1. Jak słudzy Jehowy byli zorganizowani w I wieku?

 KIEDY Jehowa daje swoim sługom jakieś zadanie, oczekuje, że wykonają je w uporządkowany sposób (1 Kor. 14:33). Na przykład chce, żeby dobra nowina była głoszona po całej ziemi (Mat. 24:14). Nadzorowanie tego zadania powierzył Jezusowi. Dba on o to, żeby działalność ta była dobrze zorganizowana. Kiedy w I wieku n.e. w różnych miejscach powstawały zbory, mianowano w nich starszych, którzy mieli udzielać innym wskazówek i sprawować przewodnictwo (Dzieje 14:23). Z kolei wszystkie zbory miały przestrzegać decyzji podejmowanych przez apostołów i starszych w Jerozolimie (Dzieje 15:2; 16:4). Dzięki temu, że bracia i siostry okazywali posłuszeństwo, „zbory umacniały się w wierze i dzień po dniu się powiększały” (Dzieje 16:5).

2. Jak od roku 1919 Jehowa zapewnia swojemu ludowi przewodnictwo i pokarm duchowy?

² Również dzisiaj Jehowa prowadzi swój lud w sposób zorganizowany. Pod Jego kierownictwem od roku 1919 Jezus posługuje się niewielką grupą namaszczonych mężczyzn, którzy nadzorują dzieło głoszenia i zapewniają współwyznawcom pokarm duchowy (Łuk. 12:42) a. Wyraźnie widać, że Jehowa błogosławi ich wysiłkom (Izaj. 60:22; 65:13, 14).

3, 4. (a) Jakie korzyści odnosimy z tego, że jesteśmy zorganizowani? Podaj przykład. (b) Co omówimy w tym artykule?

³ Gdybyśmy nie byli zorganizowani, nie bylibyśmy w stanie wykonać dzieła, które zlecił nam Jezus (Mat. 28:19, 20). Wyobraź sobie, że tereny nie byłyby przydzielane — każdy głosiłby tam, gdzie mu się podoba. Niektóre tereny byłyby wielokrotnie opracowywane przez różnych głosicieli, a inne wcale. Czy widzisz jeszcze więcej korzyści wynikających z tego, że jesteśmy zorganizowani?

⁴ Jezus zapewniał przewodnictwo swoim naśladowcom, gdy był na ziemi, i robi to również obecnie. W tym artykule przeanalizujemy, jaki wzór nam zostawił i jak nasza organizacja się go trzyma. Omówimy też, jak możemy dowodzić, że ufamy organizacji Jehowy.

NASZA ORGANIZACJA BIERZE WZÓR Z JEZUSA

5. Między innymi w jaki sposób nasza organizacja naśladuje Jezusa? (Jana 8:28).

⁵ Jezus uczył się od swojego niebiańskiego Ojca, co robić i co mówić. Biorąc wzór z Jezusa, organizacja Jehowy opiera swoje pouczenia moralne oraz udzielane wskazówki na Słowie Bożym (odczytaj Jana 8:28; 2 Tym. 3:16, 17). Regularnie przypomina nam, żebyśmy studiowali Biblię. Jaki pożytek odnosimy z tej rady?

6. Jaką ważną korzyść odnosimy ze studiowania Biblii?

⁶ Gdy studiujemy Biblię, możemy porównywać to, czego ona uczy, ze wskazówkami, które dostajemy od organizacji. Kiedy widzimy, że zapewniane nam kierownictwo jest oparte na Słowie Bożym, nasze zaufanie do organizacji Jehowy wzrasta (Rzym. 12:2).

7. O czym głosił Jezus i jak organizacja Jehowy bierze z niego przykład?

⁷ Jezus głosił „dobrą nowinę o Królestwie Bożym” (Łuk. 4:43, 44). Jezus polecił też swoim uczniom, żeby głosili o Królestwie (Łuk. 9:1, 2; 10:8, 9). Obecnie robi to każdy, kto należy do organizacji Jehowy, bez względu na to, gdzie mieszka i jak odpowiedzialne ma zadania.

8. Jaki otrzymaliśmy zaszczyt?

⁸ Możliwość głoszenia o Królestwie to dla nas prawdziwy zaszczyt! Nie jest on dostępny dla każdego. Na przykład kiedy Jezus był na ziemi, nie pozwolił, żeby demony dawały o nim świadectwo (Łuk. 4:41). Również dzisiaj zanim ktoś zostanie głosicielem, musi spełniać pewne wymagania. Pokazujemy, jak bardzo cenimy to zadanie, gdy głosimy, gdzie tylko możemy i kiedy tylko możemy. Tak jak Jezus chcemy siać i podlewać ziarna prawdy o Królestwie w sercach ludzi (Mat. 13:3, 23; 1 Kor. 3:6).

9. Jak nasza organizacja pomaga innym poznać imię Boże?

⁹ Jezus mówił innym o imieniu Bożym. W modlitwie do swojego niebiańskiego Ojca Jezus powiedział: „Dałem im poznać Twoje imię” (Jana 17:26). Idąc za jego przykładem, organizacja Jehowy robi wszystko, żeby inni mogli poznać imię Boże. Bardzo przyczyniło się do tego Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata, w którym przywrócono imieniu Bożemu należne miejsce. Przekład ten jest dostępny w całości lub części w ponad 270 językach. W „Dodatku A4” i w „Dodatku A5” do tego przekładu szczegółowo wyjaśniono, dlaczego imię Boże zostało w nim przywrócone. Z kolei w „Dodatku C” w Biblii do studium znajdujemy obszerne uzasadnienie, dlaczego imię Boże powinno występować w Chrześcijańskich Pismach Greckich 237 razy.

10. Czego się uczysz z wypowiedzi pewnej kobiety z Birmy?

¹⁰ Podobnie jak Jezus my też chcemy pomóc poznać imię Boże jak największej liczbie ludzi. Kiedy 67-letnia kobieta z Birmy dowiedziała się o imieniu Bożym, wzruszyło ją to do łez. Powiedziała: „Pierwszy raz w życiu słyszę, że Bóg ma na imię Jehowa. (...) Przekazaliście mi najważniejszą informację, jaką mogłam usłyszeć”. To przeżycie pokazuje, że poznanie imienia Bożego może mieć na szczerych ludzi ogromny wpływ.

DALEJ UFAJ NASZEJ ORGANIZACJI

11. Jak starsi mogą pokazywać, że ufają organizacji Jehowy? (Zobacz też ilustrację).

¹¹ Jak starsi mogą pokazywać, że ufają Bożej organizacji? Kiedy otrzymują wskazówki, powinni starannie się z nimi zapoznać, a potem zastosować się do nich najlepiej, jak potrafią. Takie wskazówki dotyczą nie tylko tego, jak przedstawiać punkty na zebraniach czy jak się modlić w imieniu zboru, ale też jak troszczyć się o owce Chrystusa. Gdy starsi trzymają się wskazówek organizacji, współwyznawcy będący pod ich opieką czują się bezpieczni i kochani.

12. (a) Dlaczego powinniśmy współpracować z tymi, którzy przewodzą w zborze? (Hebrajczyków 13:7, 17). (b) Dlaczego powinniśmy skupiać się na zaletach braci sprawujących przewodnictwo?

¹² Kiedy starsi przekazują nam wskazówki, powinniśmy chętnie się do nich stosować. Dzięki temu łatwiej im jest sprawować w zborze przewodnictwo. Biblia zachęca nas, żebyśmy byli im posłuszni i ulegli (odczytaj Hebrajczyków 13:7, 17). Czasami może to nie być łatwe. Dlaczego? Bo starsi są niedoskonali. Jeśli jednak skupimy się na ich wadach zamiast na zaletach, w gruncie rzeczy będziemy wspierać naszych wrogów. Dlaczego można tak powiedzieć? Ponieważ podkopywalibyśmy wtedy zaufanie do Bożej organizacji, co byłoby naszym przeciwnikom na rękę. Co konkretnie możemy zrobić, żeby rozpoznawać i odrzucać ich propagandę?

NIE POZWÓL, BY INNI PODKOPALI TWOJE ZAUFANIE

13. Jak wrogowie Boga próbują zdyskredytować Jego organizację?

¹³ Przeciwnicy Boga próbują stawiać pozytywne aspekty Jego organizacji w negatywnym świetle. Na przykład z Biblii wiemy, że Jehowa oczekuje od swoich czcicieli czystości fizycznej, moralnej i duchowej. Wymaga, żeby każdy, kto nie okazuje skruchy za nieczyste postępowanie, był wykluczany ze zboru (1 Kor. 5:11-13; 6:9, 10). Ściśle trzymamy się tego biblijnego polecenia. Ale nasi wrogowie starają się wykorzystać to przeciwko nam, oskarżając nas o nietolerancję, surowość i brak miłości.

14. Kto jest źródłem fałszywych zarzutów wobec naszej organizacji?

¹⁴ Pamiętaj, kto jest źródłem takich ataków. Za takimi fałszywymi zarzutami stoi Szatan Diabeł. On jest „ojcem kłamstwa” (Jana 8:44; Rodz. 3:1-5). Nie powinno więc nas dziwić, że ludzie będący pod jego wpływem opowiadają kłamstwa o organizacji Jehowy. Było tak również w I wieku n.e.

15. Jak przywódcy religijni atakowali Jezusa i jego naśladowców?

¹⁵ W I wieku Szatan posługiwał się niektórymi ludźmi do rozpowszechniania kłamstw o doskonałym Synu Bożym. Na przykład przywódcy religijni twierdzili, że Jezus wypędza demony „mocą ich władcy” (Marka 3:22). Kiedy toczył się jego proces, oskarżyli go o bluźnierstwo i podjudzili tłum, żeby żądał jego śmierci (Mat. 27:20). Później, gdy naśladowcy Jezusa głosili dobrą nowinę, ich przeciwnicy „podburzyli i nieprzychylnie nastawili przeciw braciom” innych ludzi (Dzieje 14:2, 19). Na temat Dziejów Apostolskich 14:2 w Strażnicy z 1 grudnia 1998 roku zauważono: „Żydowskim przeciwnikom nie wystarczało, że sami odrzucali głoszone orędzie, więc prowadzili oszczerczą kampanię, by wzbudzić w ludności pogańskiej uprzedzenia do chrześcijan”.

16. O czym powinniśmy pamiętać, gdy słyszymy fałszywe doniesienia?

¹⁶ Szatan nie przestał kłamać w I wieku. Obecnie dalej „zwodzi cały świat” (Obj. 12:9). Jeśli słyszysz negatywne informacje na temat naszej organizacji albo braci sprawujących przewodnictwo, nie zapominaj, jak wrogowie Boga traktowali Jezusa i jego naśladowców w I wieku. Dzisiaj słudzy Jehowy również są prześladowani i oczerniani — dokładnie tak, jak to przepowiedziano w Biblii (Mat. 5:11, 12). Nie damy się zwieść takim kłamstwom, jeśli pamiętamy, kto jest ich źródłem, i podejmiemy szybkie działania. O jakie działania chodzi?

17. Co uchroni nas przed szkodami wynikającymi z fałszywych doniesień? (2 Tymoteusza 1:13). (Zobacz też ramkę „ Jak reagować na fałszywe doniesienia”).

¹⁷ Odrzucaj fałszywe doniesienia. Apostoł Paweł podał jasną radę, co powinniśmy zrobić, jeśli zetkniemy się z fałszywymi doniesieniami. Powiedział Tymoteuszowi, żeby „nakazał pewnym ludziom, by (...) nie zwracali uwagi na fałszywe opowieści”, a także by sam ‛odrzucał fałszywe opowieści’ (1 Tym. 1:3, 4; 4:7). Pomyślmy: Chociaż małe dziecko może bez zastanowienia wziąć coś z podłogi i włożyć to do ust, dorosły człowiek rozumie związane z tym zagrożenia i nigdy by czegoś takiego nie zrobił. Podobnie my odrzucamy kłamliwe doniesienia, bo rozumiemy, skąd one pochodzą. Trzymamy się „wzoru zdrowych słów” (odczytaj 2 Tymoteusza 1:13).

18. Jak możemy dowodzić, że ufamy organizacji Jehowy?

¹⁸ Omówiliśmy tylko trzy z wielu dziedzin, w których nasza organizacja naśladuje Jezusa. Gdy studiujesz Biblię, zwracaj uwagę na jeszcze inne dziedziny. Lojalnie służ Jehowie, trzymając się blisko organizacji, która spełnia Jego wolę (Ps. 37:28). Pomagaj też współwyznawcom budować do niej zaufanie. Obyśmy zawsze cenili zaszczyt należenia do odznaczającego się miłością i lojalnością ludu Jehowy.