ишларни қилалайду. Немә дегән билән, бу Униң мол һосули, бизниң әмәс (Мәт. 9:38).

1990-жили биз җамаәтләрни зиярәт қилиш хизмитигә тәйинләндуқ. Тунҗа хизмәт қилидиған районимиз пайтәхт шәһәр Боготада еди. Һәр иккимиз бу хизмәтни қилалмай қелишимиздин әнсиридуқ. Чүнки аялим иккимиз алаһидә таланти йоқ аддий кишиләр. Биз чоң шәһәрләрдә яшашқа үгәнмигән едуқ. Бирақ Йәһва Филипиликләргә 2:13-айәттики вәдисини әмәлгә ашурди: «Чүнки Худа Өзи хаһиши бойичә силәрниң һәм халишиңлар, һәм иш қилишиңлар үчүн, силәрдә һәрикәт қилиду».

Униңдин кейин биз башқа бир районға, йәни биз илгири тилға алған шәһәр Меделинға әвәтилдуқ. Бу йәрдә кочиларда зораванлиқ тоқунушлири дайим йүз берип туратти. Адәмләрму униңға көнүп қалған еди. Мәсилән, бир қетим Муқәддәс китап тәтқиқ үгинишини өткүзүватқанда, туюқсиз сиртта оқ авази аңланди. Мән дәрһал йәргә йетивалмақчи болдум. Амма Муқәддәс китап үгиниватқан киши һечнемә болмиғандәк давамлиқ оқушни давам қиливатқанлиғини байқидим. У оқуп болғандин кейин мәндин кәчүрүм сорап, сиртқа чиқип кәтти. Бираздин кейин у икки балиси билән қайтип келип тинч-хатирҗәм һалда: «Кәчүрүң мән пәқәт балилиримни чақирип келишкә чиқтим»,— деди.

Йәнә бирқанчә қетим хәтәрлик ишни баштин кәчүргән чағлиримиз болди. Бир қетим аялим билән иккимиз өйму өй вәз қиливатқанда, Сиркка маңа туюқсиз жүгрәп кәлди. Чирайи татирип кәткән еди. У бир кишини өзигә қаритип оқ чиқарғанлиғини ейтти. Мән интайин һәйран болдум. Бирақ кейин у қураллиқ кишиниң Сирккаға әмәс, бәлки Сиркканиң йенидин өтүп кетиватқан бир әр кишигә қаритип оқ чиқарғанлиғини билдуқ.

Кейин биз бундақ зораванлиқларға дуч кәлгәндә, қандақ қилишни үгинивалдуқ. Шуниңға охшаш вәзийәтләргә учриған йәрлик Гувачилардин көп илһам алдуқ. Биз Йәһва уларға ярдәм қиливатқан болса, бизгиму ярдәм бериду дәп ойлидуқ. Биз һемишәм йәрлик ақсақалларниң нәсиһәт сөзлиригә қулақ селип, шундақ ишларниң алдини елиш чарә-тәдбирлирини қолландуқ. Қалған ишларни болса Йәһваниң қолиға тапшурдуқ.

Бәзи вәзийәтләр биз ойлиғандәк унчә хәтәрлик әмәс еди. Бир қетим мән бир өй егисини йоқлап кәлгинимдә, икки аялниң сиртта бир-бирини һақарәтләп, вақиришиватқанлиғини аңлидим. Мән башқиларниң таллаш-тартишлирини көрүшкә қизиқматтим. Амма өй егиси мени көрүп беқишқа чақирди. Билсәм, бу икки хошна әмәлийәттә уларни дориған икки шатут қуши тоғрисида гәп талишип, җедәл қилишиватқан екән.

1997-жили хизмәт маһаритини ашуруш мәктивидә b йетәкчи оқутқучи болушқа тәйинләндим. Мән дайим тәшкилатниң түрлүк мәктәплиридә оқуп, интайин миннәтдар болған едим. Амма йетәкчи оқутқучи болуп хизмәт қилиш шан-шәрипи һәққидә ойлапму бақмиған едим.

Кейин мени вилайәткә җавапкар ақсақал қилип тәйинлиди. Бу орунлаштуруш тохтиғанда, мән районға җавапкар ақсақал болуп хизмәт қилдим. Шуңа 30 нәччә жилдин бу ян үгитиш синиплириниң йетәкчиси вә җамаәтләрни зиярәт қилғучи ақсақал болдум. Бу вәзипиләр мени нурғун бәрикәтләргә ериштүрди. Амма йәнә нурғун қийинчилиқларни йеңишимгә тоғра кәлгән еди.

Мениң өзүмгә бәк ишинидиған миҗәзим бар еди. Шуңа бу мениң қийинчилиқларға дуч кәлгәндә, җасарәтлик болушимға ярдәм бәрди. Амма бәзи вақитларда җамаәттики мәсилиләрни түзитилишигә сәвир-тақәт қилалмаймән. Бәзи вақитларда мән бәзиләрни башқиларға сөйгү-муһәббәт көрситишкә, ақиланә болушқа, қизғинлиқ билән дәвәт қилған едим. Амма күлкилик йери, өзүмдә шундақ пәзиләтләр камчил болған (Рим. 7:21—23).

Бәзидә мән яхши қилалмиғач, өз-өзүмдин интайин үмүтсизләнгән едим (Рим. 7:24). Бир қетим мән Йәһваға дуа қилип, һазирқи миссионерлиқ хизмитимни ташлап, Финляндиягә қайтип кәтсәм яхширақ болатти дедим. Шу күни кәчтә мән җамаәт жиғилишиға қатнаштим. Жиғилишта алған илһам мени шу вәзипимни ташлимай, өз камчилиғимни давамлиқ өзгәртишим керәклигигә қайил қилди. Йәһваниң дуайимға шундақ ениқ җавап бәргәнлиги, бүгүнки күнгә қәдәр мени интайин тәсирләндүриду. Буниңдин башқа, мән Йәһваниң камчилиғимни йеңишимға ярдәм қилғанлиғиға чоңқур миннәтдарлиғимни билдүримән.

Аялим Сиркка иккимиз һаятимизниң көп қисмини Йәһваға толуқ вақитлиқ хизмәт қилип өткүзгәнлигимиз үчүн Униңға интайин миннәтдармиз. Йәнә Йәһваниң шунчә жил маңа меһир-муһәббәт вә вападарлиқ көрсәткән аялни соға қилғиниға толиму миннәтдармән.

Көп өтмәй, мән 70 яшқа киримән. Мәктәптә йетәкчи оқутқучи болуш вә районға җавапкар ақсақал болуп хизмәт қилиш имтиязимни тохтидиған вақтим келиду. Амма мән буниңдин үмүтсизләнмәймән. Немә үчүн? Чүнки шуниңға ишинимәнки, Йәһваға шан-шәрәп кәлтүрүш үчүн Униңға кәмтәрлик билән хизмәт қилишимиз, сөйгү вә миннәтдарлиққа толған қәлб билән Уни мәдһийилишимиз керәк (Мика 6:8; Марк 12:32—34). Йәһваға шан-шәрәп кәлтүрүш үчүн кишиләрниң диққитини өзүмизгә тартмаслиғимиз лазим.

Мән еришкән хизмәт пурсәтлирини әслигинимдә, шуни ениқ көрүп йәттимки, мән һәргиз башқилардин яхши болғанлиғим яки алаһидә қабилийәтлирим болғанлиғи үчүн әмәс, бәлки Йәһва камчилиқлиримға қаримай, маңа илтипат көрсәткини үчүн шундақ хизмәтләрни қилиш пурсәтлиригә еришкән едим. Мән пәқәт Йәһваниң ярдими билән әшу вәзипиләрни орунлалиғанлиғимни билимән. Шу арқилиқ мениң камчилиқлирим Худаниң күч-қудритини нәмаян қилған (Кор. 2-х. 12:9).